< লূক 22 >
1 ১ সেই সময় খমিৰ নোহোৱা পর্বৰ ওচৰ হোৱাত, এই পর্বক নিস্তাৰ-পৰ্ব বোলা হয়,
ଖମୀର ଶୂନ୍ୟ ରୁଟି ପାଣ୍ଡୁଏ ଆଜା କି ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏ ଡିଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ମ୍ୟାଃକେ ଆତେନ୍ ବେଲା ଡାଗ୍ରା ପିଙ୍ଗ୍ଚାଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
2 ২ তেতিয়া প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলে কেনেকৈ যীচুক বধ কৰিব পাৰে, তাৰে উপায় বিচাৰিলে; কিয়নো তেওঁলোকে লোক সকলক ভয় কৰিছিল।
ମ୍ନା ପୁଜାରି ଆରି ଦରମ୍ ସାସ୍ତ୍ରିଇଂ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବୁଟ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଗେ । ମାତର୍ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ତାଡ଼୍ତେ ବାଗୁଏଃ ନ୍ସା ଉପାୟ୍ ତୁର୍ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍ଗେ ।
3 ৩ তেতিয়া বাৰ জন পাঁচনিৰ মাজৰ যিহূদা, যাৰ উপনাম ঈষ্কৰিয়োতীয়া, তেওঁৰ ভিতৰত চয়তান সোমাল।
ଜିସୁନେ ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍ଇଂବାନ୍ ମୁଇଂଜାନେ ମ୍ନି ଲେଃଗେ ଇଷ୍କରିୟଥ୍ ଜିଉଦାନ୍ନିଆ ସଏତାନ୍ ଗାକେ ।
4 ৪ তাতে তেওঁ গৈ, কেনেকৈ যীচুক তেওঁলোকৰ হাতত শোধাই দিব পাৰে, সেই বিষয়ে প্ৰধান পুৰোহিত আৰু সেনাপতি সকলৰ সৈতে কথা-বাৰ্ত্তা হ’ল।
ଆରି ଜିଉଦା ୱେଚେ ମ୍ନା ପୁଜାରି ଆରି ମନ୍ଦିର୍ନେ ସେନାପତିଇଂ ଏତେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ଜିସୁକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିନିଆ ଆସା ବିନ୍ସା ଜିଉଦା ମେଇଂ ଏତେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଉପାୟ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।
5 ৫ তেতিয়া তেওঁলোকে আনন্দিত হ’ল আৰু তেওঁক ধন দিবলৈ সন্মত হ’ল।
ଆତ୍ବା ପୁଜାରିଇଂ ସାର୍ଦାଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ଜିସୁକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ନ୍ତିନିଆ ବିଃ ବିଃକେ ମେଇଂ ଜିଉଦାକେ ଡାବୁ ବିଃନ୍ସା ବାସଙ୍ଗ୍ ବଗେ ।
6 ৬ তাতে তেওঁ মান্তি হ’ল আৰু লোক সকল নথকা সময়ত, তেওঁলোকৰ হাতত তেওঁক শোধাই দিবলৈ সুযোগ বিচাৰিলে।
ଜିଉଦା ରାଜି ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ମେଁ ଜିସୁକେ ପୁଜାରିଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ଆସା ବିଃନ୍ସା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଉପାୟ୍ରେ ଲେଃ ଆର୍ଗେ । ଜିଉଦା ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗେ ଜେ ଉଡ଼ିବେଲା ମେଃଡିଗ୍ ରେମୁଆଁ ଆତ୍ଅରିଆ ପାଙ୍ଗ୍ଆଲେ ମେଁ ଆତେନ୍ ବେଲା ଏନ୍ କାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
7 ৭ খমিৰ নোহোৱা পিঠাৰ দিন, যিদিনা নিস্তাৰপৰ্বৰ মেৰ বলি দিব লাগে, সেইদিন উপস্থিত হোৱাত,
କମିର ଶୂନ୍ୟ ରୁଟି ପାଣ୍ଡୁଏ ଦିନ୍ ପିଙ୍ଗ୍ଚାଗେ । ଆକେନ୍ ଦିନା ଜିଉଦିଇଙ୍ଗ୍ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନ୍ନିଆ ଡାଆଁ ମେଣ୍ଡାଇଂକେ ପୁଜା ବିଆର୍ଏ ।
8 ৮ যীচুৱে পিতৰ আৰু যোহনক পঠিয়াই দি ক’লে, “তোমালোক যোৱা, আমি ভোজন কৰিবলৈ নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ যুগুত কৰাগৈ।”
ଜିସୁ ପିତର୍କେ ଆରି ଜହନ୍କେ ବାଲିର୍କେ “ପେଇଂ ୱେଚେ ନ୍ସା ଚଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ କାଦି ତିଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
9 ৯ তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “আমি ক’ত যুগুত কৰাতো আপুনি ইচ্ছা কৰে?”
ପିତର୍ ଆରି ଜହନ୍ ଜିସୁକେ ସାଲିଆକୁକେ “ଏନ୍ କାଦି ଆଣ୍ଡିନ୍ନିଆ ନେନେ ତିଆର୍ ନେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଡାଗ୍ଚେ ନାନେ ଇକ୍ଚା ଡିଙ୍ଗ୍ ନାଡିଙ୍ଗ୍କେ?”
10 ১০ তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “চোৱা, তোমালোকে নগৰৰ ভিতৰত সোমালেই, পানী একলহ লৈ অহা এজন মানুহে তোমালোকক লগ ধৰিব৷ তেওঁ যি ঘৰত সোমায়, তোমালোকে তেওঁৰ পাছে পাছে গৈ সেই ঘৰত সোমাবা৷
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଅଁପା! ପେଇଂ ସହର୍ ବିତ୍ରେ ୱେକ୍ନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ରେମୁଆଁ ଙ୍କୁଇନିଆ ଣ୍ଡିଆ ଡୁଂୱିଗ୍ନେ ପେକେଏ । ପେଇଂ ମେଁ ପ୍ଲା ପେୱେଏ । ମେଁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଗାଏ । ପେଇଂ ମେଁ ଏତେ ପେୱେଏ ।
11 ১১ তেতিয়া ঘৰৰ গৰাকীক ক’বা, ‘গুৰুৱে তোমাক কবলৈ কৈছে, বোলে মই যি ঠাইত মোৰ শিষ্য সকলৰ সৈতে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাম, সেই আলহী-কোঠালি ক’ত আছে’?
ପେଇଂ ଡୁଆନେ ସାକାର୍କେ ପେସାଲ୍ୟାକୁଏ ଗୁରୁ ସାଲ୍ୟାକୁଡିଂକେ ଜେ ମେଁ ଆରି ମେଁନେ ସିସ୍ଇଂ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ ବଲେ ଆଣ୍ଡିଅରିଆ ଚଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ଆତେନ୍ ଆନେକେ ଆଃସୁଏ ବିଲା ।
12 ১২ তাতে সেই মানুহে সজোৱা ওপৰ-মহলৰ এটা ডাঙৰ কোঁঠালি তোমালোকক দেখুৱাই দিব৷ তাতে তোমালোকে যুগুত কৰিবা।”
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଡୁଆ ସାଉକାର୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ମହଲାନେ ମ୍ନାନେ ବାକ୍ରା ଆସୁଏ ବିଏ । ଆତେନ୍ ବାକ୍ରା ନ୍ନିଆ ପେଇଂନ୍ସା ଆର୍ମେଚେ ବକେ । ଆତ୍ଅରିଆ ପେଇଂ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ କାଦି ପେରାରେଏ ।”
13 ১৩ তেতিয়া তেওঁলোক গ’ল আৰু তেওঁ কোৱাৰ দৰে তাত সকলোবোৰ পালে৷ পাছত তেওঁলোকে তাতে নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ যুগুত কৰিলে।
ପିତର୍ ଆରି ଜହନ୍ ୱେଆର୍କେ । ଜିସୁ ଡିରକମ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ବଗେ ସାପା ଗଟ୍ନା ଦେତ୍ରକମ୍ ଗଟେକେ । ମେଇଂ ଆତ୍ଅରିଆ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ କାଦି ଆଃରେ ଆର୍କେ ।
14 ১৪ সময় হোৱাত, তেওঁ পাঁচনি সকলৰ সৈতে ভোজনত বহিল।
ମେଇଂ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ ବଲେ ଚଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ । ଜିସୁ ଆରି ସିସ୍ଇଂ ଚଙ୍ଗ୍ନେ କଆର୍କେ ।
15 ১৫ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “মোৰ দুখভোগৰ আগেয়ে তোমালোকে সৈতে এই নিস্তাৰ-পৰ্বৰ ভোজ খাবলৈ মই বৰ ইচ্ছা কৰিলোঁ।
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ନେଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଗୁଏନେ ସେନୁଗ୍ ପେଇଂ ଏତେ ଆକେନ୍ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ ବଲେ ଚଙ୍ଗ୍ନେସା ନେଙ୍ଗ୍ ଜାବର୍ ଇକ୍ଚା ଣ୍ଡିଂକେ ।
16 ১৬ কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্যত এয়ে সিদ্ধ নোহোৱালৈকে, মই এই ভোজ পুনৰ নাখাওঁ।”
ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂ ପର୍ମେସର୍ନେ ରାଇଜ୍ ନ୍ନିଆ ଏନ୍ ଅର୍ତ ମାତ୍ନା ଜାକ ନେଙ୍ଗ୍ ଅଃନାଡିଗ୍ ଉଦାର୍ ପାଣ୍ଡୁଏନେ କାଦି ନାଚଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
17 ১৭ পাছত যীচুৱে পান-পাত্ৰ লৈ স্তুতি কৰি ক’লে, “এইটো লোৱা আৰু তোমালোকৰ মাজত ভগাই লোৱা;
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ଜିସୁ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗିନାନ୍ନିଆ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଡୁଂୱେକେ । ଆକେନ୍ସା ମେଁ ପର୍ମେସର୍କେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିକେ । ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଆକେନ୍ ଗିନା ଡୁଂୱେଲା ଆକ୍ଅରିଆ ଲେଃକ୍ନେ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ସାପାରେ ବାଟା ଉଗ୍ପା ।
18 ১৮ কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য আহি নোপোৱালৈকে মই এতিয়াৰ পৰা আৰু দ্ৰাক্ষাগুটিৰ ৰস পান নকৰোঁ।”
ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ପର୍ମେସର୍ନେ ରାଇଜ୍ ଆପାଙ୍ଗ୍ ଜାକ ନେଙ୍ଗ୍ ଆରି ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ନ୍ନାଉଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
19 ১৯ তাৰ পাছত পিঠা লৈ তেওঁ স্তুতি কৰিলে আৰু ভাঙি তেওঁলোকক দি ক’লে, “এয়ে তোমালোকৰ কাৰণে দান কৰা মোৰ শৰীৰ; মোক সুৱঁৰিবলৈ ইয়াকে কৰিবা।”
ବାରି, ମେଁ ରୁଟି ସାଃଚେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ବିଃକେ ବାରି ଆତେନ୍ ପାକ୍ଚିଚେ ଆମେଇଂକେ ବିଃଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ପେ ଆତ୍ଲା ବିଃବକ୍ନେ ଆକେନ୍ ଗାଗ୍ଡ଼େ ଇଏଁ, ଆନେଂ ମନେ ତ୍ଲାଗ୍ସାଃ ଆକେନ୍ ଡିଂପା ।
20 ২০ পিঠা ভোজন কৰাৰ পাছত, সেইদৰে পান-পাত্ৰকো লৈ ক’লে, “তোমালোকৰ কাৰণে উলিওৱা মোৰ তেজৰ দ্বাৰাই হোৱা যি নতুন নিয়ম, সেয়ে এই৷
ଦେତ୍ରକମ୍ ମିଡିଗ୍ ବଜିନେ ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ନେ ଗିନାକେ ସାଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ଅଙ୍ଗୁର୍ ରସ୍ ଆଦ୍ରିଗ୍କେ ଜେ ପର୍ମେସର୍ ମେଁନେ ରେମୁଆଁଇଂ ଏତେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ତ୍ମିକ୍ନେ ନିଅମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ବକେ । ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବିଃଣ୍ଡିଂକ୍ନେ ନେଙ୍ଗ୍ ମ୍ୟାନେ ଆକେନ୍ ତ୍ମି ନିଅମ୍ ଆରାମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
21 ২১ কিন্তু চোৱা, মোক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিওঁতা জন মোৰে সৈতে মেজতে আছে।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପେଇଂ ବିତ୍ରେ ମୁଇଂଜା ନେଙ୍ଗ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ବିସ୍ବାସ୍ ଗାତ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ । ମେଁନେ ନ୍ତି ନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ତି ଡାଗ୍ରା ଆକେନ୍ ଟିବୁଲ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଲେଃକେ ।
22 ২২ কিয়নো যেনেকৈ নিৰূপণ কৰা হৈছিল, তেনেকৈ মানুহৰ পুত্ৰৰ গতি হ’ব হয়, কিন্তু যি মানুহৰ দ্বাৰাই তেওঁক শোধাই দিয়া হব, তেওঁ সন্তাপৰ পাত্ৰ!”
ପର୍ମେସର୍ ଡିରକମ୍ ଆଃରେ ବକେ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ଦେତ୍ରକମ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଗୁଏଃଏ । ମାତର୍ ରେମୁଆଁ ଉଂଡେକେ ମୁଡ଼ି ରେମୁଆଁ କୁରୁସ୍ ନ୍ନିଆ ଗୁଏନ୍ସା ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ବିଃଏ ଆତେନ୍ ରେମୁଆଁ ଜାବର୍ ଡଣ୍ଡ୍ ବାଏ ।”
23 ২৩ তাতে তেওঁলোকৰ মাজৰ কোনে এই কৰ্ম কৰিব, সেই বিষয়ে ইজনে সিজনে সোধা-সুধি কৰিবলৈ ধৰিলে।
ତେନ୍ ଇଡ଼ିଂ ସିସ୍ଇଂ ମେଇଂମେଇଂ ବିତ୍ରେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ “ନେ ବିତ୍ରେ ଜାଣ୍ଡେ ଜିସୁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ଦେକ୍ରକମ୍ ବେବଆର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ?”
24 ২৪ তেওঁলোকৰ মাজত কোন জনক শ্ৰেষ্ঠ বুলি মনা হ’ব, সেই বিষয়ে তেওঁলোকৰ ভিতৰত বাদ-বিবাদ হ’ল।
ମେଇଙ୍ଗ୍ନେ ବିତ୍ରେବାନ୍ ସାପାବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ମ୍ନା ସିସ୍ଇଂ ଆତେନ୍ ବିସୟ୍ରେ ମେଇଂନେ ବିତ୍ରେ ବାଲିର୍ବାତା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଲାଗେଆର୍କେ ।
25 ২৫ কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “অনা-ইহুদী ৰজা সকলে তেওঁলোকৰ ওপৰত ৰাজত্ব কৰে আৰু তেওঁলোকৰ মাজত ক্ষমতা পোৱা অধিকাৰী সকলক ‘উপকাৰক’ বুলি কোৱা হয়।
ଆତ୍ବାନ୍ ମେଁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, ଅବିସ୍ବାସି ରେମୁଆଁଇଂନେ ଇଃସାଙ୍ଗ୍ଇଂ ନିଜେନେ ରେମୁଆଁ ଆଡ଼ାତ୍ରା ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ଆରି ଜାଣ୍ଡେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଆଡ଼ାତ୍ରା ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ମେଇଂ ଦେସ୍ନେ କୁଟୁମ୍ ଡାଗ୍ଚେ ଦାବି ଡିଙ୍ଗ୍ଆର୍ଏ ।
26 ২৬ কিন্তু তোমালোক তেনেকুৱা নহবা৷ তোমালোকৰ মাজত যি জন শ্ৰেষ্ঠ, তেওঁ সৰু এজনৰ নিচিনা হওক; আৰু যি জন প্ৰধান, তেওঁ পৰিচাৰকৰ নিচিনা হওক।
ମାତର୍ ପେଇଂ ଦେତ୍ରକମ୍ ଆଡିଙ୍ଗ୍ପା ମାତର୍ ପେଇଂ ବାନ୍ ଜାଣ୍ଡେ ମ୍ନା ମେଁ ଡାଆଁ ସୁଗୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ । ଆରି ଜାଣ୍ଡେ ନେତା ମେଁ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ସୁଗୁଆ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
27 ২৭ কিয়নো বিবেচনা কৰাচোন, কোন শ্ৰেষ্ঠ? ভোজনত বহা জন নে, পৰিচাৰক জন? ভোজনত বহা জন নহয় নে? কিন্তু মই পৰিচাৰকৰ নিচিনাকৈ তোমালোকৰ মাজত আছোঁ৷
ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା ରେମୁଆଁ ଜାଣ୍ଡେ? ଟିବୁଲ୍ ନ୍ନିଆ ଚଙ୍ଗ୍ନ୍ସା କଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ଆମେକେ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ରେମୁଆଁ ଚଙ୍ଗ୍ନେ କଲେଃକ୍ନେ ରେମୁଆଁ ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା । ମାତର୍ ପେଇଂବାନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସେବା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡ୍ରେ ସୁଗୁଆ ନ୍ଲେକେ ।
28 ২৮ কিন্তু তোমালোক মোৰ সকলো পৰীক্ষাৰ সময়ত, মোৰ লগত থকা লোক হৈছা৷
ମାତର୍ ପେଇଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ସାପା ପରିକ୍ୟାନ୍ନିଆ ନେଙ୍ଗ୍ ଏତେ ଲେଃଚେ ପାଙ୍ଗ୍ ପେଲେକେ ।
29 ২৯ মোৰ পিতৃয়ে যেনেকৈ মোক ৰাজ্য দান কৰিলে, সেইদৰে তোমালোককো মই ৰাজ্যদান কৰিলোঁ,
ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଆବା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ଡିରକମ୍ ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଅଦିକାର୍ ବିବକେ ଦେତ୍ସୁଗୁଆ ନେଙ୍ଗ୍ ଡିଗ୍ ସାସନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ଆପେକେ ଅଦିକାର୍ ମ୍ବିଏ ।
30 ৩০ মোৰ মেজত যেন ভোজন-পান কৰিবা, এই কাৰণে ময়ো তোমালোকৰ বাবে ৰাজ্য নিয়োজন কৰি থৈছোঁ৷ তাতে তোমালোকে সিংহাসনত বহি ইস্ৰায়েলৰ বাৰ ফৈদৰ সোধ-বিচাৰ কৰিবা।
ଡିରକମ୍ ପେଇଙ୍ଗ୍ ନେଙ୍ଗ୍ନେ ରାଇଜ୍ ନ୍ନିଆ ନେଙ୍ଗ୍ ଟିବୁଲ୍ ଆଡ଼ାତ୍ରା ପେଇଂ ପେଚଙ୍ଗ୍ ଉଗ୍ଏ । ପେଇଂ ସିଂଆସନ ଆଡ଼ାତ୍ରା କଚେ ଇଶ୍ରାୟେଲନେ ଗମ୍ୱାର୍ ଜାକ କୁଲ୍କେ ବିଚାର୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।
31 ৩১ চিমোন, চিমোন, চোৱা, ধান চলাৰদৰে চালিবলৈ, চয়তানে তোমালোকক তাৰ নিজৰ কৰি ল’ব খুজিলে;
“ଶିମୋନ୍! ଅ ଶିମୋନ୍ ସ୍ଲେରେଇଂ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ଗହମ୍ବାନ୍ ଗୁଡ଼ିଇଂକେ ବିନେ ଆଡିଙ୍ଗ୍ସା ଗ୍ନେଞ୍ଜାନିଆ ଡିରକମ୍ ଗେଞ୍ଜାଏ ଦେତ୍ରକମ୍ ସୟତାନ୍ ଡିଗ୍ ଆପେକେ ତେରେପେତେ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ବାସା ମ୍ୟାଃଲେକେ!
32 ৩২ কিন্তু তোমাৰ বিশ্বাস যেন লোপ নাপায়, এই কাৰণে, মই তোমাৰ অৰ্থে প্ৰাৰ্থনা কৰিলোঁ; আৰুতুমি মন পালটোৱাৰ পাছত, তোমাৰ ভাইসকলকো বিশ্বাসত স্থিৰ হৈ থাকিবলৈ উদগাবা।”
ନେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ ଜେ ପେନେ ବିସ୍ବାସ୍ ଜେନ୍ତିକି ଆଆନ୍ତାର୍ଗେପା ନାମଃ । ପେ ନେଙ୍ଗ୍ ଡାଗ୍ରା ଆଣ୍ଡେ ପାଙ୍ଗ୍ନେ ବେଲା ପେନେ ବୟାଁଇଂକେ ବିସ୍ବାସ୍ରେ ଡାଟ୍ ଲେନ୍ସା ସାଇଜ୍ୟ ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
33 ৩৩ পাছত পিতৰে তেওঁক ক’লে, “হে প্ৰভু, আপোনাৰ সৈতে বন্দীশাল আৰু মৰণলৈকো যাবৰ বাবে মই যুগুত হৈ আছোঁ।”
ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମାପ୍ରୁ ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ଏତେ ଜେଲ୍କାନା ଗିଗାନ୍ସା ଆର୍ମେ ନ୍ଲେକେ । ଦେକ୍ରକମ୍କି ନେଙ୍ଗ୍ ନାନେ ଏତେ ଗୁଏନ୍ସା ଡିଗ୍ ଆର୍ମେ ନ୍ଲେ କିକେ ।”
34 ৩৪ তেতিয়া যীচুৱে ক’লে, “হে পিতৰ, মই তোমাক কওঁ, তুমি যে মোক জানা, ইয়াকে তিনি বাৰ অস্বীকাৰ নকৰালৈকে, আজি কুকুৰাই ডাক নিদিব।”
ତେଲା ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପିତର୍ ଏ ମିଡିଗ୍ ଗିସେଙ୍ଗ୍ ସନେ ସେନୁଗ୍ ନାନେ ଆନେଙ୍ଗ୍ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଡାଗ୍ଚେ ଞ୍ଜିତର୍ ନାବାଃଲିର୍ଏ ।”
35 ৩৫ পাছত যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “মই যেতিয়া বিনা ধন, পাদুকা, মোনা আৰু জোলোঙাৰে, তোমালোকক পঠিয়াইছিলো, তেতিয়া তোমালোকৰ কোনো বস্তুৰ অভাৱ হৈছিল নে?” তেওঁলোকে ক’লে, “কোনো অভাৱ হোৱা নাছিল।”
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ବାଲିର୍କେ, “ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ଡାବୁ, ମୁନା ଆରି ଜୁତା ମାବିଚେ ବେମ୍ଵଗେ । ପେଇଂନେ ମେଃଡିଗ୍ ଅବାବ୍ ଲେଃଗେ ଲେଃ?” ସିସ୍ଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଣ୍ଡୁ ।”
36 ৩৬ তেতিয়া তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “কিন্তু এতিয়া যাৰ ধনৰ মোনা আছে, তেওঁ তাক লওঁক; সেইদৰে জোলোঙাও লওঁক; আৰু যাৰ তৰোৱাল নাই, তেওঁ নিজৰ চোলা বেচি এখন তৰোৱাল কিনক।
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ମାତର୍ ଏବେ ଜଦି ପେଇଂନ୍ନିଆ ଡାବୁ କି ମୁନା ଲେଃଏ ତେଲା ଆତେନ୍ ପେଇଂ ଏତେ ଡୁଂୱେଲାପା । ଦେତ୍ରକମ୍ ଜଲି ଡିଗ୍ ଡୁଂୱେଲାପା ଜାନେ କାଣ୍ଡା ଣ୍ଡୁ ମେଁ ନିଜେନେ ସାଲ୍ ସଚେ କାଣ୍ଡା ବିଆର୍ଲେ ।
37 ৩৭ কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ, এই যি বচন লিখাআছে, সেয়ে মোত সিদ্ধ হ’ব লাগে; ‘তেওঁ বিধানহীন সকলৰ লগত গণ্য হ’ল৷’ কিয়নো মোৰেই সম্বন্ধীয় কথা সিদ্ধ হৈ আহিছে।”
ଡାଗ୍ଲା ନେଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ଣ୍ଡିଂକେ ସାସ୍ତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍ଡିଙ୍ଗ୍କେ” ଜେ “ମେଁ ଅପରାଦି ରେମୁଆଁଇଂ ଏତେ ଡଣ୍ଡ୍ ବଗ୍ ଡିଙ୍ଗ୍କେ । ଏନ୍ ସାସ୍ତର୍ନେ ବ୍ନାଲିର୍ ସତେଆ ଗଟେଏ ଆକେନ୍ ନେଙ୍ଗ୍ ବିସୟ୍ରେ ଗୁଆର୍ ବଗେ ଆରି ଏନ୍ ଏବେ ଗଟେ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ।”
38 ৩৮ তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, “হে প্ৰভু, চাওক! ইয়াত দুখন তৰোৱাল আছে।” তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “সেয়ে যথেষ্ট।”
ସିସ୍ଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍କେ କେଲା ମାପ୍ରୁ ଆକ୍ଅରିଆ ମ୍ବାକ୍ଲିଗ୍ କାଣ୍ଡା ଲେଃକେ ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ମ୍ୱାକ୍ଲିଗ୍ କାଣ୍ଡା ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ।”
39 ৩৯ পাছত তেওঁ বাহিৰলৈ ওলাই, তেওঁৰ নিয়মৰ দৰে জৈতুন পৰ্বতলৈ গ’ল; আৰু শিষ্য সকল তেওঁৰ পাছে পাছে গ’ল।
ଜିସୁ ଯିରୁଶାଲାମ୍ ମ୍ନାଇନି ବାନ୍ ତାର୍ଚେ ନିଜର୍ ନିଅମ୍ରେ ଜିତକଣ୍ଡା ଆଡ଼ାତ୍ରା ୱେକେ । ଆରି ସିସ୍ଇଂ ଡିଗ୍ ମେଁନେ ପ୍ଲା ୱେ ଆର୍କେ ।
40 ৪০ সেই ঠাই পাই তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে প্ৰাৰ্থনা কৰা।”
ଆତ୍ଅରିଆ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁ ସିସ୍ଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ପେଇଂ ଜେନ୍ତିକି ପରିକ୍ୟାନ୍ନିଆ ପେଲଃ ଆତେନ୍ସା ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
41 ৪১ পাছত তেওঁ এটা শিলৰ দলি সমান আতৰ গৈ আঁঠুকাঢ়ি প্ৰাৰ্থনা কৰি ক’লে,
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ମେଇଂନେବାନ୍ ଉଲୁପ୍ ସ୍ଲ ୱେଗେ । ମେଁ ଡେଙ୍ଗଚେ କଚେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍କେ
42 ৪২ “হে পিতৃ, যদি তোমাৰ ইচ্ছা হয়, তেনেহলে এই দূখৰ পান-পাত্ৰ মোৰ ওচৰৰ পৰা দূৰ কৰা; তথাপি মোৰ ইচ্ছা নহয়, তোমাৰেই ইচ্ছা সিদ্ধ হওক।”
ଏ ମ୍ନାଃ ଆବା ଜଦି ଡିଙ୍ଗ୍ଏ ତେଲା ନାନେ ଇକ୍ଚା ତେଲା ଦୁକ୍ ସୁକ୍ ବେଲା ଏନ୍ ଉଗ୍ଡିଆଃ ମୁତା ନେଙ୍ଗ୍ବାନ୍ ସ୍ଲ ଆଡିଙ୍ଗ୍ । ନେଙ୍ଗ୍ନେ ଇକ୍ଚା ଣ୍ଡୁ ମାତର୍ ନାନେ ଇକ୍ଚା ପୁରନ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଲେ ।
43 ৪৩ তেতিয়া স্বৰ্গৰ পৰা এজন দূতে তেওঁক দেখা দি, শক্তি দান কৰিলে।
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ କିତଂବାନ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଦୁତ୍ ଜାର୍ଚେ ଦର୍ସନ୍ ବିକେ । ଆତେନ୍ କିତଂ ଦୁତ୍ ଜିସୁକେ ସାଇଜ୍ୟ ଡିଙ୍ଗ୍ନ୍ସା ବେ ବଗେ ।
44 ৪৪ পাছত তেওঁ অতি যাতনা পাই বৰকৈ প্ৰাৰ্থনা কৰিব ধৰিলে; আৰু গোট বান্ধি মাটিলৈ বৈ যোৱা তেজৰ নিচিনাকৈ, তেওঁৰ ঘাম তেজময় হৈ গ’ল।
ଜିସୁ ଜାବର୍ ଦୁକ୍ରେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ନେ ମୁଲେକେ ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁବାନ୍ ମିଆଁ ଟୁପା ସୁଗୁଆ ସଲେ ତାର୍ଚେ ତୁବନ୍ନିଆ ଲଃକେ ।
45 ৪৫ পাছত তেওঁ প্ৰাৰ্থনা কৰি উঠি, শিষ্য সকলৰ ওচৰলৈ আহিল আৰু তেওঁলোকক শোকত ভাগৰি শুই যোৱা দেখি ক’লে,
ଜିସୁ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ ଆଃଡାଚେ ସିସ୍ଇଂ ଡାଗ୍ରା ଆଣ୍ଡେ ୱେକେ । ଆତେନ୍ ବେଲା ମେଇଂ ସାପାରେ ଡୁଲେଗ୍ ୱେଲେଃଆର୍ଗେ ମେଁନେ ଦୁକ୍ ସିସ୍ଇଂକେ ଜାବର୍ ଆଲିଆ ଆଡିଙ୍ଗ୍ବଗେ ।
46 ৪৬ “তোমালোকে কিয় শুইছা? পৰীক্ষাত যেন নপৰা, এই কাৰণে উঠি প্ৰাৰ্থনা কৰা।”
ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେଇଂ ମେଁନ୍ସା ଡୁଲେଗ୍ ପେଲେକେ? ତଡ଼ିଆ ଆରି ପରିକ୍ୟାନ୍ନିଆ ଡିରକମ୍ କି ପେଲଃ ଆତେନ୍ସା ଉର୍ଲେଚେ ପାର୍ତନା ଡିଙ୍ଗ୍ପା ।”
47 ৪৭ তেওঁ কথা কৈ থাকোতেই, বাৰ জন পাঁচনিৰ লগৰ যিহূদাৰ নেতৃত্বত এদল মানুহ আহি সেই ঠাইত উপস্থিত হ’ল। তাতে তেওঁ চুমা খাবলৈ যীচুৰ ওচৰ চাপি গ’ল।
ମେଁ ସାମୁଆଁ ବାଲିର୍ନେ ବେଲା କେଲା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମାନ୍ଦା ରେମୁଆଁ ଆତ୍ନିୟା ପାଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ । ଗମ୍ବାର୍କ୍ଲିଗ୍ ସିସ୍ଇଂବାନ୍ ଜିଉଦା ମ୍ନିନେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସେନୁଗ୍ ପାଙ୍ଗ୍ଚେ ଜିସୁକେ ବୈନ୍ତା ନ୍ସା ମେଁନେ ଡାଗ୍ରା ୱେକେ ।
48 ৪৮ কিন্তু যীচুৱে তাক ক’লে, “হে যিহূদা, তুমি চুমাৰেহে মানুহৰ পুত্ৰক শত্ৰুৰ হাতত শোধাই দিছা নে?”
ତେସା ଜିସୁ ଆମେକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏ ଜିଉଦା ବୈନ୍ତାଚେ ନାଁ କି ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେକେ ବିରଦ୍ ରେମୁଆଁଇଂନେ ନ୍ତିନିଆ ଆସା ବନାଡିଙ୍ଗ୍କେ?”
49 ৪৯ পাছত কি ঘটিব, তাকে দেখি তেওঁৰ সঙ্গী সকলে ক’লে, “হে প্ৰভু, আমি তৰোৱালেৰে আঘাত কৰিম নে?”
ଜିସୁନେ ସିସ୍ଇଂ ଆତ୍ଅରିଆ ତୁଆଁ ଲେଃଆର୍ଗେ । ମେଃନେ ଗଟେ ଡିଙ୍ଗ୍କେ ମେଇଂ ଆତେନ୍ ସାପା କିକେ ଲେଃଆର୍ଗେ ମେଇଂ ଜିସୁକେ ବାଲିର୍କେ “ମାପ୍ରୁ ନେ ମେଃନେ କାଣ୍ଡା ନେରାତାର୍ଏ?”
50 ৫০ আৰু তেওঁলোকৰ কোনো এজনে মহা-পুৰোহিতৰ দাস এজনক আঘাত কৰি, তাৰ সোঁ কাণ খন কাটি পেলালে।
ତେସା ମୁଇଙ୍ଗ୍ ସିସ୍ କାଣ୍ଡା ଆଃତାର୍ଚେ ମ୍ନା ପୁଜାରିନେ ଚାକର୍କେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକାନେ ନ୍ଲୁଗ୍କେ ସିତଗ୍ ବିକେ ।
51 ৫১ তেতিয়া যীচুৱে সমিধান দি ক’লে, “ইয়াকো সহন কৰা।” পাছে তেওঁৰ কাণ খন চুই, তেওঁক সুস্থ কৰিলে।
ଜିସୁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜାବର୍ ଡିଙ୍ଗ୍ଗେ!” ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଜିସୁ ଆତେନ୍ ଗତିରେନେ ନ୍ଲୁଗ୍କେ ଲିଗ୍ଚେ ନିମାଣ୍ଡା ଆଡିଙ୍ଗ୍ ବିକେ ।
52 ৫২ তেতিয়া তেওঁৰ বিৰুদ্ধে অহা প্ৰধান পুৰোহিত, মন্দিৰৰ সেনাপতি আৰু পৰিচাৰক সকলক যীচুৱে ক’লে, “যেনেকৈ ডকাইতৰ বিৰুদ্ধে ওলাই আহা, তেনেকৈ মোৰ বিৰুদ্ধেও তোমালোকে তৰোৱাল আৰু টাঙোন লৈ ওলাই আহিলা নে?
ତେଲା ଜିସୁ ମେଁନେ ବିରଦ୍ରେ ପାଙ୍ଗ୍ ଲେଃକ୍ନେ ମ୍ନା ପୁଜାରି ମନ୍ଦିର୍ନେ ସେନାପତି ଆରି ମ୍ନାଃ ରେମୁଆଁଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ, “ଡଙ୍ଗାରେକେ ସାଃନେ ସୁଗୁଆ କାଣ୍ଡା ଆରି ଟେଙ୍ଗ୍ ସାଃଚେ ପେଇଂ ମେଃନ୍ସା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ସାଃନ୍ସା ପାଙ୍ଗ୍ ପେଲେକେ?
53 ৫৩ যেতিয়া মই নিতৌ তোমালোকৰ লগত মন্দিৰত আছিলোঁ, তেতিয়া তোমালোকে মোৰ বিৰুদ্ধে হাত নেমেলিলা; কিন্তু এয়ে তোমালোকৰ সময় আৰু আন্ধাৰৰ অধিকাৰ।”
ନେଙ୍ଗ୍ କାଲାଆଃ ପେଇଂ ଏତେ ମନ୍ଦିର୍ନ୍ନିଆ ନ୍ଲେଗେ ମାତର୍ ପେଇଂ ଅଃତେନ୍ ବେଲା ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ପେସାକେ ଣ୍ଡୁ ଏକ୍ରେ ପେଇଂନେ ବେଲା ପାଙ୍ଗ୍ ଲେଃକେ ଡାଗ୍ଲା ଏକ୍ରେ ତାଂକିଗ୍ନେ ବେଲା ।”
54 ৫৪ পাছত তেওঁলোকে তেওঁক ধৰি নিলে, আৰু মহা-পুৰোহিতৰ ঘৰলৈ লৈ গ’ল; কিন্তু পিতৰে এক দূৰত্ব ৰাখি পাছে পাছে গ’ল।
ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ବନ୍ଦି ଆଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ମ୍ନା ପୁଜାରିନେ ଡୁଆ ବିତ୍ରେ ଡୁଂୱେ ଆର୍କେ । ପିତର୍ ଇକୁଡ଼ା ସ୍ଲଲେଚେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ପ୍ଲା ୱେଡିଙ୍ଗ୍ଗେ ।
55 ৫৫ পাছত চোতালৰ মাজ মজিয়াত তেওঁলোকে জুই জ্বলাই একেলগে বহোতে, পিতৰেও তেওঁলোকৰ মাজত বহিল।
ମେଇଂ ବାଜାର୍ନ୍ନିଆ ମଜେ ସୁଆ ଆଃଡୁଆଚେ ମୁଇଂତୁଗ୍ କ ଆର୍କେ । ପିତର୍ ଡିଗ୍ ମେଁ ଏତେ କକେ ।
56 ৫৬ তেওঁ বহি থাকোঁতে জুইৰ পোহৰত, কোনো এজনী চাকৰণীয়ে দেখা পাই, তেওঁলৈ একেথৰে চাই ক’লে, “এই মানুহ জনো তেওঁৰ লগত আছিল।”
ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଚାକର୍ବଏଃ ପିତର୍କେ ଆତ୍ଅରିଆ କଲେଃକ୍ନେ କେକେ । ଚାକର୍ବଏଃ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ମନ୍ ଦିଆନ୍ ବିଚେ ପିତର୍ନେ ସାର୍ମୁଆଁନ୍ନିଆ କେକେ । ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମେଁ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ଡିଗ୍ ମେଇଂ ଏତେ ଲେଃଗେ ।”
57 ৫৭ কিন্তু তেওঁ অস্বীকাৰ কৰি ক’লে, “হে নাৰী, মই তেওঁক চিনি নাপাও।”
ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍ ଆମେକେ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଣ୍ଡୁ ।”
58 ৫৮ অলপ সময়ৰ পাছত, আন এজনে তেওঁক দেখা পাই ক’লে, “তুমিও তেওঁলোকৰ মাজৰ এজন।” কিন্তু পিতৰে ক’লে, “হে’ৰা, মই নহওঁ।”
ଇତୁଡ଼ା ବେଲା ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ଆରି ମୁଇଂଜା ପିତର୍କେ କେଚେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଜିସୁନେ ପ୍ଲା ୱେଡିଙ୍ଗ୍କ୍ନେ ରେମୁଆଁଇଂବାନ୍ ନାଡିଗ୍ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ବାନ୍ ମୁଇଂଜା ।” ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଣ୍ଡୁ ନେଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।”
59 ৫৯ প্ৰায় এঘন্টা মানৰ পাছত, আন কোনো এজনে দৃঢ়কৈ ক’লে, “সঁচা, এই মানুহ জনেই তেওঁৰ লগত আছিল; কিয়নো তেওঁ এজন গালীলীয়া।”
ଇଡ଼ିଙ୍ଗ୍ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଗଣ୍ଟା ଇଡ଼ିଂ ଆର୍ଏ ମୁଇଂଜା ରେମୁଆଁ ଡାଟାମ୍ ବାବ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ଆକେନ୍ ସତ୍ । ଏନ୍ ରେମୁଆଁ ସତେଆ ମେଇଂ ଏତେ ଲେଃଗେ । ଡାଗ୍ଲା ମେଁ ତ ଗାଲିଲୀୟ ।”
60 ৬০ কিন্তু পিতৰে ক’লে, “হেৰা, তুমি কি কৈছা, মই তেওঁক নাজানোৱেই।” এই কথা কওঁতেই, কুকুৰাই ডাক দিলে।
ମାତର୍ ପିତର୍ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍କେ ନେଙ୍ଗ୍ ମେଃଡିଗ୍ ବୁଜେ ନାୟା ଣ୍ଡୁ ।” ସମାନ୍ ଆତେନ୍ ବେଲା ଗିସେଙ୍ଗ୍ ସକେ ।
61 ৬১ তাতে প্ৰভুৱে ঘূৰি পিতৰলৈ চাওতে, এই যি কথা প্ৰভুৱে তেওঁক কৈছিল, ‘কুকুৰাই ডাক দিয়াৰ আগেয়ে, তুমি তিনি বাৰ মোক অস্বীকাৰ কৰিবা৷’
ମାପ୍ରୁ ପ୍ଲେଗ୍ଚେ ମୁଇଙ୍ଗ୍ ଲୟରେ କେକେ ବାରି ପିତରକେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ବକେ, ଆତାନ୍ ପିତ୍ରକେ ମେଁନେ ପଡ଼େକେ । “ଏ ମିଡିଗ୍ ଗିସେଙ୍ଗ୍ ସନେ ସେନୁଗ୍ ନା ଆନେଙ୍ଗ୍ ଞ୍ଜି ତର୍ ନ୍ନାମ୍ୟାକେ ଡାଗ୍ଚେ ନାବାସଙ୍ଗ୍ଏ ।”
62 ৬২ সেই কথা সুঁৱৰি তেওঁ বাহিৰলৈ গৈ, অতি শোকেৰে কান্দিবলৈ ধৰিলে।
ପିତର ବାଏରେ ୱେଚେ କାକୁର୍ତି ଡିଙ୍ଗ୍ଚେ ଅଃକେ ।
63 ৬৩ পাছত যি সকল লোকে যীচুক ধৰি ৰাখিছিল, তেওঁলোকে তেওঁক বিদ্ৰূপ কৰি কোবালে;
ଉଡ଼ିରୁଆ ଜିସୁକେ ଉର୍ ଲେଃଆର୍ଗେ । ମେଇଂ ଜିସୁକେ ବଗ୍ ବଗ୍ଚେ ପରିହାସ୍ ଡିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ ।
64 ৬৪ আৰু কাপোৰেৰে তেওঁৰ চকু বান্ধি সুধিলে, “তোমাক কোনে মাৰিলে, ইয়াক ভাববাণীৰে কোৱা?”
ବାରି ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଁନ୍ନିଆ ଡାଚେ ଆମେକେ ସାଲିଆକୁ ଆର୍କେ । ନା ଡିଏଃ ବାବବାଦି ବକ୍ତା ବାସଙ୍ଗ୍ କେଲା ଜାଣ୍ତେ ଆନାକେ ବଗ୍କେ?
65 ৬৫ আৰু নিন্দা কৰি যীচুৰ বিৰুদ্ধে আন আন বহু কথা ক’লে।
ଆରି ମେଇଂ ଗୁଲୁଏ ସାମୁଆଁ ମେଁନେ ବିରଦ୍ରେ ବାସଙ୍ଗ୍ଚେ ମେଁନେ ନିନ୍ଦା ଆଡିଙ୍ଗ୍ନେ ଲାଗେକେ ।
66 ৬৬ পাছত দিন হ’লত, প্ৰধান পুৰোহিত আৰু বিধানৰ অধ্যাপক সকলৰ সৈতে লোক সকলৰ পৰিচাৰক সকল গোট খালে৷ তেওঁলোকে তেওঁক মহাসভালৈ আনিলে,
ଆର୍ଏ ମୁଇଂଦିନା ଞ୍ଜିର୍ ଦର୍ମ ନେତା ଜିଉଦି ନେତାଇଂ ମ୍ନା ପୁଜାରିଇଂ ଆରି ଦରମ୍ ଗୁରୁଇଂ ମୁଇଂତୁଗ୍ ରିସିଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ଜିସୁକେ ମେଁଇଙ୍ଗ୍ନେ ସାପାବାନ୍ ମ୍ନା ସବା ଅରିଆ ଡୁଂୱେ ଆର୍କେ । ମେଇଙ୍ଗ୍ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ “ନାନେ ଜଦି କିସ୍ଟ ତେଲା ଆନେ ସାପାରେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ।”
67 ৬৭ তেওঁলোকে ক’লে, “তুমি যদি খ্ৰীষ্ট হোৱা, তেনেহলে আমাক কোৱা।” কিন্তু তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “যদিও তোমালোকক কওঁ, তথাপি তোমালোকে মোক বিশ্বাস নকৰিবা,
ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍ଆର୍କେ “ଆନେକେ ବାସଙ୍ଗ୍ ନାଁ ମେଃନେ କିସ୍ଟ?” ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ଉତର୍ ବିକେ “ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ମ୍ବାସଙ୍ଗ୍ଏ ପେଇଂ ଆନେଙ୍ଗ୍କେ ବିସ୍ବାସ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ଣ୍ଡୁ ।
68 ৬৮ আৰু যদিও সুধো, তথাপি উত্তৰ নিদিবা।
ଆରି ନେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ଆପେକେ ପ୍ରସ୍ନ ନ୍ସାଲ୍ୟାକୁଏ ତେଲା ପେଇଂ ମେଁନେ ଉତର୍ ପେବି ଣ୍ଡୁ ।
69 ৬৯ কিন্তু এতিয়াৰ পৰা মানুহৰ পুত্ৰ ঈশ্বৰৰ পৰাক্ৰমৰ সোঁ হাতে বহি থাকিব।”
ଏଃକେବାନ୍ ରେମୁଆଁ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ ପର୍ମେସର୍ନେ ସିଂଆସନନେ ଞ୍ଚଙ୍ଗ୍ତି ପାକା କଏ ।”
70 ৭০ তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “তেনেহলে তুমি ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ নে?” যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “তোমালোকেই কোৱা যে, মই হওঁ।”
ମେଇଂ ସାପାରେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ତେଲା ମେଁନେ ପେ ପର୍ମେସର୍ନେ ଉଙ୍ଗ୍ଡେ?” ଜିସୁ ଆମେଇଂକେ ବାସଙ୍ଗ୍କେ “ପେ ମେଁନେ ବାସଙ୍ଗ୍ ପେଡିଙ୍ଗ୍ ଆତେନ୍ଆ ।”
71 ৭১ তেতিয়া তেওঁলোকে ক’লে, “আমাৰ অন্য সাক্ষ্যৰ কি প্ৰয়োজন আছে? কিয়নো আমি নিজে এওঁৰ মুখৰ পৰাই এতিয়া শুনিলোঁ।”
ମେଇଂ ବାସଙ୍ଗ୍ ଆର୍କେ “ତେଲା ନେଁନେ ଏବେ ସାକି ମେଁନେ ଦର୍କାର୍? ନେନେ ତ ନିଜେ ମେଁନେ ସାର୍ମୁଆଃବାନ୍ ଆକେନ୍ ନେଅଁକେ ।”