সামসঙ্গীত 104
1 ১ হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। হে মোৰ ঈশ্বৰ যিহোৱা, তুমি অতি মহান; তুমি গৌৰৱ আৰু মহিমাৰ সাজেৰে বিভূষিত।
Psalmus David. Benedic anima mea Domino: Domine Deus meus magnificatus es vehementer. Confessionem, et decorem induisti:
amictus lumine sicut vestimento: Extendens caelum sicut pellem:
3 ৩ তোমাৰ কক্ষৰ চটি-কাঠ তুমি জলৰাশিত স্থাপন কৰিছা; মেঘবোৰক তুমি নিজৰ ৰথ কৰিছা, বতাহৰ ডেউকাৰ ওপৰত তুমি চলাচল কৰা।
qui tegis aquis superiora eius. Qui ponis nubem ascensum tuum: qui ambulas super pennas ventorum.
Qui facis angelos tuos, spiritus: et ministros tuos ignem urentem.
Qui fundasti terram super stabilitatem suam: non inclinabitur in saeculum saeculi.
Abyssus, sicut vestimentum, amictus eius: super montes stabunt aquae.
Ab increpatione tua fugient: a voce tonitrui tui formidabunt.
8 ৮ পৰ্ব্বতবোৰ ওখ হ’ল আৰু উপত্যকাবোৰ চাপৰ হ’ল; তুমি জল সমূহৰ কাৰণে যি ঠাই নিৰূপন কৰিলা, জল সেই ঠাইলৈ গ’ল।
Ascendunt montes: et descendunt campi in locum, quem fundasti eis.
Terminum posuisti, quem non transgredientur: neque convertentur operire terram.
Qui emittis fontes in convallibus: inter medium montium pertransibunt aquae.
Potabunt omnes bestiae agri: expectabunt onagri in siti sua.
Super ea volucres caeli habitabunt: de medio petrarum dabunt voces.
Rigans montes de superioribus suis: de fructu operum tuorum satiabitur terra:
14 ১৪ তুমিয়েই পশুৰ কাৰণে ঘাঁহ আৰু মানুহৰ কাৰণে শস্য উৎপন্ন হ’বলৈ দিয়া, যাতে ভূমিৰ পৰা ভৱিষ্যতৰ আহাৰ যোগান হয়;
Producens foenum iumentis, et herbam servituti hominum: Ut educas panem de terra:
15 ১৫ যাতে মানুহৰ মনক আনন্দ দিয়া দ্রাক্ষাৰস, মুখ উজ্জ্বল কৰা তেল, আৰু মানুহৰ হৃদয়ক সবল কৰা আহাৰ যোগান হয়।
et vinum laetificet cor hominis: Ut exhilaret faciem in oleo: et panis cor hominis confirmet.
16 ১৬ যিহোৱাৰ এনে গছবোৰে বৃষ্টিৰ প্রচুৰ পানী পায়; তেওঁ ৰোপন কৰা লিবানোনৰ এৰচ গছবোৰেও প্রচুৰ বৃষ্টি পায়।
Saturabuntur ligna campi, et cedri Libani, quas plantavit:
illic passeres nidificabunt. Herodii domus dux est eorum:
montes excelsi cervis: petra refugium herinaciis.
19 ১৯ ঋতু নিৰূপন কৰিবলৈ তুমি চন্দ্ৰ নিৰ্ম্মাণ কৰিলা; তুমি নিৰূপন কৰা অনুসাৰে সূৰ্যই নিজৰ অস্ত যোৱা সময় জানে।
Fecit lunam in tempora: sol cognovit occasum suum.
Posuisti tenebras, et facta est nox: in ipsa pertransibunt omnes bestiae silvae.
Catuli leonum rugientes, ut rapiant, et quaerant a Deo escam sibi.
Ortus est sol, et congregati sunt: et in cubilibus suis collocabuntur.
Exibit homo ad opus suum: et ad operationem suam usque ad vesperum.
24 ২৪ হে যিহোৱা, তোমাৰ সৃষ্টিৰ কাৰ্য কিমান বহুমুখী! তোমাৰ জ্ঞানেৰে তুমি সেই সকলোকে নিৰ্ম্মাণ কৰিলা; সমগ্র বিশ্ব তোমাৰ সৃষ্ট বস্তুৰে পৰিপূৰ্ণ।
Quam magnificata sunt opera tua Domine! omnia in sapientia fecisti: impleta est terra possessione tua.
Hoc mare magnum, et spatiosum manibus: illic reptilia, quorum non est numerus. Animalia pusilla cum magnis:
illic naves pertransibunt. Draco iste, quem formasti ad illudendum ei:
omnia a te expectant ut des illis escam in tempore.
28 ২৮ তুমি সিহঁতক দিলে, সিহঁতে তাক তুলি লয়; তুমি তোমাৰ হাত মুকলি কৰিলে, সিহঁতে ভাল ভাল বস্তু পাই পৰিতৃপ্ত হয়।
Dante te illis, colligent: aperiente te manum tuam, omnia implebuntur bonitate.
Avertente autem te faciem, turbabuntur: auferes spiritum eorum, et deficient, et in pulverem suum revertentur.
Emittes spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terrae.
Sit gloria Domini in saeculum: laetabitur Dominus in operibus suis:
32 ৩২ তেওঁ পৃথিৱীলৈ দৃষ্টি কৰিলে, সেয়ে কম্পিত হয়: তেওঁ পৰ্ব্বতবোৰ স্পর্শ কৰিলে, সেইবোৰ ধুঁমায়িত হয়।
Qui respicit terram, et facit eam tremere: qui tangit montes, et fumigant.
33 ৩৩ মই জীয়াই থাকোঁমানে যিহোৱাৰ উদ্দেশ্যে গান কৰিম; মই থকালৈকে মোৰ ঈশ্বৰৰ উদ্দেশ্যে প্ৰশংসাৰ গীত গাম।
Cantabo Domino in vita mea: psallam Deo meo quamdiu sum.
Iucundum sit ei eloquium meum: ego vero delectabor in Domino.
35 ৩৫ পাপীবোৰ পৃথিৱীৰ পৰা উচ্ছন্ন হওক; দুষ্টলোক আৰু নাথাকক। হে মোৰ মন, যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰা। তোমালোকে যিহোৱাৰ প্ৰশংসা কৰা।
Deficiant peccatores a terra, et iniqui ita ut non sint: benedic anima mea Domino.
