প্রবচন 13
A wise son — the instruction of a father, And a scorner — he hath not heard rebuke.
From the fruit of the mouth a man eateth good, And the soul of the treacherous — violence.
3 ৩ যিজনে নিজৰ মুখ চম্ভালে, তেওঁ নিজৰ প্ৰাণ ৰক্ষা কৰে; কিন্তু যিজনে মুখ বহলকৈ মেলে, তেওঁৰ সৰ্ব্বনাশ হয়।
Whoso is keeping his mouth, is keeping his soul, Whoso is opening wide his lips — ruin to him!
The soul of the slothful is desiring, and hath not. And the soul of the diligent is made fat.
A false word the righteous hateth, And the wicked causeth abhorrence, and is confounded.
6 ৬ যেতিয়া এজন লোকে সত্যতাত চলে, তেওঁ ন্যায়ৰ পথ সুৰক্ষিত কৰে। কিন্তু দুষ্ট লোকসকল তেওঁলোকৰ পাপৰ কাৰণে বিনষ্ট হয়।
Righteousness keepeth him who is perfect in the way, And wickedness overthroweth a sin offering.
7 ৭ এনে লোক আছে, যিয়ে নিজকে ধনী দেখুৱাই, কিন্তু তেওঁৰ একো নাথাকে; আৰু এনে লোকো আছে যি সকলো দান কৰে, তথাপি তেওঁ প্রকৃততেই ধনৱান।
There is who is making himself rich, and hath nothing, Who is making himself poor, and wealth [is] abundant.
8 ৮ এজন ধনী লোকে নিজৰ সম্পত্তিৰ দ্বাৰাই নিজৰ জীৱনৰ প্রায়শ্চিত কৰিব পাৰে, কিন্তু এজন দুখীয়া তেনেধৰণৰ ভীতিপ্রদৰ্শনৰ সন্মুখীন নহয়।
The ransom of a man's life [are] his riches, And the poor hath not heard rebuke.
The light of the righteous rejoiceth, And the lamp of the wicked is extinguished.
A vain man through pride causeth debate, And with the counselled [is] wisdom.
11 ১১ অধিক অহঙ্কাৰে সম্পত্তি হ্রাস কৰে; কিন্তু যি জনে পৰিশ্ৰমেৰে ধন উপাৰ্জন কৰে, তেওঁৰ ধন বৃদ্ধি হয়।
Wealth from vanity becometh little, And whoso is gathering by the hand becometh great.
12 ১২ যেতিয়া আশা সিদ্ধ হ’বলৈ পলম হয়, তেতিয়া হৃদয় ভাগি পৰে; কিন্তু আকাংক্ষা সিদ্ধ হোৱাই জীৱনৰ বৃক্ষৰ দৰে।
Hope prolonged is making the heart sick, And a tree of life [is] the coming desire.
13 ১৩ যি জনে নিৰ্দেশ অবজ্ঞা কৰে, তেওঁ তাৰ আলোচনাৰ বিষয় হ’ব; কিন্তু যি জনে আজ্ঞা সন্মান কৰে, তেওঁ পুৰস্কাৰ পায়।
Whoso is despising the Word is destroyed for it, And whoso is fearing the Command is repayed.
The law of the wise [is] a fountain of life, To turn aside from snares of death.
Good understanding giveth grace, And the way of the treacherous [is] hard.
Every prudent one dealeth with knowledge, And a fool spreadeth out folly.
A wicked messenger falleth into evil, And a faithful ambassador is healing.
18 ১৮ যি জনে নিয়মানুৱৰ্তিতা অগ্ৰাহ্য কৰে, তেওঁ দৰিদ্ৰ হয় আৰু লাজত পৰে; কিন্তু যি জনে শুধৰণিৰ পৰা শিক্ষা গ্রহণ কৰে, তেওঁ সন্মান পায়।
Whoso is refusing instruction — poverty and shame, And whoso is observing reproof is honoured.
19 ১৯ বাঞ্ছা সিদ্ধিয়ে আত্মা সন্তুষ্টি দিয়ে; কিন্তু অজ্ঞানীলোকে বেয়াৰ পৰা আঁতৰি আহিবলৈ ইচ্ছা নকৰে।
A desire accomplished is sweet to the soul, And an abomination to fools [is]: Turn from evil.
Whoso is walking with wise men is wise, And a companion of fools suffereth evil.
Evil pursueth sinners, And good recompenseth the righteous.
22 ২২ ভাল ব্যক্তিয়ে নিজৰ নাতি-নাতিনীয়েকৰ বাবে উত্তৰাধিকাৰ এৰি যায়; কিন্তু পাপীৰ ধন সম্পত্তি সত্যতাত চলাজনৰ বাবে সংৰক্ষিত হয়।
A good man causeth sons' sons to inherit, And laid up for the righteous [is] the sinner's wealth.
Abundance of food — the tillage of the poor, And substance is consumed without judgment.
24 ২৪ যি জনে নিজৰ সন্তানক নিয়মানুৱৰ্তিতাত নচলায়, তেওঁ তাক ঘিণ কৰে, কিন্তু যিজনে তাক প্ৰেম কৰে, তেওঁ উচিত সময়ত তাক শাস্তিও দিয়ে।
Whoso is sparing his rod is hating his son, And whoso is loving him hath hastened him chastisement.
The righteous is eating to the satiety of his soul, And the belly of the wicked lacketh!
