< মথি 9 >

1 পাছত যীচুৱে নাৱত উঠি সাগৰ পাৰ হৈ নিজৰ নগৰলৈ আহিল।
ୟୀଶୁ ଲାଉକାରେ ଦେଏଃୟାନ୍ତେ ଦରେୟା ପାରମ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ସାହାର୍‌ତେ ହିଜୁଃରୁହାଡ଼୍‌ୟାନାଏ ।
2 এনেতে কেইজনমান লোকে বিচনাত পৰি থকা এজন পক্ষাঘাত ৰোগত আক্রান্ত অৱশ ৰোগীক তেওঁৰ ওচৰলৈ আনিলে। সেই লোক সকলৰ দৃঢ় আস্থা দেখি যীচুৱে ৰোগীজনক ক’লে, “বোপা, নিৰ্ভয় হোৱা; তোমাৰ সকলো পাপ ক্ষমা কৰা হ’ল।”
ନେଲେପେ, ମିଆଁଦ୍‌ ବାତ୍‌କାନ୍‌ ହଡ଼କେ ପାର୍‌କମ୍‌ରେ ବାଟିୟାକାନ୍‌ଗି ୟୀଶୁତାଃ ଗଅଃ ଆଉକିୟାକ । ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁଆଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଏନ୍‌ ବାତ୍‌କାନ୍‌ନିଃକେ କାଜିକିୟା, “ଏ ହନ୍‌ ଆଲମ୍‌ ବରଏୟା! ଆମାଃ ପାପ୍‌କ ଛାମାୟାନା ।”
3 তেতিয়া বিধানৰ অধ্যাপক কেইজনমানে নিজৰ মাজতে মনে মনে কবলৈ ধৰিলে, “এই মানুহ জনে ঈশ্বৰৰ নিন্দা কৰিছে।”
ଏନ୍ତେ ଆଇନ୍‌ ଇତୁକଏତେ ଚିମିନ୍‌କ ଆକ ଆକରେକ କାଜିକେଦା, “ନେ ହଡ଼ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ନିନ୍ଦାଇତାନା ।”
4 যীচুৱে তেওঁলোকৰ মনৰ চিন্তা বুজি পাই ক’লে, ‘আপোনালোকে মনে মনে বেয়া চিন্তা কৰিছে কিয়?’
ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁଆଃ ମନ୍‌ରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃ ଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦ୍‌ତେ ମେତାଦ୍‌କଆ, “ଆପେ ଚିକାନାଙ୍ଗ୍‌ ଆପେୟାଃ ମନ୍‌ରେ ଏତ୍‌କାନାଃପେ ଉଡ଼ୁଃତାନା?
5 কোনটো কোৱা সহজ- ‘তোমাৰ পাপ সমূহ ক্ষমা কৰা হ’ল’ নে ‘তুমি উঠি খোজকাঢ়ি ফুৰা’?
ଅକ୍‌ନାଃ ରାୱାଲାଃ? ‘ପାପ୍‌ ତାମାଃକ ଛାମାୟାନା’ ମେନ୍ତେ କାଜିତେୟାଃ ରାୱାଲାଃ ଚି ‘ବିରିଦ୍‌ମେ ଆଡଃ ସେନେମେ’ ମେନ୍ତେ କାଜିତେୟାଃ?
6 কিন্তু আপোনালোকে যেন জানিব পাৰে যে, এই পৃথিৱীত পাপ ক্ষমা কৰাৰ ক্ষমতা মানুহৰ পুত্ৰৰ আছে’; ইয়াকে কৈ যীচুৱে সেই ৰোগীজনক ক’লে, ‘উঠা, তোমাৰ শয্যা তুলি লোৱা আৰু নিজৰ ঘৰলৈ যোৱা।’
ମେନ୍‌ଦ ନେ ଅତେରେ ପାପ୍‌ ଛାମାରେୟାଃ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ମାନୱାହନ୍‌ଆଃ ମେନାଃ,” ଏନା ଆପେ ସାରିଦାଡ଼ିପେ ମେନ୍ତେ ଇନିଃ ଏନ୍‌ ବାତ୍‌କାନ୍‌ନିଃକେ କାଜିକିୟା, “ମାର୍‌ ବିରିଦ୍‌ମେ ଆଡଃ ପାର୍‌କମ୍‌ତାମାଃ ଗଅଃକେଦ୍‌ତେ ଆମାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ସେନଃମେ ।”
7 তাতে তেওঁ উঠি নিজৰ ঘৰলৈ গ’ল।
ଇନିଃ ବିରିଦ୍‌ୟାନ୍ତେ ଅଡ଼ାଃତେ ସେନଃୟାନା ।
8 ইয়াকে দেখি লোক সকলৰ ভয় লাগিল আৰু ঈশ্বৰে মানুহক এনে ক্ষমতা দিয়াৰ কাৰণে ঈশ্বৰৰ প্রশংসা কৰিবলৈ ধৰিলে।
ନେଆଁଁ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ବରକେଦାକ ଆଡଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌, ହଡ଼କକେ ନେ ଲେକାନ୍‌ ଆକ୍‌ତେୟାର୍‌ ଏମାକାଦ୍‌କ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ ମାରାଙ୍ଗ୍‌କିୟାକ ।
9 যীচু যেতিয়া সেই ঠাইৰ পৰা গৈ আছিল, তেতিয়া মথি নামেৰে এজন মানুহক কৰ সংগ্ৰহ কৰা ঠাইত বহি থকা দেখা পালে। যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “মোৰ পাছত আহা।” মথিয়ে তেতিয়াই উঠি তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল।
ୟୀଶୁ ଏନ୍ତାଃ ବାଗିକେଦ୍‌ତେ ସେନଃତାନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ମାଥିଉ ନୁତୁମ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ ହଡ଼କେ ମାଲ୍‌ହାରମ୍‌ ଠାୟାଦ୍‌ରେ ଦୁବାକାନ୍‌ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନିଃକେ କାଜିକିୟା, “ଦେଲା ଅତଙ୍ଗ୍‌ଇଙ୍ଗ୍‌ମେ ।” ଏନ୍ତେ ମାଥିଉ ବିରିଦ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍‌କିୟା ।
10 ১০ ইয়াৰ পাছত যীচুৱে মথিৰ ঘৰত ভোজন কৰিবলৈ বহিল। তাত কৰ সংগ্রহকৰী আৰু পাপী লোক সকল আহি যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ লগত ভোজনত বহিল।
୧୦ୟୀଶୁ, ମାଥିଉଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଜମ୍‌ ଦୁବାକାନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା, ପୁରାଃ ମାଲ୍‌ହାରମ୍‌କ ଆଡଃ ପାପିକ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ, ୟୀଶୁଲଃ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃକ ଦୁବ୍‍ ମେସାୟାନା ।
11 ১১ ফৰীচী সকলে ইয়াকে দেখি যীচুৰ শিষ্য সকলক সুধিলে, “তোমালোকৰ গুৰুৱে কৰ সংগ্রহকৰী আৰু ‘পাপী লোক’ সকলৰ সৈতে কিয় ভোজন কৰে?”
୧୧ଫାରୁଶୀକ ନେଆଁଁ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନିୟାଃ ଚେଲାକକେ କୁଲିକେଦ୍‌କଆକ, “ଆପେୟାଃ ଗୁରୁ ଚିକାନାଙ୍ଗ୍‌ ମାଲ୍‌ହାରମ୍‌କଲଃ ଆଡଃ ପାପିକଲଃ ଜମ୍‌ତାନାଏ?”
12 ১২ এই কথা শুনি যীচুৱে ক’লে, “সুস্থ মানুহৰ কাৰণে চিকিৎসকৰ প্রয়োজন নাই; কিন্তু ৰোগী সকলৰ কাৰণেহে প্রয়োজন আছে।
୧୨ୟୀଶୁ ନେଆଁଁ ଆୟୁମ୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌କଆ, “ବୁଗିନ୍‌ ହଡ଼କ ନାଗେନ୍ତେ ମେନ୍ତେଦ କାହା ମେନ୍‌ଦ ହାସୁତାନ୍‌କ ନାଗେନ୍ତେ ବାଇଦ୍‌ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ ।
13 ১৩ “মই বলিদান নোখোজো, দয়াহে বিচাৰো,”শাস্ত্রৰ এই কথাষাৰৰ অৰ্থ কি সেই বিষয়ে শিকি আহাগৈ। কিয়নো মই ধাৰ্মিক লোকক মন-পালটন কৰিবৰ বাবে নিমন্ত্রণ কৰা নাই, কিন্তু পাপী লোকক নিমন্ত্ৰণ কৰিবৰ বাবেহে মই আহিছোঁ।”
୧୩ମେନ୍‌ଦ ଆପେ ସେନଃପେ ଆଡଃ ‘ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଦାଣେଁରାକାବ୍‌ କାହାଗି ମେନ୍‌ଦ ଲିବୁଇଙ୍ଗ୍‌ ସୁକୁତାନା’ ନେ କାଜିରେୟାଃ ମୁଣ୍ଡି ଇତୁନ୍‌ପେ, ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଧାର୍‌ମାନ୍‌ ହଡ଼କକେ କେଡ଼ା ନାଗେନ୍ତେଦ କା ମେନ୍‌ଦ ପାପିକକେ କେଡ଼ା ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍‌ ହିଜୁଆକାନା ।”
14 ১৪ তাৰ পাছত যোহনৰ শিষ্য সকলে যীচুৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে, “আমি আৰু ফৰীচী সকলে প্রায়েই লঘোন দিওঁ, কিন্তু আপোনাৰ শিষ্য সকলে কিয় লঘোন নিদিয়ে?”
୧୪ଏନ୍ତେ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍‌ଆଃ ଚେଲାକ ୟୀଶୁତାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ କୁଲିକିୟାକ, “ଆଲେ ଆଡଃ ଫାରୁଶୀକ କାଟାବ୍‌ ରିକାଃଲେ, ମେନ୍‌ଦ ଆମାଃ ଚେଲାକ ଚିନାଃମେନ୍ତେ କାକ କାଟାବାଃ?”
15 ১৫ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “দৰা লগত থাকোতে জানো দৰাৰ সখি সকলে শোক কৰিব পাৰে? কিন্তু এনে দিন আহিব, যেতিয়া দৰাক তেওঁলোকৰ ওচৰৰ পৰা লৈ যোৱা হ’ব; তেতিয়া তেওঁলোকেও লঘোন দিব।”
୧୫ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ ମେତାଦ୍‌କଆ, “ଆଣ୍‌ଦିଅଡ଼ାଃରେ ବାଲାକଲଃ ଦୁହ୍ଲାକଡ଼ା ତାଇନଃ ଜାକେଦ୍‌ ଚିୟାଃ ଇନ୍‌କୁ ରେଙ୍ଗେଃ କାଟାବ୍‌ଗି ତାଇନାଃକ? କାହାଗି, ଏନ୍‌କାଦ କା ହବାଅଆଃ । ମେନ୍‌ଦ ନେଡା ତେବାଗାଃ, ଦୁହ୍ଲାକଡ଼ାକେ ଇନ୍‌କୁତାଃଏତେ ଇଦିୟଃଆ, ଏନ୍‌ ଦିପିଲିରେ ଇନ୍‌କୁ କାଟାବେୟାକ ।
16 ১৬ “কোনেও পুৰণি বস্ত্ৰত নতুন কাপোৰৰ টাপলি নামাৰে; কিয়নো টাপলি মাৰা নতুন কাপোৰ ডোখৰে সেই বস্ত্ৰক ফালি নিয়ে; তাতে ফটা ডোখৰ বেচিকৈহে ফাটে।”
୧୬“ଜେତାଏ ନାୱା ଲିଜାଃରାଃ କେଚାଃ ମାରି ଲିଜାଃରେ ଜଡ଼ାଇକେଦ୍‌ତେ କାକ ତୁନାୟା, ଚିୟାଃଚି ନାୱା ଲିଜାଃରାଃ କେଚାଃ ମାରି ଲିଜାଃଏତେ ଆଡଃଗି ଚେଚାଃ ଇଦିୟାଏ, ଆଡଃ ଏନ୍‌ ଚେଚାଃ ସିଦାଏତେ ଆଡଃଗି ମାରାଙ୍ଗ୍‌ ଇଦିୟଃଆ ।
17 ১৭ এনেদৰে কোনো মানুহে নতুন দ্ৰাক্ষাৰসচামৰাৰ পুৰণি মোটতনথয়; যদি থয়, মোটবোৰ ফাটি গৈ সেই দ্রাক্ষাৰস পৰি যায় আৰু মোটবোৰো নষ্ট হয়। বৰং মানুহে নতুন দ্ৰাক্ষাৰস নতুন মোটতহে থয়, আৰু তেতিয়াহে দুয়ো সুৰক্ষিত থাকে।”
୧୭ଆଡଃ ହଡ଼କ ନାୱା ଦାଖ୍‌ରାସିକେ ମାରି ଉହୁର୍‌ତୁମ୍ବାରେ ଜେତାଏ କାକ ଦୁଲ୍‌ପେରେଜେୟା, ଚିୟାଃଚି ଦାଖ୍‌ରାସି ଉହୁର୍‌ତୁମ୍ବାକେ ଅଡ଼େଃତାଃଏ ଆଡଃ ଦାଖ୍‌ରାସି ଲିଙ୍ଗି ଏଣ୍ଡାଗଃଆ, ଏନାମେନ୍ତେ ହଡ଼କ ନାୱା ଦାଖ୍‌ରାସିକେଦ ନାୱା ଉହୁର୍‌ତୁମ୍ବାରେ ପେରେଜାଃକ, ଆଡଃ ବାରାନାଃ ଦହ ଜାତାନଃଆ ।”
18 ১৮ যীচুৱে লোক সকলক যেতিয়া এইবোৰ কথা কৈ আছিল, তেতিয়া এজন শাসনকর্তাই আহি তেওঁক প্ৰণিপাত কৰি ক’লে, “মোৰ ছোৱালী জনীৰ এইমাত্র মৃত্যু হ’ল; আপুনি আহি তাইৰ ওপৰত হাত ৰাখক, তাতে তাই জীয়াই উঠিব।”
୧୮ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ ନେଆଁଁ କାଜିୟାକ ତାଇକେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା, ଯିହୁଦୀକଆଃ ମିଆଁଦ୍‌ ଆଗୁଆଇ ଇନିଃତାଃ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ଆୟାର୍‌ରେ ଇକ୍‌ଡ଼ୁମ୍‌ୟାନା ଆଡଃ କାଜିକିୟାଏ, “ହନିଙ୍ଗ୍‌କୁଡ଼ି ନାହାଁଃଗି ଟୁଣ୍ଡୁକେଦା । ଇନିଃ ଚିଲ୍‌କା ବାଞ୍ଚାଅଃଆଏ, ଏନାମେନ୍ତେ ହିଜୁଃମେ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଚେତାନ୍‌ରେ ତିଃଇ ଦହେମେ ।”
19 ১৯ তেতিয়া যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকলে উঠি তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল।
୧୯ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ବିରିଦ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ଚେଲାକଲଃ ଏନ୍‌ ହାକିମ୍‌କେ ଅତଙ୍ଗ୍‌କିୟାକ ।
20 ২০ সেই সময়তে এগৰাকী মহিলাই পাছফালৰ পৰা যীচুৰ ওচৰলৈ আহি তেওঁৰ কাপোৰৰ দহি চুলে; সেই মহিলা গৰাকী বাৰ বছৰ ধৰি ৰক্তস্রাৱ ৰোগত ভুগি আছিল।
୨୦ଆଡଃ ବାରା ବାରାଷ୍‌ଏତେ ମାୟୋମ୍‌ଲିଙ୍ଗି ଦୁକୁରେ ଦୁକୁତାନ୍‌ ମିଆଁଦ୍‌ କୁଡ଼ି ଦୟାହରା ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ ୟୀଶୁଆଃ ଲିଜାଃରାଃ ଆଚ୍‌ରା ଜୁଟିଦ୍‌କେଦାଏ ।
21 ২১ তেওঁ মনে মনে ভাৱিছিল, “যদি মই যীচুৰ কাপোৰ খনকে অকল চুব পাৰোঁ, তেনেহলেও মই ভাল হৈ যাম।”
୨୧ଚିୟାଃଚି ଇନିଃ ଆୟାଃ ମନ୍‌ରେ “ଇନିୟାଃ ଲିଜାଃ ଏସ୍‌କାର୍‌ ଜୁଟିଦ୍‌ତାରେଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ବୁଗିକଆଇଙ୍ଗ୍‌” ମେନ୍ତେ ଉଡ଼ୁଃତାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ ।
22 ২২ যীচুৱে মুখ ঘূৰাই তেওঁক দেখি ক’লে, “ভনী, নিৰ্ভয় হোৱা; তোমাৰ বিশ্বাসেই তোমাক সুস্থ কৰিলে।” সেই সময়ৰে পৰা সেই মহিলা গৰাকী সুস্থ হ’ল।
୨୨ମେନ୍‌ଦ ୟୀଶୁ ହେତାରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ଇନିଃକେ ନେଲ୍‌କିଃତେ କାଜିକିୟା, “ଏ ମାଈ, ଆଲମ୍‌ ବରଏୟା, ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ତାମାଃ ବୁଗିୟାକାଦ୍‌ମେଁୟାଏ ।” ଏନ୍‌ ନେଡାରେଗି ଏନ୍‌ କୁଡ଼ି ବୁଗିୟାନା ।
23 ২৩ তাৰ পাছত যীচু সেই শাসনকৰ্তাৰ ঘৰলৈ গ’ল। তাত তেওঁ বাঁহীবাদক সকলক দেখিলে আৰু লোক সকলে হুলস্থুল কৰি থকা দেখা পালে।
୨୩ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଏନ୍‌ ଆଗୁଆଇରାଃ ଅଡ଼ାଃତେ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ ଗନଏଃରାଃ ମୁର୍‌ଲିସାଡ଼ି ହଡ଼କକେ ଆଡଃ ହାଲାଗୁଲାତାନ୍‌ ହଡ଼କକେ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ,
24 ২৪ যীচুৱে ক’লে, “চাওঁ, তোমালোক আতৰ হোৱা। ছোৱালী জনী মৰা নাই, টোপনি গৈছে।” এই কথা শুনি তেওঁলোকে হাঁহিবলৈ ধৰিলে।
୨୪ଇନିଃ ମେତାଦ୍‌କଆଏ, “ବାହାରି ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃପେ କୁଡ଼ିହନ୍‌ଦ କାଏ ଗଏଃକାନା, ମେନ୍‌ଦ ଦୁଡ଼ୁମ୍‌ତାନାଏ ।” ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ଇନିଃକେ ଲାନ୍ଦାକିୟାକ ।
25 ২৫ পাছত লোক সকলক ঘৰৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিয়াত যীচু ভিতৰলৈ গ’ল আৰু ছোৱালী জনীৰ হাতত ধৰিলে; তেতিয়া তাই উঠিল।
୨୫ମେନ୍‌ଦ ପୁରାଃ ହଡ଼କକେ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ, ଇନିଃ ଭିତାର୍‌ତେ ବଲୟାନା ଏନ୍ତେ କୁଡ଼ି ହନ୍‌ରାଃ ତିଃଇ ସାବ୍‌କେଦାଏ, ଆଡଃ କୁଡ଼ି ହନ୍‌ ବିରିଦ୍‌ୟାନାଏ ।
26 ২৬ পাছত সেই অঞ্চলৰ সকলো ঠাইতে এই ঘটনাৰ বিষয়ে বিয়পি পৰিল।
୨୬ଆଡଃ ନେ କାଜି ଏନ୍‌ ଗଟା ଦିଶୁମ୍‌ ଆୟୁମ୍‌ୟାନା ।
27 ২৭ যীচু তাৰ পৰা যাওঁতে দুজন অন্ধ লোক তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল। তেওঁলোকে চিঞৰি চিঞৰি কবলৈ ধৰিলে, “হে দায়ুদৰ বংশৰ সন্তান, আমাক দয়া কৰক।”
୨୭ୟୀଶୁ ଏନ୍ତାଃଏତେ ସେନଃତାନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା ବାର୍‌ହଡ଼୍‌ କା ନେଲ୍‌ଦାଡ଼ିକିନ୍‌ ଇନିୟାଃ ଦୟାଦୟାତେ ଅତଙ୍ଗ୍‌କିଃତେ କାଉରିକେଦାକିନ୍‌, “ହେ ଦାଉଦ୍‌ଆଃ ହନ୍‌, ଆଲିଙ୍ଗ୍‌କେ ଦାୟାଲିଙ୍ଗ୍‌ମେ ।”
28 ২৮ পাছত যীচু যেতিয়া ঘৰ আহি পালে, সেই অন্ধ দুজন তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল। তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক সুধিলে, “মই এই কম কৰিব পাৰোঁ বুলি তোমালোকে বিশ্বাস কৰা নে?” তেওঁলোকে তেওঁক ক’লে, “হয় প্ৰভু, কৰোঁ।”
୨୮ୟୀଶୁ ଅଡ଼ାଃତେ ବଲୟାନ୍‌ଚି, ଏନ୍‌ କା ନେଲ୍‌ଦାଡ଼ିକିନ୍‌ ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃୟାନାକିନ୍‌ ଆଡଃ ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ କୁଲିକେଦ୍‌କିନା, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଆବେନ୍‌କେ ବୁଗି ଦାଡ଼ିୟାଇଙ୍ଗ୍‌ ମେନ୍ତେ ଚିନାଃ ଆବେନ୍‌ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ତାନାବେନ୍‌?” ଇନ୍‌କିନ୍‌ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟା, “ହେଗି, ପ୍ରାଭୁ ।”
29 ২৯ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকৰ চকু চুই ক’লে, “তোমালোকে যেনেদৰে বিশ্বাস কৰিছা, তোমালোকৰ প্রতি সেইদৰেই হওক।”
୨୯ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କିନାଃ ମେଦ୍‌କେ ଜୁଟିଦ୍‌କେଦ୍‌ତେ ମେତାଦ୍‌କିନା, “ଆବେନାଃ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ ଲେକା ହବାଅଃକା ।”
30 ৩০ সেই মুহুর্ততে তেওঁলোকৰ চকু মুকলি হ’ল। তাৰ পাছত যীচুৱে তেওঁলোকক কঠোৰভাৱে সাৱধান কৰি দি ক’লে, “চাবা, এই বিষয়ে যেন কোনেও নাজানে।”
୩୦ଆଡଃ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ନେଲ୍‌ ଦାଡ଼ିକେଦାକିନ୍‌ । ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଚେତାୱାନ୍‌ଗି ଇନ୍‌କିନ୍‌କେ ମେତାଦ୍‌କିନା, “ନେଲେବେନ୍‌, ନେଆଁଁ ଜେତାଏକକେ ଆଲ୍‌ବେନ୍‌ କାଜିକ ।”
31 ৩১ কিন্তু তেওঁলোকে ওলাই গৈ সেই এলেকাৰ সকলো ঠাইতে এই বিষয়ে কৈ ফুৰিলে।
୩୧ମେନ୍‌ଦ ଇନ୍‌କିନ୍‌ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କେଦ୍‌ତେ, ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଏନ୍‌ ଦିଶୁମ୍‌ରାଃ ସବେନ୍‌ତାଃକିନ୍‌ ଉଦୁବ୍‌କେଦା ।
32 ৩২ সেই দুজন মানুহ যেতিয়া ওলাই গ’ল, সেই সময়তে কিছুমান মানুহে ভূতে পোৱা এজন বোবা লোকক যীচুৰ ওচৰলৈ আনিলে।
୩୨ହଡ଼କ ଅଡଙ୍ଗ୍‌ଅଃତାନ୍‌ ତାଇକେନ୍‌ ଇମ୍‌ତା, ଚିମିନ୍‌ ହଡ଼କ ମିଆଁଦ୍‌ କା ବାଖାଁଣ୍‌ ଦାଡ଼ିତାନ୍‌ ହଡ଼କେ ୟୀଶୁତାଃତେକ ଆଉକିୟା । ଇନିଃ ବଙ୍ଗା ଏସେର୍‌କାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ ।
33 ৩৩ যীচুৱে সেই ভূতক খেদোৱাৰ পাছত বোবা মানুহ জনে কথা কবলৈ ধৰিলে। ইয়াকে দেখি সকলো মানুহে আচৰিত হৈ ক’লে, “ইস্ৰায়েল দেশত আগেয়ে কেতিয়াও এনেকুৱা দেখা পোৱা নাই!”
୩୩ଆଡଃ ବଙ୍ଗା ଅଡଙ୍ଗ୍‌ୟାନ୍‌ ଇମ୍‌ତାଗି ଇନିଃ ଜାଗାର୍‌ ଏଟେଦ୍‌କେଦାଏ । ସବେନ୍‌ ହଡ଼କ ଆକ୍‌ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ଆଡଃ କାଜିକେଦାଃକ, “ଆଲେ ନେ ଲେକାନ୍‌ କାମି ଚିଉଲାହ ଇସ୍ରାଏଲ୍‌ରେ କାଲେ ନେଲାକାଦା ।”
34 ৩৪ কিন্তু ফৰীচী সকলে ক’লে, “সি ভূতবোৰৰ ৰজা চয়তানৰ সহায়ত ভূতক খেদায়।”
୩୪ମେନ୍‌ଦ ଫାରୁଶୀକ ମେନ୍‌କେଦା, “ବଙ୍ଗାକଆଃ ଗମ୍‌କେରାଃ ଦେଙ୍ଗାତେ ୟୀଶୁ ବଙ୍ଗାକକେ ହାର୍‌ ଅଡଙ୍ଗ୍‌କତାନା ।”
35 ৩৫ যীচুৱে সকলো নগৰ আৰু গাওঁবোৰত গৈ ইহুদী সকলৰ নাম-ঘৰবোৰত উপদেশ দিলে আৰু ৰাজ্যৰ শুভবাৰ্তা প্রচাৰ কৰিবলৈ ধৰিলে। ইয়াৰ বাহিৰেও তেওঁ সকলো ধৰণৰ ৰোগ-ব্যাধিত পৰি থকা লোক সকলক সুস্থতা দান কৰিলে।
୩୫ୟୀଶୁ ସବେନ୍‌ ସାହାର୍‌ ଆଡଃ ହାତୁ ହାତୁ ହନର୍‌ତାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ । ଇନିଃ ଇନ୍‌କୁଆଃ ସାମାଜ୍‌ ଅଡ଼ାଃକରେ ଇତୁକତାନ୍‌ଲଃ ରାଇଜ୍‌ରେୟାଃ ସୁକୁକାଜି ଉଦୁବ୍‍କେଦାଏ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ସବେନ୍‌ ଦୁକୁ ଆଡଃ ସବେନ୍‌ ହାସୁକଏତେ ବୁଗିକତାନ୍‌ ତାଇକେନାଏ ।
36 ৩৬ তাতে লোক সকলৰ ভিৰ দেখা পাই, তেওঁলোকৰ প্রতি যীচুৰ মৰম লাগিল; কাৰণ তেওঁলোক ৰখীয়া নোহোৱা মেৰৰ নিচিনা ক্লান্ত আৰু অসহায় আছিল।
୩୬ଇନିଃ ଗାଦେଲ୍‌ ହଡ଼କକେ ନେଲ୍‌କେଦ୍‌ତେ ଆୟାଃ ମନ୍‌ରେ ବିଲ୍‌କାଅୟାନାଏ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍‌କୁଦ ଗୁପିନିଃ ବାଙ୍ଗାଇ ମିଣ୍ଡିକ ଲେକା ଜୀଉ ଦୁକୁଆକାନ୍‌ ଆଡଃ ଛିତିବିତିକାନାକ ।
37 ৩৭ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলক ক’লে, “শস্য সৰহ, কিন্তু বনুৱা তাকৰ।
୩୭ଏନ୍ତେ ଇନିଃ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିକେଦ୍‌କଆ, “ଇରୋଃ ପୁରାଃଗିୟାଃ ମେନ୍‌ଦ କାମିନାଲାକ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ଆଁକ ।
38 ৩৮ এই হেতুকে শস্যৰ গৰাকীৰ ওচৰত প্রার্থনা কৰা, যাতে তেওঁ নিজৰ শস্যক্ষেত্ৰলৈ বনুৱা সকলক পঠাই দিয়ে।”
୩୮ଆମ୍‌ ଆମାଃ ଇରୋଃତେ କାମି ନାଲାକ କୁଲ୍‌କମ୍ ମେନ୍ତେ ଇରୋଃ ଗମ୍‌କେତାଃରେ ବିନ୍ତିମେ ।”

< মথি 9 >