মথি 15
Etu pichete Pharisee aru niyom likha manu khan Jerusalem pora Jisu usorte ahise. Taikhan koise,
2 ২ “আমাৰ পৰিচাৰক সকলৰ দিনৰ পৰা চলি অহা বিধান, আপোনাৰ শিষ্য সকলে কিয় মানি নচলে? কিয়নো তেওঁলোকে ভোজন কৰাৰ আগত হাতো নোধোৱে।”
“Kile Apuni laga chela khan bura khan banai diya niyom khan bhangai thake? Kile taikhan hath nadholai kene roti khai.”
3 ৩ যীচুৱে উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’লে, “আপোনালোকৰ পৰম্পৰাগত বিধান পালনৰ কাৰণে আপোনালোকে কিয় ঈশ্বৰৰ আজ্ঞা উলঙ্ঘন কৰে?”
Jisu taikhan ke jowab dikene koise, “Tinehoile kele tumikhan bhi nijor laga niyom nimite Isor laga niyom khan bhangai?
4 ৪ কাৰণ ঈশ্বৰে কৈছে, ‘তোমাৰ পিতৃ-মাতৃক সন্মান কৰা’; আৰু ‘যি কোনোৱে নিজৰ পিতৃ-মাতৃক কুবচন কয়, তেওঁৰ মৃত্যুদণ্ড হব।’
Kilekoile Isor pora hukum dise, eneka koise, ‘Nijor laga baba aru ama ke sonman dibi,’ aru ‘Jun tai nijor baba aru ama laga biya kotha koi, tai hosa pora bhi moribo.’
5 ৫ কিন্তু আপোনালোকে কয়, ‘যি কোনোৱে নিজৰ পিতৃ বা মাতৃক কয়, “মোৰ যি যি বস্তু আপোনালোকৰ সহায় হব পাৰে, সেইবোৰ মই ঈশ্বৰক উপহাৰ দিলোঁ।”
Kintu tumikhan koi, ‘Jun khan nijor baba nohoile bhi ama ke koi, “Ki modot apnikhan moi pora pabole ase eitu khan etiya pora Isor ke daan dibo,’”
6 ৬ তেনেহলে পিতৃ-মাতৃৰ প্ৰতি তেওঁ কোনো সন্মান কৰাৰ প্ৰয়োজন নাই। এইদৰে আপোনালোকৰ পুৰুষে পুৰুষে চলি অহা বিধানৰ কাৰণেই আপোনালোকে ঈশ্বৰৰ বাক্য মূল্যহীন কৰিছে।
utu manu to tai laga baba ke sonman nadile bhi hobo. Eneka kori kene tumikhan Isor laga kotha ke hisab nathaka kori dise, tumikhan laga niyom manibo nimite.
Dhungi khan! Isaiah pora thik koise, jitia tumikhan nimite tai bhabobani korise,
‘Etu manu khan Moike mukh pora he sonman kore, Kintu taikhan laga mon to Moi pora bisi dur te ase.
Taikhan Moike aradhana kora to misa-misi ase, Kile mane manu pora bana niyom khan taikhan nijor laga niyom nisena sikhai thake.’”
Etu pichete Jisu pora joma hoi kene thaka manu khan ke mati kene koise, “Huni bhi aru bujhi bhi-
Ki saman manu laga mukh te ghuse etu pora manu ke letera nakore. Kintu, ki to mukh pora bahar te ulai, etu pora he manu ke letera kori diye.”
12 ১২ তেতিয়া শিষ্য সকলে আহি যীচুক ক’লে, “ফৰীচী সকলে যে আপোনাৰ এই কথা শুনি অপমান বোধ কৰিছে, ইয়াক আপুনি জানে নে?”
Etu pichete chela khan ahi kene Jisu ke koise, “Apuni jane na nai etu Pharisee khan jitia Apuni laga kotha hunise, taikhan khushi panai koi kene?”
Jisu pora taikhan ke koise, “Sob ghas juntu sorgote thaka Ami laga Baba pora rupa nai, eitu khan sobke mati bhitor pora tani kene phelai dibo.”
14 ১৪ তেওঁলোকৰ কথা এৰি দিয়া; তেওঁলোক অন্ধ পথ প্ৰদৰ্শক। অন্ধই অন্ধক বাট দেখুৱালে, দুয়ো খাৱৈত পৰিব।”
Taikhan ke ekla chari bhi, taikhan nijor andha koi kene andha manu ke rasta dikhai ase. Jitia ekta andha manu pora dusra andha manu ke rasta dikhai, tai duijon bhi nala te giri bo.”
Peter jowab dikene Jisu ke koise, “Etu dristanto laga motlob to bujhai dibi.”
Jisu koise, “Tumi etiya tak nabuji kene ase?
17 ১৭ তোমালোকে এই কথাও নুবুজা নে- মুখত যি সোমায়, সেয়ে পেটৰ ভিতৰলৈ যায় আৰু শৌচৰ দ্বাৰেদি বাহিৰলৈ ওলায়।
Tumi najane, ki jinis mukh bhitor pora ghusi kene pet te jai, etu he pichete latrine kori kene bahar ulai koi kene?
18 ১৮ কিন্তু মুখৰ পৰা যিবোৰ ওলায়, সেইবোৰ মানুহৰ হৃদয়ৰ পৰা বাহিৰলৈ ওলায় আৰু সেইবোৰেই মানুহক অশুচি কৰে।
Kintu ji kotha khan mukh pora ulai eitu khan mon pora ulai. Eitu khan pora he manu ke letera kore.
19 ১৯ কিয়নো মানুহৰ মনৰ পৰাই সকলো কুচিন্তা, নৰ-বধ, ব্যভিচাৰ, যৌনপাপ, চুৰি, মিছা সাক্ষ্য আৰু নিন্দা এইবোৰ ওলায়।
Kilekoile mon pora he biya bhabona, manu morai diya, bebichari, chor kora, misa gawahi, aru hinsa kora eitu khan ulai.
Eitu khan pora he manu khan ke letera kore. Kintu hath nadholai kene kha pora manu ke letera nakore.”
Etu pichete Jisu ta te pora ulai jaise, aru Tyre aru Sidon sheher phale jaise.
22 ২২ সেই ঠাইৰ এগৰাকী কনান দেশীয় মহিলাই আহি চিঞৰি চিঞৰি কবলৈ ধৰিলে “হে প্ৰভু, দায়ুদৰ বংশৰ সন্তান, মোলৈ দয়া কৰক। ভূতে পোৱাৰ বাবে মোৰ ছোৱালী জনীয়ে অতিশয় যন্ত্রণা পাই আছে।”
Sabi, ta te ekjon Canaan laga mahila utu jaga pora ulaikene ahise. Tai hala kori kene koise, “Moi uporte daya koribi, Probhu, David laga Putro! Moi laga chukri gaw bhitor te bisi biya bhoot pora bandhi kene ase.”
23 ২৩ কিন্তু যীচুৱে তেওঁক একো উত্তৰ নিদিলে। শিষ্য সকলে তেওঁৰ ওচৰলৈ আহি অনুৰোধ কৰি ক’লে, “তাইক বিদায় দিয়ক; কিয়নো তাই চিঞৰি চিঞৰি আমাৰ পাছে পাছে আহি আছে।”
Kintu Jisu taike ekta jowab bhi diya nai. Tai laga chela khan ahi kene Taike anurodh koise, “Etu mahila ke khedai dibi, kele koile tai amikhan phale hala kori ase.”
24 ২৪ কিন্তু যীচুৱে উত্তৰ দি ক’লে, “মোক আন কোনো মানুহৰ ওচৰলৈ পঠোৱা নাই, কেৱল ইস্ৰায়েল-বংশৰ হেৰোৱা মেৰৰ ওচৰলৈহে পঠোৱা হৈছে।”
Kintu Jisu jowab dikene koise, “Kunba nimite moike patha nohoi, kintu Israel laga ghor laga harai ja mer khan nimite ase.”
Kintu etu mahila ahise aru athukari kene Tai age te matha niche kori kene koise, “Probhu, amike modot koribi.”
Tai jowab dikene koise, “Bacha khan laga roti loi kene kutta khan ke phelai kene diya to thik nohoi.”
Tai koise, “Hoi, Probhu, kintu kutta bacha khan bhi tai malik laga thali pora tukra gira khan khai.”
28 ২৮ তেতিয়া যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “হে নাৰী, তোমাৰ বিশ্বাস মহৎ; তোমাৰ ইচ্ছাৰ দৰেই তোমালৈ হওক।” তাতে সেই মুহূৰ্ত্তৰে পৰা মহিলা গৰাকীৰ জীয়েক সুস্থ হ’ল।
Etu pichete Jisu etu mahila ke koise, “Maiki, tumi laga biswas to bisi dangor ase; tumi laga ki khushi ase thik eneka he hobo dibi.” Aru tai laga chukri utu somoite bhal hoi jaise.
Jisu utu jaga ke chari kene Galilee Nodi usorte jaise. Etu pichete Tai pahar uporte jaise aru ta te bohise.
30 ৩০ তেতিয়া বহু মানুহৰ দল এটা তেওঁৰ ওচৰলৈ আহিল; তেওঁলোকে খোৰা, অন্ধ, বোবা, কোঙা আৰু অনেক ৰোগীক যীচুৰ চৰণলৈ আনিলে আৰু যীচুৱে তেওঁলোকক সুস্থ কৰিলে।
Bisi manu joma koi kene Tai usorte ahise. Taikhan logote lengra, andha, juthor rugi bemar thaka, aru gunga khan, aru kisim bemar thaka manu khan ke loi kene ahise. Taikhan Jisu laga theng usorte anise aru Jisu pora taikhan ke bhal kori dise.
31 ৩১ তাতে সেই লোক সকলে বোবাক কথা কোৱা, কোঙাক সুস্থ হোৱা, খোৰাক খোজ কঢ়া আৰু অন্ধক দৃষ্টি পোৱা দেখি বিস্ময় মানি ইস্ৰায়েলৰ ঈশ্বৰৰ স্তুতি কৰিলে।
Titia manu khan sob asurit hoise jitia taikhan kotha koribo napara khan kotha korise, lengera khan beraise, aru andha khan dikhi bole paise. Taikhan sob Israel laga Isor ke mohima dise.
32 ৩২ পাছত যীচুৱে তেওঁৰ শিষ্য সকলক ওচৰলৈ মাতি ক’লে, “এই লোক সকললৈ মোৰ মৰম লাগিছে; কিয়নো তেওঁলোক মোৰ লগত তিনি দিন ধৰি আছে আৰু তেওঁলোকৰ লগত একো খোৱা বস্তু নাই। তেওঁলোকক লঘোনে বিদায় দিবলৈ মোৰ ইচ্ছা নাই; হয়তো বাটত অসুস্থ হৈ পৰিব পাৰে।”
Tai laga chela khan ke mati kene Jisu koise, “Etu manu khan nimite moi laga monte morom ase, kele koile taikhan tin din pora moi logote thakise aru taikhan ke khila bole eku bhi nai. Moi taikhan ke nakhilai kene pathai dibole mon nai, nohoile matha ghuri kene giri jabo pare.”
33 ৩৩ তেতিয়া শিষ্য সকলে তেওঁক ক’লে, “এনেকুৱা এক নির্জন ঠাইত ইমানবোৰ মানুহক খুৱাবৰ বাবে আমি ইমান পিঠা ক’ত পাম?”
Tai laga chela khan Taike koise, “Etu nisena khali jagate kote pora amikhan iman bisi roti bisari kene manu khan ke khila bo?”
34 ৩৪ যীচুৱে তেওঁলোকক সুধিলে, “তোমালোকৰ ওচৰত কেইটা পিঠা আছে?” তেওঁলোকে ক’লে, “সাতটা পিঠা আৰু কেইটামান সৰু মাছ আছে।”
Jisu taikhan ke koise, “Tumikhan logote kiman roti ase?” Taikhan koise, “Sat-ta, aru chutu maas khan olop ase.”
Etu pichete Jisu manu khan ke matite bohibi koise.
36 ৩৬ তেওঁ সেই সাতোটা পিঠা আৰু মাছকেইটা ললে। তাৰ পাছত ঈশ্বৰক ধন্যবাদ দি সেইবোৰ ভাঙি শিষ্য সকলক দিলে আৰু শিষ্য সকলে খাবৰ বাবে লোক সকলক ভগাই দিলে।
Tai sat-ta roti aru maas ke loise, aru dhanyavad diya pichete, roti bhangai kene chela khan ke dise. Aru chela khan pora manu khan ke bhag kori dise.
37 ৩৭ তাতে সকলোৱে খাই তৃপ্ত হ’ল আৰু যি টুকুৰাবোৰ পৰি থাকিল শিষ্য সকলে সেইবোৰ গোটাই সাতটা পাচি পূৰ কৰিলে।
Sob khaise aru pet bhorta hoise. Aru taikhan bacha roti sob joma korise aru sat-ta tukri bhorta hoise.
Sob milaikena char hajar mota khan thakise, maiki aru bacha khan ke chari kene.
Etu pichete sobke nijor ghor te pathai dise aru Jisu ekta naw te uthi kene Magadan te jaise.
