প্রবচন 15

1 ১ মৃদু উত্তৰে ক্ৰোধ ক্ষান্ত কৰে; কিন্তু কঠোৰ কথাই খং তোলে।

Mildt svar stiller vrede, sårende ord vækker nag.

2 ২ জ্ঞানীলোকৰ জিভাই জ্ঞানৰ প্ৰশংসা কৰে; কিন্তু অজ্ঞানীৰ মুখে অজ্ঞানতাৰ কথা কয়।

Vises Tunge drypper af Kundskab, Dårskab strømmer fra Tåbers Mund.

3 ৩ যিহোৱাৰ দৃষ্টি সকলো ঠাইতে থাকে, ভাল আৰু বেয়াৰ ওপৰত তেওঁৰ দৃষ্টি থাকে।

Alle Vegne er HERRENs Øjne, de udspejder onde og gode.

4 ৪ সুস্থ জিভা জীৱন বৃক্ষস্বৰূপ; কিন্তু প্রতাৰণাপূৰ্ণ জিভাই আত্মাক গুৰি কৰে।

Et Livets Træ er Tungens Mildhed, dens Falskhed giver Hjertesår.

5 ৫ অজ্ঞানী লোকে নিজৰ পিতৃৰ নিয়মানুৱৰ্তিতা অৱজ্ঞা কৰে; কিন্তু যি জনে শুধৰণিৰ পৰা শিক্ষা লয়, তেওঁ দূৰদৰ্শী।

Dåre lader hånt om sin Faders Tugt, klog er den, som tager Vare på Revselse.

6 ৬ যি সকলে সত্যতাত চলে, তেওঁলোকৰ ভঁৰাল বৃহৎ হয়; কিন্তু দুষ্ট সকলৰ উপাৰ্জনে তেওঁলোকক সমস্যাত পেলায়।

Den retfærdiges Hus har megen Velstand, den gudløses Høst lægges øde.

7 ৭ জ্ঞানী লোকৰ ওঁঠে জ্ঞানৰ বিষয়ে কয়, কিন্তু অজ্ঞানী লোকৰ হৃদয়ে সেইদৰে নকৰে।

Vises Læber udstrør Kundskab, Tåbers Hjerte er ikke ret.

8 ৮ দুষ্ট সকলৰ বলিদান যিহোৱাই ঘিণ কৰে; কিন্তু ন্যায়পৰায়ণ লোকৰ প্ৰাৰ্থনাত তেওঁ আনন্দিত হয়।

Gudløses Offer er HERREN en Gru, retsindiges Bøn har han Velbehag i.

9 ৯ দুষ্ট লোকৰ পথ যিহোৱাই ঘিণ কৰে; কিন্তু সত্যতাক অনুসৰণ কৰা জনক তেওঁ প্ৰেম কৰে।

Den gudløses Færd er HERREN en Gru, han elsker den, der stræber efter Retfærd.

10 ১০ যিজনে সৎ পথ ত্যাগ কৰে, তেওঁলৈ কঠিন শাস্তি থাকে; আৰু যিজনে অনুযোগ ঘিণ কৰে তেওঁৰ মৃত্যু হ’ব।

Streng Tugt er for den, der forlader Vejen; den, der hader Revselse, dør.

11 ১১ চিয়োল আৰু বিনাশ যিহোৱাৰ দৃষ্টিত লুকাই থকা নাই; তেনেহ’লে কিমান অধিক পৰিমাণে মনুষ্য সন্তান সকলৰ হৃদয় তেওঁৰ দৃষ্টিত থাকে। (Sheol h7585)

Dødsrige og Afgrund ligger åbne for HERREN, endsige da Menneskebørnenes Hjerter. (Sheol h7585)

12 ১২ নিন্দক লোকে অনুযোগত বিৰক্তি পায়; তেওঁ জ্ঞানী লোকৰ ওচৰলৈ নাযায়।

Spotteren ynder ikke at revses, til Vismænd går han ikke.

13 ১৩ আনন্দিত হৃদয়ে মুখমণ্ডলক প্ৰফুল্লিত কৰে; কিন্তু মানসিক যন্ত্রণাই আত্মা ভাঙি দিয়ে।

Glad Hjerte giver venligt Ansigt, ved Hjertesorg bliver Modet brudt.

14 ১৪ সুবিবেচকৰ হৃদয়ে জ্ঞান বিচাৰ কৰে; কিন্তু অজ্ঞানী লোকৰ মুখে অজ্ঞানতা গ্রহণ কৰে।

Den forstandiges Hjerte søger Kundskab, Tåbers Mund lægger Vind på Dårskab.

15 ১৫ নিৰ্যাতিত লোকৰ সকলো দিন কষ্টদায়ক; কিন্তু প্ৰফুল্লিত হৃদয়ৰ ভোজ চিৰস্থায়ী।

Alle den armes Dage er onde, glad Hjerte er stadigt Gæstebud.

16 ১৬ বিভ্রান্তিৰ সৈতে বৃহৎ ভঁৰালতকৈ যিহোৱালৈ ভয় কৰি ৰখা অলপেই ভাল।

Bedre lidet med HERRENs Frygt end store Skatte med Uro.

17 ১৭ হিংসাৰ সৈতে স্বাস্থ্যৱান গৰুতকৈ প্রেমেৰে সৈতে শাক-পাচলি ভোজন কৰাই ভাল।

Bedre en Ret Grønt med Kærlighed end fedet Okse og Had derhos.

18 ১৮ ক্রোধি লোকে বিতৰ্কৰ সৃষ্টি কৰে; কিন্তু ক্ৰোধত ধীৰ লোকে বিবাদ ক্ষান্ত কৰে।

Vredladen Mand vækker Splid, sindig Mand stiller Trætte.

19 ১৯ এলেহুৱাৰ পথ কাঁইটৰ বেৰা স্বৰূপ; কিন্তু ন্যায়পৰায়ণৰ পথ ৰাজপথ স্বৰূপ।

Den lades Vej er spærret af Tjørn, de flittiges Sti er banet.

20 ২০ জ্ঞানৱান পুত্ৰই পিতৃক আনন্দিত কৰে; কিন্তু অজ্ঞানলোকে নিজ মাতৃক অবজ্ঞা কৰে।

Viis Søn glæder sin Fader, Tåbe til Menneske foragter sin Moder.

21 ২১ জ্ঞানশূন্যজনক অজ্ঞান জনে আনন্দ দিয়ে; কিন্তু যি জন বিবেচক, তেওঁ সৰল পথত চলে।

Dårskab er Glæde for Mand uden Vid, Mand med Indsigt går lige frem.

22 ২২ পৰামৰ্শৰ অবিহনে কৰা পৰিকল্পনা ব্যৰ্থ হয়; কিন্তু বহু লোকৰ পৰামৰ্শত সেয়ে সিদ্ধ হয়।

Er der ikke holdt Råd, så mislykkes Planer, de lykkes, når mange rådslår.

23 ২৩ মানুহে নিজৰ উপযুক্ত উত্তৰত আনন্দ পায়, আৰু উচিত সময়ত কোৱা বাক্য কেনে ভাল।

Mand er glad, når hans Mund kan svare, hvor godt er et Ord i rette Tid.

24 ২৪ দূৰদৰ্শী লোকৰ বাবে জীৱনৰ পথ উৰ্দ্ধগামী হয়; যাতে তলত থকা চিয়োলৰ পৰা তেওঁ আতৰিব পাৰে। (Sheol h7585)

Den kloge går opad på Livets Vej for at undgå Dødsriget nedentil. (Sheol h7585)

25 ২৫ যিহোৱাই অহঙ্কাৰীলোকৰ উত্তৰাধিকাৰী উচ্ছন্ন কৰে, কিন্তু তেওঁ বিধৱা লোকৰ সম্পত্তি সুৰক্ষিত কৰে।

Hovmodiges Hus river HERREN bort, han fastsætter Enkens Skel.

26 ২৬ যিহোৱাই দুষ্ট লোকৰ কল্পনা ঘিণ কৰে; কিন্তু দয়াশীলৰ বাক্যবোৰ নিৰ্মল।

Onde Tanker er HERREN en Gru, men hulde Ord er rene.

27 ২৭ ডকাইতে নিজৰ পৰিয়াললৈ সমস্যা আনে; কিন্তু ভেঁটি ঘিণ কৰা জন কুশলে থাকে।

Den øder sit Hus, hvem Vinding er alt; men leve skal den, der hader Gave.

28 ২৮ সত্যতাত চলা জনৰ হৃদয়ে উত্তৰ দিয়াৰ পূৰ্বেই চিন্তা কৰে; কিন্তু দুষ্টলোকৰ মুখেৰে সকলো বেয়া কথা বাহিৰ হয়।

Den retfærdiges Hjerte tænker, før det svarer, gudløses Mund lader ondt strømme ud.

29 ২৯ যিহোৱা দুষ্টলোকৰ পৰা দূৰত থাকে; কিন্তু সত্যতাত চলাজনৰ প্ৰাৰ্থনা শুনে।

HERREN er gudløse fjern, men hører retfærdiges Bøn.

30 ৩০ চকুৰ প্ৰসন্নতাই হৃদয়ক আনন্দিত কৰে; আৰু শুভবাৰ্ত্তাই শৰীৰক স্বাস্থ্যৱান কৰে।

Milde Øjne fryder Hjertet, godt Bud giver Marv i Benene.

31 ৩১ যেতিয়া কোনো এজনে তোমাৰ আচৰণ শুধৰাই দিয়ে আৰু যদি তুমি মনোযোগ দিয়া, তেতিয়া তুমি জ্ঞানীসকলৰ মাজত গণ্য হবা।

Øret, der lytter til Livsens Revselse, vil gerne dvæle iblandt de vise.

32 ৩২ যিজনে নিয়মানুবৰ্তিতা অগ্ৰাহ্য কৰে, তেওঁ নিজকে হেয়জ্ঞান কৰে; কিন্তু যি জনে অনুযোগ শুনে, তেওঁ সুবিবেচনা লাভ কৰে।

Hvo Tugt forsmår, lader hånt om sin Sjæl, men Vid fanger den, der lytter til Revselse.

33 ৩৩ যিহোৱালৈ ৰখা ভয়ে প্ৰজ্ঞাৰ শিক্ষা দিয়ে, আৰু নম্ৰতা সন্মানৰ আগত আহে।

HERRENs Frygt er Tugt til Visdom, Ydmyghed først og siden Ære.