সামসঙ্গীত 123

1 ১ হে স্বৰ্গৰ সিংহাসনত থাকোঁতা জনা, মই তোমাৰ ফালেই মোৰ চকু তুলি চাই থাকোঁ।

Kasang laa. Vannawk ah kaom, nang khaeah ka mik padai tahang.

2 ২ গৰাকীৰ হাতলৈ যেনেকৈ দাসবোৰৰ চকু থাকে, আৰু দাসীৰ চকু যেনেকৈ গৰাকীয়ণীৰ হাতৰ ফালে থাকে, তেনেকৈ আমাক কৃপা নকৰা পর্যন্ত আমাৰ চকুৱে আমাৰ ঈশ্বৰ যিহোৱালৈ চাই থাকে।

Tamnanawk mah angmacae angraeng ih ban to khet o moe, tamna nongpatanawk mah angmacae angraeng nongpata ih ban to khet o baktih toengah, a palungnathaih aicae khaeah amtuengsak ai karoek to, aicae loe aimacae Angraeng Sithaw to a khet o.

3 ৩ আমাক কৃপা কৰা, হে যিহোৱা, আমাক কৃপা কৰা; কিয়নো আমি লোকসকলৰ তুচ্ছ-তাচ্ছিল্যত অধিককৈ পোঁত গ’লো।

Kaicae nuiah palungnathaih tawn ah, Aw Angraeng, kaicae nuiah palungnathaih tawn ah; kaicae loe minawk mah hnaphnae ih kami ah ka oh o boeh.

4 ৪ আমাৰ প্রাণে বহন কৰিব পৰাতকৈ লোকসকলৰ বিদ্রূপ আৰু অহঙ্কাৰীবোৰৰ অপমান অধিক হ’ল।

Kaicae ih pakhra loe, amoek kaminawk mah pahnuithuihaih hoi poeksang kaminawk hnaphnaehaih hoiah koi hmoek boeh.