< মথি 16 >

1 ফৰীচী আৰু চদ্দূকী সকলে যীচুক পৰীক্ষা কৰিবৰ কাৰণে তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু আকাশৰ পৰা কোনো এটা পৰাক্ৰম কাৰ্যৰ চিন তেওঁলোকক দেখুৱাবলৈ ক’লে।
ଫାରୁଶୀକ ଆଡଃ ସାଦୁକିକ ୟୀଶୁତାଃ ହିଜୁଃକେଦ୍‌ତେ, ଇନିଃକେ ଚିଟାଇ ନାଗେନ୍ତେ ବିଡ଼ାଅତାନ୍‌ଲଃ ସିର୍ମାଏତେ ମିଆଁଦ୍‌ ଚିହ୍ନାଁ ଉଦୁବାଲେମେ ମେନ୍ତେକ କାଜିକିୟା ।
2 যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’লে, “সন্ধিয়া হলে আপোনালোকে কয়, ‘বতৰ ফৰকাল হব, কিয়নো আকাশ খন ৰঙা হৈছে।’
ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼ାଦ୍‌କଆଏ, “ଆପେ ଆୟୁବ୍‌ତାନ୍‌ରେ ସିର୍ମା ଆରାଃଗିପେ ନେଲେରେଦ, କାଜିୟାଃପେ ତିସିଙ୍ଗ୍‌ ଫାର୍‌ଚିଗିୟା ।
3 ৰাতিপুৱা কয়, ‘আজি ডাৱঁৰীয়া হব; কিয়নো আকাশ ৰঙা ও অন্ধকাৰ হৈছে।’ আপোনালোকে আকাশৰ অৱস্থাৰ প্ৰভেদ বিচাৰ কৰিব জানে, অথচ সময়ৰ চিন বুজিব নোৱাৰে।
ଆଡଃ ସେତାଃ ଇଦାନ୍‌ରେ ସିର୍ମା ଆରାଃଗି ଆଡଃ ରିମିଲାକାଦ୍‌ଗିପେ ନେଲେରେଦ, କାଜିୟାଃପେ, ତିସିଙ୍ଗ୍‌ ଦୁଦୁଗାର୍‌ ହୟ ହିଜୁଃଆ । ଆପେଦ ସିର୍ମାରେୟାଃ ଚିହ୍ନାଁପେ ନେଲ୍ଉରୁମେତାନା ମେନ୍‌ଦ ଦିପିଲିରାଃ ଚିହ୍ନାଁକ କାପେ ନେଲ୍ଉରୁମ୍‌ ଦାଡ଼ିତାନ୍‌ ।
4 এই যুগৰ পাপী আৰু ব্যভিচাৰীলোক সকলে পৰাক্ৰম কাৰ্যৰ চিন বিচাৰে৷ কিন্তু যোনাৰ চিনৰ বাহিৰে তেওঁলোকক আন একো চিন দেখুওৱা নহ’ব।” তাৰ পাছত যীচুৱে তেওঁলোকক এৰি গুচি গ’ল।
ଏତ୍‌କାନ୍‌ ଆଡଃ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌କେ କା ବିଶ୍ୱାସ୍‌ତାନ୍‌ ହଡ଼କ ଚିହ୍ନାଁକ ଦାଣାଁଁ, ମେନ୍‌ଦ ଯୁନୁସ୍‌ ନାବୀଆଃ ଚିହ୍ନାଁ ବାଗିକେଦ୍‌ତେ ଇନ୍‌କୁନାଙ୍ଗ୍‌ ଏଟାଃ ଚିହ୍ନାଁ କା ଏମଃଆ ।” ଆଡଃ ଇନ୍‌କୁକେ ବାଗିକେଦ୍‌ତେ ଇନିଃ ସେନଃୟାନାଏ ।
5 পাছত তেওঁৰ শিষ্য সকল সিপাৰলৈ আহিল, কিন্তু লগত পিঠা আনিবলৈ পাহৰি গ’ল।
ଚେଲାକ ଦରେୟା ହାନ୍‌ ପାରମ୍‌ତେ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି ହଲଙ୍ଗ୍‌ ଇଦି ନାଙ୍ଗ୍‌କ ରିଡ଼ିଙ୍ଗ୍‌କେଦା ।
6 যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকে শুনা! ফৰীচী আৰু চদ্দূকী সকলৰ খমিৰৰ পৰা সাৱধানে থাকিবা।”
ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ଫାରୁଶୀକଆଃ ଆଡଃ ସାଦୁକିକଆଃ ରାନୁଏତେ ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍‌ ତାଇନ୍‌ପେ ।”
7 শিষ্য সকলে নিজৰ মাজত কোৱা-কুই কৰিলে, “আমি পিঠা অনা নাই কাৰণে তেওঁ এইদৰে ক’লে নেকি৷”
ଇନ୍‌କୁ ଆକ ଆକରେକ ମେନ୍‌କେଦା, “ଆବୁ ହଲଙ୍ଗ୍‌ କାବୁ ଆଉକାଦା ଏନାମେନ୍ତେ ଇନିଃ ଆବୁକେ କାଜିୟାବୁତାନାଏ ।”
8 এই কথা বুজিব পাৰি যীচুৱে ক’লে, “অল্পবিশ্বাসী সকল, তোমালোকে নিজৰ মাজত পিঠা লৈ নহাৰ কাৰণে এই কথা কৈছোঁ বুলি কিয় আলোচনা কৰিছা?
ୟୀଶୁ, ଇନ୍‌କୁ କାଜିତାନ୍‌ତେୟାଃ ଆଟ୍‌କାର୍‌କେଦ୍‌ତେ କାଜିକେଦ୍‌କଆଏ, “ଏ ହୁଡିଙ୍ଗ୍‌ ବିଶ୍ୱାସ୍‌ତାନ୍‌କ, ଆପେତାଃରେ ହଲଙ୍ଗ୍‌ ବାନଃ ମେନ୍ତେ ଚିକାନାଙ୍ଗ୍‌ ଆପେଗି ଉଡ଼ୁଃତାନା? ନାହାଁଃ ଜାକେଦ୍‌ କାପେଚି ସାରିକାଦା ଆଡଃ ଆଟ୍‌କାର୍‌ଉରୁମାକାଦା?
9 তোমালোকে এতিয়াও বুজা নাই নে বা তোমালোকৰ মনতো পৰা নাই নে সেই পাঁচ হাজাৰ মানুহৰ কাৰণে পাঁচটা পিঠাৰ কথা আৰু তাৰ পাছত কেইটা পাচি তোমালোকে তুলি লৈছিলা?
ଏନ୍‌ ପାଞ୍ଚ୍‌ ହାଜାର୍‌ ହଡ଼କ, ମଣେୟାଁ ହଲଙ୍ଗ୍‌ ଜମ୍‌କେଦ୍‌ତେ, ଚିମିନ୍‌ ଟୁଙ୍କି ସାରେଃୟାନା ଏନା କାପେଚି ପାହାମେତାନା?
10 ১০ নাইবা সেই চাৰি হাজাৰ মানুহৰ কাৰণে সাতটা পিঠাৰ কথা আৰু কেইটা পাচি তোমালোকে তুলি লৈছিলা?
୧୦ଆଡଃ ଏନ୍‌ ଉପୁନ୍‌ ହାଜାର୍‌ ହଡ଼କ, ସାତ୍‌ଠୁ ହଲଙ୍ଗ୍‌ ଜମ୍‌କେଦ୍‌ତେୟାଃ କାପେଚି ପାହାମେତାନା? ଚିମିନ୍‌ ଟୁଙ୍କି ସାରେଃୟାନା?
11 ১১ মই যে তোমালোকক পিঠাৰ কথা কোৱা নাই, সেই বিষয়ে তোমালোকে কিয় বুজি পোৱা নাই? কিন্তু ফৰীচী আৰু চদ্দূকী সকলৰ খমিৰৰ পৰা সাৱধান হবলৈহে কৈছোঁ।”
୧୧ହଲଙ୍ଗ୍‌ ନାଗେନ୍ତେ କାଇଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାପେତାନା, ଚିଲ୍‌କାତେ ନେଆଁଁ କାପେ ଆଟ୍‌କାର୍‌ଉରୁମେତାନା? ମେନ୍‌ଦ ଫାରୁଶୀକଆଃ ଆଡଃ ସାଦୁକିକଆଃ ରାନୁଏତେ ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍‌ ତାଇନ୍‌ପେ ।”
12 ১২ তেতিয়া শিষ্য সকলে বুজি পালে যে, তেওঁ পিঠাৰ খমিৰৰ পৰা তেওঁলোকক সাৱধান হবলৈ কোৱা নাই, কিন্তু ফৰীচী আৰু চদ্দূকী সকলৰ শিক্ষাৰ পৰাহে সাৱধান হ’বৰ বাবে কৈছে।
୧୨ଏନ୍ତେ ଇନ୍‌କୁ ହଲଙ୍ଗ୍‌ରାଃ ରାନୁଏତେଦ କା ମେନ୍‌ଦ ଫାରୁଶୀକଆଃ ଆଡଃ ସାଦୁକିକଆଃ ଇନିତୁଏତେ ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍‌ପେ ମେନ୍ତେ ଇନିଃ କାଜିୟାଦ୍‌ବୁଆଏ ମେନ୍ତେକ ଆଟ୍‌କାର୍‌ଉରୁମ୍‌କେଦା ।
13 ১৩ তাৰ পাছত যীচু যেতিয়া চীজাৰিয়া-ফিলিপীৰ অঞ্চললৈ গ’ল, তেতিয়া শিষ্য সকলক তেওঁ সুধিলে “মানুহৰ পুত্ৰ কোন”এই বিষয়ে লোক সকলে কি বুলি কয়?
୧୩କାଇସରିୟା ଫିଲିପି ପାର୍‌ଗାନ୍‌ରାଃ ସାହାର୍‌ତେ ସେଟେର୍‌ୟାନ୍‌ଚି ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କୁଲିକେଦ୍‌କଆ, “ମାନୱାହନ୍‌ ଅକଏ ତାନିଃ ମେନ୍ତେ ହଡ଼କ କାଜିତାନା?”
14 ১৪ তেওঁলোকে ক’লে, “কোনো কোনোৱে কয় বাপ্তিস্ম দিওঁতা যোহন; কোনোৱে এলিয়া, আন কোনোৱে যিৰিমিয়া বা ভাৱবাদী সকলৰ এজন বুলি কয়৷”
୧୪ଇନ୍‌କୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାକ, “ଚିମିନ୍‌କ ବାପ୍ତିସ୍ମା ଏମଃନିଃ ଯୋହାନ୍‌, ଚିମିନ୍‌କ ଏଲିୟ, ଚିମିନ୍‌କ ଯିରିମିୟ ଚାଏ ନାବୀକଏତେ ମିଆଁଦ୍‌ନିଃ ତାନିଃ ମେନ୍ତେକ କାଜିତାନା ।”
15 ১৫ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক সুধিলে, “কিন্তু তোমালোকে নো মোক কোন বুলি ভাবা?”
୧୫ୟୀଶୁ ଇନ୍‌କୁକେ କୁଲିକେଦ୍‌କଆ, “ମେନ୍‌ଦ ଆପେ ଚିନାଃ ମେନେତାନାପେ? ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ଅକଏ ତାନିଙ୍ଗ୍‌ ମେନ୍ତେପେ କାଜିତାନା?”
16 ১৬ তেতিয়া চিমোন পিতৰে উত্তৰ দি কলে, “আপুনি সেই অভিষিক্ত জন অৰ্থাৎ খ্ৰীষ্ট, জীৱন্ত ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ।”
୧୬ଶିମୋନ୍‌ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ଆମ୍‌ଗି ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍‌, ଜୀନିଦ୍‌ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ ହନ୍‌ ତାନ୍‌ମେ ।”
17 ১৭ তেতিয়া যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “বাৰ যোনাৰ পুত্ৰ চিমোন, তুমি ধন্য; কিয়নো তেজ আৰু মাংসই তোমাৰ আগত এই কথা প্ৰকাশ কৰা নাই, কিন্তু স্বৰ্গত থকা মোৰ পিতৃয়েহে প্ৰকাশ কৰিলে।
୧୭ୟୀଶୁ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ହେ ଯୁନୁସ୍‌ରାଃ ହନ୍‌ ଶିମୋନ୍‌, ଆମ୍‌ ସୁକୁତାନ୍‌ଗିୟାମ୍‌, ନେଆଁଦ ହଡ଼ହନ୍‌ ଆମାଃତାଃ କାଏ ଉଦୁବ୍‌, ମେନ୍‌ଦ ସିର୍ମାରେନ୍‌ ଆପୁ ଉଦୁବାଦ୍‌ମେୟାଏ ।
18 ১৮ ময়ো তোমাক কওঁ যে ‘তুমি পিতৰ অৰ্থাৎ শিল’, আৰু এই শিলৰ ওপৰত মই মোৰ মণ্ডলী স্থাপন কৰিম, মৃত্যুৰ কোনো শক্তিয়েইয়াক পৰাজয় কৰিব নোৱাৰিব। (Hadēs g86)
୧୮ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ହଁ ଆମ୍‌କେ କାଜିୟାମେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍‌, ଆମ୍‌ ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ତାନ୍‌ମେ ଏନାରାଃ ମୁଣ୍ଡି ଚାଟେନ୍‌ ତାନାଃ ମେନ୍‌ଦ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ନେ ଚାଟେନ୍‌ରେ ଆଇଁୟାଃ କାଲିସିୟା ବାଇୟାଇଙ୍ଗ୍‌ ଆଡଃ ନାରାକ୍‌ରାଃ ପେଡ଼େଃ ଏନାକେ କାଏ ହାଦୁଡ଼୍‌ ଦାଡ଼ିୟା । (Hadēs g86)
19 ১৯ মই তোমাক স্বৰ্গৰাজ্যৰ চাবিবোৰ দিম, তাতে তুমি এই পৃথিৱীত যিহকে বান্ধিবা, সেয়ে স্বৰ্গতো বান্ধি ৰখা হ’ব; আৰু তুমি পৃথিৱীত যিহকে মুকলি কৰিবা, সেয়ে স্বৰ্গতো মুকলি হবলৈ দিয়া হ’ব।”
୧୯ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ସିର୍ମା ରାଇଜ୍‌ରେୟାଃ ଚାଭି ଏମାମେୟାଁ, ଆମ୍‌ ଅତେରେ ଅକ୍‌ନାଃମ୍‌ ତଲେତେୟାଃ, ସିର୍ମାରେ ଏନା ତଲଃଆ, ଆଡଃ ଆମ୍‌ ଅତେରେ ଅକ୍‌ନାଃମ୍‌ ରାଡ଼ାଏତେୟାଃ, ସିର୍ମାରେ ଏନା ରାଡ଼ାଅଃଆ ।”
20 ২০ তেতিয়া যীচুৱে শিষ্য সকলক এই আজ্ঞা দিলে, তেওঁলোকে যাতে কাকো নকয় যে তেৱেঁই “খ্রীষ্ট, অৰ্থাৎ অভিষিক্ত জন”।
୨୦ଏନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ମାସି ତାନିଙ୍ଗ୍‌, ନେଆଁଁ ଜେତାଏତାଃ ଆଲ୍‌ପେ ଉଦୁବିୟାଁ ମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ଆଚୁକେଦ୍‌କଆ ।
21 ২১ সেই সময়ৰ পৰা যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলক জনাবলৈ ধৰিলে যে, তেওঁ অৱশ্যেই যিৰূচালেমলৈ যাব লাগিব, আৰু তাত পৰিচাৰক, প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলৰ পৰা অনেক দুখভোগ পাই মৃত্যুভোগ কৰি তিন দিনৰ দিনা পুনৰায় উঠিব লাগিব।
୨୧ଏନ୍‌ ଦିପିଲିଏତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ ଫାର୍‌ଚିତେ କାଜିକେଦ୍‌କଆଏ, “ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍‌ତେ ସେନ୍‌ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ, ଏନ୍ତାଃରେ ପ୍ରାଚିନ୍‌କ, ମୁଲ୍‌ ଯାଜାକ୍‌କ ଆଡଃ ଆଇନ୍‌ ଇତୁକଆଃ ତିଃଇରେ ସାବ୍‌ଇଚିକେଦ୍‌ତେ ପୁରାଃ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍‌ ଆଡଃ ଗଜଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍‌ୟାଁଃ ଏନ୍ତେ ଆପି ମାହାଁ ତାୟମ୍‌ତେ ଜୀଉବିନିରିଦ୍‌ ହବାଅଆଃ ।”
22 ২২ তেতিয়া পিতৰে তেওঁক একাষলৈ নি অনুযোগ কৰি ক’লে “হে প্ৰভু, ই আপোনাৰ পৰা দূৰ হওক! আপোনাৰ প্ৰতি কেতিয়াও এনে নঘটক।”
୨୨ପାତ୍‌ରାସ୍‌ ୟୀଶୁକେ ଗେନାତେ ଇଦିକିଃତେ ଏଗେର୍‌ଏଟେଦ୍‌କିୟାଏ । “ହେ ପ୍ରାଭୁ, ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ ଆମ୍‌କେ ଲିବୁଇମେକାଏ, ନେଆଁଁ ଆମାଃରେ ଚିଉଲାଅ ଆଲକା ହବାଅଃକା ।”
23 ২৩ কিন্তু যীচুৱে পিতৰৰ ফালে ঘূৰি চাই তেওঁ ক’লে, “মোৰ আগৰ পৰা দূৰ হ চয়তান; তই মোৰ পথৰ বিঘিনি স্বৰূপ, তই ঈশ্বৰৰ কথা নাভাবি, মানুহৰ কথাহে ভাবিছ।”
୨୩ୟୀଶୁ ହେତାରୁହାଡ଼୍‌କେଦ୍‌ତେ ପାତ୍‌ରାସ୍‌କେ କାଜିରୁହାଡ଼୍‌କିୟାଏ, “ଏ ସାଏତାନ୍‌ ଆଇଁୟାଃତାଃଏତେ ଆତମେନ୍‌ମେ, ଆମ୍‌ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ତହଦ୍‌ଇଚିଙ୍ଗ୍‌ତାନାମ୍‌, ଚିୟାଃଚି ଆମ୍‌ଦ ପାର୍‌ମେଶ୍ୱାର୍‌ଆଃ କା ମେନ୍‌ଦ ହଡ଼କଆଃ ଲେକାମ୍‌ ଉଡ଼ୁଃତାନା ।”
24 ২৪ তাৰ পাছত যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলক ক’লে, “কোনোৱে যদি মোৰ পাছত আহিবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেনেহলে তেওঁ নিজকে অস্বীকাৰ কৰক আৰু নিজৰ ক্ৰুচ তুলি লৈ, মোক অনুসৰণ কৰক।
୨୪ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଆୟାଃ ଚେଲାକକେ କାଜିୟାଦ୍‌କଆଏ, “ଜେତାଏ ହଡ଼ ଆଇଙ୍ଗ୍‌କେ ଅତଙ୍ଗ୍‌ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ରେଦ ଇନିଃ ଆୟାଃ ମନେ ବାଗିତାକାଏ ଆଡଃ ଆୟାଃ କ୍ରୁଶ୍‌ ଗଅଃକେଦ୍‌ତେ ଅତଙ୍ଗ୍‌ଇଙ୍ଗ୍‌କାଏ ।
25 ২৫ কিয়নো যি কোনোৱে নিজৰ জীৱন ৰক্ষা কৰিব খোজে, তেওঁ তাক হেৰুৱাব; কিন্তু যি কোনোৱে মোৰ কাৰণে নিজৰ জীৱন হেৰুৱায়, তেওঁ সেই জীৱন পাব।
୨୫ଚିୟାଃଚି ଜେତାଏ ଆୟାଃ ଜୀଉକେ ବାଞ୍ଚାଅ ସାନାଙ୍ଗ୍‌ନିଃଦ ଏନାଏ ଆଦେୟା ମେନ୍‌ଦ ଜେତାଏ ଆୟାଃ ଜୀଉକେ ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ନାଙ୍ଗ୍‌ ଆଦେନିଃ ଏନାଏ ବାଞ୍ଚାଅୟା ।
26 ২৬ কাৰণ কোনো মানুহে গোটেই খন জগত পায়ো যদি নিজৰ জীৱনকে হানি কৰে, তেনেহলে তেওঁৰ কি লাভ? মানুহে নিজৰ প্ৰাণৰ সলনি কি দিব পাৰে?
୨୬ଜେତାଏ ହଡ଼ ଗଟା ଅତେଦିଶୁମ୍‌ ନାମ୍‌କେଦ୍‌ରେୟ ଆୟାଃ ଜୀଉକେ ଆଦେରେଦ ଇନିୟାଃ ଚିକାନ୍‌ ଫାଏଦା ହବାଅଆଃ? ଚାଏ ଜେତାଏ ହଡ଼ ଆୟାଃ ଜୀଉ ନାମ୍‌ରୁହାଡ଼େ ନାଗେନ୍ତେ ଚିନାଃଏ ଏମ୍‌ ଦାଡ଼ିୟା?
27 ২৭ কিয়নো মানুহৰ পুত্ৰই নিজৰ পিতৃৰ প্ৰতাপেৰে স্বর্গৰ দূত সকলক লগত লৈ আহিব৷ তেতিয়া তেওঁ প্ৰতিজনক নিজৰ কৰ্ম অনুসাৰে ফল দিব।”
୨୭ମାନୱାହନ୍‌ଦ ଆୟାଃ ସିର୍ମାରେନ୍‌ ଦୁଁତ୍‌କଲଃ ଆୟାଃ ଆପୁଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍‌ରେ ହିଜୁଃ ଇମ୍‌ତା ଇନିଃ ମିଆଁଦ୍‌ ହଡ଼କେ ଆୟାଃ କାମିଲେକାଏ ଏମାଇୟା ।
28 ২৮ মই তোমালোকক স্বৰূপকৈ কওঁ, তোমালোকৰ মাজত এনে কিছুমান লোক ইয়াত থিয় হৈ আছে, যি সকলে মানুহৰ পুত্ৰক নিজৰ ৰাজ্যলৈ অহা নেদেখা পর্যন্ত মৃত্যুভোগ নকৰে।”
୨୮ଆଇଙ୍ଗ୍‌ ସାର୍‌ତିଗିଙ୍ଗ୍‌ କାଜିୟାପେତାନା, ନେତାଃରେ ମେନାକଏତେ ଚିମିନ୍‌ ହଡ଼କ ମାନୱାହନ୍‌ ଆୟାଃ ରାଇଜ୍‌ରେ ହିଜୁଃତାନ୍‌ ଆଉରିକ ନେଲେ ଜାକେଦ୍‌ କାକ ଗଜଃଆ ।”

< মথি 16 >