< বিলাপ-গাথা 3 >
1 ১ যিহোৱাৰ ক্ৰোধৰ দণ্ডৰ দ্বাৰাই দুখ ভোগ কৰা পুৰুষজন ময়েই।
IO [son] l'uomo che ha veduta afflizione, Per la verga dell'indegnazion del Signore.
2 ২ তেওঁ মোক খেদি পঠিয়ালে আৰু মোক পোহৰত নহয়, কিন্তু অন্ধকাৰৰ পথতহে গমন কৰালে।
Egli mi ha condotto, e fatto camminar nelle tenebre, E non nella luce.
3 ৩ নিশ্চয়কৈ তেওঁ মোক বিমুখ কৰিলে; ওৰে দিনটো তেওঁ মোৰ অহিতে নিজ হাত চলায়।
Certo, egli mi ritorna addosso, E rivolge la sua mano [contro a me] tuttodì.
4 ৪ তেওঁ মোৰ মাংস আৰু ছাল জীৰ্ণ কৰিলে; তেওঁ মোৰ হাড়বোৰ ভাঙিলে।
Egli ha fatta invecchiar la mia carne, e la mia pelle; Egli mi ha fiaccate le ossa.
5 ৫ তেওঁ মোৰ অহিতে চাৰিওফালে তিক্ততা আৰু শ্ৰান্তিৰূপ গড়েৰে অৱৰোধ কৰিলে।
Egli ha fatti degli edificii contro a me, E [mi] ha intorniato di tosco e di affanno.
6 ৬ বহু সময় ধৰি মৃত্যু হোৱা মানুহৰ দৰে, তেওঁ মোক অন্ধকাৰ ঠাইবোৰত বাস কৰালে।
Egli mi ha fatto dimorare in luoghi tenebrosi, A guisa di quelli che son morti già da lungo tempo.
7 ৭ মই ওলাই যাব নোৱাৰাকৈ তেওঁ মোৰ চাৰিওফালে বেৰা দিলে। তেওঁ মোৰ শিকলি গধূৰ কৰিলে।
Egli mi ha assiepato d'ogn'intorno, sì che non posso uscire; Egli ha aggravati i miei ceppi.
8 ৮ যদিও মই সহায়ৰ বাবে চিঞৰি কাতৰোক্তি কৰিছোঁ, তথাপি তেওঁ মোৰ প্ৰাৰ্থনালৈ কাণ নিদিয়ে।
Eziandio quando grido e sclamo, Egli chiude il passo alla mia orazione,
9 ৯ তেওঁ মোৰ পথবোৰ কটা শিলেৰে বন্ধ কৰিলে; মই লোৱা প্রতিটো বাটেই বেঁকা।
Egli ha chiuse le mie vie di pietre conce a scarpello, Ha rinvolti i miei sentieri.
10 ১০ মোৰ পক্ষে তেওঁ খাপ দি থকা ভালুক, গুপুত ঠাইত থকা সিংহৰ দৰে।
Egli mi [è stato] un orso all'agguato, Un leone ne' [suoi] nascondimenti.
11 ১১ তেওঁ মোৰ বাট আওবাট কৰিলে। তেওঁ মোক চকুলোৰে পৃথক কৰিলে, আৰু মোক অনাথ কৰিলে।
Egli ha traviate le mie vie, Mi ha tagliato a pezzi, mi ha renduto desolato.
12 ১২ তেওঁ নিজৰ ধনু ভিৰাই ল’লে আৰু মোলৈ লক্ষ্য কৰি কাঁড় মাৰিলে।
Egli ha teso l'arco suo, E mi ha posto come un bersaglio incontro alle saette.
13 ১৩ তেওঁ নিজৰ তূণৰ বাণ মোৰ মৰ্ম্মস্থানত সুমুৱালে।
Egli mi ha fitti nelle reni Gli strali del suo turcasso.
14 ১৪ মই মোৰ লোকসকলৰ হাহি উদ্ৰেক কৰা ব্যক্তি হৈ পৰিলোঁ, দিনে দিনে তেওঁলোকৰ বিদ্রূপাত্মক গানৰ বিষয় হৈছোঁ।
Io sono in derisione a tutti i popoli, [E son] la lor canzone tuttodì.
15 ১৫ তেওঁ মোক তিতাৰে পূৰ কৰিলে আৰু মোক অধিককৈ নাগদানা খুৱালে।
Egli mi ha saziato di amaritudini, Mi ha inebbriato di assenzio.
16 ১৬ খোৱা বস্তুত মিহলি হোৱা শিল গুটিৰে তেওঁ মোৰ দাঁতো ভাঙিলে; তেওঁ মোক ছাঁইলৈ ঠেলি পঠিয়ালে।
Egli mi ha stritolati i denti con della ghiaia, Mi ha voltolato nella cenere.
17 ১৭ তুমি মোৰ জীৱনৰ পৰা শান্তি আঁতৰ কৰিলা; মই মঙ্গল পাহৰিলোঁ।
E tu hai allontanata l'anima mia dalla pace, Ed io ho dimenticato il bene.
18 ১৮ গতিকে মই ক’লো, “মোৰ জাকজমকতা শেষ হৈ গ’ল, সেয়ে মোৰ আশা অৱশ্যেই যিহোৱাৰ পৰা আহিব!”
E ho detto: Il Signore ha fatta perire la mia forza, E la mia speranza.
19 ১৯ মোৰ দুখ আৰু তাড়না সোঁৱৰণ কৰোঁতে, মই নাগদানা আৰু বিহ সোঁৱৰণ কৰোঁ।
Ricordati della mia afflizione, E del mio esilio; del tosco e dell'assenzio.
20 ২০ মোৰ প্ৰাণৰ সোঁৱৰণত সেইবোৰ এতিয়াও আছে আৰু মোৰ প্ৰাণ মোৰ অন্তৰত নত হৈছে।
L'anima mia se [ne] ricorda del continuo, E se [ne] abbatte in me.
21 ২১ কিন্তু মোৰ মনত ইয়াক পুনৰায় সোঁৱৰণ কৰোঁ, এই হেতুকে মোৰ আশা আছে।
Questo mi torna alla mente, Perciò spererò [ancora].
22 ২২ আমি যে সম্পূৰ্ণ শেষ নহলোঁ, এইটোৱে যিহোৱাৰ বিশ্ৱাসযোগ্য নিয়ম; কিয়নো তেওঁৰ কৰুণাময় কাৰ্যৰ শেষ নাই!
Se non siamo stati del tutto consumati, [È per] le benignità del Signore; Perciocchè le sue misericordi non son venute meno;
23 ২৩ তেওঁৰ কৰুণাময় কাৰ্য প্ৰতি প্ৰভাততে নতুন হয়; তোমাৰ বিশ্বস্ততা মহৎ!
Si rinnovano ogni mattina; La tua lealtà [è] grande.
24 ২৪ মোৰ প্ৰাণে কয়, “যিহোৱায়েই মোৰ অংশ,” এই হেতুকে মই তেওঁত ভাৰসা কৰিম।
Il Signore [è] la mia parte, ha detto l'anima mia; Perciò spererò in lui.
25 ২৫ যিহোৱালৈ অপেক্ষা কৰোঁতা সকললৈ, তেওঁক বিচাৰোঁতাসকলৰ জীৱনলৈ তেওঁ মঙ্গলময়।
Il Signore [è] buono a quelli che l'aspettano, All'anima [che] lo ricerca.
26 ২৬ যিহোৱাৰ পৰিত্ৰাণলৈ আশা কৰি নীৰৱে বাট চাই থকাই ভাল।
Buona cosa [è] di aspettare in silenzio La salute del Signore.
27 ২৭ যৌৱন-কালত যুৱলি বোৱাই মানুহৰ পক্ষে মঙ্গলময়।
Buona cosa [è] all'uomo di portare il giogo Nella sua giovanezza.
28 ২৮ তেওঁ তাৰ ওপৰত যুৱলি দিয়াৰ কাৰণে সি অকলেই বহি থাকক আৰু নিজম দি থাকক।
Sieda egli pur solitario, ed in silenzio, Se Dio gliel'ha imposto!
29 ২৯ সি নিজৰ মুখ ধূলিত ৰাখক; কিজানি আশা হ’ব পাৰে।
Metta pur la sua bocca nella polvere! Forse, ci sarà ancora speranza;
30 ৩০ সি তাৰ প্ৰহাৰ কৰা জনলৈ গাল পাতি দিয়ক, সি নিন্দাৰে পৰিপূৰ্ণ হওঁক,
Porga pur la guancia a chi lo percuote; Si sazî pur di vituperio!
31 ৩১ যাতে প্ৰভুৱে চিৰকাললৈকে তাক ত্যাগ নকৰিব!
Poichè il Signore non rigetta in perpetuo;
32 ৩২ যদিও তেওঁ কষ্ট দিয়ে, তথাপি তেওঁৰ অধিক দয়া অনুসাৰে কৃপা কৰিব।
Anzi, se affligge, ha altresì compassione, Secondo la moltitudine delle sue benignità.
33 ৩৩ কিয়নো তেওঁ নিজ ইচ্ছাৰে কষ্ট নিদিয়ে, বা মানুহৰ সন্তান সকলক বেজাৰ নিদিয়ে।
Perciocchè s'egli affligge, E addolora i figliuoli degli uomini, Non lo fa volentieri.
34 ৩৪ পৃথিৱীৰ আটাই বন্দীবোৰক ভৰিৰ তলত গুড়ি কৰা,
Mentre altri trita sotto i suoi piedi Tutti i prigioni della terra;
35 ৩৫ সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ আগত মানুহৰ স্বত্ব গুচুউৱা,
Mentre altri pervertisce la ragion dell'uomo, Nel cospetto dell'Altissimo;
36 ৩৬ আৰু মানুহৰ গোচৰত তাক অন্যায় কৰা - যিহোৱাই জনো সেইবোৰৰ বিষয়ে নেদেখে?
Mentre altri fa torto all'uomo nella sua lite; Il Signore nol vede egli?
37 ৩৭ প্ৰভুৱে আজ্ঞা নকৰাকৈ, কোন ব্যক্তিয়ে কোৱা বাক্য সিদ্ধ হয়?
Chi [è] colui che abbia detta [qualche cosa], e quella sia avvenuta, Che il Signore non l'abbia comandata?
38 ৩৮ সৰ্ব্বোপৰি জনাৰ মুখৰ পৰা মঙ্গল আৰু অমঙ্গল নোলায়?
Non procedono i mali ed i beni Dalla bocca dell'Altissimo?
39 ৩৯ জীৱিত মানুহে কিয় আপত্তি কৰে? মানুহে নিজ পাপৰ দণ্ডৰ বাবে কিয় আপত্তি কৰে?
Perchè si rammarica l'uomo vivente? [Perchè si rammarica] l'uomo della pena del suo peccato?
40 ৪০ আহাঁ, আমি বিচাৰ কৰি আমাৰ নিজ পথবোৰ পৰীক্ষা কৰোঁহক আৰু পুনৰায় যিহোৱালৈ ঘূৰোহঁক।
Esaminiamo le nostre vie, E ricerchiamo[le] e convertiamoci al Signore.
41 ৪১ স্বৰ্গনিবাসী ঈশ্বৰলৈ আমাৰ হৃদয় আৰু হাত তুলি প্রাৰ্থনা কৰোঁহক।
Alziamo i nostri cuori, e le palme delle mani, A Dio ne' cieli, [dicendo: ]
42 ৪২ “আমি অপৰাধ আৰু বিদ্ৰোহ কৰিলোঁ, সেয়ে তুমিও আমাক ক্ষমা নকৰিলা।
Noi abbiam misfatto, e siamo stati ribelli; [E] tu non hai perdonato.
43 ৪৩ তুমি নিজকে ক্ৰোধেৰে ঢাকিলা আৰু আমাক পাছে পাছে খেদিলা। তুমি আমাক হত্যা কৰিলা, আৰু আমাক তুমি দয়া নকৰিলা।
Tu [ci] hai coperti d'ira, e ci hai perseguitati; Tu hai ucciso [e] non hai risparmiato.
44 ৪৪ তুমি নিজকে মেঘে সৈতে ঢাকিলা, সেয়ে কোনো প্ৰাৰ্থনাই ভেদ কৰিব নোৱাৰিলে।
Tu hai distesa una nuvola intorno a te, Acciocchè l'orazione non passasse.
45 ৪৫ তুমি আমাক লোক সমূহৰ মাজত পৰিত্যক্ত আৰু অস্বীকাৰ কৰিলা।
Tu ci hai fatti essere spazzature, Ed abbominio, per mezzo i popoli.
46 ৪৬ আমাৰ আটাই শত্ৰুৱে আমাৰ অহিতে মুখ বহলকৈ মেলি ঠাট্টা কৰিলে।
Tutti i nostri nemici hanno aperta la bocca contro a noi.
47 ৪৭ সেই গাতৰ ভয়, নিৰ্জনতা আৰু নিষ্পেষণ, আমালৈ একেলগে আহিছে।”
Noi siamo incorsi in ispavento, ed in fossa; In desolazione, ed in fiaccamento.
48 ৪৮ মোৰ জাতিস্বৰূপা জীয়াৰীৰ নিষ্পেষণৰ কাৰণে, মোৰ চকুৰ পৰা পানীৰ সোঁত বৈছে।
L'occhio mio cola in rivi d'acque, Per lo fiaccamento della figliuola del mio popolo.
49 ৪৯ মোৰ চকুৰ পানী নিগৰে, আৰু ই ক্ষান্ত নহয় আৰু শেষ নোহোৱাকৈ নিগৰে;
L'occhio mio stilla, senza posa, E non ha alcuna requie;
50 ৫০ যেতিয়ালৈকে যিহোৱাই স্বৰ্গৰ পৰা তললৈ চাই দৃষ্টি নকৰে।
Finchè il Signore non riguarda, E non vede dal cielo.
51 ৫১ মোৰ নগৰৰ আটাই জীয়াৰীৰ কাৰণে মোৰ চকুৱে মোৰ প্ৰাণক দুখ দিছে।
L'occhio mio affanna l'anima mia, Per tutte le figliuole della mia città.
52 ৫২ শত্ৰুবোৰে বিনাকাৰণত পক্ষী চিকাৰ কৰাৰ দৰে, মোক নিৰ্দয়ভাবে চিকাৰ কৰিলে।
Quelli che senza cagione, mi son nemici, Mi han cacciato del continuo, come un uccelletto;
53 ৫৩ তেওঁলোকে অন্ধকূপত মোৰ প্ৰাণ সংহাৰ কৰিলে আৰু মোৰ ওপৰত এটা শিল ৰাখি হ’ল।
Hanno troncata la vita mia, e [l'hanno messa] nella fossa; Ed hanno gettate delle pietre sopra me.
54 ৫৪ মোৰ মূৰৰ ওপৰেদি পানী বৈ গ’ল; মই কলোঁ যে, “মই উচ্ছন্ন হলোঁ!”
Le acque mi hanno inondato fin sopra il capo; Io ho detto: Io son riciso.
55 ৫৫ হে যিহোৱা, মই দ অন্ধকূপৰ পৰা তোমাৰ নাম ললোঁ।
Io ho invocato il tuo Nome, o Signore, Dalla fossa de' luoghi bassissimi.
56 ৫৬ যেতিয়া মই ক’লো, “সহায় পাবলৈ কৰা মোৰ কাতৰোক্তিলৈ তুমি কাণত সোপা নিদিবা।” তেতিয়া তুমি মোৰ ধ্বনি শুনিলা।
Tu hai udita la mia voce; Non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, ed al mio grido.
57 ৫৭ তোমাৰ নাম লোৱা দিনত, তুমি ওচৰ চাপি আহি ক’লা, “ভয় নকৰিবা!”
Tu ti sei accostato al giorno che io ti ho invocato; Tu hai detto: Non temere.
58 ৫৮ হে প্ৰভু, তুমি মোৰ প্ৰাণৰ অভিযোগ প্ৰতিবাদ কৰিলা; তুমি মোৰ জীৱন মুক্ত কৰিলা।
O Signore, tu hai dibattute le querele dell'anima mia; Tu hai riscossa la vita mia.
59 ৫৯ হে যিহোৱা, তেওঁলোকে মোলৈ কৰা অন্যায় তুমি দেখিছা; মোৰ গোচৰ বিচাৰ কৰা।
O Signore, tu vedi il torto che mi è fatto; Giudica la mia causa.
60 ৬০ তেওঁলোকৰ আটাই প্ৰতিকাৰৰ কাৰ্য আৰু মোৰ অহিতে কৰা তেওঁলোকৰ সকলো আলচ তুমি দেখিলা।
Tu vedi tutte le lor vendette, Tutti i lor pensieri contro a me.
61 ৬১ হে যিহোৱা, তেওঁলোকৰ ধিক্কাৰ আৰু মোৰ অহিতে কৰা তেওঁলোকৰ সকলো আলোচনা তুমি শুনিলা।
Tu odi, Signore, i loro obbrobri, Tutte le lor macchinazioni contro a me;
62 ৬২ তুমি মোৰ অহিতে উঠাবোৰৰ ওঁঠৰ বাক্য আৰু গোটেই দিন মোৰ বিৰুদ্ধে কৰা তেওঁলোকৰ কল্পনা শুনিলা।
Le parole di quelli che mi si levano incontro, Ed i ragionamenti che tengono contro a me tuttodì.
63 ৬৩ তুমি তেওঁলোকৰ বহা আৰু উঠা দেখা; মই তেওঁলোকৰ ঠাট্টাৰ গানৰ বিষয়।
Riguarda, quando si seggono, e quando si levano; Io [sono] la lor canzone.
64 ৬৪ হে যিহোৱা, তেওঁলোকৰ হাতৰ কাৰ্য অনুসাৰে তুমি তেওঁলোকক প্ৰতিফল দিয়া।
O Signore, rendi loro la retribuzione, Secondo le opere delle lor mani.
65 ৬৫ তুমি তেওঁলোকক মনৰ জঠৰতা প্ৰদান কৰা; তোমাৰ শাও তেওঁলোকৰ ওপৰত পৰক।
Da' loro ingombramento di cuore, La tua maledizione.
66 ৬৬ তুমি ক্ৰোধত তেওঁলোকৰ পাছে পাছে খেদি যোৱা আৰু যিহোৱাৰ আকাশ-মণ্ডলৰ তলৰ পৰা তেওঁলোকক উচ্ছন্ন কৰা।
Perseguili in ira, E disperdili di sotto al cielo del Signore.