< সামসঙ্গীত 124 >
1 ১ ইস্ৰায়েলে ইয়াকে কওঁক, “যদি যিহোৱা আমাৰ পক্ষত নাথাকিলহেঁতেন,
Ein Loblied im höhern Chor. Wo der HERR nicht bei uns wäre, so sage Israel,
2 ২ শত্রুবোৰে যেতিয়া আমাক আক্রমণ কৰিছিল, তেতিয়া যদি যিহোৱা আমাৰ পক্ষত নাথাকিলহেঁতেন,
wo der HERR nicht bei uns wäre, wenn die Menschen sich wider uns setzen:
3 ৩ তেন্তে তেওঁলোকে আমাৰ বিৰুদ্ধে ক্ৰোধত জ্বলি উঠি আমাক জীয়াই জীয়াই গ্ৰাস কৰিলেহেঁতেন,
so verschlängen sie uns lebendig, wenn ihr Zorn über uns ergrimmte;
4 ৪ তেতিয়া জল সমূহে আমাক উটুৱাই লৈ গ’লহেতেঁন, আমাৰ ওপৰেদি জলৰ সোঁত বৈ গ’লহেতেঁন;
so ersäufte uns Wasser, Ströme gingen über unsre Seele;
5 ৫ ওফন্দি উঠা জল সমূহ আমাৰ ওপৰেদি বৈ গ’লহেতেঁন।
es gingen Wasser allzu hoch über unsre Seele.
6 ৬ ধন্য যিহোৱা, যি জনাই আমাক চিকাৰ স্বৰূপে তেওঁলোকৰ দাঁতত পেলাই নিদিলে।
Gelobet sei der HERR, daß er uns nicht gibt zum Raub in ihre Zähne!
7 ৭ আমাৰ প্রাণ ব্যাধৰ ফান্দৰ পৰা ৰক্ষা পোৱা পক্ষীৰ নিচিনাকৈ ৰক্ষা পৰিল; ফান্দ ছিঙি গ’ল আৰু আমি ৰক্ষা পালোঁ।
Unsre Seele ist entronnen wie ein Vogel dem Stricke des Voglers; der Strick ist zerrissen, wir sind los.
8 ৮ যি জনাই আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে, সেই যিহোৱাৰ নামত আমি সহায় পাওঁ।
Unsre Hilfe steht im Namen des HERRN, der Himmel und Erden gemacht hat.