সামসঙ্গীত 36
(Til sangmesteren. Af HERRENs tjener David.) Synden taler til den Gudløse inde i hans Hjerte; Gudsfrygt har han ikke for Øje;
2 ২ তেওঁলোকে নিজৰ দৃষ্টিত নিজকে প্রশংসা কৰি কয় যে, তেওঁলোকৰ পাপ ঈশ্বৰে নধৰিব আৰু ঘৃণাৰ চকুৰেও নাচাব।
thi den smigrer ham frækt og siger, at ingen skal finde hans Brøde og hade ham.
Hans Munds Ord er Uret og Svig, han har ophørt at handle klogt og godt;
4 ৪ তেওঁলোকে নিজৰ শয্যাত দুষ্টতাৰ পৰিকল্পনা কৰে; অন্যায় পথত চলিবলৈ স্থিৰ কৰে আৰু দুষ্ট কার্যক ঘিণ নকৰে।
på sit Leje udtænker han Uret, han træder en Vej, som ikke er god; det onde afskyr han ikke.
HERRE, din Miskundhed rækker til Himlen, din Trofasthed når til Skyerne,
6 ৬ তোমাৰ ধাৰ্মিকতা পৰাক্রমী পৰ্ব্বতসমূহৰ নিচিনা; তোমাৰ শাসন প্ৰণালীবোৰ যেন গভীৰ মহাসাগৰৰ নিচিনা। হে যিহোৱা, তুমি মনুষ্য আৰু পশু সকলোকে ৰক্ষা কৰোঁতা।
din Retfærd er som Guds Bjerge, dine Domme som det store Dyb; HERRE, du frelser Folk og Fæ,
hvor dyrebar er dog din Miskundhed, Gud! Og Menneskebørnene skjuler sig i dine Vingers Skygge;
8 ৮ তেওঁলোকে যেন তোমাৰ গৃহৰ প্রচুৰ আহাৰ খাই তৃপ্ত হয়; তুমি তোমাৰ আনন্দ-নদীৰ পানী তেওঁলোকক পিবলৈ দিয়া।
de kvæges ved dit Huses Fedme, du læsker dem af din Lifligheds Strøm;
thi hos dig er Livets Kilde, i dit Lys skuer vi Lys!
10 ১০ যি সকলে তোমাক জানে, তেওঁলোকৰ প্রতি যেন তোমাৰ প্রেম সদায় থাকে, যি সকলৰ হৃদয় সৎ তেওঁলোকে যেন তোমাৰ পৰিত্রাণ পায়।
Lad din Miskundhed blive over dem, der kender dig, din Retfærd over de oprigtige af Hjertet.
Lad Hovmods Fod ej træde mig ned, gudløses Hånd ej jage mig bort.
Se, Udådsmændene falder, slås ned, så de ikke kan rejse sig.
