সামসঙ্গীত 50
1 ১ পৰাক্রমী ঈশ্বৰ যিহোৱাই কথা কলে, সূৰ্যৰ উদয় স্থানৰ পৰা অস্ত যোৱা স্থানলৈকে পৃথিবীৰ সকলোকে তেওঁ মাতিলে।
“A psalm of Asaph.” The mighty God, Jehovah, speaketh, and calleth the earth, From the rising of the sun to its going down.
Out of Zion, the perfection of beauty, God shineth forth.
3 ৩ আমাৰ ঈশ্বৰ আহিছে, তেওঁ নীৰৱ হৈ নাথাকিব; তেওঁৰ আগে আগে গ্রাসকাৰী অগ্নি আহিব, তেওঁৰ চাৰিওফালে অতিশয় ধুমুহা বব।
Our God cometh, and will not be silent; Before him is a devouring fire, And around him a raging tempest.
He calleth to the heavens on high, And to the earth, while he judgeth his people:
5 ৫ “মোৰ সেই বিশ্বাসী ভক্তসকলক মোৰ ওচৰত একগোট কৰা, যিসকলে উৎসৰ্গৰ দ্বাৰাই মোৰ লগত এক নিয়ম স্থাপন কৰিলে।”
“Gather together before me my godly ones, Who have made a covenant with me by sacrifice!”
(And the heavens shall declare his righteousness, For it is God himself that is judge., Pause)
7 ৭ হে মোৰ লোকসকল, শুনা, মই কথা ক’ম; হে ইস্ৰায়েল, মই তোমাৰ বিপক্ষে সাক্ষ্য দিম; মই ঈশ্বৰ, তোমাৰেই ঈশ্বৰ।
“Hear, O my people, and I will speak! O Israel, and I will testify against thee! For I am God, thine own God.
I reprove thee not on account of thy sacrifices; For thy burnt-offerings are ever before me.
I will take no bullock from thy house, Nor he-goat from thy folds;
For all the beasts of the forest are mine, And the cattle on a thousand hills.
I know all the birds of the mountains, And the wild beasts of the field are before me.
If I were hungry, I would not tell thee; For the world is mine, and all that is therein.
Do I eat the flesh of bulls, Or drink the blood of goats?
Offer to God thanksgiving, And pay thy vows to the Most High!
Then call upon me in the day of trouble: I will deliver thee, and thou shalt glorify me!”
16 ১৬ কিন্তু ঈশ্বৰে দুষ্ট লোকক এই কথা কৈছে, “মোৰ শাসন-বিধিৰ কথাবোৰ কবলৈ অথবা মোৰ ব্যৱস্থাৰ কথা মুখত আনিবলৈ তোমাৰ কি অধিকাৰ আছে?
And to the wicked God saith, “To what purpose dost thou talk of my statutes? And why hast thou my laws upon thy lips?—
Thou, who hatest instruction And castest my words behind thee!
When thou seest a thief, thou art in friendship with him, And hast fellowship with adulterers.
Thou lettest loose thy mouth to evil, And thy tongue frameth deceit;
Thou sittest and speakest against thy brother; Thou slanderest thine own mother's son.
21 ২১ এই সকলোবোৰ তুমি কৰিছা, কিন্তু মই মনে মনে আছিলোঁ; তুমি ভাৱিছা, মই তোমাৰেই নিচিনা এজন। কিন্তু এতিয়া মই তোমাক ধমকি দিম আৰু তোমাৰ সন্মুখত তোমাৰ সকলো দোষ লৈ আনিম।
These things hast thou done, and I kept silence; Hence thou thoughtest that I was altogether like thyself: But I will reprove thee, and set it in order before thine eyes.
22 ২২ তোমালোক যিসকলে ঈশ্বৰক পাহৰি গৈছা, তাক এবাৰ ভাৱি চোৱা; নহ’লে মই তোমালোকক ছিৰি ডোখৰ ডোখৰ কৰি পেলাম; তোমালোকক উদ্ধাৰ কৰিবলৈ কোনো নাথাকিব।
Mark this, ye that forget God, Lest I tear you in pieces, and none deliver you!
23 ২৩ যি মানুহে জীৱনত ধন্যবাদৰ বলি উৎসৰ্গ কৰে, তেৱেঁই মোক গৌৰৱাম্বিত কৰে; যি মানুহে সঠিক পথত চলে, মই তেওঁক ঈশ্বৰৰ পৰিত্ৰাণ দেখিবলৈ দিম।
Whoso offereth praise honoreth me; And to him who hath regard to his ways Will I show salvation from God.”
