< যোনা 3 >
1 ১ তাৰ পাছত দ্বিতীয়বাৰৰ বাবে যিহোৱাৰ বাক্য যোনাৰ ওচৰলৈ আহিল।
To pacoengah vai hnetto haih Angraeng ih lok Jonah khaeah phak,
2 ২ তেওঁ ক’লে, “তুমি উঠি সেই মহানগৰ নীনবিলৈ যোৱা আৰু মই যি কথা তোমাক ক’বলৈ দিম, সেই কথা তাত ঘোষণা কৰিবা।”
angthawk ah, kalen pui, Nineveh vangpui ah caeh loe, kang paek ih lok to taphong ah, tiah a naa.
3 ৩ তেতিয়া যোনাই যিহোৱাৰ কথা অনুসাৰে নীনবিলৈ গ’ল। নীনবি এখন অতি ডাঙৰ নগৰ আছিল; গোটেই নগৰখন ঘূৰিবলৈ তিনি দিনৰ সময় লাগে।
To pongah Jonah loe angthawk moe, Angraeng ih lok baktih toengah, Nineveh vangpui ah a caeh. Nineveh loe kalen parai vangpui ah oh moe, ni thumto thung caeh ih vangpui ah oh.
4 ৪ যোনাই সেই নগৰত সোমাই এদিনৰ বাট গ’ল আৰু এই কথা ঘোষণা কৰিলে, “চল্লিশ দিনৰ পাছত নীনবি ধ্বংস হৈ যাব।”
Nito caeh pacoengah Jonah loe vangpui thungah akunh, to ah ni qui palito thung oh pacoengah, Nineveh vangpui to amtim tih boeh, tiah acoehaih lok to a thuih pae.
5 ৫ তেতিয়া নীনবিৰ লোকসকলে ঈশ্বৰক বিশ্বাস কৰিলে আৰু তাৰ কাৰণে উপবাস ঘোষণা কৰিলে; ডাঙৰৰ পৰা সৰুলৈকে সকলোৱে চট্ কাপোৰ পিন্ধিলে।
To naah Nineveh vangpui thung ih kaminawk mah Sithaw to tang o, buhzah han taphong o, kathoeng koek hoi kalen koek khoek to kaminawk boih buri kahni to angkhuk o.
6 ৬ শীঘ্রেই সেই খবৰ গৈ ৰজাৰ কাণত পৰিল। তেতিয়া তেওঁ সিংহাসন এৰি উঠি আহিল আৰু গাৰ পৰা ৰাজবস্ত্ৰ সোলোকাই চট্ কাপোৰ পিন্ধি ছাঁইত বহিল।
To lok tamthang to Nineveh siangpahrang khaeah phak, to naah anih loe angmah ih angraeng tangkhang nui hoiah angthawk tahang moe, siangpahrang khukbuen to angkhring, buri kahni angkhuk pacoengah, maiphu thungah anghnut.
7 ৭ তাৰ পাছত তেওঁ নীনবিত তেওঁৰ আৰু তেওঁৰ মন্ত্ৰীসকলৰ যোগেদি এই আদেশ ঘোষণা কৰালে: “মানুহ বা পশু, গৰু বা মেৰ-ছাগৰ জাক কোনেও একো বস্তুৰ আস্বাদ নলওক; আহাৰ কি পানী নাখাওঁক।
Siangpahrang hoi oep kaom angmah ih kaminawk khokhanhaih rang hoiah, Nineveh vangpui ah lok to taphongsak boih; taphong ih lok loe, Kami doeh, pacah ih tuu hoi moinawk doeh rawkcak pacah o hmah; tidoeh pataengh han om ai: buh to caa o hmah nasoe, tui doeh nae o hmah nasoe:
8 ৮ মানুহ আৰু পশু সকলোৱে গাত চট্ কাপোৰ পিন্ধক আৰু ঈশ্বৰৰ আগত উচ্চ স্বৰেৰে কাতৰোক্তি কৰক। প্ৰত্যেকে নিজ নিজ মন্দ পথৰ পৰা ঘূৰক আৰু হিংস্রতাৰ কার্য এৰি দিয়ক।
kami doeh, pacah ih moi doeh buri kahni to angkhuk o boih nasoe loe, Sithaw to kawk nasoe; ue, kami boih a sak o ih kahoih ai hmuen hoiah amlaem o nasoe, ban hoi a sak o ih kahoih ai hmuen thung hoiah amlaem o nasoe.
9 ৯ কোনে জানে? হয়তো ঈশ্বৰে তেওঁৰ প্ৰচণ্ড ক্ৰোধৰ পৰা মন ঘূৰাই কোমল হ’ব, আৰু তেতিয়া আমিও ধ্বংস হৈ নাযাম।”
To tiah nahaeloe aicae amro han ai ah, Sithaw mah tahmen ueloe, zit kathok palungphuihaih to dipsak khoe doeh om tih, tito mi mah maw thui thai tih? tiah lok to angzoh.
10 ১০ পাছত তেওঁলোকে যি কৰিলে আৰু কেনেকৈ তেওঁলোকে নিজ নিজ মন্দ পথৰ পৰা ঘূৰিলে, সেই বিষয়ে যেতিয়া ঈশ্বৰে দেখিলে, তেতিয়া তেওঁ নিজৰ মন ঘূৰালে। তাতে তেওঁ যি শাস্তি দিব বুলি মনস্থ কৰিছিল, তাক তেওঁ নকৰিলে।
Kaminawk loe a sak o ih kahoih ai hmuennawk hoi kasae loklam hoiah amlaem o let boeh, tiah Sithaw mah hnuk naah, Sithaw loe dawnpakhuem moe, nihcae nuiah ka phaksak han, tiah thuih ih raihaih to phasak ai.