লূক 23
ਤਤਃ ਸਭਾਸ੍ਥਾਃ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾ ਉੱਥਾਯ ਤੰ ਪੀਲਾਤਸੰਮੁਖੰ ਨੀਤ੍ਵਾਪ੍ਰੋਦ੍ਯ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ,
2 ২ তেওঁলোকে তেওঁক অপবাদ দি কবলৈ ধৰিলে, বোলে, “আমি দেখিছোঁ যে, এই মানুহজন চীজাৰক কৰ দিবলৈ নিষেধ কৰোঁতা আৰু নিজকে নিজে অভিষিক্ত ৰজা বুলি আমাৰ দেশীয় মানুহক বিপথে নিওঁতা৷”
ਸ੍ਵਮਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੰ ਰਾਜਾਨੰ ਵਦਨ੍ਤੰ ਕੈਮਰਰਾਜਾਯ ਕਰਦਾਨੰ ਨਿਸ਼਼ੇਧਨ੍ਤੰ ਰਾਜ੍ਯਵਿਪਰ੍ੱਯਯੰ ਕੁਰ੍ੱਤੁੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਮਾਨਮ੍ ਏਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾ ਵਯੰ|
3 ৩ তেতিয়া পীলাতে তেওঁক সুধিলে, “তুমি ইহুদী সকলৰ ৰজা নে?” তাতে যীচুৱে উত্তৰ দি ক’লে, “তুমিয়েই কৈছা।”
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾ? ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ ਤ੍ਵੰ ਸਤ੍ਯਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
4 ৪ তেতিয়া পীলাতে প্ৰধান পুৰোহিত আৰু লোক সকলক ক’লে, “মই এই মানুহ জনৰ বিৰুদ্ধে কোনো দোষ বিচাৰি নাপালোঁ।”
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਦਿਲੋਕਾਨ੍ ਜਗਾਦ੍, ਅਹਮੇਤਸ੍ਯ ਕਮਪ੍ਯਪਰਾਧੰ ਨਾਪ੍ਤਵਾਨ੍|
5 ৫ কিন্তু তেওঁলোকে পুণৰ ক’লে, “এই মানুহ জনে গালীল প্ৰদেশৰ পৰা আৰম্ভ কৰি গোটেই যিহুদীয়াত আৰু এতিয়া এই ঠাইতো লোক সকলক উপদেশ দি উচতাই আছে।”
ਤਤਸ੍ਤੇ ਪੁਨਃ ਸਾਹਮਿਨੋ ਭੂਤ੍ਵਾਵਦਨ੍, ਏਸ਼਼ ਗਾਲੀਲ ਏਤਤ੍ਸ੍ਥਾਨਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਹੂਦਾਦੇਸ਼ੇ ਸਰ੍ੱਵਾੱਲੋਕਾਨੁਪਦਿਸ਼੍ਯ ਕੁਪ੍ਰਵ੍ਰੁʼੱਤਿੰ ਗ੍ਰਾਹੀਤਵਾਨ੍|
ਤਦਾ ਪੀਲਾਤੋ ਗਾਲੀਲਪ੍ਰਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਨਾਮ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਕਿਮਯੰ ਗਾਲੀਲੀਯੋ ਲੋਕਃ?
7 ৭ পাছত তেওঁক হেৰোদ ৰজাৰ ক্ষমতাধীন এলেকাৰ ভিতৰৰ বুলি পীলাতে জানিবলৈ পোৱাত, তেওঁক হেৰোদৰ ওচৰলৈ পঠিয়াই দিলে; কিয়নো সেই সময়ত তেৱোঁ যিৰূচালেমতে আছিল।
ਤਤਃ ਸ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਹੇਰੋਦ੍ਰਾਜਸ੍ਯ ਤਦਾ ਸ੍ਥਿਤੇਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
8 ৮ যেতিয়া হেৰোদে যীচুক দেখিলে, তেওঁ অতিশয় আনন্দিত হ’ল; কিয়নো বহু দিনৰ পৰা তেওঁক চাবলৈ ইচ্ছা কৰি আছিল৷ তেওঁ তেওঁৰ বিষয়ে শুনিছিল, সেয়ে তেওঁ কৰা পৰাক্ৰম কাৰ্য চাবলৈ তেওঁ আশাও কৰিছিল৷
ਤਦਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਯੀਸ਼ੁੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸਨ੍ਤੁਤੋਸ਼਼, ਯਤਃ ਸ ਤਸ੍ਯ ਬਹੁਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤਸ਼੍ਰਵਣਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਕਿਞਿਚਦਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕਰ੍ੰਮ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਇਤ੍ਯਾਸ਼ਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਬਹੁਕਾਲਮਾਰਭ੍ਯ ਤੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਪ੍ਰਯਾਸੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੰ ਬਹੁਕਥਾਃ ਪਪ੍ਰੱਛ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਸ੍ਯ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਾਕ੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁੱਤਰੰ ਨੋਵਾਚ|
ਅਥ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰੋੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਃ ਸਾਹਸੇਨ ਤਮਪਵਦਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ|
11 ১১ পাছত হেৰোদে তেওঁৰ সেনা সকলোৰে সৈতে যীচুক হেয়জ্ঞান আৰু বিদ্ৰূপ কৰি, ৰাজকীয় বস্ত্ৰ পিন্ধাই পীলাতৰ ওচৰলৈ আকৌ পঠিয়াই দিলে।
ਹੇਰੋਦ੍ ਤਸ੍ਯ ਸੇਨਾਗਣਸ਼੍ਚ ਤਮਵਜ੍ਞਾਯ ਉਪਹਾਸਤ੍ਵੇਨ ਰਾਜਵਸ੍ਤ੍ਰੰ ਪਰਿਧਾਪ੍ਯ ਪੁਨਃ ਪੀਲਾਤੰ ਪ੍ਰਤਿ ਤੰ ਪ੍ਰਾਹਿਣੋਤ੍|
ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਹੇਰੋਦ੍ਪੀਲਾਤਯੋਃ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵੈਰਭਾਵ ਆਸੀਤ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੱਦਿਨੇ ਦ੍ਵਯੋ ਰ੍ਮੇਲਨੰ ਜਾਤਮ੍|
ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪੀਲਾਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨ੍ ਸ਼ਾਸਕਾਨ੍ ਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਯੁਗਪਦਾਹੂਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ,
14 ১৪ আৰু তেওঁলোকক ক’লে, “লোক সকলক অপথে নিওঁতা বুলি, এই মানুহ জনক মোৰ ওচৰলৈ আনিলা; কিন্তু চোৱা মই তোমালোকৰ আগত সোধ-বিচাৰ কৰি, তোমালোকে অপবাদ দিয়া কথাত তেওঁৰ একো দোষ নাপালোঁ।
ਰਾਜ੍ਯਵਿਪਰ੍ੱਯਯਕਾਰਕੋਯਮ੍ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਮੇਨੰ ਮਮ ਨਿਕਟਮਾਨੈਸ਼਼੍ਟ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਤ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਪਿ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਾਪਵਾਦਾਨੁਰੂਪੇਣਾਸ੍ਯ ਕੋਪ੍ਯਪਰਾਧਃ ਸਪ੍ਰਮਾਣੋ ਨ ਜਾਤਃ,
15 ১৫ হেৰোদেও একো দোষ নাপালে; কিয়নো তেওঁ পুনৰ আমাৰ ওচৰলৈ এওঁক পঠিয়াই দিলে আৰু চোৱা, এওঁ প্ৰাণদণ্ডৰ যোগ্য কোনো কর্ম কৰা নাই।
ਯੂਯਞ੍ਚ ਹੇਰੋਦਃ ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਾ ਮਯਾ ਤਤ੍ਰਾਸ੍ਯ ਕੋਪ੍ਯਪਰਾਧਸ੍ਤੇਨਾਪਿ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ| ਪਸ਼੍ਯਤਾਨੇਨ ਵਧਹੇਤੁਕੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਰਾੱਧੰ|
ਤਸ੍ਮਾਦੇਨੰ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਹਾਸ੍ਯਾਮਿ|
ਤਤ੍ਰੋਤ੍ਸਵੇ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਮੋਚਯਿਤਵ੍ਯਃ|
ਇਤਿ ਹੇਤੋਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰੇਕਦਾ ਪ੍ਰੋਚੁਃ, ਏਨੰ ਦੂਰੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਬਰੱਬਾਨਾਮਾਨੰ ਮੋਚਯ|
ਸ ਬਰੱਬਾ ਨਗਰ ਉਪਪ੍ਲਵਵਧਾਪਰਾਧਾਭ੍ਯਾਂ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧ ਆਸੀਤ੍|
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੀਲਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਮੋਚਯਿਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਨ੍ ਪੁਨਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ|
ਤਥਾਪ੍ਯੇਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵ੍ਯਧ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵ੍ਯਧੇਤਿ ਵਦਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਰੁਰੁਵੁਃ|
22 ২২ তেতিয়া তেওঁ তৃতীয়বাৰো তেওঁলোকক ক’লে, “কিয়? এই মানুহ জনে কি দোষ কৰিলে? প্ৰাণদণ্ডৰ কোনো কাৰণ মই বিচাৰি পোৱা নাই; এই হেতুকে এওঁক শাস্তি দি এৰি দিম।”
ਤਤਃ ਸ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਜਗਾਦ ਕੁਤਃ? ਸ ਕਿੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍? ਨਾਹਮਸ੍ਯ ਕਮਪਿ ਵਧਾਪਰਾਧੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ ਕੇਵਲੰ ਤਾਡਯਿਤ੍ਵਾਮੁੰ ਤ੍ਯਜਾਮਿ|
23 ২৩ কিন্তু তেওঁলোকে দাবী কৰিলে; তেওঁক যেন ক্রুচত দিয়া হয়, এই আশয়েৰে আঁকোৰগোজ হৈ বৰ মাতেৰে নিবেদন কৰিলে। তাতে পীলাত তেওঁলোকৰ বৰ মাতত পতিয়ন গ’ল৷
ਤਥਾਪਿ ਤੇ ਪੁਨਰੇਨੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵ੍ਯਧ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੋੱਚੈਰ੍ਦ੍ਰੁʼਢੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ;
ਤਤਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਦੀਨਾਂ ਕਲਰਵੇ ਪ੍ਰਬਲੇ ਸਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਰੂਪੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਪੀਲਾਤ ਆਦਿਦੇਸ਼|
25 ২৫ পাছত ৰাজদ্ৰোহ আৰু নৰ-বধ কৰাৰ কাৰণে বন্দীশালত থোৱা যি জনক তেওঁলোকে খুজিছিল, সেই জনক তেওঁ মুকলি কৰি দিলে৷ কিন্তু যীচুক তেওঁলোকৰ ইচ্ছাত শোধাই দিলে।
ਰਾਜਦ੍ਰੋਹਵਧਯੋਰਪਰਾਧੇਨ ਕਾਰਾਸ੍ਥੰ ਯੰ ਜਨੰ ਤੇ ਯਯਾਚਿਰੇ ਤੰ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮਿੱਛਾਯਾਂ ਸਮਾਰ੍ਪਯਤ੍|
26 ২৬ পাছত তেওঁলোকে তেওঁক লৈ যাওঁতে গাঁৱৰ পৰা অহা চিমোন নামেৰে এজন কুৰীণীয়া মানুহক ধৰি যীচুৰ পাছে পাছে ক্ৰুচটো লৈ যাবলৈ তেওঁৰ কান্ধত তুলি দিলে।
ਅਥ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਾਨ੍ਤਿ, ਏਤਰ੍ਹਿ ਗ੍ਰਾਮਾਦਾਗਤੰ ਸ਼ਿਮੋਨਨਾਮਾਨੰ ਕੁਰੀਣੀਯੰ ਜਨੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾੰਨੇਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਕਨ੍ਧੇ ਕ੍ਰੁਸ਼ਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸੁਃ|
ਤਤੋ ਲੋਕਾਰਣ੍ਯਮਧ੍ਯੇ ਬਹੁਸ੍ਤ੍ਰਿਯੋ ਰੁਦਤ੍ਯੋ ਵਿਲਪਨ੍ਤ੍ਯਸ਼੍ਚ ਯੀਸ਼ੋਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੁਃ|
28 ২৮ কিন্তু যীচুৱে তেওঁলোকলৈ ঘূৰি ক’লে, “হে যিৰূচালেমৰ জীয়ৰী সকল, মোৰ বাবে নাকান্দিবা, নিজৰ বাবে আৰু তোমালোকৰ সন্তান সকলৰ বাবে ক্ৰন্দন কৰা।
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਤਾ ਉਵਾਚ, ਹੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ ਨਾਰ੍ੱਯੋ ਯੁਯੰ ਮਦਰ੍ਥੰ ਨ ਰੁਦਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੰ ਸ੍ਵਾਪਤ੍ਯਾਰ੍ਥਞ੍ਚ ਰੁਦਿਤਿ;
29 ২৯ কিয়নো চোৱা, যি সময়ত বন্ধ্যা তিৰোতা, সন্তান নোহোৱা গর্ভ আৰু পিয়াহ নিদিয়া স্তনক ধন্য বুলিব, এনে কাল আহিছে।
ਪਸ਼੍ਯਤ ਯਃ ਕਦਾਪਿ ਗਰ੍ਭਵਤ੍ਯੋ ਨਾਭਵਨ੍ ਸ੍ਤਨ੍ਯਞ੍ਚ ਨਾਪਾਯਯਨ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਰ੍ਵਨ੍ਧ੍ਯਾ ਯਦਾ ਧਨ੍ਯਾ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਸ ਕਾਲ ਆਯਾਤਿ|
30 ৩০ তেতিয়া লোক সকলে পর্বতবোৰক ক’বলৈ ধৰিব, ‘আমাৰ ওপৰত পৰা’, উপপর্ব্বতবোৰক কবলৈ ধৰিব, ‘আমাক ঢাকি ধৰা’।
ਤਦਾ ਹੇ ਸ਼ੈਲਾ ਅਸ੍ਮਾਕਮੁਪਰਿ ਪਤਤ, ਹੇ ਉਪਸ਼ੈਲਾ ਅਸ੍ਮਾਨਾੱਛਾਦਯਤ ਕਥਾਮੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਲੋਕਾ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
ਯਤਃ ਸਤੇਜਸਿ ਸ਼ਾਖਿਨਿ ਚੇਦੇਤਦ੍ ਘਟਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਸ਼ਾਖਿਨਿ ਕਿੰ ਨ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ?
ਤਦਾ ਤੇ ਹਨ੍ਤੁੰ ਦ੍ਵਾਵਪਰਾਧਿਨੌ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
33 ৩৩ পাছত মূৰৰ লাউখোলা নামেৰে ঠাই পোৱাত, তাতে তেওঁক আৰু তেওঁৰ সোঁফালে এজন আৰু বাওঁফালে এজন, এইদৰে সেই দুজন দুষ্কর্মী মানুহকো ক্রুচত দিলে।
ਅਪਰੰ ਸ਼ਿਰਃਕਪਾਲਨਾਮਕਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੰ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਵਿਧੁਃ; ਤੱਦ੍ਵਯੋਰਪਰਾਧਿਨੋਰੇਕੰ ਤਸ੍ਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੋ ਤਦਨ੍ਯੰ ਵਾਮੇ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਵਿਵਿਧੁਃ|
34 ৩৪ তেতিয়া যীচুৱে ক’লে, “হে পিতৃ, এওঁলোকক ক্ষমা কৰা; কিয়নো এওঁলোকে কি কৰিছে, সেই বিষয়ে নাজানে।” পাছত তেওঁলোকে চিঠি খেলি তেওঁৰ বস্ত্ৰ ভগাই ললে।
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਕਥਯਤ੍, ਹੇ ਪਿਤਰੇਤਾਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ਮਸ੍ਵ ਯਤ ਏਤੇ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਨ੍ ਨ ਵਿਦੁਃ; ਪਸ਼੍ਚਾੱਤੇ ਗੁਟਿਕਾਪਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਵਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਵਿਭਜ੍ਯ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|
35 ৩৫ আৰু লোক সকলে থিয় হৈ চাই থাকোতে শাসনকর্তা সকলে তেওঁক উপহাস কৰি ক’লে, “ই আন লোককহে ৰক্ষা কৰিব পাৰিলে৷ যদি ই ঈশ্বৰৰ সেই অভিষিক্ত আৰু তেওঁৰ মনোনীত জন হয়, তেনেহলে নিজকে নিজে ৰক্ষা কৰক।”
ਤਤ੍ਰ ਲੋਕਸੰਘਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਦਦਰ੍ਸ਼; ਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਾਸਕਾਸ਼੍ਚ ਤਮੁਪਹਸ੍ਯ ਜਗਦੁਃ, ਏਸ਼਼ ਇਤਰਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰੇਣਾਭਿਰੁਚਿਤੋ (ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਸ੍ਤ੍ਰਾਤਾ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਮਧੁਨਾ ਰਕ੍ਸ਼਼ਤੁ|
ਤਦਨ੍ਯਃ ਸੇਨਾਗਣਾ ਏਤ੍ਯ ਤਸ੍ਮੈ ਅਮ੍ਲਰਸੰ ਦਤ੍ਵਾ ਪਰਿਹਸ੍ਯ ਪ੍ਰੋਵਾਚ,
ਚੇੱਤ੍ਵੰ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜਾਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵੰ ਰਕ੍ਸ਼਼|
ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਰਾਜੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੂਨਾਨੀਯਰੋਮੀਯੇਬ੍ਰੀਯਾਕ੍ਸ਼਼ਰੈ ਰ੍ਲਿਖਿਤੰ ਤੱਛਿਰਸ ਊਰ੍ੱਧ੍ਵੇ(ਅ)ਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤ|
39 ৩৯ তেতিয়া ক্ৰুচত আঁৰি থোৱা সেই দুজন দুষ্কর্মীৰ এজনে তেওঁক নিন্দা কৰি ক’লে, “আপুনি খ্ৰীষ্ট নহয় নে? আপুনি নিজকে আৰু আমাকো ৰক্ষা কৰক।”
ਤਦੋਭਯਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵਯੋ ਰ੍ਵਿੱਧੌ ਯਾਵਪਰਾਧਿਨੌ ਤਯੋਰੇਕਸ੍ਤੰ ਵਿਨਿਨ੍ਦ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਚੇੱਤ੍ਵਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋਸਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਵਮਾਵਾਞ੍ਚ ਰਕ੍ਸ਼਼|
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨ੍ਯਸ੍ਤੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾਵਦਤ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਾੱਤਵ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪਿ ਭਯੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਕਿੰ? ਤ੍ਵਮਪਿ ਸਮਾਨਦਣ੍ਡੋਸਿ,
41 ৪১ আমি হলে ন্যায় দণ্ডৰ যোগ্য-পাত্ৰ; আমি নিজ নিজ কর্মৰ উচিত ফল পাইছোঁ৷ কিন্তু এইজনে একো অনুচিত কর্ম কৰা নাই৷”
ਯੋਗ੍ਯਪਾਤ੍ਰੇ ਆਵਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਵਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਸਮੁਚਿਤਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੇਨ ਕਿਮਪਿ ਨਾਪਰਾੱਧੰ|
ਅਥ ਸ ਯੀਸ਼ੁੰ ਜਗਾਦ ਹੇ ਪ੍ਰਭੇ ਭਵਾਨ੍ ਸ੍ਵਰਾਜ੍ਯਪ੍ਰਵੇਸ਼ਕਾਲੇ ਮਾਂ ਸ੍ਮਰਤੁ|
ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ ਤ੍ਵਮਦ੍ਯੈਵ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਪਰਲੋਕਸ੍ਯ ਸੁਖਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਸਿ|
ਅਪਰਞ੍ਚ ਦ੍ਵਿਤੀਯਯਾਮਾਤ੍ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਯਾਮਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤੰ ਰਵੇਸ੍ਤੇਜਸੋਨ੍ਤਰ੍ਹਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੋ(ਅ)ਨ੍ਧਕਾਰੇਣਾਵ੍ਰੁʼਤੋ
ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਯਵਨਿਕਾ ਚ ਛਿਦ੍ਯਮਾਨਾ ਦ੍ਵਿਧਾ ਬਭੂਵ|
46 ৪৬ পাছত যীচুৱে বৰ মাতেৰে ক’লে, “হে পিতৃ, তোমাৰ হাতত মোৰ আত্মা সমর্পণ কৰিছোঁ৷” এই বুলি কৈ, তেওঁ প্ৰাণ ত্যাগ কৰিলে।
ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਰੁੱਚੈਰੁਵਾਚ, ਹੇ ਪਿਤ ਰ੍ਮਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਤਵ ਕਰੇ ਸਮਰ੍ਪਯੇ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਜਹੌ|
47 ৪৭ তেতিয়া যি যি হ’ল, তাকে দেখি, এশৰ সেনাপতিয়ে ঈশ্বৰৰ প্ৰশংসা কৰি ক’লে, “এই মানুহ জন সঁচাকৈ ধাৰ্মিক আছিল।”
ਤਦੈਤਾ ਘਟਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ਼ਤਸੇਨਾਪਤਿਰੀਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯਮੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਅਯੰ ਨਿਤਾਨ੍ਤੰ ਸਾਧੁਮਨੁਸ਼਼੍ਯ ਆਸੀਤ੍|
ਅਥ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਗਤਾਸ੍ਤੇ ਤਾ ਘਟਨਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਵਕ੍ਸ਼਼ਃਸੁ ਕਰਾਘਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਚੁਟ੍ਯ ਗਤਾਃ|
49 ৪৯ কিন্তু তেওঁৰ চিনাকি লোক আৰু যি তিৰোতা সকল গালীল প্ৰদেশৰ পৰা তেওঁৰ পাছে পাছে আহি আছিল, তেওঁলোকেও আতৰত থিয় হৈ এইবোৰ ঘটনা চাই আছিল।
ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਜ੍ਞਾਤਯੋ ਯਾ ਯਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਸ਼੍ਚ ਗਾਲੀਲਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮਾਯਾਤਾਸ੍ਤਾ ਅਪਿ ਦੂਰੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
50 ৫০ তেতিয়া তাত উপস্থিত থকা ইহুদী সকলৰ অৰিমাথিয়া নগৰৰ যোচেফ নামেৰে উত্তম আৰু ধাৰ্মিক হিচাপে জনাজাত যি ধার্মিক মেলুৱৈ জন আছিল,
ਤਦਾ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਂ ਕ੍ਰਿਯਾਞ੍ਚਾਸੰਮਨ੍ਯਮਾਨ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵਮ੍ ਅਪੇਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੋ
51 ৫১ সেই মেলুৱৈ জনে তেওঁলোকৰ আলোচনা আৰু কর্মত সন্মতি দিয়া নাছিল৷ তেওঁ অৰিমাথিয়াৰ পৰা আহিছিল৷ এই চহৰ খন আছিল ইহুদী লোকৰ চহৰ৷ তেওঁ ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যলৈ অপেক্ষা কৰি আছিল৷
ਯਿਹੂਦਿਦੇਸ਼ੀਯੋ (ਅ)ਰਿਮਥੀਯਨਗਰੀਯੋ ਯੂਸ਼਼ਫ੍ਨਾਮਾ ਮਨ੍ਤ੍ਰੀ ਭਦ੍ਰੋ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਸ਼੍ਚ ਪੁਮਾਨ੍
ਪੀਲਾਤਾਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਦੇਹੰ ਯਯਾਚੇ|
53 ৫৩ পাছত তেওঁক নমাই শণ সূতাৰ মিহি কাপোৰেৰে মেৰিয়াই, আগেয়ে কোনো ব্যক্তিৰ দেহ নোথোৱা শিলত খান্দি উলিওৱা এটা মৈদামত শুৱাই থ’লে।
ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵਪੁਰਵਰੋਹ੍ਯ ਵਾਸਸਾ ਸੰਵੇਸ਼਼੍ਟ੍ਯ ਯਤ੍ਰ ਕੋਪਿ ਮਾਨੁਸ਼਼ੋ ਨਾਸ੍ਥਾਪ੍ਯਤ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ਼ੈਲੇ ਸ੍ਵਾਤੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਤਦਸ੍ਥਾਪਯਤ੍|
ਤੱਦਿਨਮਾਯੋਜਨੀਯੰ ਦਿਨੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰਸ਼੍ਚ ਸਮੀਪਃ|
55 ৫৫ তাতে তেওঁৰ সৈতে গালীল প্ৰদেশৰ পৰা অহা তিৰোতা সকলে তেওঁৰ দেহ কেনেকৈ থোৱা হ’ল, সেই বিষয়ে চাবলৈ আহিছিল৷
ਅਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਗਾਲੀਲ ਆਗਤਾ ਯੋਸ਼਼ਿਤਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦਿਤ੍ਵਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਤਤ੍ਰ ਯਥਾ ਵਪੁਃ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤੱਚ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ
56 ৫৬ পাছত উলটি আহি, সুগন্ধি দ্ৰব্য আৰু তেল যুগুত কৰিলে। পাছত তেওঁলোকে বিধানৰ দৰে বিশ্ৰামবাৰে জিৰণি ল’লে।
ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯ ਸੁਗਨ੍ਧਿਦ੍ਰਵ੍ਯਤੈਲਾਨਿ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਵਿਧਿਵਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮੰ ਚਕ੍ਰੁਃ|
