সামসঙ্গীত 44
1 ১ হে ঈশ্বৰ, আমি আমাৰ নিজৰ কাণেৰে শুনিলোঁ; পূৰ্বকালত আমাৰ পূর্বপুৰুষ সকলৰ দিনত তুমি যি যি কাৰ্য কৰিছিলা, সেই সম্বন্ধে আমাক তেওঁলোকে ক’লে।
in finem filiis Core ad intellectum
2 ২ তুমি তোমাৰ নিজৰ হাতেৰেই আন জাতিবোৰক খেদি দিছিলা; সেই ঠাইত তুমি আমাৰ লোকসকলক স্থাপন কৰিলা। তুমি সেই সকলো লোকক নাশ কৰিলা, কিন্তু আমাৰ লোকসকলক তুমি মুক্ত কৰি বিস্তাৰিত কৰিলা।
Deus auribus nostris audivimus patres nostri adnuntiaverunt nobis opus quod operatus es in diebus eorum in diebus antiquis
3 ৩ তেওঁলোকে নিজৰ তৰোৱালৰ দ্বাৰাই সেই দেশ অধিকাৰ কৰা নাছিল, নিজৰ বাহুৰ শক্তিত জয় লাভ কৰা নাছিল; কিন্তু তোমাৰ সোঁ হাত, তোমাৰ বাহু, আৰু তোমাৰ মুখৰ দীপ্তিয়েহে তাক কৰিছিল; কিয়নো আমাৰ লোকসকলৰ ওপৰত তোমাৰ অনুগ্ৰহ আছিল।
manus tua gentes disperdit et plantasti eos adflixisti populos et expulisti eos
nec enim in gladio suo possederunt terram et brachium eorum non salvavit eos sed dextera tua et brachium tuum et inluminatio faciei tuae quoniam conplacuisti in eis
5 ৫ আমাৰ শত্রুবোৰক আমি তোমাৰ দ্বাৰায়েই তললৈ ঠেলি পঠাম; আমাৰ বিপক্ষে উঠাসকলক আমি তোমাৰ নামত ভৰিৰ তলত গছকিম।
tu es ipse rex meus et Deus meus qui mandas salutes Iacob
in te inimicos nostros ventilabimus cornu et in nomine tuo spernemus insurgentes in nobis
non enim in arcu meo sperabo et gladius meus non salvabit me
salvasti enim nos de adfligentibus nos et odientes nos confudisti
in Deo laudabimur tota die et in nomine tuo confitebimur in saeculum diapsalma
nunc autem reppulisti et confudisti nos et non egredieris in virtutibus nostris
avertisti nos retrorsum post inimicos nostros et qui oderunt nos diripiebant sibi
dedisti nos tamquam oves escarum et in gentibus dispersisti nos
13 ১৩ ওচৰ-চুবুৰীয়াৰ আগত তুমি আমাক নিন্দাৰ বিষয় কৰিছা; চাৰিওফালৰ লোক সকলৰ ওচৰত আমাক বিদ্ৰূপ আৰু তুচ্ছজ্ঞানৰ পাত্ৰ কৰিছা।
vendidisti populum tuum sine pretio et non fuit multitudo in commutationibus nostris
posuisti nos obprobrium vicinis nostris subsannationem et derisum his qui in circuitu nostro
posuisti nos in similitudinem gentibus commotionem capitis in populis
tota die verecundia mea contra me est et confusio faciei meae cooperuit me
17 ১৭ আমালৈ এই সকলো ঘটিল; তথাপি আমি তোমাক পাহৰা নাই, অথবা তোমাৰ ব্যৱস্থাৰ বিষয়ে বিশ্বাস-ঘাতকতা কৰা নাই।
a voce exprobrantis et obloquentis a facie inimici et persequentis
haec omnia venerunt super nos nec obliti sumus te et inique non egimus in testamento tuo
et non recessit retrorsum cor nostrum et declinasti semitas nostras a via tua
quoniam humiliasti nos in loco adflictionis et cooperuit nos umbra mortis
si obliti sumus nomen Dei nostri et si expandimus manus nostras ad deum alienum
22 ২২ কিন্তু তথাপিও তোমাৰ কাৰণেই আমি গোটেই দিনটো হত হৈছোঁ; আমি বধ কৰিব লগীয়া মেৰ-ছাগৰ নিচিনা গণিত হৈছোঁ।
nonne Deus requiret ista ipse enim novit abscondita cordis quoniam propter te mortificamur omni die aestimati sumus sicut oves occisionis
exsurge quare dormis Domine exsurge et ne repellas in finem
quare faciem tuam avertis oblivisceris inopiae nostrae et tribulationis nostrae
quoniam humiliata est in pulvere anima nostra conglutinatus est in terra venter noster
exsurge adiuva nos et redime nos propter nomen tuum
