প্রবচন 16

1 ১ মনৰ কল্পনা মানুহৰ; কিন্তু জিভাৰ উত্তৰ যিহোৱাৰ পৰা আহে।

Hjertets Råd er Menneskets sag. Tungens Svar er fra HERREN.

2 ২ মানুহৰ সকলো পথ নিজৰ দৃষ্টিত শুদ্ধ; কিন্তু যিহোৱাই আত্মাবোৰ পৰীক্ষা কৰে।

En Mand holder al sin Færd for ren, men HERREN vejer Ånder.

3 ৩ তোমাৰ কাৰ্যৰ ভাৰ যিহোৱাত সমৰ্পণ কৰা; তাতে তোমাৰ অভিপ্ৰায় সিদ্ধ হ’ব।

Vælt dine Gerninger på HERREN, så skal dine Planer lykkes.

4 ৪ যিহোৱাই সেই উদ্দেশ্যে সকলোকে সৃষ্টি কৰিলে; এনে কি, তেওঁ দুষ্টলোককো দুৰ্দ্দশা-দিনৰ বাবে সৃষ্টি কৰিলে।

Alt skabte HERREN, hvert til sit, den gudløse også for Ulykkens Dag.

5 ৫ অহংকাৰী হৃদয়ৰ প্ৰত্যেক লোকক যিহোৱাই ঘিণ কৰে; যদিও তেওঁলোকে হাতত ধৰাধৰিকৈ থাকে, তথাপিও তেওঁলোকে দণ্ড নোপোৱাকৈ নাথাকিব।

Hver hovmodig er HERREN en Gru, visselig slipper han ikke for Straf.

6 ৬ বিশ্বাসযোগ্য আৰু নিৰ্ভৰযোগ্য চুক্তিৰ দ্বাৰাই অপৰাধৰ প্ৰায়শ্চিত্ত হয়, আৰু যিহোৱালৈ ৰখা ভয়ৰ দ্বাৰাই মানুহ বেয়াৰ পৰা আঁতৰি আহে।

Ved Mildhed og Troskab sones Brøde, ved HERRENs Frygt undviger man ondt.

7 ৭ যেতিয়া কোনো লোকৰ আচৰণে যিহোৱাক সন্তুষ্ট কৰে, তেতিয়া তেওঁ সেই জনৰ শত্রুসকলকো তেওঁৰ লগত শান্তিত থাকিব দিয়ে।

Når HERREN har Behag i et Menneskes Veje, gør han endog hans Fjender til Venner.

8 ৮ অন্যায়েৰে সৈতে অধিক আয়তকৈ ন্যায়েৰে সৈতে অলপেই ভাল।

Bedre er lidet med Retfærd end megen Vinding med Uret.

9 ৯ মানুহে হৃদয়ত নিজৰ পথৰ বিষয়ে পৰিকল্পনা কৰে; কিন্তু যিহোৱাই তেওঁৰ ভৰিৰ খোজ নিৰূপণ কৰে।

Menneskets Hjerte udtænker hans Vej, men HERREN styrer hans Fjed.

10 ১০ ৰজাৰ ওঁঠত ঈশ্বৰীয় বাক্য থাকে; বিচাৰত তেওঁৰ মুখে অন্যায়ৰ কথা নকয়।

Der er Gudsdom på Kongens Læber, ej fejler hans Mund, når han dømmer.

11 ১১ সঠিক তুলাচনী যিহোৱাৰ পৰা আহে; আৰু মোনাত থকা সকলোবোৰ দগা তেওঁৰেই সৃষ্টি।

Ret Bismer og Vægtskål er HERRENs, hans Værk er alle Posens Lodder.

12 ১২ যেতিয়া ৰজাই বেয়া কৰ্ম কৰে, তেতিয়া কিছুমান অবজ্ঞা কৰিবলগীয়া বিষয় হয়, কাৰণ তেওঁৰ সিংহাসন সৎ কাৰ্য কৰাৰ দ্বাৰাই স্থাপন কৰা হৈছে।

Gudløs Færd er Konger en Gru, thi ved Retfærd grundfæstes Tronen.

13 ১৩ ন্যায় কথা কোৱা ওঁঠে ৰজাক আনন্দিত কৰে; আৰু তেওঁ পোনপটীয়াকৈ কথা কোৱা লোকক ভাল পায়।

Retfærdige Læber har Kongens Yndest, han elsker den, der taler oprigtigt.

14 ১৪ ৰজাৰ ক্ৰোধ মৃত্যুৰ বাৰ্ত্তাবাহক স্বৰূপ; কিন্তু জ্ঞানী লোকে তেওঁৰ ক্রোধ শান্ত কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।

Kongens Vrede er Dødens Bud, Vismand evner at mildne den.

15 ১৫ ৰজাৰ মুখমণ্ডলৰ উজ্জলতা জীৱন স্বৰূপ, আৰু তেওঁৰ অনুগ্ৰহ বসন্ত কালৰ বৰষুণৰ মেঘৰ দৰে।

I Kongens Åsyns Lys er der Liv, som Vårregnens Sky er hans Yndest.

16 ১৬ সোণতকৈ প্রজ্ঞা লাভ কৰা কেনে উত্তম! আৰু সুবিবেচনা নিৰ্বাচন কৰা ৰূপতকৈ কেনে উত্তম।

At vinde Visdom er bedre end Guld, at vinde Indsigt mere end Sølv.

17 ১৭ ন্যায়পৰায়ণ লোকৰ ৰাজপথ পাপৰ পৰা আঁতৰি থাকে; যি জনে নিজৰ জীৱন সুৰক্ষিত কৰে, তেওঁ নিজৰ পথৰ তত্বাৱধান কৰে।

De retsindiges Vej er at vige fra ondt; den vogter sit Liv, som agter på sin Vej.

18 ১৮ বিনাশৰ আগত অহংকাৰ আহে, আৰু পতনৰ পূৰ্বতে মনৰ গৰ্ব্ব হয়।

Hovmod går forud for Fald, Overmod forud for Snublen.

19 ১৯ অহংকাৰী সকলৰ সৈতে লুটদ্ৰব্য ভাগ কৰি লোৱাতকৈ, দৰিদ্ৰ সকলৰ সৈতে নম্ৰ হোৱাই ভাল।

Hellere sagtmodig med ydmyge end dele Bytte med stolte.

20 ২০ যিসকলে শিক্ষা লাভ কৰি অনুশীলন কৰে, তেওঁলোকে মঙ্গল বিচাৰি পায়; আৰু যি সকলে যিহোৱাত নির্ভৰ কৰে, তেওঁলোক সুখী হয়।

Vel går det den, der mærker sig Ordet; lykkelig den, der stoler på HERREN.

21 ২১ যিজন হৃদয়েৰে জ্ঞানী, তেওঁক সুবিবেচক বুলি কোৱা হয়, আৰু মৃদু কথাই শিক্ষা দিয়া সক্ষমতা বৃদ্ধি কৰে।

Den vise kaldes forstandig, Læbernes Sødme øger Viden.

22 ২২ বিবেচক লোকৰ বাবে সুবিবেচনা জীৱনৰ ভুমুকস্বৰূপ; কিন্তু অজ্ঞানী সকলৰ শাস্তি তেওঁলোকৰ অজ্ঞানতা।

Kløgt er sin Mand en Livsens Kilde, Dårskab er Dårers Tugt.

23 ২৩ জ্ঞানী লোকৰ হৃদয়ে তেওঁৰ মুখেৰে জ্ঞান প্রকাশ কৰে; আৰু তেওঁৰ ওঁঠত বিশ্বাসৰ কথা থাকে।

Den vises Hjerte giver Munden Kløgt, på Læberne lægger det øget Viden.

24 ২৪ সন্তোষজনক বাক্য মৌচাকৰ দৰে; সেয়ে আত্মালৈ মিঠা, আৰু হাড়বোৰলৈ আৰোগ্য স্বৰূপ।

Hulde Ord er som flydende Honning, søde for Sjælen og sunde for Legemet.

25 ২৫ এনে পথ আছে, যি মানুহৰ দৃষ্টিত শুদ্ধ; কিন্তু শেষতে সেয়ে মৃত্যুৰ পথ হয়।

Mangen Vej synes Manden ret, og så er dens Ende dog Dødens Veje.

26 ২৬ পৰিশ্ৰমী লোকৰ ক্ষুধাই তেওঁক পৰিশ্ৰম কৰায়; তেওঁৰ ক্ষুধাই তেওঁক উদগায়।

En Arbejders Hunger arbejder for ham, thi Mundens Krav driver på ham.

27 ২৭ নিষ্কৰ্মা লোকে দুষ্কর্ম খান্দি উলিয়াই, আৰু তেওঁৰ কথা জলন্ত আঙঠাৰ দৰে।

En Nidding graver Ulykkesgrave, det er, som brændte der Ild på hans Læber.

28 ২৮ উচ্ছৃঙ্খল লোকে বিবাদ সৃষ্টি কৰে; পৰচৰ্চ্চাকাৰীয়ে প্ৰণয়ৰ বন্ধুৰ বিচ্ছেদ জন্মায়।

Rænkefuld Mand sætter Splid; den, der bagtaler, skiller Venner.

29 ২৯ অত্যাচাৰী লোকে নিজৰ চুবুৰীয়াক মিছা কথা কয়; আৰু যি পথ বেয়া, সেই পথলৈ তেওঁক লৈ যায়।

Voldsmand lokker sin Næste og fører ham en Vej, der ikke er god.

30 ৩০ যিজনে চকু টিপিয়াই, তেওঁ অসৎ বিষয়ৰ পৰিকল্পনা কৰে। যিসকলে ওঁঠ কামোৰে তেওঁলোকে পাপ কাৰ্য হ’বলৈ দিয়ে।

Den, der stirrer, har Rænker for; knibes Læberne sammen, har man fuldbyrdet ondt.

31 ৩১ পকা চুলি গৌৰৱৰ মুকুট। সৎ পথত চলাৰ দ্বাৰাই ইয়াক পোৱা যায়।

Grå Hår er en dejlig Krone, den vindes på Retfærds Vej.

32 ৩২ ক্ৰোধত ধীৰ লোক বীৰতকৈ উত্তম; আৰু নিজৰ মনক দমন কৰা লোক নগৰ জয়কাৰীতকৈয়ো শ্ৰেষ্ঠ।

Større end Helt er sindig Mand, større at styre sit Sind end at tage en Stad.

33 ৩৩ চিঠি-খেলৰ গুটি কোঁচত পৰে, কিন্তু সিদ্ধান্ত যিহোৱাৰ পৰা হয়।

I Brystfolden rystes Loddet, det falder, som HERREN vil.