< সামসঙ্গীত 121 >
1 ১ মই পৰ্ব্বতবোৰৰ ফালে মোৰ চকু তুলি কওঁ, ক’ৰ পৰা মোৰ সহায় আহিব?
Cantique pour les pèlerinages. Je lève mes yeux vers les montagnes: D'où me viendra le secours? —
2 ২ যি জনাই আকাশ-মণ্ডল আৰু পৃথিৱী সৃষ্টি কৰিলে, সেই যিহোৱাৰ পৰা মোৰ সহায় আহিব।
— Mon secours vient de l'Éternel, Qui a fait les cieux et la terre.
3 ৩ তেওঁ তোমাৰ ভৰি লৰচৰ হ’বলৈ নিদিব; তোমাৰ ৰখীয়াজনা টোপনি নাযাব।
Il ne permettra pas que ton pied chancelle; Celui qui te garde ne sommeillera point.
4 ৪ চোৱা, যি জনাই ইস্ৰায়েলক ৰক্ষা কৰে, তেওঁ টোপনি নাযাব, নিদ্ৰিত নহ’ব।
Oui, celui qui garde Israël, Ne sommeillera pas; il ne s'endormira point.
5 ৫ যিহোৱা তোমাৰ ৰক্ষক; যিহোৱা তোমাৰ সোঁ হাতে থকা তোমাৰ ছাঁস্বৰূপ।
l'Éternel est celui qui te garde. l'Éternel est ton ombre; il se tient à ta droite.
6 ৬ দিনত সূৰ্যই তোমাক প্ৰহাৰ নকৰিব, আৰু ৰাতি চন্দ্ৰয়ো তোমাক নামাৰিব।
Le soleil ne te frappera point pendant le jour, Ni la lune pendant la nuit,
7 ৭ যিহোৱাই তোমাক সকলো অমঙ্গলৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব; তেওঁ তোমাৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰিব।
L'Éternel te gardera de tout mal; Il gardera ton âme.
8 ৮ যিহোৱাই এতিয়াৰ পৰা অনন্ত কাললৈকে তুমি ওলাওঁতে সোমাওঁতে তোমাক ৰক্ষা কৰিব।
L'Éternel veillera sur ton départ comme sur ton arrivée. Dès maintenant et à toujours.