< সামসঙ্গীত 121 >
1 ১ মই পৰ্ব্বতবোৰৰ ফালে মোৰ চকু তুলি কওঁ, ক’ৰ পৰা মোৰ সহায় আহিব?
Canticum graduum. [Levavi oculos meos in montes, unde veniet auxilium mihi.
2 ২ যি জনাই আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে, সেই যিহোৱাৰ পৰা মোৰ সহায় আহিব।
Auxilium meum a Domino, qui fecit cælum et terram.
3 ৩ তেওঁ তোমাৰ ভৰি লৰচৰ হ’বলৈ নিদিব; তোমাৰ ৰখীয়াজনা টোপনি নাযাব।
Non det in commotionem pedem tuum, neque dormitet qui custodit te.
4 ৪ চোৱা, যি জনাই ইস্ৰায়েলক ৰক্ষা কৰে, তেওঁ টোপনি নাযাব, নিদ্ৰিত নহ’ব।
Ecce non dormitabit neque dormiet qui custodit Israël.
5 ৫ যিহোৱা তোমাৰ ৰক্ষক; যিহোৱা তোমাৰ সোঁ হাতে থকা তোমাৰ ছাঁস্বৰূপ।
Dominus custodit te; Dominus protectio tua super manum dexteram tuam.
6 ৬ দিনত সূৰ্যই তোমাক প্ৰহাৰ নকৰিব, আৰু ৰাতি চন্দ্ৰয়ো তোমাক নামাৰিব।
Per diem sol non uret te, neque luna per noctem.
7 ৭ যিহোৱাই তোমাক সকলো অমঙ্গলৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব; তেওঁ তোমাৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিব।
Dominus custodit te ab omni malo; custodiat animam tuam Dominus.
8 ৮ যিহোৱাই এতিয়াৰ পৰা অনন্ত কাললৈকে তুমি ওলাওঁতে সোমাওঁতে তোমাক ৰক্ষা কৰিব।
Dominus custodiat introitum tuum et exitum tuum, ex hoc nunc et usque in sæculum.]