Ikinci Şamuel 22
1 Rəbb Davudu bütün düşmənlərinin və Şaulun əlindən qurtaranda Davud bu ilahinin sözlərini Rəbbə söylədi;
David kvad dette kvædet åt Herren då Herren hadde frelst honom frå alle uvenerne sine, og frå Saul:
2 O belə oxudu: Rəbb qayam, qalamdır, xilaskarımdır,
«Herren er mitt berg og mi festning og min frelsar.
3 Allahım qayamdır, Ona pənah gətirəcəyəm, Odur qalxanım, qüvvətli qurtarıcım, qülləm, Sığınacaq yerim, xilaskarım! Sən məni zalımların əlindən qurtarırsan!
Gud er mitt berg som eg flyr til! Min skjold og mitt frelseshorn Mi høge borg! mi livd! Frelsaren min som friar meg ifrå vald!
4 Həmdə layiq olan Rəbbi çağıracağam, Düşmənlərimin əlindən qurtulacağam.
Eg kallar på Herren, den høglova: Frå fiendarne mine frelsar han meg.
5 Çünki ətrafımı ölüm dalğaları bürümüşdü, Məni əcəl selləri ürkütmüşdü,
Daudens brot og brand kringsette meg. Straumar av vondskap skræmde meg.
Helheims reip var snørde ikring meg. Daudsens snaror fanga meg. (Sheol h7585)
7 Əzab içində Rəbbə yalvardım, Allahımı köməyə çağırdım. O, məbədindən səsimi eşitdi, Fəryadımsa Onun qulağına yetdi.
Men Herren kalla eg på i mi trengsla, eg ropa til min Gud. Han høyrde frå templet sitt røysti mi, mitt rop rakk fram til øyro hans.
8 O zaman sarsılıb dünya titrədi, Göylər təməllərindən sarsılıb lərzəyə gəldi. Çünki O qəzəbləndi.
Jordi skok seg og skalv, himmelens grunnvollar dirra, Dei skok seg, for harmen hans loga upp:
9 Burnundan tüstü çıxıb yüksəldi, Ağzından yandırıb-yaxan alov püskürdü, Bundan közlər tutuşdu.
Røyk steig upp frå nasen hans, eld frå munnen hans åt ikring seg, gloande kol loga frå honom.
10 O, göyləri yarıb yerədək endi. Qatı zülmət ayaqları altında idi.
Han lægde himmelen og steig ned, med kolmyrker under føterne sine.
11 Bir keruva minib uçdu, Yel qanadları üstündə şığıdı.
Han for fram på kerub og flaug og sveiv på vengjerne åt vinden.
12 Ətrafını zülmətə bürüdü, Tufan qoparan qara buludlardan Özünə çardaqlar qurdu.
Myrkret gjorde han til åklæde kring seg, tjeldet hans var myrke vatn, tjukke skyer.
13 Hüzurunun nuru şəfəq saçdı, Oradan odlu közlər düşüb alovlandı.
Frå glansen fyre andlitet hans brann gloande kol.
14 Rəbb göylərdən gurladı, Haqq-Taala səs saldı.
Herren tora i himmelen, den Høgste let høyra si røyst:
15 Oxlar atıb düşmənləri darmadağın etdi, Şimşəyini çaxdırıb onları dağıtdı.
Pilerne sine skaut han og spreidde deim, eldingar sende han og fortulla deim.
16 Rəbbin məzəmmətindən, Burnundakı nəfəsinin şiddətindən Dənizin dərinlikləri göründü, Dünyanın bünövrələri açıq qaldı.
Djupålarne i havet kom upp i dagen, grunnvollarne i jordi vart berrsynte ved Herrens trugsmål, ved andepusten frå hans nase.
17 O, ucalardan əl uzadıb məni tutdu, Məni dərin suların içindən çıxartdı.
Han rette ut handi frå høgdi og greip meg, han drog meg upp or store vatn.
18 Məni qüvvətli düşmənimdən azad etdi, Çünki yağılarım məndən güclü idi.
Han frelste meg frå min megtige fiende, frå uvenern’ mine, dei var meg for sterke.
19 Fəlakətli günümdə qarşıma çıxdılar, Lakin Rəbb mənə dayaq oldu.
Dei for imot meg på motgangsdagen; men Herren vart studnaden min.
20 O məni geniş yerə çıxartdı, Məndən razı qalıb məni qurtardı.
Han førde meg ut i vidt rom. Han frelste meg, for han hadde hugnad i meg.
21 Rəbb mənə salehliyim naminə ənam verdi, Mənə əlitəmizliyimin əvəzini verdi.
Herren gjorde med meg etter rettferdi mi, han lønte meg etter reinleiken i henderne mine.
22 Çünki Rəbbin yolunu tutmuşam, Pis olub Allahımın yolundan azmamışam.
For eg tok vare på Herrens vegar, fall ikkje i vondskap frå min Gud.
23 Onun bütün hökmləri önümdədir, Qaydalarından imtina etməmişəm.
Nei, alle hans rettar hadde eg for auga, bodordi hans veik eg ikkje ifrå.
24 Onun önündə kamilliyə çatmışam, Özümü günahdan qorumuşam.
So var eg ulastande for honom og tok meg i vare for mi synd.
25 Rəbb mənə salehliyimin əvəzini verdi, Gözünün önündə təmizliyimin əvəzini verdi.
Og Herren lønte meg etter mi rettferd, etter reinleiken min for hans augo.
26 Sədaqətlilərlə sədaqətlisən, Kamillərlə kamilsən.
Mot den godlyndte syner du deg godlyndt, mot ulastande kjempa ulastande.
27 Təmizlərlə təmizsən, Əyrilərlə əyriliklərinə görə davranırsan.
Mot den reine syner du deg rein, mot den rangsnudde syner du deg rang.
28 İtaətkar insanları qurtarırsan, Lovğalara göz qoyursan, onları alçaldırsan.
For du frelsar arme folk, men augo dine er mot dei ovmodige til å tvinga deim ned.
29 Ya Rəbb, Sən mənim çırağımsan, Rəbb zülmətimi nura çevirir.
For du er mi lampa, Herre, og Herren gjer myrkret mitt bjart.
30 Səninlə qoşun üstünə hücum çəkirəm, Allahımla sədlər keçirəm.
Ved deg eg renner mot herflokkar, ved min Gud stormar eg murar.
31 Allahın yolu kamildir, Rəbbin kəlamı safdır, Rəbb ona sığınanların sipəridir.
Gud, ulastande er hans veg; Herrens ord er skirt, han er ein skjold for alle deim som flyr til honom.
32 Rəbdən başqa Allah kimdir ki? Allahımızdan başqa qaya kimdir ki?
For kven er Gud forutan Herren? Kven er eit berg utan vår Gud?
33 Allah qalamdır, mənə qüvvət verər, Yolumu kamil edər.
Gud, han som gyrder meg med kraft, og leider den ulastande på hans veg,
34 Ayaqlarımı maral ayaqları kimi çevik edər, Məni zirvələrdə saxlar.
som gjev meg føter liksom hindarne, og set meg upp på høgderne mine,
35 Əllərimə döyüş təlimi verər, Qollarım tunc kamanı dartar.
som lærer henderne mine upp til strid, so armarne spenner koparbogen.
36 Sən mənə qurtuluş qalxanını verdin, Etdiyin köməklə Sən məni yüksəltdin.
Du gav meg frelsa di til skjold, og småminkingi di ho gjorde meg stor.
37 Geniş yer açdın ki, addımlayım, Büdrəməsin ayaqlarım.
Du gjorde rom for stigi mine, og oklo mine vagga ikkje.
38 Düşmənlərimi qovdum, onları qırdım, Onlar məhv olanadək geriyə qayıtmadım.
Eg forfylgde fiendarne mine og tynte deim. Eg vende ikkje um fyrr eg fekk gjort ende på deim.
39 Onları əzib qurtardım, qalxa bilmədilər, Ayaqlarımın altına sərildilər.
Eg gjorde ende på deim og slo deim i knas, so dei vann ikkje reisa seg. Dei fall under føterne mine.
40 Döyüş üçün məni qüvvə ilə bürüdün, Əleyhdarlarımı ayağımın altına saldın,
Du gyrde meg med kraft til striden. Du bøygde motmennern’ mine under meg.
41 Düşmənlərimin kürəyini mənə sarı çevirdin, Mənə nifrət edən yağıları məhv etdim.
Fiendarne mine let du snu ryggen til meg, deim som hatar meg, rudde eg ut.
42 Gözləsələr də, onları qurtaran olmadı, Rəbbə baxsalar da, Ondan cavab gəlmədi.
Dei såg seg um - men ingen frelste - til Herren, men han svara deim ikkje.
43 Onları yerdəki toz kimi əzdim, Küçələrin palçığı kimi tapdaladım.
Eg smuldra deim som dust på jordi; som søyla på gator krasa eg deim; eg trakka deim ned.
44 Sən məni xalqımın çəkişmələrindən qurtardın, Məni millətlərə başçı qoydun, Tanımadığım xalqları mənə tabe etdirdin.
Du frelste meg ut or mitt folks ufred, til hovud for heidningar vara du meg; folk som eg ikkje kjende, tente meg.
45 Yadellilər mənə boyun əyirlər. Səsimi eşidəndə mənə itaət edirlər.
Ukjende folk smeikte for meg, ved gjetordet um meg lydde dei meg.
46 Yadellilərin cəsarəti qırıldı, Titrəyərək sığınacaqlarından çıxdılar.
Ja, framandfolk visna av, gjekk skjelvande ut or borgerne sine.
47 Rəbb əbədi yaşayır, Qayama alqış olsun! Məni qurtaran Qayam, Allahım ucalsın!
Herren liver! lova vere han, mitt berg! Ja, upphøgd vere Gud, mitt frelse-berg,
48 O Allahdır, mənə görə qisas alır, Xalqları mənə tabe etdirir.
Gud som gjev meg hemn, legg folkeslag under meg
49 O məni düşmən içindən çıxarır, Məni yağılar üstündə ucaldır, Məni zalımların əlindən qurtarır.
og fører meg ut frå fiendarne mine! Ja - du som lyfter meg høgt yver motmennern’ mine og bergar meg undan frå valdsmanns hand!
50 Buna görə, ya Rəbb, Millətlər arasında Sənə şükür edəcəyəm, İsminə tərənnüm söyləyəcəyəm!
Difor, Herre, vil eg prisa deg millom heidningarn’, og lovsyngja ditt namn.
51 Rəbb padşahına böyük zəfərlər verər, Məsh etdiyi Davuda və nəslinə əbədi məhəbbət göstərər.
For han gjer kongen sin sigersæl, gjer miskunn mot honom han salva, mot David og ætti hans til æveleg tid.»
