প্রবচন 27
Boast not of to-morrow; for you know not what the next day shall bring forth.
2 ২ আনলোকে তোমাৰ প্ৰশংসা কৰক, কিন্তু তোমাৰ নিজৰ মুখে নকৰক; অচিনাকী লোকে কৰক, কিন্তু তোমাৰ নিজৰ ওঁঠে নকৰক।
Let your neighbour, and not your own mouth, praise you; a stranger, and not your own lips.
A stone is heavy, and sand cumbersome; but a fool's wrath is heavier than both.
Wrath is merciless, and anger sharp: but envy can bear nothing.
Open reproofs are better than secret love.
The wounds of a friend are more to be trusted than the spontaneous kisses of an enemy.
A full soul scorns honeycombs; but to a hungry soul even bitter things appear sweet.
As when a bird flies down from its own nest, so a man is brought into bondage whenever he estranges himself from his own place.
9 ৯ সুগন্ধ দ্রব্য আৰু ধূপে যেনেকৈ হৃদয় আনন্দিত কৰে, কিন্তু বন্ধুৰ পৰামৰ্শতকৈ তেওঁৰ আন্তৰিকতা শ্রেষ্ঠ।
The heart delights in ointments and wines and perfumes: but the soul is broken by calamities.
10 ১০ তোমাৰ বন্ধু আৰু তোমাৰ বন্ধুৰ পিতৃক পৰিত্যাগ নকৰিবা, আৰু তোমাৰ বিপদৰ দিনত ভায়েকৰ ঘৰলৈ নাযাবা। দূৰত থকা ভায়েকতকৈ ওচৰত থকা চুবুৰীয়াই ভাল।
Your own friend, and your father's friend, forsake not; and when you are in distress go not into your brother's house: better is a friend [that is] near than a brother living far off.
11 ১১ হে মোৰ পুত্র, জ্ঞানৱান হোৱা, আৰু মোৰ হৃদয়ক আনন্দিত কৰা। তাৰ পাছত মই বিদ্রূপ কৰা সকলক উত্তৰ দিম।
Son, be wise, that your heart may rejoice; and remove you from yourself reproachful words.
12 ১২ দূৰদৰ্শী লোকে বিপদ দেখি নিজকে লুকুৱায়; কিন্তু অশিক্ষিত লোকে আগুৱাই যায় আৰু ইয়াৰ বাবে ক্ষতিপূৰণ কৰিবলগীয়া হয়।
A wise man, when evils are approaching, hides himself; but fools pass on, and will be punished.
13 ১৩ যি জনে অচিনাকী লোকৰ জামিন হয়, তেওঁৰ বস্ত্ৰ লোৱা; আৰু অচিনাকী লোকৰ বাবে নিৰাপত্তা স্বৰূপে ধন লোৱা।
Take away the man's garment, (for a scorner has passed by) whoever lays waste another's goods.
14 ১৪ যি কোনোৱে ৰাতিপুৱাতে উচ্চস্বৰে নিজৰ চুবুৰীয়াক আশীৰ্ব্বাদ কৰে, সেই আশীৰ্ব্বাদ শাও ৰূপেহে গণ্য হয়।
Whosoever shall bless a friend in the morning with a loud voice, shall seem to differ nothing from one who curses [him].
On a stormy day drops [of rain] drive a man out of his house; so also does a railing woman [drive a man] out of his own house.
The north wind is sharp, but it is called by name propitious.
Iron sharpens iron; and a man sharpens his friend's countenance.
18 ১৮ যি জনে ডিমৰু গছক যত্ন কৰে, সেই জনে তাৰ ফল খাবলৈ পায়; আৰু যি জনে নিজৰ মালিকক সুৰক্ষা দিয়ে, তেওঁ সন্মান পায়।
He that plants a fig tree shall eat the fruits of it: so he that waits on his own master shall be honoured.
19 ১৯ পানীত যেনেকৈ মানুহৰ মুখৰ প্ৰতিবিম্ব দেখা যায়, তেনেকৈ মানুহৰ হৃদয়ে মানুহৰ প্ৰতিবিম্ব দেখুৱাই।
As faces are not like [other] faces, so neither are the thoughts of men.
20 ২০ চিয়োল আৰু আবদ্দোন যেনেকৈ কেতিয়াও সন্তুষ্ট নহয়, তেনেকৈ মানুহৰ চকুও কেতিয়াও সন্তুষ্ট নহয়। (Sheol h7585)
Hell and destruction are not filled; so also are the eyes of men insatiable. [He that fixes his eye is an abomination to the Lord; and the uninstructed do not restrain their tongue.] (Sheol h7585)
21 ২১ ৰূপৰ বাবে ৰূপ গলোৱা পাত্ৰ, আৰু সোণৰ বাবে অগ্নিশাল; আৰু এজন মানুহক প্ৰশংসাৰ দ্বাৰাই পৰীক্ষা কৰা হয়।
Fire is the trial for silver and gold; and a man is tried by the mouth of them that praise him. The heart of the transgressor seeks after mischiefs; but an upright heart seeks knowledge.
Though you scourge a fool, disgracing him in the midst of the council, you will [still] in no wise remove his folly from him.
Do you thoroughly know the number of your flock, and pay attention to your herds.
For a man [has] not strength and power for ever; neither does he transmit it from generation to generation.
Take care of the herbage in the field, and you shall cut grass, and gather the mountain hay;
that you may have [wool of] sheep for clothing: pay attention to the land, that you may have lambs.
[My] son, you have from me words very useful for your life, and for the life of your servants.
