< লূক 10 >

1 এইবোৰ কথা কোৱাৰ পাছত প্ৰভু যীচুৱে আন সত্তৰ জনক নিযুক্তি কৰিলে৷ তাৰ পাছত তেওঁ নিজে যি যি নগৰ আৰু ঠাইত যাব বিচাৰিছিল, সেইবোৰ ঠাইলৈ দুজন দুজনকৈ পঠিয়াই দিলে।
इदे बाद प्रभुऐ सत्तर होर चेले रखे कने जीसी-जीसी शेहरे कने जगा पर उनी अपु जाणे दी योजना बणाईयो थी ओथु उना जो दो-दो करिके अग्गे भेजया।
2 আৰু তেওঁলোকক ক’লে, “শস্য সৰহ, কিন্তু বনুৱা তাকৰ; সেই কাৰণে নিজৰ শস্যক্ষেত্ৰলৈ বনুৱা সকলক পঠিয়াই দিবলৈ, শস্যৰ গৰাকীক প্ৰাৰ্থনা কৰা।
कने उनी उना जो बोलया, “पकियो फसला दे खेतर बड़े न; पर मजदूर थोड़े न: इस तांई खेतरे दे मालिके ने बिनती करा, की सै अपणे खेतरां जो बडणे तांई मजदूर भेजी दे।”
3 তোমালোক যোৱা; চোৱা, ৰাংকুকুৰৰ মাজত মই তোমালোকক মেৰ-পোৱালি স্বৰূপে পঠিয়াইছোঁ।
जा; दिखा मैं तुहांजो भेडां सांई भेड़ियां दे बिच भेजदा है।
4 তোমালোকে কোনো ধনৰ মোনা বা জোলোঙা বা পাদুকা নলবা; আৰু বাটত যাওঁতে কাকো সম্ভাষণনজনাবা।
इस तांई ना बटुआ, ना झोली, ना जुते; कने ना ही रस्ते च कुसयो नमस्ते करा।
5 তোমালোকে যি ঘৰত সোমোৱা, তাত প্ৰথমে ক’বা, ‘এই ঘৰৰ কুশল হওক৷’
जिसदे भी घरे जा, पेहले बोला, इस घरे दा कल्याण हो।
6 যদি তাত কুশলৰ পাত্ৰ থাকে, তেনেহলে তোমালোকৰ কুশল সেই লোকৰ ওপৰত থাকিব কিন্তু যদি তাত কুশলৰ পাত্ৰ নাই, তেনেহলে তোমালোকলৈ ঘূৰি আহিব।
अगर ओथु कोई मेहमाना दा आदर करणे बाला होंगा; तां तुहाड़ी आशीष उस पर होणी, नी तां तुहाड़े बाल बापस आई जाणी।
7 আৰু তোমালোকে যি ঘৰত থাকিবা, ততে তেওঁলোকে যি খোৱা বস্তু দিয়ে সেইবোৰকে ভোজন-পান কৰিবা; কিয়নো বনুৱা জন তেওঁৰ বেচৰ যোগ্য। এঘৰৰ পৰা এঘৰলৈ নাযাবা।
उसी घरे च रिया, उस घरे ला तुहांजो जड़ा कुछ मिलदा है, सेई खा पिया; क्योंकि मजदूरे जो तां अपणी मजदूरी मिलणा चाईदी; घरे-घरे मत फिरदे।
8 তোমালোকে যেতিয়া এখন নগৰত সোমোৱা আৰু তাত থকা লোক সকলে তোমালোকক গ্ৰহণ কৰিলে, তেওঁলোকে তোমালোকৰ আগত যি খাবলৈ দিয়ে সেইবোৰকে ভোজন কৰিবা;
कने जिसी शेहरे च जांगे, कने ओथु दे लोक तुहांजो अपणे घरे खुशिया ने अपनांगे, तां जड़ा कुछ तुहाड़े सामणे रखगे सै ही खा।
9 সেই ঠাইত থকা ৰোগী সকলক সুস্থ কৰিবা আৰু ‘ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য তোমালোকৰ ওচৰ আহি পালে’ বুলি তেওঁলোকক ক’বা।
ओथु दे बिमारां जो ठीक करा: कने उना जो बोलणा, परमेश्वरे दा राज्य तुहाड़े बखे आई रिया है।
10 ১০ কিন্তু কোনো নগৰত সোমালে, মানুহবোৰে যদি তোমালোকক গ্ৰহণ নকৰে, সেই নগৰৰ আলিবাটলৈ যাবা আৰু এই কথা ক’বা,
पर जिस शेहरे च जांगे, कने ओथु दे लोक तुहांजो अपनांगे नी, तां उना दे बजारां च जाई करी बोला,
11 ১১ তোমালোকৰ নগৰৰ যি ধুলি আমাৰ ভৰিত লাগি আছে সেই ধুলিও তোমালোকৰ বিৰুদ্ধে জোকাৰি পেলালো, তথাপি এই কথা জানি লোৱা যে ‘ঈশ্বৰৰ ৰাজ্য তোমালোকৰ ওচৰ আহি পালে৷’
तुहाड़े शेहरे दी धुड़ भी, जड़ी साड़े पैरां च लगियो है, असां तुहाड़े सामणे झाड़ी दिन्दे न, तमी ऐ समझी लिया, की परमेश्वरे दा राज्य तुहाड़े बखे आई रिया है।
12 ১২ মই তোমালোকক কওঁ, সেই মহা-বিচাৰৰ দিনা এই নগৰতকৈ চদোমৰ অৱস্থা বেছি সহনীয় হ’ব।
“मैं तुसां ने सच्च बोलदा है, की न्याय बाले रोजे सै शेहरे जिथू दे लोक परमेश्वरे दा बचन नी मंदे, उना दी हालत सदोम दे लोकां दी हालत ला भी जादा भयानक होणी है।”
13 ১৩ হায় হায় কোৰাচীন! হায় হায় বৈৎ-চৈদা! তোমালোক সন্তাপৰ পাত্ৰ; কিয়নো তোমালোকৰ মাজত যিবোৰ পৰাক্ৰম কাৰ্য কৰা হৈছিল, সেইবোৰ কাৰ্য তুৰ আৰু চীদোনত যদি কৰিলোঁ হয়, তেতিয়া তাৰ নিবাসী সকলে বহু দিনৰ আগেয়ে চট পিন্ধি, ছাইত বহি অনুতাপ কৰিলেহেঁতেন।
“हाय! खुराजीन शेहर कने बैतसैदा शेहर दे लोको! जड़े अनोखे कम्म तुहाड़े शेहरे च कितयो न, अगर सै कम्म सूर कने सैदा शेहरे च किते जांदे, तां सै ऐ दसणे तांई की उना अपणे पापां ला पश्चाताप करी लिया है, तां बड़े पेहले टाट ओढ़ी लेंदे, कने धुड़ी अपणे उपर छिड़की लेंदे।”
14 ১৪ কিন্তু মহা-বিচাৰৰ দিনা তোমালোকৰ দশাতকৈ তুৰ আৰু চীদোনৰ দশা সহিবলৈ বেছি সহনীয় হ’ব।
की परमेश्वरे दे न्याय दे रोज जड़ी सजा सूर कने सैदा शेहरे दे लोकां जो देणी है, सै सजा तुहाड़िया सजा ला घट होणी है।
15 ১৫ হে কফৰনাহূম, তুমি ভাবা নে, তুমি স্বৰ্গলৈ তোলা হ’বা বুলি? তুমি নৰকলৈহে পেলোৱা হ’বা। (Hadēs g86)
हे कफरनहूम शेहरे दे लोको तुसां क्या स्वर्गे दीकर उच्चे किते जाणे न? तुसां तां पताल लोक दीकर थले किते जाणे न। (Hadēs g86)
16 ১৬ যি কোনোৱে তোমালোকৰ কথা শুনে, তেওঁ মোৰো কথা শুনে৷ যি কোনোৱে তোমালোকক অগ্ৰাহ্য কৰে, তেওঁ মোকো অগ্ৰাহ্য কৰে আৰু যি কোনোৱে মোক অগ্ৰাহ্য কৰে, তেওঁ মোক পঠোৱা জনকো অগ্ৰাহ্য কৰে।”
“जड़ा तुहाड़ी सुणदा है, सै मेरी सुणदा है, जड़ा तुहांजो तुच्छ समजदा है, सै मिंजो भी तुच्छ समझदा है; कने जड़ा मिंजो तुच्छ समजदा है, सै मेरे भेजने बाले जो भी तुच्छ समजदा है।”
17 ১৭ পাছত সেই সত্তৰ জনে আনন্দেৰে ঘূৰি আহি ক’লে, “হে প্ৰভু, আপোনাৰ নামৰ দ্বাৰাই ভূতবোৰো আমাৰ বশীভূত হ’ল।”
सै सत्तर चेले खुशिया ने बापस आई करी बोलणा लग्गे, प्रभु जी, बुरियां आत्मा भी साड़ी गल्ल मन्नी जालू असां उना जो तेरे नाऐ ने हुकम दिता।
18 ১৮ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “স্বৰ্গৰ পৰা বিজুলীৰ নিচিনাকৈ, মই চয়তানক পৰা দেখিলোঁ।
यीशुऐ उना ने बोलया, जालू बुरियां आत्मा तुहाड़ा हुकम मनया, तां मैं शैताने जो बिजलिया सांई स्वर्गे ला पोंदे दिखया।
19 ১৯ চোৱা, সাপ আৰু কেঁকোৰা-বিছা গচকিবলৈ আৰু শত্ৰুৰ সকলো পৰাক্ৰমৰ ওপৰত তোমালোকক ক্ষমতা দিলোঁ; তাতে একোৱে তোমালোকৰ কোনো প্ৰকাৰে অন্যায় কৰিব নোৱাৰিব।
मैं तुहांजो सपां कने बिच्छुआं जो मारणे, कने शैताने दी शक्तिया पर हक दितया है; कने कुसा भी चीजा ने तुहांजो कोई नुकसान नी होणा।
20 ২০ তথাপি ভূতৰ আত্মাবোৰ যে তোমালোকৰ বশীভূত হ’ল, সেই কথাত আনন্দ নকৰি, তোমালোকৰ নাম যে স্বৰ্গত লিখাহৈছে, সেই বাবেহে অধিক আনন্দ কৰা।”
पर तुसां इसला खुश मत होआ, की बुरियां आत्मा तुहाड़ा हुकम मंदियां न, पर इसला खुश होआ की तुहाड़े ना स्वर्गे च लिखयो न।
21 ২১ সেই ক্ষণতে তেওঁ পবিত্ৰ আত্মাত উল্লাসিত হৈ ক’লে, “হে পিতৃ, স্বৰ্গ আৰু পৃথিৱীৰ প্ৰভু, তুমি জ্ঞানী আৰু বিদ্যাৱন্ত লোকৰ পৰা এইবোৰ কথা গুপুতে ৰাখি, শিশু সকলৰ আগত প্ৰকাশ কৰিলা, এই বাবে তোমাক ধন্যবাদ দিওঁ৷ হয় পিতৃ, সেইদৰে তোমাৰ দৃষ্টিত সন্তোষজনক হোৱা কাৰণে তোমাক ধন্যবাদ দিওঁ।”
तालू सै पबित्र आत्मा च होईकरी खुश होई गिया, कने बोलया, पिता जी, स्वर्गे कने धरतिया दे प्रभु, मैं तेरा धन्यबाद करदा है, की तू इना गल्लां जो ज्ञानिया कने समजदारां ला लुकाई रखया, कने बचयां पर प्रगट कितया है, पिता जी, क्योंकि तिजो ऐई खरा लग्गा।
22 ২২ “মোৰ পিতৃয়ে তোমালোকক মোৰ ওপৰত সমৰ্পন কৰিছেআৰু পুত্ৰ নো কোন, পিতৃৰ বাহিৰে কোনেও এই বিষয়ে নাজানে; আৰু পিতৃ নো কোন, সেই বিষয়ে পুত্ৰৰ বাহিৰে আন কোনেও নাজানে আৰু যি জনৰ আগত পুত্ৰই তেওঁক প্ৰকাশ কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰে, তেওঁৰ বাহিৰে আন কোনেও জানিব নোৱাৰে।”
“मेरे पिता मिंजो सब कुछ देई दितया है; कने कोई नी जाणदा है की पुत्र कुण है सिर्फ पिता ही जाणदा है, कने पिता कुण है ऐ भी कोई नी जाणदा, सिर्फ पुत्र जाणदा कने सै जिदे पर पुत्र उसयो प्रकट करणा चांगा।”
23 ২৩ ইয়াৰ পাছত যীচুৱে শিষ্য সকলৰ ফালে ঘূৰি গুপুতে ক’লে, “তোমালোকে যি যি দেখিছা সেইবোৰ দেখা চকুবোৰ ধন্য;
तालू यीशुऐ चेलयां पासे मुड़ी करी उना जो एकांत च बोलया, “धन्य न सै हखी, जड़ियां गल्लां तुसां दिखदे न उना गल्लां जो सै भी दिखदियां न।
24 ২৪ কিয়নো মই তোমালোকক কওঁ যে, তোমালোকে যি যি দেখিছা, তাক অনেক ভাৱবাদী আৰু ৰজাই দেখিবলৈ ইচ্ছা কৰিও দেখিবলৈ নাপালে আৰু তোমালোকে যি যি শুনিছা, সেই বিষয়ে অনেকে শুনিবলৈ ইচ্ছা কৰিও, শুনিবলৈ নাপালে।”
क्योंकि मैं तुहांजो ने बोलदा है, की परमेश्वरे दे संदेश देणेबाले मते लोक कने राजे चांदे थे, की जड़ियां गल्लां तुसां दिखदे न उना जो दिखा; पर नी दिखियां कने जड़ियां गल्लां तुसां सुणदे न उना जो सुंणा, पर नी सुणियां।”
25 ২৫ ইয়াৰ পাছত এজন বিধান পণ্ডিতে উঠি যীচুক পৰীক্ষা কৰি চোৱাৰ ছলেৰে সুধিলে, “হে গুৰু, মই কি কৰি অনন্ত জীৱনৰ অধিকাৰী হম?” (aiōnios g166)
इक दिन जालू यीशु लोकां जो सिखा दा था तां इक यहूदी मूसा दी व्यवस्था जो सिखाणे बालयां चे उठया; कने ऐ बोली करी उदी परख लेंणा लग्गा, “गुरू जी, हमेशा दी जिन्दगिया दा बारिस बणने तांई मैं क्या करे?” (aiōnios g166)
26 ২৬ তেতিয়া যীচুৱে ক’লে, “বিধানত কি লিখা আছে? তুমি কেনেকৈ বিধান-শাস্ত্ৰ পঢ়িছা?”
यीशुऐ उसयो बोलया, “मूसा दी व्यवस्था च क्या लिखया है? तू उना जो कियां समझदा है?”
27 ২৭ তেওঁ উত্তৰ দি ক’লে, “তুমি সকলো হৃদয়, সকলো প্ৰাণ, সকলো শক্তি আৰু সকলো চিত্তেৰে তোমাৰ প্ৰভু পৰমেশ্বৰক প্ৰেম কৰা, আৰু তোমাৰ চুবুৰীয়াক নিজৰ নিচিনাকৈ প্ৰেম কৰা।”
उनी जबाब दिता, “तू अपणे प्रभु परमेश्वरे सोगी अपणे सारे तन मन कने अपणे सारे प्राण कने अपणे सारे जोरे ने कने अपणिया सारिया अकला ने प्यार कर; कने अपणे पड़ोसिये ने अपणयां सांई प्यार रख।”
28 ২৮ তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি সঠিক উত্তৰ দিলা; ইয়াকে কৰা তেতিয়া তুমি অনন্ত জীৱন পাবা৷”
यीशुऐ उसयो बोलया, “तू ठीक जबाब दिता, ऐई कर तां तिजो हमेशा दी जिन्दगी मिलणी।”
29 ২৯ কিন্তু তেওঁ নিজকে নিৰ্দ্দোষী বুলি প্ৰমাণিত কৰিবলৈ ইচ্ছা কৰি যীচুক ক’লে, “মোৰ চুবুৰীয়া নো কোন?”
पर उनी अपणे कम्मा जो सही ठेहराणे तांई यीशुऐ ला पुछया, तां मेरा पड़ोसी कुण है?
30 ৩০ তেতিয়া যীচুৱে সমিধান দি ক’লে, “এজন মানুহ যিৰূচালেমৰ পৰা যিৰীহো নগৰলৈ গৈ আছিল; যাওঁতে বাটতে তেওঁ ডকাইতৰ হাতত পৰিল; তেতিয়া সিহঁতে তেওঁক বিবস্ত্ৰ কৰি মৰিয়াই, বস্তু-বাহানি লৈ আধামৰাকৈ মাৰি এৰি থৈ গুচি গ’ল।
यीशुऐ उसयो इक कहाणिया दे जरिये जबाब दिता, इक माणु यरूशलेम शेहर ला यरीहो शेहर जो चलया था, कने डाकुयाँ उस पर हमला करी दिता कने उदे कपड़े उतारी दिते, कने उसयो मारी-कुट्टी करी अदमरा करी के छडी गे।
31 ৩১ এনেতে কোনো এজন পুৰোহিত সেই বাটেদি গৈছিল; পাছত তেওঁ সেই মানুহ জনক দেখি, এফলীয়া হৈ গ’ল।
कने इयां होया की उस रस्ते चे इक यहूदी याजक चलया था, पर याजके उसयो दिखीकरी उदी कोई मदद नी किती कने ओथु ला चली गिया।
32 ৩২ সেইদৰে এজন লেবীয়েও সেই ঠাই পোৱাত মানুহ জনক দেখি এফলীয়া হৈ গ’ল।
इयां ही इक लेवी जड़ा यहूदी मंदरे च कम्म करदा था उसा जगा पर आया, उनी भी उसयो दिखीकरी उदी कोई मदद नी किती कने दुज्जे पासे ला चली गिया।
33 ৩৩ কিন্তু এজন চমৰীয়াই যাত্ৰা কৰি গৈ থাকোতে, সেই মানুহ জন পৰি থকা ঠাই পালে; তাতে মানুহ জনক দেখি তেওঁৰ মৰম উপজিল আৰু তেওঁ মানুহ জনৰ ওচৰলৈ আহিল৷
पर इक सामरिया प्रदेश दा इक माणु उसा जगा ला निकलया जिथू सै जख्मी माणु पिया था, उसयो दिखीकरी उस पर तरस आई गिया।
34 ৩৪ তেওঁ মানুহ জনৰ গাত তেল আৰু দ্ৰাক্ষাৰস বাকি দি ঘাঁবোৰ বান্ধিলে; পাছত নিজৰ বাহনৰ ওপৰত বহুৱাই আলহী-ঘৰলৈ লৈ গ’ল আৰু তেওঁক শুশ্ৰূষা কৰিলে।
कने उदे बखे आई करी उनी उदे जखमा पर तेल कने दाखरस लाईकरी पट्टी बन्नी, कने अपणिया सवारिया पर चड़ाई करी उसयो संरा च लेई गिया, कने उदी सेबा किती।
35 ৩৫ পাছদিনা তেওঁ দুটা দীনাৰীউলিয়াই আলহী-ঘৰৰ গৰাকীক দি ক’লে, ‘এওঁক শুশ্ৰূষা কৰিবা আৰু যি অধিক খৰচ হয়, সেয়া মই উভতি আহিলে পৰিশোধ কৰিম’।
दूऐ रोजे उनी दो दीनार (दो दीनार मतलब दो दिना दी मजदूरी) देईकरी उसा सरां दे मालके जो दिते, कने बोलया, इसदी सेबा करनयो, कने जड़ा कुछ तेरा होर लगगा, सै मैं तिजो बापस आई करी देई दिंगा।
36 ৩৬ এই তিনি জনৰ মাজত, ডকাইতৰ হাতত পৰা সেই মানুহ জনৰ কোন জনক চুবুৰীয়া বুলি ভাবিছা?”
तालू यीशुऐ पुछया “हुण तेरिया समझा च जिस पर डाकुआं हमला कितया था, उदा इना तिन्ना चे पड़ोसी कुण होया?”
37 ৩৭ তেতিয়া বিধান পণ্ডিত জনে ক’লে, “যি জনে তেওঁক দয়া কৰিলে, তেৱেঁই।” তেতিয়া যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমিও সেইদৰে কৰা।”
उनी बोलया, “सै ही जिनी उस पर तरस खादा था।” यीशुऐ उसयो बोलया, “जा, तू भी इयां ही कर।”
38 ৩৮ পাছত তেওঁলোকে আগবাঢ়ি যাওঁতে, যীচুৱে এখন গাৱঁত সোমাল; সেই গাঁৱত মাৰ্থা নামেৰে এজনী মহিলাই তেওঁক আদৰণি জনাই নিজৰ ঘৰত আলহী কৰি ৰাখিলে;
यीशु कने उदे चेले जालू चलयो थे, तां सै इक ग्रांऐ च गिया, ओथु मार्था नाऐ दी इकी जनानिया उसयो अपणे घरे ओंणे दा नियोता दिता।
39 ৩৯ আৰু তেওঁৰ ভনীয়েক মৰিয়মে প্ৰভু যীচুৰ চৰণৰ ওচৰত বহি তেওঁৰ বাক্য শুনি থাকিল।
कने मरियम नाऐ दी उसा दी इक बेंहण थी; सै प्रभु दे पैरां बखे बेईकरी उदी शिक्षा जो सुणा दी थी।
40 ৪০ কিন্তু মাৰ্থাই আহাৰ যোগাৰৰ বাবে বহুত ব্যস্ত আছিল৷ তেওঁ যীচুৰ ওচৰলৈ আহি ক’লে “হে প্ৰভু, মোৰ ভনীয়ে মোক যে অকলশৰে কাম কৰিবলৈ এৰি দিছে এয়া আপুনি মন নকৰে নে? সেয়েহে সহায় কৰিবলৈ তাইক আজ্ঞা দিয়ক।”
पर मार्था रोटियां बणादे-बणादे घबराई गेई कने उदे बखे आई करी बोलणा लग्गी, प्रभु जी, क्या तिजो जरा भी चिंता नी है की मेरिया बेंहणा मिंजो सारे कम्म करणे तांई किल्ला छडी दितया है? इस तांई उसा जो बोल, की मेरी मदद कर।
41 ৪১ কিন্তু প্ৰভুৱে উত্তৰত তেওঁক ক’লে, “মাৰ্থা, মাৰ্থা, তুমি বহু বিষয়ত চিন্তিত আৰু ব্যস্ত হৈ আছা, কিন্তু মাত্ৰ এটা বিষয়হে প্ৰয়োজনীয়৷
यीशुऐ उसा जो जबाब दिता, “मार्था, हे मार्था; तू बड़ियां गल्लां तांई चिन्ता करदी कने घबरांदी है।
42 ৪২ মৰিয়মে সেই উত্তম বিষয়টো মনোনীত কৰিলে, তেওঁৰ পৰা সেইটো নিয়া নহব।”
पर इक ही गल्ला दी चिंता करणे दी जरूरत है, कने मरियमा से कम्म तोपी लिया है, कने इसा जो इसला दूर नी किता जाणा है।”

< লূক 10 >