সামসঙ্গীত 126

1 ১ যিহোৱাই যেতিয়া চিয়োনক পুনৰ আগৰ অৱস্থালৈ ঘূৰাই আনিলে, তেতিয়া আমি সপোন দেখা মানুহৰ নিচিনা হ’লো।

Cantique des degrés. Quand l’Éternel rétablit les captifs de Sion, nous étions comme ceux qui songent.

2 ২ তেতিয়া আমাৰ মুখ হাঁহিৰে ভৰি পৰিল, আমাৰ জিভা আনন্দ-গানেৰে পৰিপূৰ্ণ হ’ল; আন জাতিৰ লোকসকলে তেতিয়া কোৱাকুই কৰিলে, “যিহোৱাই তেওঁলোকৰ কাৰণে অনেক মহৎ কার্য কৰিলে।”

Alors notre bouche fut remplie de rire, et notre langue de chants de joie; alors on dit parmi les nations: L’Éternel a fait de grandes choses pour ceux-ci!

3 ৩ যিহোৱাই আমাৰ কাৰণে অনেক মহৎ কৰ্ম কৰিলে; সেয়ে আমি আনন্দ কৰিলোঁ।

L’Éternel a fait de grandes choses pour nous; nous en avons été réjouis.

4 ৪ হে যিহোৱা, নেগেভ মৰুভূমিৰ জুৰিবোৰৰ নিচিনাকৈ, তুমি আমাৰ ভৱিষ্যত আগৰ অৱস্থালৈ ঘূৰাই আনা।

Ô Éternel! rétablis nos captifs, comme les ruisseaux dans le midi!

5 ৫ যিসকলে চকুলোৰে বয়, তেওঁলোকে আনন্দেৰে দাব।

Ceux qui sèment avec larmes moissonneront avec chant de joie.

6 ৬ যিসকলে কান্দি কান্দি কঠীয়া ববলৈ ওলাই যায়, তেওঁলোকে নিশ্চয়ে আনন্দেৰে নিজৰ নিজৰ ডাঙৰি লৈ উলটি আহিব।

Il va en pleurant, portant la semence qu’il répand; il revient avec chant de joie, portant ses gerbes.