প্রবচন 16
Hominis est animam praeparare: et Domini gubernare linguam.
Omnes viae hominis patent oculis eius: spirituum ponderator est Dominus.
Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuae.
4 ৪ যিহোৱাই সেই উদ্দেশ্যে সকলোকে সৃষ্টি কৰিলে; এনে কি, তেওঁ দুষ্টলোককো দুৰ্দ্দশা-দিনৰ বাবে সৃষ্টি কৰিলে।
Universa propter semetipsum operatus est Dominus: impium quoque ad diem malum.
5 ৫ অহংকাৰী হৃদয়ৰ প্ৰত্যেক লোকক যিহোৱাই ঘিণ কৰে; যদিও তেওঁলোকে হাতত ধৰাধৰিকৈ থাকে, তথাপিও তেওঁলোকে দণ্ড নোপোৱাকৈ নাথাকিব।
Abominatio Domini est omnis arrogans: etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viae bonae, facere iustitiam: accepta est autem apud Deum magis, quam immolare hostias.
6 ৬ বিশ্বাসযোগ্য আৰু নিৰ্ভৰযোগ্য চুক্তিৰ দ্বাৰাই অপৰাধৰ প্ৰায়শ্চিত্ত হয়, আৰু যিহোৱালৈ ৰখা ভয়ৰ দ্বাৰাই মানুহ বেয়াৰ পৰা আঁতৰি আহে।
Misericordia et veritate redimitur iniquitas: et in timore Domini declinatur a malo.
7 ৭ যেতিয়া কোনো লোকৰ আচৰণে যিহোৱাক সন্তুষ্ট কৰে, তেতিয়া তেওঁ সেই জনৰ শত্রুসকলকো তেওঁৰ লগত শান্তিত থাকিব দিয়ে।
Cum placuerint Domino viae hominis, inimicos quoque eius convertet ad pacem.
Melius est parum cum iustitia, quam multi fructus cum iniquitate.
Cor hominis disponit viam suam: sed Domini est dirigere gressus eius.
Divinatio in labiis regis, in iudicio non errabit os eius.
Pondus et statera iudicia Domini sunt: et opera eius omnes lapides sacculi.
12 ১২ যেতিয়া ৰজাই বেয়া কৰ্ম কৰে, তেতিয়া কিছুমান অবজ্ঞা কৰিবলগীয়া বিষয় হয়, কাৰণ তেওঁৰ সিংহাসন সৎ কাৰ্য কৰাৰ দ্বাৰাই স্থাপন কৰা হৈছে।
Abominabiles regi qui agunt impie: quoniam iustitia firmatur solium.
Voluntas regum labia iusta: qui recta loquitur, diligetur:
14 ১৪ ৰজাৰ ক্ৰোধ মৃত্যুৰ বাৰ্ত্তাবাহক স্বৰূপ; কিন্তু জ্ঞানী লোকে তেওঁৰ ক্রোধ শান্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।
Indignatio regis, nuncii mortis: et vir sapiens placabit eam.
In hilaritate vultus regis, vita: et clementia eius quasi imber serotinus.
Posside sapientiam, quia auro melior est: et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
17 ১৭ ন্যায়পৰায়ণ লোকৰ ৰাজপথ পাপৰ পৰা আঁতৰি থাকে; যি জনে নিজৰ জীৱন সুৰক্ষিত কৰে, তেওঁ নিজৰ পথৰ তত্বাৱধান কৰে।
Semita iustorum declinat mala: custos animae suae servat viam suam.
Contritionem praecedit superbia: et ante ruinam exaltatur spiritus.
Melius est humiliari cum mitibus, quam dividere spolia cum superbis.
20 ২০ যিসকলে শিক্ষা লাভ কৰি অনুশীলন কৰে, তেওঁলোকে মঙ্গল বিচাৰি পায়; আৰু যি সকলে যিহোৱাত নির্ভৰ কৰে, তেওঁলোক সুখী হয়।
Eruditus in verbo reperiet bona: et qui sperat in Domino, beatus est.
21 ২১ যিজন হৃদয়েৰে জ্ঞানী, তেওঁক সুবিবেচক বুলি কোৱা হয়, আৰু মৃদু কথাই শিক্ষা দিয়া সক্ষমতা বৃদ্ধি কৰে।
Qui sapiens est corde, appellabitur prudens: et qui dulcis eloquio, maiora reperiet.
Fons vitae eruditio possidentis: doctrina stultorum fatuitas.
Cor sapientis erudiet os eius: et labiis eius addet gratiam.
Favus mellis, composita verba: dulcedo animae, sanitas ossium.
Est via quae videtur homini recta: et novissima eius ducunt ad mortem.
Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum:
Vir impius fodit malum, et in labiis eius ignis ardescit.
Homo perversus suscitat lites: et verbosus separat principes.
Vir iniquus lactat amicum suum: et ducit eum per viam non bonam.
30 ৩০ যিজনে চকু টিপিয়াই, তেওঁ অসৎ বিষয়ৰ পৰিকল্পনা কৰে। যিসকলে ওঁঠ কামোৰে তেওঁলোকে পাপ কাৰ্য হ’বলৈ দিয়ে।
Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.
Corona dignitatis senectus, quae in viis iustitiae reperietur.
Melior est patiens viro forti: et qui dominatur animo suo, expugnatore urbium.
Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.
