প্রবচন 19
Melior est pauper, qui ambulat in simplicitate sua, quam dives torquens labia sua, et insipiens.
Ubi non est scientia animae, non est bonum: et qui festinus est pedibus, offendet.
Stultitia hominis supplantat gressus eius: et contra Deum fervet animo suo.
Divitiae addunt amicos plurimos: a paupere autem et hi, quos habuit, separantur.
Testis falsus non erit impunitus: et qui mendacia loquitur, non effugiet.
6 ৬ অনেক লোকে অনুগ্ৰহ পাবলৈ দয়ালু লোকৰ আগত নিবেদন কৰে, আৰু যি জনে উপহাৰ দিয়ে, তেওঁৰ সকলো বন্ধু হয়।
Multi colunt personam potentis, et amici sunt dona tribuentis.
7 ৭ যদি দৰিদ্ৰ লোকৰ ভায়েক সকলে তেওঁক ঘিণ কৰে; তেনেহলে তাতকৈ কিমান অধিক পৰিমাণে তেওঁৰ বন্ধুসকল তেওঁৰ পৰা আঁতৰি যাব! তেওঁ তেওঁলোকক আহ্বান কৰে, কিন্তু তেওঁলোক আতৰি যায়।
Fratres hominis pauperis oderunt eum: insuper et amici procul recesserunt ab eo. Qui tantum verba sectatur, nihil habebit:
8 ৮ যিজনে জ্ঞান লাভ কৰে, তেওঁ নিজৰ প্ৰাণক প্ৰেম কৰে, যিজনে বিবেচনা শক্তি ৰাখে, তেওঁ যি ভাল তাক বিচাৰি পায়।
qui autem possessor est mentis, diligit animam suam, et custos prudentiae inveniet bona.
Falsus testis non erit impunitus: et qui loquitur mendacia, peribit.
10 ১০ অজ্ঞানী লোকে বিলাসীতা জীৱন যাপন কৰা অনুপযুক্ত; তেনেহলে ৰাজকুমাৰৰ ওপৰত দাসে শাসন কৰা তাতকৈ কিমান অধিক পৰিমাণে অনুপযুক্ত!
Non decent stultum deliciae: nec servum dominari principibus.
Doctrina viri per patientiam noscitur: et gloria eius est iniqua praetergredi.
Sicut fremitus leonis, ita et regis ira: et sicut ros super herbam, ita et hilaritas eius.
Dolor patris, filius stultus: et tecta iugiter perstillantia, litigiosa mulier.
14 ১৪ ঘৰ আৰু ধন-সম্পত্তি পিতৃসকলৰ পৰা পোৱা উত্তৰাধিকাৰ; কিন্তু জ্ঞানৱতী ভাৰ্যা যিহোৱাৰ পৰা পোৱা যায়।
Domus, et divitiae dantur a parentibus: a Domino autem proprie uxor prudens.
Pigredo immittit soporem, et anima dissoluta esuriet.
16 ১৬ যি জনে আজ্ঞা পালন কৰে, তেওঁ নিজৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰে; কিন্তু যি জনে নিজৰ পথৰ বিষয়ে চিন্তা নকৰে, তেওঁৰ মৃত্যু হ’ব।
Qui custodit mandatum, custodit animam suam: qui autem negligit viam suam, mortificabitur.
17 ১৭ যি জনে দৰিদ্ৰক দয়া কৰে, তেওঁ যিহোৱাক ঋণ দিয়ে; আৰু তেওঁ কৰা কাৰ্যৰ বিনিময়, তেওঁ তেওঁক পৰিশোধ কৰিব।
Foeneratur Domino qui miseretur pauperis: et vicissitudinem suam reddet ei.
Erudi filium tuum, ne desperes: ad interfectionem autem eius ne ponas animam tuam.
19 ১৯ অতি ক্ৰোধী মানুহে দণ্ড পোৱা উচিত; যদি তুমি তেওঁক মুক্ত কৰা, তেনেহলে তুমি দ্বিতীয় বাৰৰ বাবেও কৰিব লাগিব।
Qui impatiens est, sustinebit damnum: et cum rapuerit, aliud apponet.
Audi consilium, et suscipe disciplinam, ut sis sapiens in novissimis tuis.
Multae cogitationes in corde viri: voluntas autem Domini permanebit.
Homo indigens misericors est: et melior est pauper quam vir mendax.
23 ২৩ যিহোৱাক তেওঁৰ পাবলগীয়া সন্মান দিয়া, আৰু সেয়ে তোমাৰ জীৱনদায়ক হ’ব, আৰু যি জনৰ সেয়া আছে, তেওঁ তৃপ্ত হৈ থাকিব; আৰু তেওঁ অনিষ্টৰ দ্বাৰাই পীড়িত নহ’ব।
Timor Domini ad vitam: et in plenitudine commorabitur, absque visitatione pessimi.
Abscondit piger manum suam sub ascella, nec ad os suum applicat eam.
25 ২৫ নিন্দকক প্ৰহাৰ কৰা, তাতে অশিক্ষিত দূৰদর্শী হ’ব; আৰু সুবিবেচকক অনুযোগ কৰা, তাতে তেওঁ জ্ঞান লাভ কৰিব।
Pestilente flagellato stultus sapientior erit: si autem corripueris sapientem, intelliget disciplinam.
Qui affligit patrem, et fugit matrem, ignominiosus est et infelix.
Non cesses fili audire doctrinam, nec ignores sermones scientiae.
Testis iniquus deridet iudicium: et os impiorum devorat iniquitatem.
Parata sunt derisoribus iudicia: et mallei percutientes stultorum corporibus.
