প্রবচন 17
Mejor es un bocado seco, y en paz, que la casa de contienda llena de sacrificios de fiesta.
2 ২ এজন জ্ঞানী দাসে লাজ দিওঁতা পুত্ৰৰ ওপৰত শাসন কৰিব, আৰু ভায়েকসকলৰ এজন যেন হৈ উত্তৰাধিকাৰ ভগাই লব।
El siervo prudente se enseñoreará del hijo que deshonra, y entre los hermanos compartirá la herencia.
El crisol para la plata, y la hornaza para el oro; mas el SEÑOR prueba los corazones.
4 ৪ যি লোকে কুকৰ্ম কৰে, তেওঁ নীতিহীন কথা কোৱাসকলৰ কথা শুনে, আৰু মিছলীয়াই বেয়া বিষয়ৰ কথা কওতা জনলৈ মনোযোগ দিয়ে।
El malo está atento al labio inicuo; y el mentiroso escucha a la lengua maldiciente.
5 ৫ দৰিদ্ৰক পৰিহাস কৰা জনে তেওঁৰ স্ৰজনকৰ্ত্তাকে অপমান কৰে; আৰু যি জনে দুৰ্ভাগ্যত আনন্দ কৰে, তেওঁ দণ্ড নোপোৱাকৈ নাথাকিব।
El que escarnece al pobre, afrenta a su Hacedor; y el que se alegra en la calamidad ajena, no quedará sin castigo.
Corona de los viejos son los hijos de los hijos; y la honra de los hijos, sus padres.
7 ৭ বাকপটু ওঁঠ মুৰ্খৰ কাৰণে উপযোগী নহয়; তেন্তে তাতকৈ কিমান কম পৰিমাণে মিছলীয়া ওঁঠ ৰাজভক্ত ব্যক্তিৰ উপযোগী হয়।
No conviene al loco la altilocuencia; ¡cuánto menos al príncipe el labio mentiroso!
Piedra preciosa es el cohecho en ojos de sus dueños; a donde quiera que se vuelve, da prosperidad.
9 ৯ যি জনে অপৰাধ ঢাকে, তেওঁ প্ৰেমৰ চেষ্টা কৰে; কিন্তু যি কোনোৱে একে বিষয় বাৰে বাৰে কৈ থাকে, তেওঁ প্ৰণয়ৰ বন্ধুৰ বিচ্ছেদ জন্মায়।
El que cubre la prevaricación, busca el amor; mas el que reitera el asunto, aparta los amigos.
Aprovecha la reprensión en el entendido, más que cien azotes en el loco.
El rebelde no busca sino mal; y mensajero cruel será enviado contra él.
12 ১২ নিজৰ অজ্ঞানতাত মগ্ন হোৱা অজ্ঞানী লোকৰ লগত সাক্ষাৎ হোৱাতকৈ, পোৱালি আজুৰি নিয়া ভালুকৰ লগত সাক্ষাৎ হোৱাই ভাল।
Mejor es que se encuentre un hombre con una osa a la cual han robado sus cachorros, que con un loco en su locura.
El que da mal por bien, no se apartará el mal de su casa.
14 ১৪ বিবাদৰ আৰম্ভণি কোনো এজনে পানী চাৰিওফালে এৰি দিয়াৰ দৰে; এই হেতুকে দন্দ্ব-কাজিয়া নোহোৱাৰ আগতেই বিবাদৰ পৰা আঁতৰি থাকা।
Soltar las aguas ( hablar precipitadamente ) es el principio de la contienda; pues, antes que se revuelva el pleito, déjalo.
El que justifica al impío, y el que condena al justo, ambos por igual son abominación al SEÑOR.
16 ১৬ যিহেতু অজ্ঞানী লোকৰ শিক্ষা গ্রহণ কৰাৰ দক্ষতা নাই সেয়ে তেওঁ প্ৰজ্ঞা আহৰণ কৰিবলৈ কিয় ধন খৰচ কৰিব?
¿De qué sirve el precio en la mano del loco para comprar sabiduría, no teniendo corazón para entender?
En todo tiempo ama el amigo; mas el hermano para la angustia es nacido.
El hombre falto de entendimiento toca la mano, fiando a otro delante de su amigo.
19 ১৯ যিজনে বিবাদ ভাল পায়, তেওঁ পাপ ভাল পায়; যি কোনোৱে নিজৰ প্রবেশ দুৱাৰ ওখ কৰে, তেওঁ বিনাশৰ চেষ্টা কৰে।
La prevaricación ama el que ama pleito; y el que alza su portada, quebrantamiento busca.
El perverso de corazón nunca hallará bien; y el que revuelve con su lengua, caerá en mal.
El que engendra al loco, para su tristeza lo engendra; y el padre del loco no se alegrará.
El corazón alegre hará bien como una medicina; mas el espíritu triste seca los huesos.
El impío toma dádiva en secreto para pervertir las veredas del derecho.
En el rostro del entendido aparece la sabiduría; mas los ojos del loco manifiestan su locura hasta el cabo de la tierra.
El hijo loco es enojo a su padre, y amargura a la que lo engendró.
Ciertamente no es bueno condenar al justo, ni herir a los príncipes por hacer lo recto.
El que detiene sus palabras tiene sabiduría; y de espíritu valioso es el hombre entendido.
28 ২৮ এনেকি অজ্ঞানী লোকে নিমাতে থাকিলে জ্ঞানী বুলি ভবা যায়; তেওঁ যেতিয়া মুখ বন্ধ কৰি ৰাখে, তেতিয়া তেওঁ বুধিয়ক বুলি গণিত হয়।
Aun el loco cuando calla, es contado por sabio; el que cierra sus labios es entendido.
