সামসঙ্গীত 120

1 ১ মোৰ সঙ্কটৰ কালত মই যিহোৱাৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ; তাতে তেওঁ মোক উত্তৰ দিলে।

Ка Господу завиках у невољи својој, и услиши ме.

2 ২ “হে যিহোৱা, মিছলীয়া ওঁঠ আৰু ছলনাকাৰী জিভাৰ পৰা তুমি মোক মুক্ত কৰা।”

Господе! Избави душу моју од уста лажљивих и од језика лукавог.

3 ৩ হে ছলনাকাৰী জিভা, তোমাক তেওঁ কি দিব? তোমাক অধিক শাস্তি দিবলৈ কি কৰা হ’ব?

Шта ће Ти дати и шта ће Ти принети језик лукави?

4 ৪ তেওঁ তোমাক বীৰৰ তীক্ষ্ন কাঁড়সমূহ আৰু ৰোতম গছৰ জ্বলা আঙঠাসমূহ দিব।

Он је као оштре стреле у јакога, као угљевље смреково.

5 ৫ হায়, কি দুর্ভাগ্য মোৰ! মই মেচেকত প্ৰবাস কৰিছোঁ; কেদৰৰ তম্বুবোৰৰ মাজত বসতি কৰিছোঁ।

Тешко мени кад сам туђин код Месеха, живим код шатора кидарских.

6 ৬ যি সকলে শান্তিক ঘৃণা কৰে, সেই লোকসকলৰ সৈতে মই বহুকাল বাস কৰিছোঁ।

Дуго је живела душа моја с онима који мрзе на мир.

7 ৭ মই শান্তি ভাল পাওঁ; কিন্তু মই শান্তিৰ কথা ক’লে, তেওঁলোকে যুদ্ধ কৰিবলৈ বিচাৰে।

Ја сам миран; али кад станем говорити у њих је рат.