< মথি 26 >
1 ১ যীচুৱে এই সকলো কথা কৈ শেষ কৰোঁতে, তেওঁৰ শিষ্য সকলক ক’লে,
ଆକେନ୍ ସାପା ବୁଦି ବିଃ ଆଡାକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
2 ২ “তোমালোকে জানা নে দুদিনৰ পাছত নিস্তাৰ-পৰ্ব হ’ব, মানুহৰ পুত্ৰক ক্রুচত দিবলৈ শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিয়া হ’ব।”
“ପେ ମ୍ୟା ପେଲେକେ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଆରି ବାର୍ସି ଲେଃକେ । ଆତେନ୍ବେଲା ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ କୁରୁସ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଗୁଏନ୍ସା ଅପେଃ ବିଆର୍ଏ ।”
3 ৩ তেতিয়া প্ৰধান পুৰোহিত আৰু সমাজৰ পৰিচাৰক সকল কায়াফা নামেৰে মহা-পুৰোহিতৰ চোতালত গোট খালে;
ଆକେନ୍ ବେଲା ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ବିନ୍ବିନ୍ ଜିହୁଦି ନେତାଇଂ ମ୍ନା ଜାଜକ୍ କୟାଫାନେ ଡୁଆ ନ୍ନିଆ ରିସିଙ୍ଗ୍ଚେ
4 ৪ তেওঁলোকে যীচুক ছলেৰে ধৰি বধ কৰিবলৈ আলোচনা কৰিলে৷
ଜିସୁକେ ଚାଲାକିରେ ସାଚେ ବାଗୁଏ ବିଃନ୍ସା ଉପାୟ୍ ତୁର୍ ଆର୍କେ ।
5 ৫ তেওঁলোকে ক’লে, ‘ভোজৰ সময়ত নহয়, কিয়নো লোক সকলৰ মাজত হুৰামুৰা লাগিব৷’
ମାତର୍ ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ କାମ୍ ନେନେ ପାଣ୍ଡୁଏ କେଲା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ବଲ୍ ଣ୍ଡୁ । ଆତେନ୍ କେଲା ରେମୁଆଁଇଂ ବିତ୍ରେ କିରମର ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
6 ৬ পাছত যীচু বৈথনিয়া গাঁৱত চিমোন নামৰ কুষ্ঠৰোগীৰ ঘৰত থকা সময়ত
ମେସୁଆ ଜିସୁ ବେଥନୀନ୍ନିଆ ଅଃସେବାନ୍ ଆଃ କୁଷ୍ଟରଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେଃକ୍ନେ ଶିମୋନ୍ ଡୁଆ ଲେଃଗେ ।
7 ৭ এগৰাকী মহিলাই বহুমুলীয়া সুগন্ধি ভৰা এটা বগা তেলৰ বটল লৈ যীচু ভোজনত বহি থাকোঁতে, তেওঁৰ মুৰত বাকি দিলেহি।
ଶିମୋନ ଡୁଆ ଜିସୁ ଚଙ୍ଗ୍ଉଗ୍ କଲେ କେଲା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତୁଲୁଏ ବିର୍ ଏତେ ଆରେକ୍ନେ ମୁତାନ୍ନିଆ ଜାବର୍ ଦାମ୍ନେ ବାସ୍ନାଚୁ ଆତ୍ନଚେ ଜିସୁନେ ବାଆ ଆଡ଼ାତ୍ରା କିଗ୍ ବିକେ ।
8 ৮ শিষ্য সকলে তাকে দেখি ক্ৰুদ্ধ হৈ ক’লে, ‘কি কাৰণে এইদৰে অপচয় কৰিছা?
ସିସ୍ଇଂ ଆକେନ୍ କେଚେ ଗିସେଆର୍କେ । ମେଇଂ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ଅଃକେନ୍ ଞ୍ଚୁ ମେଁନ୍ସା ନସ୍ଟ ନାରାଡିଙ୍ଗ୍କେ?
9 ৯ কিয়নো ইয়াক বেছি ধনত বিক্ৰী কৰি দৰিদ্ৰ সকলক দান কৰিব পৰা গ’লহেঁতেন’।
ଏନ୍ ବାସ୍ନାଚୁ ଜାବର୍ ଡାବୁରେ ସ ପାଡିଙ୍ଗ୍ ବାରି ଆତେନ୍ ଡାବୁ ଗରିବ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାଟା ବିଃ ପାଡିଙ୍ଗ୍ ।”
10 ১০ কিন্তু যীচুৱে, ইয়াকে জানিবলৈ পায়, তেওঁলোকক ক’লে, “এই মহিলা জনীক কিয় অসুবিধা দিছা? কাৰণ তেওঁ মোলৈ উত্তম কৰ্ম কৰিলে।
ମେଇଂ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଜିସୁ ମ୍ୟାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆତେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏଃକେ ମେଁନ୍ସା ଅଇରାନ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ? ନେଙ୍ଗ୍ଆତ୍ଲା ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଆରି ସବାକ୍ନେ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ ।
11 ১১ কিয়নো দৰিদ্ৰ সকল তোমালোকৰ লগত সদায় আছে; কিন্তু তোমালোকৰ লগত মই সদায় নাথাকো৷
ଅର୍କିତ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ପେ କାଲାଆଃ ପେଅବାଏ । ମାତର୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ କାଲାଆଃ ପେଅବା ଣ୍ଡୁ ।
12 ১২ এই কাৰণে তেওঁ এই সুগন্ধি তেল যে মোৰ শৰীৰত বাকি দিলে; এয়া মোক মৈদামত থবৰ অৰ্থেহে কৰিলে।
ନେଙ୍ଗ୍ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବାସ୍ନାଚୁ କିଗ୍ଚେ ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଗେଃସୁଏଃ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ଆର୍ମେ ବଗେ ।
13 ১৩ মই তোমাক সঁচাকৈ কওঁ, গোটেই জগতৰ যি যি ঠাইত এই শুভবাৰ্তা ঘোষণা কৰা হ’ব, সেই ঠাইতে এই যি কৰ্ম মহিলা গৰাকীয়ে কৰিলে, তেওঁক সুঁৱৰিবলৈ, ইয়াকো কোৱা হ’ব।”
ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ତିଙ୍ଗ୍କେ, ସାପା ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ ନ୍ନିଆ ଆଣ୍ଡି ଅରିଆ ଡିଗ୍ ଆକେନ୍ ନିମାଣ୍ଡା କବର୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଆକେନ୍ ସେଲାମ୍ବୁଏଃଅ ମେଃ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ, ଆମେକେ ମନେ ତ୍ଲାଗ୍ଚେ ମେଁ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ଡିଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।”
14 ১৪ তেতিয়া বাৰ জনৰ মাজৰ, ঈষ্কৰিয়োতীয়া যিহূদা নামেৰে এজনে প্ৰধান পুৰোহিত সকলৰ ওচৰলৈ গ’ল,
ଜିସୁନେ ଗମ୍ବାର୍ ସିସ୍ଇଂବାନ୍ ଇଷ୍କରିୟଥ୍ ଜିହୁଦା ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ ମ୍ନା ଜାଜକ୍ଇଂଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ
15 ১৫ আৰু ক’লে “মই আপোনালোকৰ হাতত তেওঁক শোধাই দিলে, মোক কি দিবলৈ ইচ্ছা কৰে”? তাতে তেওঁলোকে তেওঁক ত্ৰিশ টা ৰূপৰ মুদ্ৰা দিম বুলি ক’লে৷
“ଜିସୁକେ ଆଃସାଃମ୍ବିଲା ଆନେଙ୍ଗ୍ ମେଃନେ ପେବିଏ?” ମେଇଂ ଆମେକେ ମୁଇଂକୁଡ଼ି ଗୁଆ ରୁପାନେ ଚିର୍ଲା ଡାବୁ ଇସାବ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ବିକେ ।
16 ১৬ তেতিয়াৰে পৰা তেওঁ যীচুক শোধাই দিবলৈ সুযোগ বিচাৰি থাকিল।
ଆତେନ୍ ଦିନା ବାନ୍ ଜିସୁକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିନିଆ ଆସା ବିଃନ୍ସା ଜିହୁଦା ଉପାୟ୍ ତୁର୍କେ ।
17 ১৭ পাছত খমিৰ নোহোৱা পিঠাৰ পৰ্বৰ প্ৰথম দিনা শিষ্য সকলে যীচুৰ ওচৰলৈ আহি সুধিলে, “নিস্তাৰ-পৰ্ব ভোজ আপোনাৰ কাৰণে আমি ক’ত যুগুত কৰাটো বিচাৰে”?
“ଖମିର ସୁନ୍ୟ ରୁଟି” ପାଣ୍ଡୁଏନେ ପର୍ତୁମ୍ ଦିନା ସିସ୍ଇଂ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ନେ ଆଣ୍ଡିଅରିଆ ନାଁ ଆତ୍ଲା ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏ ବଜି ନେରାଃରେଏ?”
18 ১৮ তেওঁ ক’লে, “নগৰলৈ গৈ নিৰ্দিষ্ট জনক কোৱাগৈ, গুৰুৱে কৈছে, মোৰ কাল ওচৰ হৈছে; মোৰ শিষ্য সকলে সৈতে মই তোমাৰ ঘৰত নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ পালন কৰিম”।
ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ଇନି ୱେଚେ ଆତେନ୍ ଆୟାକ୍ନେ ରେମୁଆଁକେ ପେବାସଙ୍ଗ୍ଏ ଗୁରୁ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଁନେ ଗୁଏନେ ଦିନା ଡାଗ୍ରା ପିଙ୍ଗ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ଏତେ ପେ ଡୁଆ ମେଁ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏଃ ପାଲନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
19 ১৯ তেতিয়া শিষ্য সকলে যীচুৱে আদেশ দিয়াৰ দৰে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ যুগুত কৰিলেগৈ।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ଇସାବ୍ରେ ସିସ୍ଇଂ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ ବଜି ତିଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା ୱେ ଆର୍କେ ।
20 ২০ পাছত সন্ধিয়া হোৱা সময়ত তেওঁ বাৰ জন শিষ্যৰ সৈতে ভোজনত বহিল;
ଲମ୍ଡିଗ୍ଲା ଜିସୁ ଆରି ଗମ୍ବାର୍ ସିସ୍ଇଂ ଚଙ୍ଗ୍ନେସା କଆର୍କେ ।
21 ২১ এনেতে তেওঁলোকে ভোজন কৰোঁতে, তেওঁ ক’লে, ‘মই তোমালোকক সঁচাকৈ কওঁ, তোমালোকৰ মাজৰ এজনে মোক শোধাই দিব’।
ଚଙ୍ଗ୍ ଉଗ୍ କେଲା ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ପେ ବିତ୍ରେ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ଆନେଙ୍ଗ୍ ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ଆସା ବିଆର୍ଏ ।”
22 ২২ তেতিয়া তেওঁলোকে অতি দুখিত হৈ, প্ৰতিজনে যীচুক সুধিবলৈ ধৰিলে, ‘হে প্ৰভু, সেই জন মই নে’?
ସିସ୍ଇଂ ବିମକ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ମୁଇଂଜା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମୁଇଂଜା ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ “ମାପ୍ରୁ ନେଙ୍ଗ୍ କି ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ!”
23 ২৩ যীচুৱে উত্তৰ দি ক’লে, ‘মোৰে সৈতে যি জনে ভোজন-পাত্ৰত হাত জুবুৰিয়ালে, তেৱেঁই মোক শোধাই দিব।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜା ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ମୁତାନ୍ନିଆ ରୁଟି ଜଣ୍ଡିଆଏ ମେଁ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ଡାଗ୍ରା ଆସା ବିଏ ।
24 ২৪ মানুহৰ পুত্ৰৰ বিষয়ে যেনেকৈ লিখা আছে, তেনেকৈ তেওঁৰ গতি হ’ব; কিন্তু যি মানুহৰ দ্বাৰাই মানুহৰ পুত্ৰক শোধাই দিয়া হয়, তেওঁ সন্তাপৰ পাত্ৰ; সেই মানুহৰ জন্ম নোহোৱা হ’লেই ভাল আছিল’।
ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ଗୁଆର୍କ୍ନେ ଇସାବ୍ରେ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଗୁଏଃଏ ମାତର୍ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ଜା ଆସା ବିଏ ମେଁନେ ଗଟ୍ନା ବଡ଼େ ବୟ୍ଙ୍କାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ! ଅଃନାଡିଗ୍ ଜନମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଲେଃଲା ମେଁ ଆତ୍ଲା ବଲ୍ ପାଡିଙ୍ଗ୍ ।”
25 ২৫ তেতিয়া তেওঁক শোধাই দিয়া যিহূদাই মাত লগাই ক’লে, ‘ৰব্বি, সেই জন মই নে’? তেওঁ তেওঁক ক’লে, “তুমি নিজকে নিজেই ক’লা”।
ମୁଡ଼ି ଜିହୁଦା ଜିସୁକେ ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ଡାଗ୍ରା ଆସା ବିବଗେ ମେଁ ତଡ଼ିଆଚେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ “ଗୁରୁ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ କେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ତ!” ଜିସୁ ଆମେକେ ଉତର୍ ବିକେ “ନା ତ ଆତେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ ।”
26 ২৬ পাছত তেওঁলোকে ভোজন কৰোঁতে, যীচুৱে পিঠা লৈ আশীৰ্বাদ কৰি ভাঙি শিষ্য সকলক দি ক’লে, “লোৱা, খোৱা এয়ে মোৰ শৰীৰ”।
ମେଇଙ୍ଗ୍ ଚଙ୍ଗ୍ ବେଲା ଜିସୁ ଇକୁଡ଼ା ରୁଟି ଡୁଂୱେଚେ । ଆତେନ୍ ରୁଟି ନ୍ସା ପର୍ମେସର୍ କିକେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିକେ । ରୁଟି ଟିକ୍ଚିଚେ ସିସ୍ଇଂକେ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆକେନ୍ ରୁଟି ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଲା ଏନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଗାଗ୍ଡ଼େ ।”
27 ২৭ পাছত তেওঁ পান-পাত্ৰকো লৈ স্তুতি কৰি, তেওঁলোকক দি ক’লে, “লোৱা, তোমালোকে সকলোৱে পান কৰা;
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ମେଁ ଆତେନ୍ ଉଗ୍ନେ ମୁତାକେ ଡୁଂୱେଚେ ଇସ୍ପର୍କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିକେ ଆରି ଆତେନ୍ ସିସ୍ଇଂକେ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେଇଂ ସାପାରେ ଆକ୍ବାନ୍ ଉଗ୍ପା ।
28 ২৮ কিয়নো মোৰ যি তেজ, এয়া নিয়মৰ তেজ৷ অনেকৰ পাপ মোচনৰ কাৰণে উলিওৱা হৈছে, সেয়ে এই।
ଆକେନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମ୍ୟା । ରେମୁଆଁନେ ପାପ୍ କେମା ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା ନେଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମ୍ୟାକେ କିଗ୍ନେ ୱେଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆତେନ୍ ଇସ୍ପର୍ନେ ତ୍ମି ନିଅମ୍ ଆରାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
29 ২৯ কিন্তু মই তোমালোকক কওঁ, তোমালোকে সৈতে মই মোৰ পিতৃৰ ৰাজ্যত ন ৰস পান নকৰা দিনলৈকে, এতিয়াৰ পৰা এই দ্ৰাক্ষাগুটিৰ ৰস পান নকৰোঁ”।
ନେଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ, ନେଙ୍ଗ୍ ଆବାନେ ରାଜିନ୍ନିଆ ପେଇଂ ଏତେ ତ୍ମିକ୍ନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଉଗ୍ ଜାକ ନେଙ୍ଗ୍ ଆରି ଅଃନା ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ନ୍ନାଉଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
30 ৩০ পাছত তেওঁলোকে বাহিৰ ওলাই গীত গাই গাই জৈতুন পৰ্বতলৈ গ’ল।
ଆକେନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଇଂ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଅସ୍ମାର୍ ସାର୍ଚେ ଜିତକଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେକେ ।
31 ৩১ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “এই ৰাতি তোমালোক সকলোৱে মোক এৰি যাবা; কিয়নো লিখা আছে, ‘মই মেৰৰখীয়াক আঘাত কৰিম তাতে জাকৰ মেৰবোৰ ছিন্ন-ভিন্ন হৈ যাব৷’
ଆତେନ୍ ବେଲା ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏ ମିଡିଗ୍ ପେ ସାପାରେ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଲାଗ୍ପେଡଏ । ସାସ୍ତର୍ ନ୍ନିଆ ଗୁଆର୍ବକେ, ନେଙ୍ଗ୍ ମେଣ୍ଡା ତୁର୍ତିଆରେକେ ମ୍ୱାଗୁଏଃଏ ଆରି ମେଣ୍ଡାଇଂ ଚିନ୍ ଚତର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଏ ।
32 ৩২ কিন্তু মোৰ উত্থানৰ পাছত মই তোমালোকৰ আগে আগে গালীল প্ৰদেশলৈ যাম।”
ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ ତଡ଼ିଆକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପେନେ ସେନୁଗ୍ ଗାଲିଲୀ ପ୍ରଦେସ୍ ୱେଏ ।”
33 ৩৩ তেতিয়া পিতৰে তেওঁক ক’লে, “সকলোৱে আপোনাত বিঘিনি পাই আতৰি গলেও, মই কেতিয়াও নাযাও”।
ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ବିନ୍ ସାପାରେ ଆନାକେ ଆନ୍ତାର୍ ୱେଲା ଡିଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ଅଃନା ଆନ୍ତାର୍ଚେ ନ୍ନାୱେ ।”
34 ৩৪ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “মই তোমাক স্বৰূপকৈ কওঁ, এই ৰাতি কুকুৰাই ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি মোক তিনি বাৰ অস্বীকাৰ কৰিবা”।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍ ବିକେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଏଃ ମିଡିଗ୍ ଗିସେଙ୍ଗ୍ ଞ୍ଜିତର୍ ସନେ ସେନୁଗ୍ ପେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ନାସାମୁଆଁକେ ଡାଗ୍ଚେ ଞ୍ଜିତର୍ ନାବାସଙ୍ଗ୍ଏ ।”
35 ৩৫ পিতৰে তেওঁক ক’লে, “যদি আপোনাৰ লগত মই মৰিবও লাগে, তথাপি আপোনাক অস্বীকাৰ নকৰিম”। সেইদৰে সকলো শিষ্যয়ো ক’লে।
ପିତର୍ ଉତର୍ ବିକେ “ଆନେଙ୍ଗ୍ ନାଁ ଏତେ ଗୁଏନେ ପଡ଼େଲା ଡିଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ନ୍ନାସାମୁଆଁକେ ଡାଗ୍ଚେ ଅଃନାଡିଗ୍ ନ୍ନାବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।” ବିନ୍ ସିସ୍ଇଂ ସାପାରେ ଦେତୁଆ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
36 ৩৬ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁলোকৰ সৈতে গেৎচিমানী নামেৰে এখন ঠাইলৈ গৈ, তেওঁৰ শিষ্য সকলক ক’লে, “মই সৌখিনিলৈ গৈ প্ৰাৰ্থনা কৰি অহালৈকে তোমালোক ইয়াতে বহি থাকা”।
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂ ଏତେ ଗେଥସିମନୀ ମ୍ନିକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଜାଗାନ୍ନିଆ ୱେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେଇଂ ଆକ୍ଅରିଆ ଇକୁଡ଼ା କଲାଲାପା । ନେଙ୍ଗ୍ ଆତ୍ଅରିଆ ଉଲୁପ୍ ୱେଚେ ପାର୍ତନା ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
37 ৩৭ পাছত তেওঁ পিতৰক আৰু চিবদিয়ৰ পুতেক দুজনক লগত লৈ শোকাকুল আৰু ব্যাকুল হ’বলৈ ধৰিলে।
ମେଁ ପିତର୍ ଆରି ଜେବଦୀନେ ମ୍ୱାୟା ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ମେଁ ଏତେ ଡୁଂୱେକେ । ଆତେନ୍ବେଲା ଜିସୁ ଜାବର୍ ଦୁକ୍ କସ୍ଟରେ ଲେଃଚେ ଡିଗ୍,
38 ৩৮ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ প্ৰাণ মৰণৰ তুল্য শোকাতুৰ হৈছে; তোমালোক ইয়াতে থাকি মোৰ লগত পৰ দিয়া”।
ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଜିବନ୍ ତାର୍ୱେଗେ ସୁଗୁଆ ଲାଗେଡିଙ୍ଗ୍କେ । ଆକ୍ଅରିଆ ପେ ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଉର୍ ଲାଃଲାପା ।”
39 ৩৯ পাছত তেওঁ অলপ আগুৱাই গৈ উবুৰি হৈ পৰি প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে “হে মোৰ পিতৃ, যদি সম্ভব হয়, তেনেহলে এই দূখৰ পান-পাত্ৰ মোৰ পৰা দুৰ হওক; তথাপি মোৰ ইচ্ছাৰ দৰে নহয়, তোমাৰ ইচ্ছাৰ দৰেই হওক।”
ଜିସୁ ଉଲୁପ୍ ସ୍ଲ ୱେଚେ ତୁବଃନ୍ନିଆ ବ୍ରିଙ୍ଗ୍ଚେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍କେ “ଏ ଆବା! ଜଦି ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଆକେନ୍ ଦୁକ୍ କସ୍ଟନେ ଉଗ୍ନେ ମୁତାକେ ନେଙ୍ଗ୍ବାନ୍ ସ୍ଲ ଡୁଂୱେଲା । ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଇକ୍ଚା ଣ୍ଡୁ ନାନେ ଇକ୍ଚା ପୁରନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।”
40 ৪০ পাছত শিষ্য সকলৰ ওচৰলৈ আহি, তেওঁলোকক টোপনি যোৱা দেখি, তেওঁ পিতৰক ক’লে, “তোমালোকে মোৰ লগত এঘণ্টাও পৰ দি থাকিব নোৱাৰিলা নে?
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ମେଁ ଞ୍ଜିରୁଆ ସିସ୍ଇଂ ଡାଗ୍ରା ଆଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ କେକେ ମେଇଂ ଡୁଲେଗ୍ଲେଆର୍ଗେ । ଜିସୁ ପିତର୍କେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପେ ସାପାରେ ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ମୁଇଂଗଣ୍ଟା ଡିଗ୍ ଉର୍ ପେୟାକେ ଣ୍ଡୁ?
41 ৪১ পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে পৰ দি প্ৰাৰ্থনা কৰা; আত্মা ইচ্ছুক, কিন্তু শৰীৰ দূৰ্বল”।
ପରିକ୍ୟାନ୍ନିଆ ଡିରକମ୍ ପେଲଃ ଆତେନ୍ସା ଉର୍ଲେଚେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ପା । ଡାଗ୍ଲା ପେନେ ଆତ୍ମା ରାଜି ମାତର୍ ଗାଗ୍ଡେ ବଲ୍ ଆଲେ ଣ୍ଡୁ ।”
42 ৪২ পুনৰায় তেওঁ দ্বিতীয় বাৰ গৈ, প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে, “হে মোৰ পিতৃ, মই পান নকৰাকৈ যদি এই দূখৰ পান-পাত্ৰ দুৰ হ’ব নোৱাৰে, তেনেহলে তোমাৰ ইচ্ছাই পুৰ হওক”।
ଜିସୁ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ୱେଚେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଆବା! ଜଦି ଆକେନ୍ ଦୁକ୍ ବଗନେ ଉଗ୍ନେ ଙ୍କୁଇ ନେଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ରାବାନ୍ ସ୍ଲ ନାରାଡିଙ୍ଗ୍ଲା ଆରି ନେଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ ଉଗ୍ନେ ବାଦ୍ୟ ନାନେ ଇକ୍ଚା ପୁରନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।”
43 ৪৩ পাছত তেওঁ পুনৰায় আহি তেওঁলোকক টোপনি যোৱা দেখিলে; কিয়নো তেওঁলোকৰ চকু টোপনিত জাপ খাই গৈছিল।
ମେଁ ବାର୍ମୁଇଂତର୍ ଆଣ୍ଡେ ୱେଚେ ସିସ୍ଇଂକେ ଡୁଲେଗ୍ ଲେଃକ୍ନେ କେକେ । ମେଇଂ ମୁଆଃ କିକେନେ ୟା ଆଡିଂଆର୍ଗେ ଣ୍ଡୁ ।
44 ৪৪ পুনৰায় তেওঁ তেওঁলোকক এৰি থৈ, তৃতীয়বাৰো একে কথাকে কৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিলে।
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଉଲୁପ୍ ସ୍ଲ ୱେଚେ ଞ୍ଜିତର୍ନ୍ସା ଦେତ୍ରକମ୍ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
45 ৪৫ তেতিয়া তেওঁ শিষ্য সকলৰ ওচৰলৈ আহি, তেওঁলোকক ক’লে, “বাৰু, এতিয়া টোপনিত থাকি বিশ্ৰাম কৰা? চোৱা, সময় ওচৰ হ’ল আৰু মানুহৰ পুত্ৰক পাপীবোৰৰ হাতত শোধাই দিয়া হৈছে।
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ସିସ୍ଇଂ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେ ଏଜାକ ଡୁଲେଗ୍ଚେ ପୁଣ୍ଡେ ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ? କେଲାପା ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ଅପେଃବିନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ଲେକେ ।
46 ৪৬ উঠা, আমি যাওঁহক; চোৱা, মোক শোধাই দিয়া জন ওচৰ পালেহি।”
ତଡ଼ିଆ ନେୱେପା । ଆକେନ୍ କେଲାପା ଆନେଙ୍ଗ୍ ଆଃସାଃ ବିଃନେ ରେମୁଆଁଇଂ ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।”
47 ৪৭ যীচুৱে কথা কৈ থাকোতেই, চোৱা, বাৰ জনৰ মাজৰ যিহূদা আৰু তেওঁৰে সৈতে প্ৰধান পুৰোহিত আৰু সমাজৰ পৰিচাৰক সকল তৰোৱাল আৰু টাঙোন ধৰা মানুহৰ ডাঙৰ দল এটা সেই ঠাইলৈ আহিল।
ଜିସୁ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ମେଁନେ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍ଇଂ ବିତ୍ରେ ଜିହୁଦା ମ୍ନିକ୍ନେ ସିସ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ପିଙ୍ଗ୍ଚାକେ । ମେଁ ଏତେ କାଣ୍ଡା ଆରି ଟେଙ୍ଗ୍ ସାଚେ ଗୁଲେରୁଆ ଆତ୍ ଅରିଆ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ଆମେଇଂକେ ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ଦର୍ମ ନେତାଇଂ ବେବଗେ ।
48 ৪৮ তেওঁক শোধাই দিয়া জনে তেওঁলোকক এই চিনেৰে সঙ্কেত দিছিল, বোলে, ‘মই যি জনক চুমা খাম, তেৱেঁই সেই জন; তেওঁকে ধৰিবা’।
ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଆସା ବିଃନେ ଜିହୁଦା ଆମେଇଂକେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚିନା ବିଃନ୍ସା ଟିକ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବଗେ । ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍ବଗେ, “ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁକେ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୱୟ୍ନ୍ତାଏ ଆମେକେ ଆଃ ପେ ତୁର୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ । ଆମେକେ ପେ ସାପା ।”
49 ৪৯ তেতিয়াই তেওঁ যীচুৰ ওচৰলৈ গৈ, ‘ৰব্বি প্ৰণাম’ এই বুলি, তেওঁক চুমা খালে।
ଜିହୁଦା ସିଦା ଜିସୁ ଡାଗ୍ରା ୱେଚେ ଆମେକେ ଅ ଗୁରୁ, ନମସ୍କାର୍ ଡାଗ୍ଚେ ବଏନ୍ତାକେ ।
50 ৫০ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “বন্ধু, তুমি যি কৰিবলৈ আহিলা তাকে কৰা”। তেতিয়া তেওঁলোকে ওচৰলৈ আহি, যীচুৰ গাত হাত দি তেওঁক ধৰিলে।
ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ବୟାଁ ନାନେ କାମ୍ ଜିଆଃ ଆଡା ।” ଆକେନ୍ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ସାଚେ ବନ୍ଦି ଆଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
51 ৫১ চোৱা, যীচুৰ লগৰ এজনে হাত মেলি, নিজৰ তৰোৱাল উলিয়াই মহা-পুৰোহিতৰ দাস এজনক আঘাত কৰি তাৰ কাণ এখন কাটি পেলালে।
ଜିସୁ ପାକାନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ମେଁ ନିଜେନେ କାଣ୍ଡା ଜଗ୍ ଆତାର୍ଚେ ମ୍ନା ଜାଜକ୍ନେ ଗତିରେନେ ନ୍ଲୁଗ୍କେ ସିତଗ୍ ବିକେ ।
52 ৫২ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তোমাৰ তৰোৱাল পুনৰায় খাপত সোমাই থোৱা; কিয়নো যি জনে তৰোৱাল ধৰে, সেই জন তৰোৱালৰ দ্বাৰাই বিনষ্ট হ’ব।
ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାନେ କାଣ୍ଡାକେ କାଣ୍ଡା ବନେ ଜାଗାନ୍ନିଆ ବ । ଜାଣ୍ଡେଇଂ କାଣ୍ଡା ଏତେ ବ୍ଲୁ ଆର୍ଏ ମେଇଂ କାଣ୍ଡା ଏତେ ଆଃ ଗୁଏ ଆର୍ଏ ।
53 ৫৩ ‘মোৰ পিতৃয়ে এতিয়াই মোলৈ বাৰ বাহিনীতকৈয়োঅধিক স্বৰ্গৰ দূত পঠাই দিয়ক’, মই এনে নিবেদন কৰিব নোৱাৰোঁ বুলি তুমি ভাবিছা নে?
ନାଁ ମେଃନେ ନାମ୍ୟାକେ, ନେଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଆବାକେ ସାଇଜ୍ୟ ନ୍ସାଲ୍ୟାଲା ମେଁ ନେଙ୍ଗ୍ ଆତ୍ଲା ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସନ୍ୟଇଂବାନ୍ ଜବର୍ କିତଂ ଦୁତ୍କେ ବେୟାଏ?
54 ৫৪ কিন্তু ধৰ্মশাস্ত্ৰৰ বচনত যিহেতু কোৱা হৈছে, সেয়েহে এইদৰে সিদ্ধ হ’বলৈ নঘটিব নে?”
ତେଲା ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟେଏ ଡାଗ୍ଚେ ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ଆଣ୍ଡିନେ ସାପା ଗୁଆର୍ ବକେ ଆତେନ୍ ସତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଡିରକମ୍?”
55 ৫৫ সেই সময়ত যীচুৱে লোক সকলক ক’লে, “আপোনালোকে তৰোৱাল আৰু টাঙোন লৈ ডকাইত ধৰাৰ নিচিনাকৈ মোক ধৰিবলৈ ওলাই আহিছে যে; যেতিয়া মই নিতৌ মন্দিৰত বহি উপদেশ দি আছিলোঁ, তেতিয়া আপোনালোকে মোক নধৰিলে,
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଜିସୁ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ମେଃନେ ମୁଇଂ ଲାଗ୍ଡରେ ଦସି ରେମୁଆଁ କାଣ୍ଡା ଟେଙ୍ଗ୍ ସାଃଚେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ସାଃନ୍ସା ପାଙ୍ଗ୍ପେଲେକେ? କାଲାଆଃ ନେଙ୍ଗ୍ ମନ୍ଦିର୍ନ୍ନିଆ କଚେ ବୁଦି ବିଃଣ୍ଡିଂଗେ ଆତେନ୍ ବେଲା ତ ଆନେଙ୍ଗ୍ ପେସାକେ ଣ୍ଡୁ!
56 ৫৬ কিন্তু ভাববাদী সকলৰ শাস্ত্ৰীয় বচন সিদ্ধ হ’বলৈ এই সকলো ঘটিল।” তেতিয়া সকলো শিষ্যই তেওঁক এৰি পলাই গ’ল।
ଆତେନ୍ ଆନ୍ତାର୍ପା ବାବବାଦିଇଂ ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ଜା ସାପା ଗୁଆର୍ ବକେ ଆତେନ୍ ସାପା ପୁରା ଡିଙ୍ଗ୍ନେସା ଦେକ୍ ଗଟେଲେକେ ।” ଆତେନ୍ବେଲା ସିସ୍ଇଂ ସାପାରେ ଜିସୁକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଲାଗ୍ଡଆର୍କେ ।
57 ৫৭ পাছত বিধানৰ অধ্যাপক আৰু পৰিচাৰক সকল যি ঠাইত গোট খাই আছিল, সেই ঠাইলৈকে যীচুক ধৰা সকলে লৈ গৈ কায়াফা নামেৰে মহা-পুৰোহিতৰ ওচৰলৈ তেওঁক আনিলে।
ଜିସୁକେ ଗିରପ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଆମେକେ ମ୍ନା ଜାଜକ୍ କୟାଫାନେ ଡୁଆନ୍ନିଆ ଡୁଂୱେ ଆର୍କେ । ଆତ୍ଅରିଆ ଦର୍ମ ଗୁରୁ ଆରି ଦର୍ମ ନେତାଇଂ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଲେଆର୍ଗେ ।
58 ৫৮ কিন্তু পিতৰে মহা-পুৰোহিতৰ চোতাললৈকে আতৰে আতৰে তেওঁৰ পাছে পাছে গৈ, তাত সোমাই শেষত কি হয়, তাকে চাবলৈ টেকেলাবোৰৰ লগত বহিল।
ପିତର୍ ଇତୁଡ଼ା ସ୍ଲ ଲେଃଚେ ଜିସୁକେ କିକେଡିଂଗେ ଆରି ମେଁ ମ୍ନାପୁଜାରି କୟାପାନେ ଡୁଆ ବାଜାର୍ ଜାକ ୱେକେ । ଆକେନ୍ ସାପା ଗଟ୍ନା ମେଃ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ, ଆତେନ୍ କେନ୍ସା ପିତର୍ ଆତ୍ଅରିଆ ଉର୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ଏତେ କକେ!
59 ৫৯ তেতিয়া প্ৰধান পুৰোহিত সকল আৰু গোটেই মহাসভাই যীচুক বধ কৰিবলৈ তেওঁৰ বিৰুদ্ধে মিছা সাক্ষ্য বিচাৰিলে৷
ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ଆରି ମ୍ନା କୁକପାର୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଜିସୁକେ ଗୁଏନେ ଡଣ୍ଡ୍ ବିଃନ୍ସା ମେଁ ବିରଦ୍ରେ ମିଚ୍ ପାରାମାନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ଜଜନା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ । ଗୁଲେରୁଆ ଜିସୁନେ ବିରଦ୍ରେ ମିଚ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
60 ৬০ অনেক মিছা সাক্ষী আগুৱাই আহিছিল, তথাপি তেওঁলোকে এজনকো বিচাৰি নাপালে। কিন্তু শেষত দুজন আগুৱাই আহিল আৰু ক’লে,
ମାତର୍ ଦେତ୍ ସୁଗୁଆ ମେଃଡିଗ୍ ପାରାମାନ୍ ଆମିଲେକେ ଣ୍ଡୁ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମ୍ବାୟା ତୁଆଁ ଆର୍କେ
61 ৬১ “এওঁ কৈছিল - ‘মই ঈশ্বৰৰ এই মন্দিৰ ধ্বংস কৰি, তিন দিনৰ ভিতৰতে তাক সাজিব পাৰোঁ’।”
ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ବଗେ, ନେଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ପର୍ନେ ମନ୍ଦିର୍କେ ପାକ୍ଚିଚେ ଜିର୍ସି ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ଆରେ ମ୍ବିଏ ।”
62 ৬২ তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে উঠি যীচুক ক’লে, “তুমি একো উত্তৰ নিদিয়া নে? তোমাৰ অহিতে এওঁলোকে কি সাক্ষ্য দিছে?”
ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ତୁଆଁଚେ ଜିସୁକେ ସାଲ୍ୟାକୁକେ ନା ମେନ୍ସାଃ ମେଃଡିଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ? “ଆକେନ୍ ଦାବିକେ ପାକ୍ଚିନ୍ସା ନାନେ ଆରି ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ଲେଃକେ?”
63 ৬৩ কিন্তু যীচুৱে নিজম দি থাকিল। তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে তেওঁক ক’লে, “তোমাক জীৱনময় ঈশ্বৰৰ শপত দিছোঁ, তুমি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ, খ্ৰীষ্ট হোৱা নে নোহোৱা, আমাক কোৱা।”
ମାତର୍ ଜିସୁ ବୁଙ୍ଗ୍ ଲେଃଗେ । ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଜିବନ୍ ଇସ୍ପର୍ନେ ମ୍ନିରେ ପର୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ନେଙ୍ଗ୍ ଆନାକେ ସାଲ୍ୟାକୁ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ, ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍, ନାଁ ମେଃନେ ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ କିସ୍ଟ ବା ମସିହ?”
64 ৬৪ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি সঁচাকৈ ক’লা; তথাপি মই আপোনালোকক কওঁ, এতিয়াৰ পৰা আপোনালোকে মানুহৰ পুত্ৰক পৰাক্ৰমৰ সোঁ হাতে বহি থকা আৰু স্বৰ্গৰ পৰা মেঘত অহা দেখিব।”
ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ନାଁ ଟିକ୍ ନାବାସଙ୍ଗ୍କେ । ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ ପେ ସାପାରେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ମ୍ବକେ ଜିଆଃ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ସାପାଟୁ ବପୁରେ ଇସ୍ପର୍ନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକା କୁକ ନ୍ସା ୱେଡିଙ୍କେ ବାରି ଆମେକେ କିତଂବାନ୍ ତ୍ରିଗ୍ଡ୍ୟା ଏତେ ଜାର୍ନେ ପେ ପେକେଏ ।”
65 ৬৫ তেতিয়া মহা-পুৰোহিতে নিজৰ কাপোৰ ফালি ক’লে, “এওঁ ঈশ্বৰক নিন্দা কৰিলে; এতিয়া আমাৰ সাক্ষীৰ কি প্ৰয়োজন আছে? চোৱা, এতিয়া তোমালোকে নিজে ঈশ্বৰ নিন্দা শুনিলা।
ଆକେନ୍ ଅଁଚେ ମ୍ନା ଜାଜକ୍ ନିଜେନେ ସକାକେ ସେଗାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ତ ଇସ୍ପର୍କେ ନିନ୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ଆରି ବିନ୍ ସାକି ଦର୍କାର୍ ଣ୍ଡୁ । ଏବେତ ପେ ଇସ୍ପର୍ନେ ନିନ୍ଦା ପେଅଁକେ ।
66 ৬৬ গতিকে তোমালোকে কি ভাবা?” তেওঁলোকে উত্তৰ দি ক’লে, “এওঁ প্ৰাণদণ্ডৰ যোগ্য”।
ଆକେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ପେନେ ମନ୍ ମେଃନେ?” ମେଇଂ ଉତର୍ ବିଃଆର୍କେ, “ମେଁ ଦସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ ମେଁ ଗୁଏନେ ଡଣ୍ଡ୍ ବାନେ ଦର୍କାର୍ ।”
67 ৬৭ তেতিয়া তেওঁলোকে যীচুৰ মুখত থুই পেলাই ভুকুৱালে;
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ସାର୍ମୁଆଁନ୍ନିଆ ବିତୁର୍ଚେ ଆମେକେ ବଗ୍ ଆର୍କେ । ଉଡ଼ିରୁଆ ଆମେକେ ଚାପ୍ଡ଼ା ବଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ
68 ৬৮ আৰু কেতবোৰে ঢকিয়াই সুধিলে, “হে’ৰা খ্ৰীষ্ট, ভাবোক্তিৰ দ্বাৰাই আমাক কোৱাচোন, তোমাক কোনে মাৰিলে”?
“କିମେ କିସ୍ଟ ବା ମସିହ! ନା ଡିଏଃ ବାବବାଦି । ବାସଙ୍ଗ୍ ତ ଜା ଆନାକେ ବଗ୍କେ!”
69 ৬৯ সেই সময়ত পিতৰ বাহিৰফালে চোতালত বহি আছিল; তাতে এজনী চাকৰণী তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু ক’লে, ‘তুমিও গালীলীয়া যীচুৰ লগত আছিলা’।
ମ୍ନା ଜାଜକ୍ନେ ବାଜାର୍ ଡାଗ୍ରା ପିତର୍ କଲେ କେଲା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚାକର୍ବଏଃ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁ ଡିଗ୍ ଗାଲିଲୀୟ ଜିସୁ ଏତେ ନାଲେଗେ ।”
70 ৭০ কিন্তু তেওঁ আটাইৰে আগতে অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, ‘তুমি কি কৈছা, মই বুজা নাই’।
ମାତର୍ ପିତର୍ ସାପାରେନେ ସାମ୍ନେ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଅବିସ୍ବାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନାଁ ମେଃନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ, ନେଙ୍ଗ୍ ମେଃଡିଗ୍ ବୁଜେ ନ୍ନାୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।”
71 ৭১ পাছত তেওঁ বাট-চ’ৰালৈ ওলাই গ’ল, তাতো আন এজনী চাকৰনীয়ে তেওঁক দেখিলে আৰু তাত থকা লোক সকলৰ আগত ক’লে, ‘এওঁ নাচৰতীয়া যীচুৰ লগত আছিল’।
ଆକେନ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଁ ଆତେନ୍ ବାଜାର୍ନେ ର୍ଣ୍ଣସାଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ରା ୱେକେ । ବାରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚାକର୍ ରାନି ଆମେକେ କେଚେ ଆତ୍ ଅରିଆ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “କିମେ ନାଜରିତିୟ ଜିସୁ ଏତେ ଲେଃଗେ ।”
72 ৭২ তাতে তেওঁ শপত খাই আকৌ অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, “মই সেই মানুহ জনক চিনি নাপাও”।
ପିତର୍ ବାର୍ମୁଇଂତର୍ ଅବିସ୍ବାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ପର୍ମାନ୍ ତ୍ଲାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ “ପାର୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ନେଙ୍ଗ୍ ନାମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।”
73 ৭৩ অলপ পাছত তাত থকা সকলে ওচৰলৈ আহি পিতৰক ক’লে, ‘অৱশ্যে তুমিও তেওঁলোকৰ মাজৰ এজন; কিয়নো তোমাৰ ভাষাই তোমাৰ চিনাকি দিছে’।
ଉଡ଼ି ବେଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆତ୍ଅରିଆ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂ ପିତର୍ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ, “ନାଁ ସତେଆ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା । ନାଁ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁଲା ମ୍ୟାନେଡିଙ୍ଗ୍ ।”
74 ৭৪ তাতে তেওঁ শাও দি আৰু শপত খাই ক’লে, “মই সেই মানুহক চিনিয়ে নাপাওঁ” আৰু তেতিয়াই কুকুৰাই ডাক দিলে।
ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପର୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ନେଙ୍ଗ୍ ବ୍ନାଲିର୍ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଣ୍ଡୁଲା ଇସ୍ପର୍ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଡଣ୍ଡ୍ ବିଲେ । ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁକେ ନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।” ଅଃତେନ୍ ବେଲା ଗିସେଙ୍ଗ୍ ସକେ ।
75 ৭৫ তেতিয়া যীচুৱে কোৱা সেই কথালৈ পিতৰৰ মনত পৰিল৷ যীচুৱে যে কৈছিল, ‘কুকুৰাই ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি মোক তিনি বাৰ অস্বীকাৰ কৰিবা’, এই কথা মনত পৰাত পিতৰে বাহিৰলৈ গৈ অতি শোকেৰে ক্ৰন্দন কৰিলে।
ଆରି ଜିସୁ ମେଃନେ ବାସଙ୍ଗ୍ବଗେ, ପିତର୍କେ ମନେ ପଡ଼େକେ: “ଗିସେଙ୍ଗ୍ ସନେ ସେନୁଗ୍ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ନାମ୍ୟାକେ ଡାଗ୍ଚେ ନାଁ ଞ୍ଜିତର୍ ନାବାସଙ୍ଗ୍ଏ ।” ମେଁ ବାଏରେ ୱେଚେ ମନେ ତ୍ଲାଗ୍ ତ୍ଲାଗ୍ଚେ ଅଃକେ ।