মথি 17
ଜିସୁ ଏନ୍ ତୁର୍କ୍ଲିଗ୍ ଦିନା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ପିତର୍ ବାରି ଜାକୁବ୍ ଜହନ୍ ବମୟାଁକେ ଡୁଙ୍ଗ୍ ୱେଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତିଆର୍କ୍ନେ କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେଗେ । ଆତ୍ ଜା ଆଲେଃଗେ ଣ୍ଡୁ ।
2 ২ যীচুৱে তেওঁলোকৰ সন্মুখত অন্যৰূপ ধৰিলে; তেওঁৰ মুখ সূৰ্যৰ দৰে দীপ্তিমান আৰু বস্ত্ৰ পোহৰৰ নিচিনা শুক্ল হৈ গ’ল।
ସିସ୍ଇଂ କିକେନେ ବେଲା ଜିସୁନେ ରୁପ୍ ବଦ୍ଲେକେ । ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁ ସ୍ନିସୁଗା ତାର୍କିଗ୍ଗେ ବାରି ମେଁନେ ସକା ତାର୍କିଗ୍ ସୁଗା ତୁଲୁଏ ତ୍ନାକେ ।
ବାରି, ମୋଶା ବାରି ଏଲୀୟ ଜିସୁ ଏତେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ସିସ୍ଇଂ କେଆର୍କେ ।
4 ৪ তাতে পিতৰে মাত লগাই যীচুক ক’লে, “প্ৰভু, ভালেই হৈছে যে, আমি ইয়াত আছোঁ৷ আপোনাৰ ইচ্ছা হ’লে, মই ইয়াত তিনিটা পঁজা সাজিম - এটা আপোনাৰ, এটা মোচিৰ আৰু এটা এলিয়াৰ কাৰণে।”
ପିତର୍ ଜିସୁକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ଅ ମାପ୍ରୁ, ନେ ଜେ ଆକ୍ଅରିଆ ନେଲେଃକେ, ଆକେନ୍ ନିମାଣ୍ଡା; ନାନେ ଜଦି ଇକ୍ଚା ଡିଂଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଆକ୍ଅରିଆ ଞ୍ଜିକ୍ଲିଗ୍ କୁଡ଼ିଆ ଣ୍ଡ୍ରାରେଏ, ନା ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ, ମଶା ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ ବାରି ଏଲିୟ ଆତ୍ଲା ମୁଇଂ ।
5 ৫ তেওঁ যেতিয়া কথা কৈ আছিল, সেই সময়ত এচপৰা উজ্জ্বল মেঘে তেওঁলোকক ঢাকি ধৰিলে৷ সেই মেঘৰ পৰা এই বাণী শুনা গ’ল, “এওঁ মোৰ প্ৰিয় পুত্ৰ, এওঁত মই পৰম সন্তুষ্ট, এওঁৰ কথা শুনা।”
ପିତର୍ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ଇକୁଡ଼ା ତ୍ରିଗ୍ଡିଆ ଆମେଇଂକେ ଡା ବିକେ, ବାରି କେଲାପା, ଆତେନ୍ ତ୍ରିଗ୍ଡିଆବାନ୍ ଆକେନ୍ ସାମୁଆଁ ଡିଂକେ, “ଏ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ନିଜର୍ ଉଂଡେ ଆକ୍ମେଅରିଆ ନେଂନେ ଜାବର୍ ସାନ୍ତି ନ୍ଲେଃକେ” ଆକ୍ମେନେ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁପା ।
ସିସ୍ଇଂ ଆତେନ୍ ବ୍ନାଲିର୍ ଅଁଚେ ବୁଟ ୱେଗେ ଜେ ମେଇଂ ତୁବନ୍ନିଆ ତାମୁଚେ ଲଃକେ ।
ଜିସୁ ମେଁଇଂନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ଲିଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତଡ଼ିଆ ଆବ୍ଟଗ୍ପା ।”
ତେଲା ମେଇଂ ଆଡ଼ାତ୍ରା କେଚେ ଜିସୁକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଆତ୍ଅରିଆ ବାରି ଆଜାକେ ଡିଗ୍ ଆକେଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।
9 ৯ পাছত তেওঁলোক পৰ্বতৰ পৰা নামি আহি থাকোতে, যীচুৱে তেওঁলোকক আজ্ঞা দি ক’লে, “মানুহৰ পুত্ৰ মৃত লোকৰ মাজৰ পৰা উত্থান নোহোৱা পর্যন্ত তোমালোকে এই দৰ্শনৰ কথা কাকো নকবা।”
ମେଇଂ କଣ୍ଡାବାନ୍ ଜାର୍ନେ ବେଲା ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଆଦେସ୍ ବିଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଗୁଏଚେ ମାତଡ଼ିଆ ଜାକ ମେଃନେ କେପେଲେ ଏନ୍ ଦର୍ସନ୍ ବିଃକ୍ନେ ସାମୁଆଁ ପେ ଆଜାଡିଗ୍ ଆବାସଙ୍ଗ୍ଗ୍ପା ।”
10 ১০ তেওঁৰ শিষ্য সকলে তেওঁক সুধিলে, “তেনেহলে এলিয়া প্ৰথমে আহিব লাগে বুলি বিধানৰ অধ্যাপক সকলে কিয় কয়?”
ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁକେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ, “ଏଲୀୟ ସେନୁଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ଚେ ନେନେ ଦରମ୍ ଗୁରୁଇଂ ମେଃନ୍ସା ବାସଙ୍ଗ୍ବକେ?”
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ “ଅଁଃ ଅଁ ଏଲୀୟ ସେନୁଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ସାପା ବିସୟ୍ ଆଃର୍ମେଚେ ବନେ ସାମୁଆଁ ।
12 ১২ কিন্তু মই তোমালোকক কওঁ, এলিয়া ইতিমধ্যেই আহি গ’ল আৰু লোক সকলে তেওঁক চিনি নাপালে; লোক সকলে তেওঁৰ প্ৰতি যি ইচ্ছা তাকে কৰিলে। এইদৰে মানুহৰ পুত্ৰয়ো তেওঁলোকৰ হাতত দুখভোগ কৰিব লাগিব।”
ମାତର୍ ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଏଲୀୟ ପାଙ୍ଗ୍ ଡାଲେକେ ବାରି ଆମେକେ ମାସାମୁଆଁଚେ ରେମୁଆଁଇଂ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମେଃନେ ଇକ୍ଚା ଆତେନ୍ ଡିଂଆର୍ଏ । ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଡିଗ୍ ମେଇଂ ଦେତ୍ରକମ୍ ବେବଆର୍ ଡିଂଚେ କଷ୍ଟ ବିଃଆର୍ଏ ।”
ଆତେନ୍ ବେଲା ସିସ୍ଇଂ ବୁଜେ ୟାଆର୍କେ ଜେ ଜିସୁ ଡୁବନ୍ ବିଃନେ ଜହନ୍ ବିସୟ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଂକେ ।
14 ১৪ যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকল যেতিয়া লোক সকলৰ ওচৰলৈ ঘূৰি আহিল, তেতিয়া এজন মানুহ যীচুৰ ওচৰলৈ আহি, তেওঁৰ আগত আঁঠুকাঢ়ি ক’লে,
ଜିସୁ ବାରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ରେମୁଆଁ କିରଲେକ୍ନେ ବିତ୍ରେ ଆଣ୍ଡେକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଜିସୁନେ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଡେଙ୍ଗାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ,
15 ১৫ “হে প্ৰভু, আপুনি মোৰ পুত্ৰলৈ দয়া কৰক৷ সি মৃগী ৰোগত আক্ৰান্ত হৈ বৰ কষ্ট পাই আছে৷ সি বাৰে বাৰে হয় জুই অথবা পানীত পৰি যায়৷
“ମାପ୍ରୁ ନେଉଂକେ ଦୟା ଡିଙ୍ଗ୍ । ମେଁ ମୁର୍ଚା ରଗ୍ରେ ଉଡ଼ି କସ୍ଟ ବାଡିଂକେ ବାରି ଉଡ଼ିତର୍ ସୁଆନ୍ନିଆ ଆରି ଣ୍ଡିଆନ୍ନିଆ ଲଃୱେଡିଂକେ ।
ଆମେକେ ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ସିସ୍ଇଂ ଡାଗ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ମ୍ବଗେ; ମାତର୍ ମେଇଂ ଆମେକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଆୟାଆର୍କେ ଣ୍ଡୁ ।”
17 ১৭ তেতিয়া যীচুৱে উত্তৰ দি ক’লে, “তোমালোক অবিশ্বাসী আৰু অপথে যোৱা বংশ; আৰু কিমান কাল মই তোমালোকৰ লগে লগে থাকিম? কিমান দিন নো মই তোমালোকক সহিম? লৰাটিক মোৰ ওচৰলৈ আনা।”
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆରେ ଅବିସ୍ବାସି ଆରି ଦଦ୍ୟା ଗାଲି ୱେଣ୍ଡ୍ରେ ବଂସ, ଉଃଡ଼ି ମୁଆଁ ନିଂ ପେନେ ଏତେ ନ୍ଲେଃଏ? ଉଃଡ଼ି ମୁଆଁ ପେନେ ବେବଆର୍ ନ୍ସମ୍ବାଲେଏ? ଆକ୍ଅରିଆ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଲା । ଆମେକେ ଆକ୍ଅରିଆ ନିଂ ଡାଗ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଲା ।
18 ১৮ তেতিয়া যীচুৱে সেই ভূতৰ আত্মাক ডবিয়াই দিয়াত, সি লৰাটোৰ পৰা ওলাই গ’ল আৰু সেই মুহুৰ্তৰে পৰা ল’ৰাটো সুস্থ হ’ল।
ଗଡ଼େଅନେ ବିତ୍ରେ ଲେଃକ୍ନେ ଗଲିଆକେ ଜିସୁ ଦାକା ବିକେ । ଗଲିଆ ଆମେକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଲାଗ୍ଡଗେ ଆରି ଆତୁଆଃଆ ଗଡ଼େଅ ନିମାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ ୱେଗେ ।”
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ଇଂ ଜିସୁକେ ଜା ଆଲେଃକ୍ନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ “ନେ ମେଃନ୍ସା ଆତେନ୍ ବୁତ୍କେ ଆଃଆନ୍ତାର୍ ନେୟାକେ ଣ୍ଡୁ?”
20 ২০ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকৰ অল্প-বিশ্বাসৰ কাৰণে; কিয়নো মই তোমালোকক স্বৰূপকৈ কওঁ, এটি সৰিয়হ গুটিৰ সমানো যদি তোমালোকৰ বিশ্বাস থাকে, তেনেহলে এই পৰ্বতটোক যদি তোমালোকে কোৱা ‘ইয়াৰ পৰা তালৈ যা’ তেতিয়া ই যাব৷ তোমালোকৰ বাবে একোৱেই অসাধ্য নহব।
ଜିସୁ ଉତର୍ ବିକେ “ପେନେ ବିସ୍ବାସ୍ ଇକୁଡ଼ା । ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ଜଦି ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସରିସ୍ ମୁଞ୍ଜି ରକମ୍ ବିସ୍ବାସ୍ ଲେଃଏ, ତେଲା ଆକେନ୍ କଣ୍ଡାକେ ଆକ୍ବାନ୍ ଆତ୍ ୱେଲା ଡାଗ୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ଲା ଆତେନ୍ ଗୁଚେଏ । ବିସ୍ବାସ୍ରେ ପେ ସାପା ଡିଙ୍ଗ୍ ପେୟାଏ ।”
ମାତର୍ ପାର୍ତନା ଉପାସ୍ ମାଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ବିନ୍ ମେଃଣ୍ଡିଗ୍ ଉପାୟ୍ରେ ସେଆଁରେ ତାର୍ ଆୱେ ଣ୍ଡୁ ।
22 ২২ পাছত যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকল গালীল প্ৰদেশত থকা সময়ত যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলক ক’লে, “মানুহৰ পুত্ৰক লোক সকলৰ হাতত শোধাই দিয়া হব৷
ସିସ୍ଇଂ ସାପାରେ ଗାଲିଲୀନ୍ନିଆ ମୁଇଂନ୍ନିଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ରେମୁଆଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଆଃସାଃ ବିଃନ୍ସାଃ ମେଁ ଏଃକେ ୱେଡିଂକେ ।
23 ২৩ লোক সকলে তেওঁক বধ কৰিব আৰু তিন দিনৰ দিনা তেওঁ পুনৰাই জীয়াই উঠিব৷” এই কথা শুনি শিষ্য সকল অতি দুঃখিত হ’ল৷
ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁଇଂ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ବାଗୁଏ ଆର୍ଏ ମାତର୍ ଜିର୍ସି ବିତ୍ରେ ମେଁ ବାରି ମୁଇଂତର୍ ତଡ଼ିଆଏ ।” ଆତ୍ବାନ୍ ସିସ୍ଇଂ ଦୁକ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
24 ২৪ যীচু আৰু তেওঁৰ শিষ্য সকল কফৰনাহূমলৈ গ’ল৷ যি সকল কৰ সংগ্ৰহকাৰীয়ে আধলি তোলে, তেওঁলোকে পিতৰৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে, “তোমালোকৰ গুৰুৱে আধলিটো নিদিয়ে নে?”
ଜିସୁ ବାରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ କପର୍ନାହୁମ୍ନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମନ୍ଦିର୍ନେ ଡାବୁ ରାସିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେଇଂ ପିତର୍କେ ସାଲ୍ୟାକୁଆର୍କେ “ପେନେ ଗୁରୁ ମନ୍ଦିର୍ନେ ଡାବୁ ବିମ୍ୟା କ୍ଲେ?”
25 ২৫ তেওঁ ক’লে “দিয়ে৷” ইয়াৰ পাছত পিতৰে ঘৰলৈ আহি কিবা কোৱাৰ আগেয়ে যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “চিমোন, তোমাৰ মনত কি ভাব হয়? পৃথিৱীৰ ৰজা সকলে কোন লোকৰ পৰা কৰ বা মাচুল আদায় কৰে? নিজৰ দেশৰ লোক সকলৰ পৰা নে আন বিদেশী সকলৰ পৰা?”
ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ସତେଆ ।” ପିତର୍ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଗାକ୍ନେ ଦାପ୍ରେ ଜିସୁ ଆମେକେ ସାଲ୍ୟାଃକୁକେ, “ସିମୋନ୍ ନା ମେଁନେ ବାବେ ନାଡିଙ୍ଗ୍? ଏନ୍ ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ଇଂକେ ଜା ଡାବୁ ବିଏ ମେଇଂନେ ରାଜିନେ ପର୍ଜାଇଂ ଣ୍ତୁଲା ବିଦେସିଇଂ?”
26 ২৬ পিতৰে ক’লে “বিদেশী সকলৰ পৰা”, যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তেনেহ’লে নিজৰ দেশৰ লোক সকল কৰ দিয়াৰ পৰা মুক্ত।
ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ବିଦେସିଇଂ ।” ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତେଲା ରାଜିନେ ପର୍ଜାଇଂ ଡାବୁ ସାଲ୍ୟାଃନେ ବାନ୍ ମୁକ୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ?
27 ২৭ তথাপি আমি যেন কৰ সংগ্ৰহকাৰী সকলৰ বিঘিনি নজন্মাও, এই কাৰণে তুমি সাগৰলৈ গৈ বৰশী বোৱা আৰু প্ৰথমে যি মাছ উঠিব সেইটোকে ধৰি মুখ মেলিলে এটকা ৰূপপাবা; সেইটো আনি, মোৰ আৰু তোমাৰ কাৰণে দিবলগীয়া কৰ তেওঁলোকক দিয়াগৈ।”
ମାତର୍ ନେ ଏକେ ଆମେଇଂକେ ଅପ୍ମାନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ନେଚାଏଁକେ । ନାନେ କେଣ୍ଡିଆଃନ୍ନିଆ ୱେଚେ ଚ୍ନାଗ୍ ତ୍ଲାଗ୍ । ସେନୁଗ୍ ମୁଡ଼ିନେ ଆଡ଼ ଲାଃଏ ମେଁନେ ତୁମୁଆଃବାନ୍ ମୁଇଂ ଡାବୁ ପେବାଏ । ଆତେନ୍ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଚେ ନେଙ୍ଗ୍ନେସା ବାରି ନାଁ ନ୍ସା ମନ୍ଦିର୍ନେ ରୁନ୍ ଡାବୁ ବିଃଜଗ୍ତ୍ଲାଗ୍ ।”
