প্রবচন 11
Falske Vægtskaale er HERREN en Gru, fuldvægtigt Lod er efter hans Sind.
Kommer Hovmod, kommer og Skændsel, men med ydmyge følger der Visdom.
Retsindiges Uskyld leder dem trygt, troløses falskhed lægger dem øde.
Ej hjælper Rigdom paa Vredens Dag, men Retfærd redder fra Døden.
Den lydefris Retfærd jævner hans Vej, for sin Gudløshed falder den gudløse.
6 ৬ যিজনে সিদ্ধ কাৰ্যৰ দ্বাৰাই ঈশ্বৰক আনন্দিত কৰে, তেওঁ ৰক্ষা পায়; কিন্তু নিজৰ আকাংক্ষাৰ বাবে বিশ্বাসঘাতক সকলে ফান্দত পৰে।
Retsindiges Retfærd bringer dem Frelse, troløse fanges i egen Attraa.
7 ৭ দুষ্টলোকৰ যেতিয়া মৃত্যু হয়, তেতিয়া তেওঁৰ আশাবোৰ বিলুপ্ত হৈ যায়; আৰু আশা যি তেওঁৰ শক্তি আছিল, সেই শক্তি ব্যৰ্থ হৈ যায়।
Ved Døden brister den gudløses Haab, Daarers Forventning brister.
Den retfærdige fries af Trængsel, den gudløse kommer i hans Sted.
9 ৯ তেওঁ নিজৰ অবিশ্বাসী মুখেৰে চুবুৰীয়াক ধ্বংস কৰে; কিন্তু জ্ঞানেৰে যিজনে সৎ কাৰ্য কৰে, তেওঁ সুৰক্ষিত হয়।
Med sin Mund lægger vanhellig Næsten øde, retfærdige fries ved Kundskab.
10 ১০ যেতিয়া সৎ কাৰ্য কৰা লোকৰ উন্নতি হয়, তেতিয়া নগৰখনে উল্লাস কৰে; কিন্তু যেতিয়া দুষ্টলোকৰ বিনাশ ঘটে, তেতিয়া আনন্দ-ধ্বনি হয়।
Ved retfærdiges Lykke jubler en By, der er Fryd ved gudløses Undergang.
11 ১১ ঈশ্বৰক সন্তুষ্ট কৰা লোকসকলৰ আশীৰ্ব্বাদৰ দ্বাৰাই নগৰৰ উন্নতি হয়; কিন্তু দুষ্টলোকৰ মুখৰ দ্বাৰাই নগৰ উচ্ছন্ন হয়।
Ved retsindiges Velsignelse rejser en By sig, den styrtes i Grus ved gudløses Mund.
Mand uden Vid ser ned paa sin Næste, hvo, som har Indsigt, tier.
Bagtaleren røber, hvad ham er betroet, den paalidelige skjuler Sagen.
14 ১৪ যি খন দেশ জ্ঞানেৰে পৰিচালিত নহয়, সেই দেশৰ পতন হয়; কিন্তু বহুত উপদেষ্টাৰ আলোচনাৰ দ্বাৰাই দেশৰ উন্নতি হয়।
Uden Styre staar et Folk for Fald, vel staar det til, hvor mange giver Raad.
15 ১৫ যিজনে অচিনাকী লোকৰ জামিন হয়, তেওঁৰ নিশ্চয় অনিষ্ট হ’ব; কিন্তু যিজনে জামিন হ’বলৈ ইচ্ছা নকৰে, তেওঁ নিৰাপদে থাকে।
Den gaar det ilde, som borger for andre, tryg er den, der hader Haandslag.
Yndefuld Kvinde vinder Manden Ære; hader hun Retsind, volder hun Skændsel. De lade maa savne Gods, flittige vinder sig Rigdom.
Kærlig Mand gør vel mod sin Sjæl, den grumme er haard ved sit eget Kød.
18 ১৮ দুষ্টলোকে উপাৰ্জনৰ বাবে মিছা কথা কয়; কিন্তু যি জনে সত্যৰ গুটি সিঁচে তেওঁ প্ৰকৃত পুৰস্কাৰ পায়।
Den gudløse skaber kun skuffende Vinding, hvo Retfærd saar, faar virkelig Løn.
19 ১৯ যি সাধুলোকে সৎ কাৰ্য কৰে, তেওঁ জীৱন লাভ কৰে; কিন্তু যিলোকে দুষ্টতা অনুসৰণ কৰে, তেওঁৰ মৃত্যুৰ হ’ব।
At hige efter Retfærd er Liv, at jage efter ondt er Død.
De svigefulde er HERREN en Gru, hans Velbehag ejer, hvo lydefrit vandrer.
21 ২১ নিশ্চিত হোৱা যে, দুষ্ট লোকে শাস্তি নোপোৱাকৈ নাথাকিব; কিন্তু সত্যতাত চলা লোকসকলৰ বংশই উদ্ধাৰ পাব।
Visselig undgaar den onde ej Straf, de retfærdiges Æt gaar fri.
Som Guldring i Svinetryne er fager Kvinde, der ikke kan skønne.
Retfærdiges Ønske bliver kun til Lykke, gudløse har kun Vrede i Vente.
24 ২৪ যি লোকে গুটি সিঁচে, তেওঁ অধিক সংগ্রহ কৰে; আৰু যি লোকে গুটি নিসিঁচে, তেনে লোকলৈ দৰিদ্ৰতাহে আহে।
En strør om sig og gør dog Fremgang, en anden nægter sig alt og mangler.
Gavmild Sjæl bliver mæt; hvo andre kvæger, kvæges og selv.
26 ২৬ যি লোকে শস্য বিক্রী কৰিবলৈ অমান্তি হয়, তেওঁক লোকসকলে শাও দিয়ে; কিন্তু যি লোকে বিক্রী কৰে, তেওঁ মুৰত মুকুট স্বৰূপ আশীৰ্ব্বাদ লাভ কৰে।
Hvo Kornet gemmer, ham bander Folket, Velsignelse kommer over den, som sælger.
27 ২৭ যিলোকে আগ্রহেৰে ভাল কৰিবলৈ বিচাৰে, তেওঁ অনুগ্ৰহো বিচাৰে; কিন্তু যি জনে দুষ্টতা বিচাৰে, তেওঁ তাকে পায়।
Hvo der jager efter godt, han søger efter Yndest, hvo der higer efter ondt, ham kommer det over.
28 ২৮ যিজনে নিজৰ ধন-সম্পত্তিত নির্ভৰ কৰে, তেওঁ পতিত হয়; কিন্তু সত্যতাত চলা জন পাতৰ দৰে লহপহকৈ বাঢ়ি উঠে।
Hvo der stoler paa sin Rigdom, falder, retfærdige grønnes som Løv.
29 ২৯ যিজনে নিজৰ পৰিয়ালক দুখ দিয়ে, তেওঁৰ বায়ুৰূপ আধিপত্য হ’ব; আৰু অজ্ঞানী লোক বুদ্ধিমানৰ দাস হ’ব।
Den, der øder sit Hus, høster Vind, Daare bliver Vismands Træl.
Retfærds Frugt er et Livets Træ, Vismand indfanger Sjæle.
31 ৩১ সত্যতাত চলা জনে যদি তেওঁ পাবলগীয়া প্ৰতিফল পায়, তেনেহ’লে কিমান অধিক পৰিমাণে দুষ্টলোক আৰু পাপীয়ে পাব।
En retfærdig reddes med Nød og næppe, endsige en gudløs, en, der synder.
