প্রবচন 25
También estos son proverbios de Salomón, los cuales copiaron los varones de Ezequías rey de Judá.
Honra de Dios es encubrir la palabra; y honra del rey es escudriñar la palabra.
Para la altura de los cielos, y para la profundidad de la tierra, y para el corazón de los reyes, no hay investigación.
Quita las escorias de la plata, y saldrá vaso al fundidor.
Aparta al impío de la presencia del rey, y su trono se afirmará en justicia.
No te alabes delante del rey; ni estés en el lugar de los grandes:
7 ৭ উচ্চপদস্থ ব্যক্তিৰ উপস্থিতিত অপদস্থ হোৱাতকৈ, “ইয়ালৈ আহাঁ”, এই বুলি তেওঁ তোমাক কোৱা ভাল। তোমাৰ সাক্ষ্য কি আছিল,
Porque mejor es que se te diga: Sube acá: que no, que seas abajado delante del príncipe, que miraron tus ojos.
8 ৮ বিচাৰত বেগাই গৈ উপস্থিত নহ’বা; কাৰণ যেতিয়া তোমাৰ চুবুৰীয়াই তোমাক লাজ দিব, তেতিয়া শেষত তুমি কি কৰিবা?
No salgas a pleito presto; porque después al fin no sepas que hacer, avergonzado de tu prójimo.
Trata tu causa con tu compañero; y no descubras el secreto a otro:
10 ১০ তোমাৰ কথা যিজনে শুনে, তেওঁ তোমাক লাজত পেলাব, আৰু দুষ্ট লোকে তোমাৰ বিষয়ে গোচৰ দিলে গুপুতে নাথাকিব।
Porque no te deshonre el que lo oyere, y tu infamia no pueda volver atrás.
Manzanas de oro con figuras de plata es la palabra dicha como conviene.
Zarcillo de oro, y joyel de oro fino es el que reprende al sabio, que tiene orejas que oyen.
13 ১৩ শস্য দোৱাৰ সময়ত হিমৰ চেঁচা যেনে, বিশ্বাসী বাৰ্ত্তাবাহক পঠোৱা সকলৰ বাবে তেনে; তেওঁ তেওঁৰ মালিকৰ আত্মা সতেজ কৰে;
Como frío de nieve en tiempo de la segada, así es el mensajero fiel a los que le envían: que al alma de su señor da refrigerio.
Como cuando hay nubes y vientos, y la lluvia no viene, así es el hombre que se jacta de vana liberalidad.
Con luenga paciencia se aplaca el príncipe; y la lengua blanda quebranta los huesos.
¿Hallaste la miel? come lo que te basta; porque no te hartes de ella, y la revieses.
Detén tu pie de la casa de tu prójimo; porque harto de ti, no te aborrezca.
18 ১৮ যিজনে চুবুৰীয়াৰ বিৰুদ্ধে মিছা সাক্ষ্য দিয়ে, তেওঁ যুদ্ধত ব্যৱহাৰ কৰা গদা, বা তৰোৱাল, বা তীক্ষ্ন কাঁড়ৰ দৰে।
Martillo, y espada, y saeta aguda es el hombre que habla contra su prójimo falso testimonio.
Diente quebrado, y pie resbalador es la confianza del prevaricador en el tiempo de la angustia.
20 ২০ কোনো এজনে মনৰ বেজাৰত গীত গোৱা যেনে, জাৰ কালিত কপোৰ সোলোকাই থোৱা মানুহ, বা খাৰৰ ওপৰত দিয়া ভিনেগাৰো তেনে।
El que canta canciones al corazón afligido es como el que quita la ropa en tiempo de frío: o el que echa vinagre sobre jabón.
21 ২১ তোমাৰ শত্ৰু যদি ক্ষুধাতুৰ হয়, তেনেহ’লে তেওঁক আহাৰ খাবলৈ দিয়া; আৰু তেওঁ যদি তৃষ্ণাতুৰ হয়, তেনেহ’লে তেওঁক পানী খাবলৈ দিয়া।
Si el que te aborrece, tuviere hambre, dále de comer pan; y si tuviere sed, dále de beber agua:
22 ২২ কিয়নো সেইদৰে কৰিলে, তুমি তেওঁৰ মুৰত জ্বলি থকা আঙঠা বেলচাৰে আঁতৰাই দিয়া হ’ব, আৰু যিহোৱাই তোমাক পুৰস্কাৰ দিব।
Porque ascuas allegas sobre su cabeza; y Jehová te lo pagará.
El viento del norte ahuyenta la lluvia, y el rostro airado la lengua detractora.
Mejor es estar en un rincón de casa, que con la mujer rencillosa en casa espaciosa.
Como el agua fría al alma sedienta, así son las buenas nuevas de lejas tierras.
26 ২৬ ঘোলা পানীৰ নিজৰা, বা নষ্ট হৈ যোৱা ভুমুক যেনে, দুষ্ট লোকৰ সন্মুখত ভাল মানুহো থৰক-বৰক হোৱাও তেনে।
Fuente turbia, y manadero corrupto es el justo, que resbala delante del impío.
Comer mucha miel, no es bueno: ni inquirir de su gloria, es gloria.
Ciudad derribada y sin muro es el hombre, cuyo ímpetu no tiene rienda.
