প্রবচন 17
Melior est buccella sicca cum gaudio, quam domus plena victimis cum iurgio.
2 ২ এজন জ্ঞানী দাসে লাজ দিওঁতা পুত্ৰৰ ওপৰত শাসন কৰিব, আৰু ভায়েকসকলৰ এজন যেন হৈ উত্তৰাধিকাৰ ভগাই লব।
Servus sapiens dominabitur filiis stultis, et inter fratres hereditatem dividet.
Sicut igne probatur argentum, et aurum camino: ita corda probat Dominus.
4 ৪ যি লোকে কুকৰ্ম কৰে, তেওঁ নীতিহীন কথা কোৱাসকলৰ কথা শুনে, আৰু মিছলীয়াই বেয়া বিষয়ৰ কথা কওতা জনলৈ মনোযোগ দিয়ে।
Malus obedit linguae iniquae: et fallax obtemperat labiis mendacibus.
5 ৫ দৰিদ্ৰক পৰিহাস কৰা জনে তেওঁৰ স্ৰজনকৰ্ত্তাকে অপমান কৰে; আৰু যি জনে দুৰ্ভাগ্যত আনন্দ কৰে, তেওঁ দণ্ড নোপোৱাকৈ নাথাকিব।
Qui despicit pauperem, exprobrat factori eius: et qui ruina laetatur alterius, non erit impunitus.
Corona senum filii filiorum: et gloria filiorum patres eorum.
7 ৭ বাকপটু ওঁঠ মুৰ্খৰ কাৰণে উপযোগী নহয়; তেন্তে তাতকৈ কিমান কম পৰিমাণে মিছলীয়া ওঁঠ ৰাজভক্ত ব্যক্তিৰ উপযোগী হয়।
Non decent stultum verba composita: nec principem labium mentiens.
Gemma gratissima, expectatio praestolantis: quocumque se vertit, prudenter intelligit.
9 ৯ যি জনে অপৰাধ ঢাকে, তেওঁ প্ৰেমৰ চেষ্টা কৰে; কিন্তু যি কোনোৱে একে বিষয় বাৰে বাৰে কৈ থাকে, তেওঁ প্ৰণয়ৰ বন্ধুৰ বিচ্ছেদ জন্মায়।
Qui celat delictum, quaerit amicitias: qui altero sermone repetit, separat foederatos.
Plus proficit correptio apud prudentem, quam centum plagae apud stultum.
Semper iurgia quaerit malus: angelus autem crudelis mittetur contra eum.
12 ১২ নিজৰ অজ্ঞানতাত মগ্ন হোৱা অজ্ঞানী লোকৰ লগত সাক্ষাৎ হোৱাতকৈ, পোৱালি আজুৰি নিয়া ভালুকৰ লগত সাক্ষাৎ হোৱাই ভাল।
Expedit magis ursae occurrere raptis foetibus, quam fatuo confidenti in stultitia sua.
Qui reddit mala pro bonis, non recedet malum de domo eius.
14 ১৪ বিবাদৰ আৰম্ভণি কোনো এজনে পানী চাৰিওফালে এৰি দিয়াৰ দৰে; এই হেতুকে দন্দ্ব-কাজিয়া নোহোৱাৰ আগতেই বিবাদৰ পৰা আঁতৰি থাকা।
Qui dimittit aquam, caput est iurgiorum: et antequam patiatur contumeliam, iudicium deserit.
Qui iustificat impium, et qui condemnat iustum, abominabilis est uterque apud Deum.
16 ১৬ যিহেতু অজ্ঞানী লোকৰ শিক্ষা গ্রহণ কৰাৰ দক্ষতা নাই সেয়ে তেওঁ প্ৰজ্ঞা আহৰণ কৰিবলৈ কিয় ধন খৰচ কৰিব?
Quid prodest stulto habere divitias, cum sapientiam emere non possit? Qui altum facit domum suam, quaerit ruinam: et qui evitat discere, incidet in mala.
Omni tempore diligit qui amicus est: et frater in angustiis comprobatur.
Stultus homo plaudet manibus cum spoponderit pro amico suo.
19 ১৯ যিজনে বিবাদ ভাল পায়, তেওঁ পাপ ভাল পায়; যি কোনোৱে নিজৰ প্রবেশ দুৱাৰ ওখ কৰে, তেওঁ বিনাশৰ চেষ্টা কৰে।
Qui meditatur discordias, diligit rixas: et qui exaltat os suum, quaerit ruinam.
Qui perversi cordis est, non inveniet bonum: et qui vertit linguam, incidet in malum.
Natus est stultus in ignominiam suam: sed nec pater in fatuo laetabitur.
Animus gaudens aetatem floridam facit: spiritus tristis exiccat ossa.
Munera de sinu impius accipit, ut pervertat semitas iudicii.
In facie prudentis lucet sapientia: oculi stultorum in finibus terrae.
Ira patris, filius stultus: et dolor matris quae genuit eum.
Non est bonum, damnum inferre iusto: nec percutere principem, qui recta iudicat.
Qui moderatur sermones suos, doctus et prudens est: et pretiosi spiritus vir eruditus.
28 ২৮ এনেকি অজ্ঞানী লোকে নিমাতে থাকিলে জ্ঞানী বুলি ভবা যায়; তেওঁ যেতিয়া মুখ বন্ধ কৰি ৰাখে, তেতিয়া তেওঁ বুধিয়ক বুলি গণিত হয়।
Stultus quoque si tacuerit, sapiens reputabitur: et si compresserit labia sua, intelligens.
