< সামসঙ্গীত 131 >

1 হে যিহোৱা, মোৰ মন গর্বিত নহয়, মোৰ দৃষ্টিও উচ্চ নহয়, নিজৰ কাৰণে মোৰ কোনো মহান আশা নাই, নাইবা মোৰ পক্ষে অসম্ভৱ আশ্চর্য বিষয়বোৰ লৈয়ো মই চিন্তিত নহও।
Gospod, moje srce ni ošabno niti moje oči vzvišene niti se ne ukvarjam z velikimi zadevami ali s stvarmi zame previsokimi.
2 কিন্তু মই মোৰ প্রাণক সুস্থিৰ আৰু শান্ত কৰি ৰাখিলোঁ, যেনেকৈ পিয়াহ এৰা শিশুটি মাকৰ ওচৰত শান্ত হৈ থাকে; মোৰ ভিতৰত থকা প্রাণটো পিয়াহ এৰা শিশুটিৰ দৰে মোৰ লগতে আছে।
Zagotovo sem se lepo obnašal in se umiril, kakor otrok, ki je odstavljen od svoje matere; moja duša je celo kakor odstavljen otrok.
3 হে ইস্ৰায়েল, যিহোৱাত আশা ৰাখা, এতিয়াৰ পৰা অনন্ত কাললৈকে।
Naj Izrael upa v Gospoda od tega časa naprej in na veke.

< সামসঙ্গীত 131 >