2 Korinflilərə 3
1 Özümüz barədə yenə zəmanət veririkmi? Yoxsa bəziləri kimi sizə yazılan və yaxud sizin yazdığınız zəmanət məktublarına ehtiyacımız var?
Must we begin again to commend ourselves? Or are we in need (as some are) of epistles of commendation for you, or from you?
2 Bütün insanların tanıdığı, oxuduğu, ürəklərimizə yazılmış məktubumuz sizsiniz.
You are our Epistle, written in our hearts, which is known and read by all men.
3 Xidmətimizin nəticəsi olan bir Məsih məktubu olduğunuz aydın görünür; bu məktub mürəkkəblə yox, var olan Allahın Ruhu ilə daş lövhələrə deyil, ət ürəklərə yazılıb.
It has been made manifest that you are the Epistle of Christ, ministered by us, and written down, not with ink, but with the Spirit of the living God, and not on tablets of stone, but on the fleshly tablets of the heart.
4 Məsih sayəsində Allah hüzurunda belə etibarımız var.
And we have such faith, through Christ, toward God.
5 Özümüzdən yaranan qabiliyyətimiz yoxdur və bunu iddia da edə bilmərik. Bizə qabiliyyət verən Allahdır.
It is not that we are adequate to think anything of ourselves, as if anything was from us. But our adequacy is from God.
6 O bizi Yeni Əhdin xidmətçiləri olmaq üçün qabiliyyətli etdi. Bu Yeni Əhd yazılı Qanuna deyil, Ruha əsaslanır. Çünki yazılı Qanun öldürür, Ruh isə həyat verir.
And he has made us suitable ministers of the New Testament, not in the letter, but in the Spirit. For the letter kills, but the Spirit gives life.
7 Ölümlə nəticələnən xidmət, yəni daş lövhələr üzərində həkk olunan yazılı Qanun elə ehtişamla gəldi ki, Musanın üzündən parlayan ehtişam ötəri olduğu halda İsrail övladları onun üzünə baxa bilmirdilər.
But if the ministration of death, engraved with letters upon stones, was in glory, (so much so that the sons of Israel were not able to gaze intently upon the face of Moses, because of the glory of his countenance) even though this ministration was ineffective,
8 Onda Ruha əsaslanan xidmət daha da ehtişamlı olmazmı?
how could the ministration of the Spirit not be in greater glory?
9 Əgər insanı məhkum edən xidmətin ehtişamı varsa, salehlik qazandıran xidmətin ehtişamı nə qədər çoxdur.
For if the ministration of condemnation is with glory, so much more is the ministration of justice abundant in glory.
10 Çünki əvvəllər ehtişamlı olanın indi hədsiz ehtişamı olanla müqayisədə ehtişamı yoxdur.
And neither was it glorified by means of an excellent glory, though it was made illustrious in its own way.
11 Əgər ötəri olan ehtişamla gəldisə, daimi olanın ehtişamı daha da böyükdür.
For if even what was temporary has its glory, then what is lasting has an even greater glory.
12 Belə bir ümidə sahib olduğumuz üçün böyük cəsarətlə danışa bilərik.
Therefore, having such a hope, we act with much confidence,
13 İsrail övladları onun üzündəki ötəri ehtişamın keçib-getməsinə baxmasın deyə üzünə niqab çəkən Musa kimi deyilik.
and not as Moses did, in placing a veil over his face, so that the sons of Israel would not gaze intently at his face. This was ineffective,
14 İsrail övladları fikirlərində inadkar oldu. Bu günə qədər Köhnə Əhd oxunarkən onları eyni niqab qapayır, açılmır, çünki bu yalnız Məsih vasitəsilə götürülür.
for their minds were obtuse. And, even until this present day, the very same veil, in the readings from the Old Testament, remains not taken away (though, in Christ, it is taken away).
15 Hətta bu günə qədər Musanın Yazıları nə vaxt oxunursa, onların ürəklərini bir niqab qapayır.
But even until today, when Moses is read, a veil is still set over their hearts.
16 Amma kim Rəbbə tərəf dönürsə, o vaxt niqab aradan qaldırılır.
But when they will have been converted to the Lord, then the veil shall be taken away.
17 Rəbb Ruhdur, Rəbbin Ruhu haradadırsa, azadlıq da oradadır.
Now the Spirit is Lord. And wherever the Spirit of the Lord is, there is liberty.
18 Biz hamımız niqabsız üzdə Rəbbin ehtişamını əks etdirərək Rəbbin surətinə dəyişilirik. Ruh olan Rəbdən yaranan bu ehtişam get-gedə bizdə görünməyə başlayır.
Yet truly, all of us, as we gaze upon the unveiled glory of the face of the Lord, are transfigured into the same image, from one glory to another. And this is done by the Spirit of the Lord.
