< লূক 4 >
1 ১ ইয়াৰ পাছত যীচু পবিত্ৰ আত্মাৰে পৰিপূর্ণ হৈ যৰ্দ্দন নদীৰ পৰা উলটি আহিল আৰু আত্মাৰ দ্বাৰা পৰিচালিত হৈ মৰুপ্ৰান্তলৈ গ’ল।।
ଜିସୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବାଚେ ଜର୍ଦ୍ଦନ୍ବାନ୍ ଆଣ୍ଡେ ୱିଗ୍କେ । ଆରି ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଆମେକେ ଚାଲେନ୍ସା କଣ୍ଡା ଅରିଆ ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଗେ । ଆତ୍ଅରିଆ ମେଁ ମ୍ବାର୍କୁଡ଼ି ସ୍ମି ଜାକ ସଏତାନ୍ବାନ୍ ପରିକିତ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
2 ২ তাত চল্লিশ দিন ধৰি চয়তানে তেওঁক প্রলোভনত পেলাব বিচাৰিলে। এই চল্লিশ দিন যীচুৱে একোকে নাখালে; সেয়ে, এই সময় পাৰ হোৱাৰ পাছত তেওঁৰ ভোক লাগিল।
ଆତ୍ଅରିଆ ମେଁ ସଏତାନ୍ବାନ୍ ଚାଲିସ୍ ଦିନ୍ ଜାକ କସ୍ଟ ବାକେ । ଆତେନ୍ ସାପାଦିନ୍ ଜାକ ମେଁ ମେଃଡିଗ୍ ଆଚଙ୍ଗ୍ ଆଉଗ୍କେ ଣ୍ଡୁ । ପରିକ୍ୟା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଃଡାକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ଜାବର୍ କେଡ଼େସଃକେ ।
3 ৩ তেতিয়া চয়তানে যীচুক ক’লে, “আপুনি যদি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ হয়, তেনেহলে এই শিলবোৰ পিঠা হবলৈ দিয়ক।”
ଆତ୍ବାନ୍ ସଏତାନ୍ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନା ଜଦି ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ, ତେଲା ଆକେନ୍ ବ୍ରିକେ ରୁଟି ଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ଆଦେସ୍ ବିଃ ।”
4 ৪ যীচুৱে তাক উত্তৰ দিলে, “শাস্ত্রত লিখা আছে, মানুহ কেৱল পিঠাৰে জীয়াই নাথাকে।”
ଜିସୁ ଆମେକେ ଉତର୍ ବିକେ “ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ଗ୍ନୁଆର୍ ଲେଃକେ; ରେମୁଆଁ ମାତର୍ ରୁଟି ଏତେ ଆମ୍ବ୍ର ଣ୍ଡୁ ।”
5 ৫ তাৰ পাছত চয়তানে যীচুক এক ওখ ঠাইলৈ লৈ গ’ল আৰু মুহূর্ততে জগতৰ সকলো ৰাজ্য তেওঁক দেখুৱালে।
ଆରି ସଏତାନ୍ ଆମେକେ ତିଆର୍ ଟାନ୍ନିଆ ୱା ଡୁଂୱେଚେ ଇତୁଡ଼ା ବେଲା ନ୍ସା ମଞ୍ଚ୍ପୁର୍ନେ ସାପା ରାଇଜ୍ ଆମେକେ ଆକେକେ ।
6 ৬ চয়তানে তেওঁক ক’লে, “এই সকলো ৰাজ্যৰ ক্ষমতা আৰু সেইবোৰৰ ঐশ্বর্য মই আপোনাক দিম, কাৰণ এই সকলো মোক দিয়া হৈছে আৰু মই যি জনকে ইচ্ছা কৰোঁ, তেওঁকে এইবোৰ দিব পাৰোঁ।
ଆରି ସଏତାନ୍ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଂ ଆନାକେ ଏନ୍ ସାପା ଅଦିକାର୍ ଆରି ଏନ୍ ସାପା ସମ୍ପତି ମ୍ୱିଏ, ଡାଗ୍ଲା ଆତେନ୍ ସାପା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ବିବକେ ଆରି ନେଂ ଆଜାକେ ଇକ୍ଚା ଆମେକେ ଆତେନ୍ ମ୍ୱିଏ ।
7 ৭ এই হেতুকে আপুনি যদি মোৰ আগত প্ৰণিপাত কৰি মোৰ আৰাধনা কৰে, তেনেহলে এই সকলো আপোনাৰেই হব।”
ଆରି ନା ଜଦି ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ମୁଣ୍ଡିଆ ନାବଗ୍ଏ ତେଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଏନ୍ ସାପା ଆନାକେ ବିଃ ଞ୍ଜଗ୍ତ୍ଲିଗ୍ଏ ।”
8 ৮ তেতিয়া যীচুৱে উত্তৰ দি তাক ক’লে, “শাস্ত্রত লিখা আছে: ‘তুমি কেৱল তোমাৰ প্ৰভু পৰমেশ্বৰক প্ৰণিপাত কৰিবা, আৰু তেওঁৰেই কেৱল সেৱা কৰিবা।’”
ଜିସୁ ଆମେକେ ଉତର୍ ବିକେ, “ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ଗୁଆର୍ ବକେ; ନା ମାତର୍ ମାପ୍ରୁ ନିଜେ ଇସ୍ପର୍କେ ମୁଣ୍ଡିଆ ନାବଗ୍ଏ, ଆରି ମେଁନେ ପାର୍ତନା ନାଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
9 ৯ তাৰ পাছত চয়তানে যীচুক যিৰূচালেমলৈ লৈ গ’ল আৰু মন্দিৰৰ সুউচ্চ চূড়াৰ ওপৰত থিয় কৰাই ক’লে, “আপুনি যদি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ হয়, তেনেহলে ইয়াৰ পৰা তললৈ নিজক পেলাই দিয়ক।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ସଏତାନ୍ ଜିସୁକେ ଯିରୁଶାଲାମ୍ନ୍ନିଆ ୱା ଡୁଂୱେଚେ ମନ୍ଦିର୍ନେ ବ୍ଲେସାଙ୍ଗ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଆଃତୁଆଁଚେ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ନା ଜଦି ଇସ୍ପର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ, ତେଲା ଆକେନ୍ ବ୍ଲେସାଙ୍ଗ୍ବାନ୍ ବୁନ୍ଦେ ପୁଏଃ ଲଃଲା;
10 ১০ কিয়নো শাস্ত্রত এনেদৰে লিখা আছে: ‘তোমাক ৰক্ষা কৰিবলৈ তেওঁ নিজৰ দূত সকলক তোমাৰ অর্থে আজ্ঞা দিব’ আৰু
ଡାଗ୍ଲା ଦର୍ମସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ଗ୍ନୁଆର୍ ଲେଃକେ, ମେଁ ନିଜର୍ ଦୁତ୍ଇଂକେ ନାନେ ବିସୟ୍ରେ ଆଦେସ୍ ବିଃଏ ।
11 ১১ ‘তোমাৰ ভৰি যেন শিলত খুন্দা নাখায়, এই কাৰণে তেওঁলোকে তোমাক হাতেৰে দাঙি ধৰিব’।”
ଆରି ମାରିଆଃ ନାନେ ଞ୍ଚ ବ୍ରିନ୍ନିଆ ବାଏ, ଆକେନ୍ ନ୍ସା ମେଇଂ ଆନାକେ ନ୍ତିନ୍ନିଆ ଲିଙ୍ଗ୍ଚେ ସାଃଆର୍ଏ ।
12 ১২ তেতিয়া যীচুৱে উত্তৰ দি ক’লে, “‘তোমাৰ প্ৰভু পৰমেশ্বৰক পৰীক্ষা নকৰিবা’ এনেকৈয়ো লিখা আছে।”
ଆରି ଜିସୁ ଆମେକେ ଉତର୍ ବିକେ, “ସାସ୍ତର୍ନ୍ନିଆ ଡିଗ୍ ଏନ୍ ଗ୍ନୁଆର୍ ଲେଃକେ; ନା ମାପ୍ରୁ ନିଜର୍ ଇସ୍ପର୍କେ ପରିକ୍ୟା ଆଡିଂଗେ ନାମଃ ।”
13 ১৩ এইদৰে চয়তানে যীচুক পৰীক্ষা কৰাৰ পাছত আন সময়ত সুযোগ পোৱাৰ অপেক্ষাৰে যীচুক এৰি থৈ আতৰি গ’ল।
ସଏତାନ୍ ଜିସୁନେ ସାପା ରକମ୍ ପରିକ୍ୟା ଆଡାଚେ ଆରି ନିମାଣ୍ଡା ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ ଜାକ ଆମେକେ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଲାଗ୍ଡକେ ।
14 ১৪ তাৰ পাছত যীচু আত্মাৰ শক্তিৰে গালীল প্রদেশলৈ উলটি গ’ল আৰু এই সংবাদ সেই অঞ্চলৰ চাৰিওদিশে বিয়পি পৰিল।
ଆତେନ୍ ବାନ୍ ଜିସୁ ଆତ୍ମାନେ ବପୁରେ ଗାଲିଲୀନ୍ନିଆ ଆଣ୍ଡେୱେକେ ଆରି ପିତୁର୍ପାକା ଜାକ ସାପା ଏରିୟା ମେଁନେ ସାମୁଆଁ ଉଡ୍ରା ଡିଙ୍ଗ୍ୱେଗେ ।
15 ১৫ তেওঁ তেওঁলোকৰ নাম-ঘৰবোৰত শিক্ষা দিব ধৰিলে, আৰু সকলোৱে তেওঁৰ প্রশংসা কৰিলে।
ଆରି ଜିସୁ ଜିଉଦିଇଂନେ ପାର୍ତନା ଡୁଆଇଂନିଆ ସିକ୍ୟା ବିନେ ମୁଲେକେ, ଆରି ସାପା ରେମୁଆଁବାନ୍ ମେଁ ଆଲାଦ୍ ବାକେ ।
16 ১৬ এদিন যীচু নাচৰতলৈ গ’ল। এই ঠাইতে তেওঁ ডাঙৰ-দীঘল হৈছিল। তেওঁ নিজৰ নিয়ম অনুসাৰে বিশ্ৰামবাৰে নাম-ঘৰত সোমাই শাস্ত্রপাঠ কৰিবলৈ থিয় হ’ল।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ନାଜରିତ ନ୍ନିଆ ପାଙ୍ଗ୍କେ ନାଜରୀତ୍ ନ୍ନିଆ ମେଁ ସାପାଦିନ୍ ପାଲେନେ ନିଅମ୍ ସୁଗୁଆ ମେଁ ପୁଣ୍ଡେନେ ଦିନା ଯିଉଦି ପାର୍ତନା ଡୁଆନ୍ନିଆ ୱେକେ ଆରି ମେଁ ତଡ଼ିଆଚେ ସାସ୍ତର୍ ପଡ଼େକେ ।
17 ১৭ তেওঁৰ হাতত ভাৱবাদী যিচয়াই লিখা পুস্তক খন দিয়া হ’ল। তেওঁ সেই পুস্তক মেলোতে এই অংশটো পালে, য’ত লিখা আছে:
ଆତେନ୍ ବେଲା ଆମେକେ ଯିଶାଇୟ ବାବବାଦିନେ ବଇ ଆମେକେ ବିବଗେ । ଜିସୁ ଆତେନ୍ ବଇ ତଚେ ଆଣ୍ଡିନେ ଜାଗାନ୍ନିଆ ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ଗୁଆର୍ ବଗେ ଆତେନ୍ ବାକେ;
18 ১৮ “প্ৰভুৰ আত্মা মোৰ ওপৰত আছে, কিয়নো দৰিদ্ৰ সকলৰ আগত শুভবার্তা প্ৰচাৰ কৰিবলৈ, তেওঁ মোক অভিষিক্ত কৰিলে। তেওঁ মোক বন্দীয়াৰ সকলৰ আগত মুক্তিৰ কথা আৰু অন্ধৰ আগত পুনৰায় দৃষ্টি পোৱাৰ কথা ঘোষণা কৰিবলৈ পঠালে। চেপা খোৱা সকলক মুকলি কৰিবলৈ পঠালে।
“ମାପ୍ରୁନେ ଆତ୍ମା ନେଙ୍ଗ୍ନ୍ନିଆ ଲେଃକେ ଅର୍କିତ୍ ରେମୁଆଁଇଂନ୍ନିଆ ନିମାଣ୍ଡା ସାମୁଆଁ ବାଲିର୍ ନ୍ସା ପର୍ମେସର୍ ଆନେଙ୍ଗ୍ ସ୍ରିବକେ ବନ୍ଦିଇଂ ମୁକ୍ଲେନ୍ସା ଆକେନ୍ ଆପେକେ ଆଃଅଁନ୍ସା ଆରି କାନାଇଂକେ ଆରି ମୁଇଙ୍ଗ୍ତର୍ କେୟା ଆର୍ଏ ଡାଗ୍ଚେ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ଦୁକ୍ରେ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ଆରି ରଗ୍ରେ ଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଦୁକ୍ ବାନ୍ ଆଃତାର୍ ନ୍ସା,
19 ১৯ ইয়াৰ উপৰি প্ৰভুৰ গ্ৰাহ্য বছৰ ঘোষণা কৰিবলৈ মোক পঠালে।”
ଆରି ମାପ୍ରୁନେ ଦୟାନେ ବେଲା ବାଲିର୍ ଅଲେଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ମାପ୍ରୁ ଆନେଙ୍ଗ୍ ବେବକେ ।”
20 ২০ পাছত যীচুৱে পুস্তক খন জপাই পৰিচাৰকৰ হাতত দিলে আৰু তেওঁ বহিল। সেই সময়ত নাম-ঘৰত উপস্থিত থকা লোক সকলৰ দৃষ্টি তেওঁৰ ওপৰত আছিল।
ଜିସୁ ଉଲିଆଃ ବନ୍ଦ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଗତିରେକେ ବେ ବିକେ । ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ମେଁ କକେ । ଆରି ଜିଉଦି ପାର୍ତନା ଡୁଆନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ସାପା ରେମୁଆଁନେ ମନ୍ ଦିଆନ୍ ମେଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲେଃଗେ ।
21 ২১ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক কবলৈ ধৰিলে, “ধৰ্মশাস্ত্ৰৰ এই যি বচন আপোনালোকে শুনিলে, সেয়া আজি পূর্ণ হ’ল।”
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ବଇବାନ୍ ଆଣ୍ଡିନେ ସାମୁଆଁ ଏକ୍ରେ ମ୍ପଡ଼େକେ ଆତେନ୍ ପେଇଂ ଅଁନେ ବେଲା ସାସ୍ତର୍ନେ ଏନ୍ ସାମୁଆଁ ଏବେ ପୁରନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।”
22 ২২ তেওঁ কোৱা কথাৰ পক্ষে সকলোৱে সাক্ষ্য দিলে আৰু তেওঁৰ মুখৰ পৰা ওলোৱা অনুগ্ৰহৰ কথাত বিস্মিত হ’ল। তেওঁলোকে ক’লে, “এওঁ যোচেফৰ পুতেক নহয় জানো?”
ଆରି ସାପାରେ ମେଁନେ ବିସଏରେ ସାକି ବିଃନେ ମୁଲେଆର୍କେ ଆରି ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁବାନ୍ ତାର୍ଡିଂକ୍ନେ ଅନୁଗ୍ରଅନେ ସାମୁଆଁରେ ଇରିଆଃତୁଗ୍ ଆର୍କେ; ବାରି ମେଇଂ ବାଲିର୍ନେ ମୁଲେଆର୍କେ, “ଆକ୍ମେ ମେଃନେ ଯୋସେଫ୍ନେ ଉଂଡେ ଣ୍ଡୁ?”
23 ২৩ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “অৱশ্যেই আপোনালোকে প্রচলিত এই দৃষ্টান্তটো মোক কব, ‘বেজ, আগেয়ে নিজকে সুস্থ কৰা’। কফৰনাহূমত তুমি যি যি কার্য কৰিছা বুলি আমি শুনিছো, সেই সকলো ইয়াত নিজৰ গাওঁটো কৰা।”
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟାନ୍ଲେକେ ଜେ ପେଇଂ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଆତେନ୍ ବାୱିର୍କ୍ନେ ସାମୁଆଁ ପେବାସଙ୍ଗ୍ଏ, ଏ ଗଦାର୍ ନାନେ ନିଜେକେ ସେନୁଗ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ । ପେ ବାସଙ୍ଗ୍ନେ ଚାଏଁ ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ ଜେ କପର୍ନାହୁମନ୍ନିଆ ପେ ଜା ସାପା ଡିଙ୍ଗ୍ ପେବକେ ଡାଗ୍ଚେ ନେ ଅଁ ନେଲେକେ ଆତେନ୍ ସାପା ଏବେ ନା ନିଜେ ଜନମ୍ ଇନିଡିଗ୍ ଆତେନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ।”
24 ২৪ তেওঁ পুনৰ ক’লে, “মই সঠিক ভাবে আপোনালোকক কওঁ, কোনো ভাৱবাদী তেওঁৰ নিজৰ গাৱঁত গ্ৰাহ্য নহয়।
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ନିଂ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂକେ, ମେଃଡିଗ୍ ବାବବାଦି ନିଜେନେ ଇନିନିଆ ଡିଗ୍ ଗ୍ରଅନ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଏ ଣ୍ଡୁ ।”
25 ২৫ মই সত্যতাৰে আপোনালোকক কওঁ যে, এলিয়াৰ দিনত যেতিয়া চাৰে তিনি বছৰ ধৰি বৰষুণ নোহোৱাকৈ আকাশ বন্ধ আছিল আৰু গোটেই দেশত বৰ আকাল হৈছিল, সেই সময়ত ইস্ৰায়েল দেশত অনেক বিধৱা আছিল;
ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ସତ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଏଲୀୟନେ ବେଲା ଇଶ୍ରାୟେଲନ୍ନିଆ ଉଡ଼ିବେଲା ଜିର୍ସି ମେମୁଆଁ ତୁର୍ ଆର୍କେ ଜାକ କିତଂଇନି ବନ୍ଦ୍ ଡିଂକେସାଃ ଣ୍ଡିଆଃ ଆଗୁର୍କେ ଣ୍ଡୁ ଆରି ସାପା ଦେସ୍ନ୍ନିଆ ମ୍ନାଃ ମୁର୍ଡି ଡିଂକେ, ଆତେନ୍ ବେଲା ଇଶ୍ରାୟେଲନେ ଗ୍ଲୁଏ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏ ରେମୁଆଁ ଲେଃଆର୍ଗେ ।
26 ২৬ কিন্তু তেওঁলোকৰ কোনো এজনীৰ ওচৰলৈকে এলিয়াক পঠোৱা হোৱা নাছিল, কেৱল চীদোন এলেকাৰ চাৰিফতত বাস কৰা অনা-ইহুদী বিধৱা এগৰাকীৰ কাষলৈহে পঠোৱা হৈছিল।
ମାତର୍ ଏଲୀୟକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ମୁଡ଼ି ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏକେ ଡିଗ୍ ଡାଗ୍ରା ଆବେକେ ଣ୍ଡୁ ଡାଗ୍ଲା ଏଲିୟ ସିଦନ ଏରିଆନେ ସାରିପତନ୍ନିଆ ବାସା ଲେଃକ୍ନେ ମୁଇଂ ଗୁଏସାଙ୍ଗ୍କୁଏ ଡାଗ୍ରା ୱେ ଲେଃକେ । ବିନ୍ନେ ଜାଣ୍ତେ ଡାଗ୍ରା ମେଁ ୱେ ଆଲେକେ ଣ୍ତୁ ।
27 ২৭ পুণৰ ইলীচা ভাববাদীৰ দিনত ইস্ৰায়েলৰ মাজত অনেক কুষ্ঠ ৰোগী আছিল, কিন্তু তেওঁলোকৰ কোনো এজনকে সুস্থ কৰা হোৱা নাছিল, কেৱল চিৰিয়া দেশৰ নামানকহে সুস্থ কৰি শুচি কৰা হৈছিল।”
ଆରି ବାବବାଦି ଏଲିଶାୟନେ ବେଲା ଇଶ୍ରାୟେଲନେ ଗୁଲୁଏ କୁଷ୍ଟରଗିଇଂ ଲେଃଆର୍ଗେ । ତେଲାଡିଗ୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ଆଜା ଡିଗ୍ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ଆବଗେ ଣ୍ଡୁ । ମାତର୍ ସିରିଆ ଦେସ୍ନେ ନାମାନ୍କେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବଗେ ।
28 ২৮ এইবোৰ কথা শুনি নাম-ঘৰৰ লোক সকল খঙত জ্বলি-পকি উঠিল।
ପାର୍ତନା ଡୁଆନ୍ନିଆ ଲେଃକ୍ନେ ସାପା ରେମୁଆଁ ଜିସୁନେ ଏନ୍ ସାପା ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ ଜାବର୍ ଗିସେ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
29 ২৯ তেওঁলোকে উঠি যীচুক বলেৰে নগৰৰ বাহিৰলৈ লৈ গ’ল আৰু তেওঁলোকে পাহাৰৰ চূড়াৰ পৰা তেওঁক ঠেলি তললৈ পেলাই দিয়াৰ মনোভাবেৰে তেওঁলোকৰ নগৰ খন যি পাহাৰৰ ওপৰত আছিল, সেই পাহাৰ খনৰ শেষ প্রান্তলৈকে তেওঁক লৈ গ’ল।
ରେମୁଆଁଇଂ ଜିସୁକେ ଇନିବାନ୍ ପାଦା ନୁଆଁ ବିକେ । ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଇନି ମୁଇଙ୍ଗ୍ କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ତିଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ବଆର୍ଗେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ କଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ଡୁଙ୍ଗ୍ୱେଚେ ଆମେକେ ଆତ୍ବା ବୁନ୍ଦେ ଟମେଗ୍ ବିଃନ୍ସା ଚାଏଁ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଗେ ।
30 ৩০ কিন্তু তেওঁ সেই লোক সকলৰ মাজেদিয়েই ওলাই আহিল আৰু তেওঁৰ পথত গুচি গ’ল।
ମାତର୍ ଜିସୁ ରେମୁଆଁଇଂନେ ବାନ୍ ତାର୍ଚେ ୱେକେ ।
31 ৩১ তাৰ পাছত যীচু গালীল প্ৰদেশৰ কফৰনাহূম চহৰলৈ গ’ল। তাত এদিন বিশ্ৰামবাৰে তেওঁ লোক সকলক নাম-ঘৰত উপদেশ দি আছিল।
ଜିସୁ ଗାଲିଲୀନେ କପର୍ନାହୁମ ମ୍ନିକ୍ନେ ଇନିନିଆ ପାଙ୍ଗ୍କେ ମେଁ ପୁଣ୍ଡେନେ ବାର୍ ଦିନା ରେମୁଆଁଇଂକେ ସିକ୍ୟା ବିଃନେ ଲାଗେକେ ।
32 ৩২ তেওঁৰ উপদেশত তেওঁলোকে বিস্ময় মানিলে; কিয়নো তেওঁ ক্ষমতাৰে সৈতে শিক্ষা দিছিল।
ରେମୁଆଁଇଂ ମେଁନେ ବୁଦି ଅଁଚେ ଇରିଆତୁଗ୍ ୱେଆର୍ଗେ । ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ଅଦିକାର୍ ଏତେ ସାମୁଆଁ ବାସଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।
33 ৩৩ নাম-ঘৰত সেইদিনা অশুচি আত্মাৰ ভূতে পোৱা এজন মানুহ আছিল। তেওঁ বৰ মাতেৰে চিঞৰি কৈছিল,
ଆତେନ୍ ପାର୍ତନା ଡୁଆନ୍ନିଆ ଲେଃମ୍ୟାକ୍ନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଗାଗ୍ଡ଼େ ନ୍ନିଆ ଅସୁଚି ଆତ୍ମା ବାସା ଲେଃଗେ । ମେଁ ୱାସାର୍ଚେ ମାଲେ ୱାସାର୍ଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ
34 ৩৪ “হে, নাচৰতীয়া যীচু! আপোনাৰ লগত আমাৰ কি প্রয়োজন? আপুনি আমাক ধ্বংস কৰিবলৈ আহিছে নেকি? মই জানো আপুনি কোন, আপুনি ঈশ্বৰৰ পবিত্ৰ জন।”
“ଅ ନାଜରିତୀୟ ଜିସୁ ନାନେ ଏତେ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ମେଁ ଲେଃକେ? ନାନେ କି ଆନେକେ ଆଗୁଏନ୍ସା ନାପାଙ୍ଗ୍କେ? ନାନେ ଜାଣ୍ଡେ ଆତେନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟା ନ୍ଲେକେ; ନାନେ ଇସ୍ପର୍ନେ ପବିତ୍ର ରେମୁଆଁ ।”
35 ৩৫ যীচুৱে তাক ডবিয়াই কলে, “মনে মনে থাক আৰু তাৰ পৰা বাহিৰ ওলা!” তেতিয়া সেই ভূতৰ আত্মাই মানুহ জনক সকলোৰে মাজতে আচাৰি পেলালে আৰু তেওঁৰ একো ক্ষতি নকৰাকৈ তেওঁৰ ভিতৰৰ পৰা বাহিৰ ওলাই গ’ল।
ଜିସୁ ଆମେକେ ଦମ୍କେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଚୁପ୍ ଡିଂ ଆକ୍ମେଁ ବାନ୍ ତାର୍ଚେ ଲାଗ୍ଡଲା । ଆତ୍ବା ଆତେନ୍ ସେଆଁରେ ଆମେକେ ବୁନ୍ଦେ ଆଲଚେ ଆମେକେ ମେଃଡିଗ୍ ଚିନା ମାରାଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଁ ବାନ୍ ଲାଗ୍ଡକେ ।”
36 ৩৬ ইয়াকে দেখি সকলোৱে অবাক হৈ নিজৰ মাজতে কোৱা-কুই কৰিবলৈ ধৰিলে, “ই কেনেকুৱা কথা? ক্ষমতা আৰু পৰাক্ৰমেৰে এওঁ দেখোন অশুচি আত্মাবোৰকো আজ্ঞা দিয়ে আৰু সিহঁত বাহিৰ ওলাই যায়?”
ଆତ୍ବା ରେମୁଆଁଇଂ ଇରିଆତୁଗ୍ ୱେଆର୍ଗେ । ଆରି ମେଇଂ ବିତ୍ରେ ବିତ୍ରେ ବାଲିର୍ ବାତା ଆର୍କେ, “ଏନ୍ ଡିରକମ୍ ସାମୁଆଁ? ଅଦିକାର୍ ଆରି ବପୁ ଏତେ ମେଁ ସେଆଁରେଇଂକେ ଆଦେସ୍ ବିଡିଙ୍ଗ୍କେ । ଆରି ସେଆଁରେଇଂ ମେଁନେ ସାମୁଆଁ ଅଁଚେ ତାର୍ଚେ ପାଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।”
37 ৩৭ পাছত তেওঁৰ বিষয়ে সকলো কথা সেই অঞ্চলৰ চাৰিওফালে থকা সকলো ঠাইতে বিয়পি গ’ল।
ଆତେନ୍ ଏରିଆନେ ସାପା ଜାଗାନ୍ନିଆ ଜିସୁ ବିସୟ୍ରେ ଏନ୍ କବର୍ ଉଡ୍ରା ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
38 ৩৮ যীচু নাম-ঘৰৰ পৰা ওলাই চিমোনৰ ঘৰলৈ গ’ল। তাতে চিমোনৰ শাহুয়েক ভীষণ জ্বৰত কষ্ট পাই আছিল। তেওঁক সুস্থ কৰিবৰ কাৰণে তেওঁলোকে যীচুক অনুৰোধ কৰিলে।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ପାର୍ତନା ଡୁଆ ଆନ୍ତାର୍ଚେ ଶିମୋନ ଡୁଆ ୱେକେ । ଶିମୋନ ଆତାଡ଼େକେ ଜାବର୍ ସାଃବା ଡିଙ୍ଗ୍ଲେକେ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ମେଁ ଆତ୍ଲା ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ବାସଙ୍ଗ୍କେ ।
39 ৩৯ তেতিয়া যীচুৱে চিমোনৰ শাহুয়েকৰ ওচৰত থিয় হৈ জ্বৰক ডবিয়ালে। তেতিয়া তেওঁৰ পৰা জ্বৰ এৰিলে আৰু তেওঁ উঠি তেওঁলোকৰ সেৱা শুশ্ৰূষা কৰিব ধৰিলে।
ଆତେନ୍ ବେଲା ମେଁ ଡାଗ୍ରା ତୁଆଁଚେ ସାଃବାକେ ଦାକା ବିଲା ସାଃବା ଆନ୍ତାର୍ ୱେକେ । ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ମେଁ ତଡ଼ିଆଚେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ଲାଗେ ପଡ଼େକେ ।
40 ৪০ সূর্য অস্ত যোৱাৰ সময়ত লোক সকলে নানা ধৰণৰ ৰোগত আক্রান্ত সকলো ৰোগীকে যীচুৰ ওচৰলৈ লৈ আনিলে। তেওঁ তেওঁলোকৰ প্রত্যেকৰে ওপৰত হাত ৰাখি সুস্থ কৰিলে।
ସ୍ନି ଲଗ୍ନେ ବେଲା ରେମୁଆଁଇଂ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ରଗ୍ ସାଃଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂକେ ଜିସୁନିଆ ଡୁଙ୍ଗ୍ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ । ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନ୍ନିଆ ବିନ୍ବିନ୍ ରକମ୍ ରଗ୍ ଲେଃଗେ । ଜିସୁ ନିଜେନେ ନ୍ତି ମେଇଂ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବଚେ ଆମେଇଂକେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
41 ৪১ তেওঁলোকৰ মাজৰ অনেকৰ পৰা ভূতবোৰ ওলাই আহিল। সিহঁতে আটাহ পাৰি কবলৈ ধৰিলে, “আপুনি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ!” কিন্তু তেওঁ সিহঁতক ডবিয়াই মুখ বন্ধ কৰি দিলে; কাৰণ সিহঁতে জানিছিল যে, তেৱেঁই খ্ৰীষ্ট।
ଆରି ଡିଗ୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ଲେଃକ୍ନେ ଉଡ଼ିରୁଆ ବୁତ୍ ଆତ୍ମାଇଂ ତାର୍ଚେ ପାଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ଆରି ବୁତ୍ ଆତ୍ମାଇଂ କିରଚେ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଡିଙ୍ଗେ, “ନାନେ ପର୍ମେସର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ।” ମାତର୍ ଜିସୁ ବୁତ୍ ଆତ୍ମାଇଂ ବୁଙ୍ଗ୍ ଲେଃନ୍ସା ଆଦେସ୍ ବିକେ । ଡାଗ୍ଲା ଆତେନ୍ ବୁତ୍ ଆତ୍ମାଇଂ ମ୍ୟାଲେଃଆର୍ଗେ ଜେ ଜିସୁ ଡିଙ୍ଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ନିଜେ କିସ୍ଟ ।
42 ৪২ যেতিয়া ৰাতিপুৱা হ’ল, যীচু ওলাই আহি এক নির্জন ঠাইলৈ গ’ল। তাতে জনতাৰ এটা বৃহৎ দলে তেওঁক বিচাৰি আহি তেওঁৰ ওচৰ পালে আৰু তেওঁলোকৰ ওচৰৰ পৰা তেওঁ আতৰি নাযাবৰ বাবে তেওঁক ধৰি ৰাখিবলৈ চেষ্টা কৰিলে।
ମାର୍ତଡ଼େ ଞ୍ଜିର୍ନୁଗ୍ ମେଁ ଇନିବାନ୍ ତାର୍ଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚିମ୍ରା ଜାଗାନ୍ନିଆ ୱେକେ ଆରି ରେମୁଆଁଇଂ ଆମେକେ ତୁର୍ ତୁର୍ଚେ ମେଁ ଡାଗ୍ରା ପାଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ଆରି ମେଁ ଜେନ୍ତିକି ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଡାଗ୍ରା ଆୱେ ଣ୍ଡୁ ଆତେନ୍ସା ଆମେକେ ଆତ୍ଅରିଆ ଲେନ୍ସା ଚେସ୍ଟା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ ।
43 ৪৩ কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মই আন নগৰতো ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যৰ বিষয়ে শুভবার্তা ঘোষণা কৰিব লাগে, কাৰণ এই বাবেই মোক পঠোৱা হৈছে।”
ତେଲା ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ବିନ୍ବିନ୍ ଇନିଡିଗ୍ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଡିଲାଡିଗ୍ ଇସ୍ପର୍ନେ ରାଇଜ୍ରେ ନିମାଣ୍ଡା ବ୍ନାଲିର୍ ବାଲିର୍ନ୍ସା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଡାଗ୍ଲା ଆତେନ୍ସା ନେଙ୍ଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ ନ୍ଲେକେ ।
44 ৪৪ তাৰ পাছত তেওঁ সমগ্র যিহূদা ৰাজ্যৰ নাম-ঘৰবোৰত প্রচাৰ কৰি ফুৰিলে।
ତେସା ଆତେନ୍ ଜିଉଦା ଦେସ୍ନେ ବିନ୍ବିନ୍ ପାର୍ତନା ଡୁଆନ୍ନିଆ ପର୍ଚାର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ନ୍ସା ଆରାମ୍ ଡିଂକେ ।