< 2 Korinflilərə 3 >
1 Özümüz barədə yenə zəmanət veririkmi? Yoxsa bəziləri kimi sizə yazılan və yaxud sizin yazdığınız zəmanət məktublarına ehtiyacımız var?
Are we beginning to commend ourselves again? Or are we like some who need letters of commendation to you, or from you?
2 Bütün insanların tanıdığı, oxuduğu, ürəklərimizə yazılmış məktubumuz sizsiniz.
You yourselves are our letter — a letter written on our hearts, and one which everybody can read and understand.
3 Xidmətimizin nəticəsi olan bir Məsih məktubu olduğunuz aydın görünür; bu məktub mürəkkəblə yox, var olan Allahın Ruhu ilə daş lövhələrə deyil, ət ürəklərə yazılıb.
All can see that you are a letter from Christ delivered by us, a letter written, not with ink, but with the Spirit of the Living God, not on ‘tablets of stone,’ but on ‘tablets of human hearts.’
4 Məsih sayəsində Allah hüzurunda belə etibarımız var.
This, then, is the confidence in regard to God that we have gained through the Christ.
5 Özümüzdən yaranan qabiliyyətimiz yoxdur və bunu iddia da edə bilmərik. Bizə qabiliyyət verən Allahdır.
I do not mean that we are fit to form any judgment by ourselves, as if on our own authority;
6 O bizi Yeni Əhdin xidmətçiləri olmaq üçün qabiliyyətli etdi. Bu Yeni Əhd yazılı Qanuna deyil, Ruha əsaslanır. Çünki yazılı Qanun öldürür, Ruh isə həyat verir.
our fitness comes from God, who himself made us fit to be ministers of a New Covenant, of which the substance is, not a written Law, but a Spirit. For the written Law means Death, but the Spirit gives Life.
7 Ölümlə nəticələnən xidmət, yəni daş lövhələr üzərində həkk olunan yazılı Qanun elə ehtişamla gəldi ki, Musanın üzündən parlayan ehtişam ötəri olduğu halda İsrail övladları onun üzünə baxa bilmirdilər.
If the system of religion which involved Death, embodied in a written Law and engraved on stones, began amid such glory, that the Israelites were unable to gaze at the face of Moses on account of its glory, though it was but a passing glory,
8 Onda Ruha əsaslanan xidmət daha da ehtişamlı olmazmı?
will not the religion that confers the Spirit have still greater glory?
9 Əgər insanı məhkum edən xidmətin ehtişamı varsa, salehlik qazandıran xidmətin ehtişamı nə qədər çoxdur.
For, if there was a glory in the religion that involved condemnation, far greater is the glory of the religion that confers righteousness!
10 Çünki əvvəllər ehtişamlı olanın indi hədsiz ehtişamı olanla müqayisədə ehtişamı yoxdur.
Indeed, that which then had glory has lost its glory, because of the glory which surpasses it.
11 Əgər ötəri olan ehtişamla gəldisə, daimi olanın ehtişamı daha da böyükdür.
And, if that which was to pass away was attended with glory, far more will that which is to endure be surrounded with glory!
12 Belə bir ümidə sahib olduğumuz üçün böyük cəsarətlə danışa bilərik.
With such a hope as this, we speak with all plainness;
13 İsrail övladları onun üzündəki ötəri ehtişamın keçib-getməsinə baxmasın deyə üzünə niqab çəkən Musa kimi deyilik.
unlike Moses, who covered his face with a veil, to prevent the Israelites from gazing at the disappearance of what was passing away.
14 İsrail övladları fikirlərində inadkar oldu. Bu günə qədər Köhnə Əhd oxunarkən onları eyni niqab qapayır, açılmır, çünki bu yalnız Məsih vasitəsilə götürülür.
But their minds were slow to learn. Indeed, to this very day, at the public reading of the Old Covenant, the same veil remains unlifted; only for those who are in union with Christ does it pass away.
15 Hətta bu günə qədər Musanın Yazıları nə vaxt oxunursa, onların ürəklərini bir niqab qapayır.
But, even to this day, whenever Moses is read, a veil lies on their hearts.
16 Amma kim Rəbbə tərəf dönürsə, o vaxt niqab aradan qaldırılır.
‘Yet, whenever a man turns to the Lord, the veil is removed.’
17 Rəbb Ruhdur, Rəbbin Ruhu haradadırsa, azadlıq da oradadır.
And the ‘Lord’ is the Spirit, and, where the Spirit of the Lord is, there is freedom.
18 Biz hamımız niqabsız üzdə Rəbbin ehtişamını əks etdirərək Rəbbin surətinə dəyişilirik. Ruh olan Rəbdən yaranan bu ehtişam get-gedə bizdə görünməyə başlayır.
And all of us, with faces from which the veil is lifted, seeing, as if reflected in a mirror, the glory of the Lord, are being transformed into his likeness, from glory to glory, as it is given by the Lord, the Spirit.