যোহন 9

1 ১ যীচুৱে বাটেদি গৈ থকাৰ সময়ত এজন ওপজাৰে পৰা অন্ধ মানুহক দেখিলে।

ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਗੱਛਨ੍ ਮਾਰ੍ਗਮਧ੍ਯੇ ਜਨ੍ਮਾਨ੍ਧੰ ਨਰਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਤ੍|

2 ২ তেওঁৰ শিষ্য সকলে তেওঁক সুধিলে, “ৰব্বি এই মানুহ কাৰ পাপৰ কাৰণে অন্ধ হৈ উপজিল? সি নিজে পাপ কৰিলে, নে তেওঁৰ মাক-বাপেকে পাপ কৰিলে?”

ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਮ੍ ਅਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਹੇ ਗੁਰੋ ਨਰੋਯੰ ਸ੍ਵਪਾਪੇਨ ਵਾ ਸ੍ਵਪਿਤ੍ਰਾਃ ਪਾਪੇਨਾਨ੍ਧੋ(ਅ)ਜਾਯਤ?

3 ৩ যীচুৱে উত্তৰ দিলে, “সি নিজেও পাপ কৰা নাই, আৰু তাৰ মাক-বাপেকেও কৰা নাই, কিন্তু এওঁৰ মাধ্যমেদি ঈশ্বৰৰ কর্ম প্ৰকাশিত হ’বলৈহে হৈছে।

ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਦਿਤਵਾਨ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਵਾਸ੍ਯ ਪਿਤ੍ਰੋਃ ਪਾਪਾਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋਭੂਦ ਇਤਿ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਨੇਨ ਯਥੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ ਤੱਧੇਤੋਰੇਵ|

4 ৪ আমি দিন থাকোতেই মোক পঠোৱা জনৰ কৰ্ম কৰিব লাগে। ৰাতি হৈ আহিছে, তেতিয়া কোনেও কৰ্ম কৰিব নোৱাৰিব।

ਦਿਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਯਿਤੁਃ ਕਰ੍ੰਮ ਮਯਾ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ ਯਦਾ ਕਿਮਪਿ ਕਰ੍ੰਮ ਨ ਕ੍ਰਿਯਤੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਨਿਸ਼ਾਗੱਛਤਿ|

5 ৫ যিমান দিন মই জগতত আছোঁ, মইয়ে জগতৰ পোহৰ।”

ਅਹੰ ਯਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਜਗਤਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਿ ਤਾਵਤ੍ਕਾਲੰ ਜਗਤੋ ਜ੍ਯੋਤਿਃਸ੍ਵਰੂਪੋਸ੍ਮਿ|

6 ৬ এই কথা কোৱাৰ পাছত তেওঁ মাটিত থুই পেলাই, থুইৰে বোকা কৰিলে আৰু অন্ধ লোক জনৰ চকুত সেই বোকা সানি বা লিপি দিলে।

ਇਤ੍ਯੁਕ੍ੱਤਾ ਭੂਮੌ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵੰ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਤੇਨ ਪਙ੍ਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍

7 ৭ তাৰ পাছত তেওঁক ক’লে, “যোৱা; চীলোহৰ পুখুৰীত গৈ ধুই পেলোৱা।” (‘চীলোহ’ৰ অনুবাদিত অর্থ ‘পঠোৱা হ’ল’); তেতিয়া মানুহ জনে গৈ ধুলে আৰু দৃষ্টি পাই ঘূৰি আহিল।

ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਤ੍ਪਙ੍ਕੇਨ ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਧਸ੍ਯ ਨੇਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਲਿਪ੍ਯ ਤਮਿਤ੍ਯਾਦਿਸ਼ਤ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਲੋਹੇ (ਅ)ਰ੍ਥਾਤ੍ ਪ੍ਰੇਰਿਤਨਾਮ੍ਨਿ ਸਰਸਿ ਸ੍ਨਾਹਿ| ਤਤੋਨ੍ਧੋ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰਾਸ੍ਨਾਤ੍ ਤਤਃ ਪ੍ਰੰਨਚਕ੍ਸ਼਼ੁ ਰ੍ਭੂਤ੍ਵਾ ਵ੍ਯਾਘੁਟ੍ਯਾਗਾਤ੍|

8 ৮ তাকে দেখি তেওঁৰ প্রতিবেশী আৰু যি সকলে তেওঁক আগেয়ে ভিক্ষা কৰা দেখিছিল, তেওঁলোকে কবলৈ ধৰিলে, “ই সেই জন মানুহ নহয় নে, যি জনে বহি ভিক্ষা মাগি থাকে?”

ਅਪਰਞ੍ਚ ਸਮੀਪਵਾਸਿਨੋ ਲੋਕਾ ਯੇ ਚ ਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਮਨ੍ਧਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਯਨ੍ ਤੇ ਬਕ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਰਭਨ੍ਤ ਯੋਨ੍ਧਲੋਕੋ ਵਰ੍ਤ੍ਮਨ੍ਯੁਪਵਿਸ਼੍ਯਾਭਿਕ੍ਸ਼਼ਤ ਸ ਏਵਾਯੰ ਜਨਃ ਕਿੰ ਨ ਭਵਤਿ?

9 ৯ কোনো কোনোৱে ক’লে, “হয়, ইয়েই সেই জন।” আন কোনোবাই ক’লে, “নহয়; কিন্তু ই দেখাত তাৰ নিচিনা।” কিন্তু মানুহ জনে নিজে ক’লে, “হয়, মই সেই জনেই হওঁ।”

ਕੇਚਿਦਵਦਨ੍ ਸ ਏਵ ਕੇਚਿਦਵੋਚਨ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੋ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਸ੍ਵਯਮਬ੍ਰਵੀਤ੍ ਸ ਏਵਾਹੰ ਭਵਾਮਿ|

10 ১০ তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “তেনেহ’লে তোমাৰ চকু কেনেকৈ মুকলি হ’ল?”

ਅਤਏਵ ਤੇ (ਅ)ਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪਾਪ੍ਤਵਾਨ੍?

11 ১১ তেওঁ উত্তৰ দিলে, “যীচু নামৰ মানুহ জনে মাটি বোকা কৰিলে আৰু মোৰ চকুত সেই বোকা লিপি দি বা সানি দি ক’লে, ‘চীলোহ’লৈ গৈ ধুই পেলোৱা’; সেইদৰে মই গৈ ধোৱাত দেখা পালোঁ।”

ਤਤਃ ਸੋਵਦਦ੍ ਯੀਸ਼ਨਾਮਕ ਏਕੋ ਜਨੋ ਮਮ ਨਯਨੇ ਪਙ੍ਕੇਨ ਪ੍ਰਲਿਪ੍ਯ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍ ਸ਼ਿਲੋਹਕਾਸਾਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਸ੍ਨਾਹਿ| ਤਤਸ੍ਤਤ੍ਰ ਗਤ੍ਵਾ ਮਯਿ ਸ੍ਨਾਤੇ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮਹੰ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍|

12 ১২ তেতিয়া তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “সেই জন ক’ত আছে?” তেওঁ ক’লে “মই নাজানো।”

ਤਦਾ ਤੇ (ਅ)ਵਦਨ੍ ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਕੁਤ੍ਰ? ਤੇਨੋਕ੍ੱਤੰ ਨਾਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|

13 ১৩ যি জন মানুহ আগেয়ে অন্ধ আছিল, লোক সকলে তেওঁক ফৰীচী সকলৰ ওচৰলৈ লৈ গ’ল।

ਅਪਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ਧੇ ਜਨੇ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਾਂ ਨਿਕਟਮ੍ ਆਨੀਤੇ ਸਤਿ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋਪਿ ਤਮਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਕਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੋਸਿ?

14 ১৪ যিদিনা যীচুৱে বোকা কৰি তেওঁৰ চকু মুকলি কৰিছিল, সেই দিনটো বিশ্ৰামবাৰ আছিল।

ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਸ ਪਙ੍ਕੇਨ ਮਮ ਨੇਤ੍ਰੇ (ਅ)ਲਿਮ੍ਪਤ੍ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਸ੍ਨਾਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮਲਭੇ|

15 ১৫ সেই কাৰণে ফৰীচী সকলে আকৌ তেওঁক প্রশ্ন সুধিলে যে তেওঁ কেনেকৈ দৃষ্টি ঘূৰাই পালে। তেওঁ তেওঁলোকক ক’লে, “তেওঁ মোৰ চকুত বোকা লগাই দিলে, আৰু মই ধুই দিয়াত এতিয়া মই দেখা পাওঁ।”

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਕਰ੍ੱਦਮੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਨਯਨੇ ਪ੍ਰਸੰਨੇ(ਅ)ਕਰੋਦ੍ ਇਤਿਕਾਰਣਾਤ੍ ਕਤਿਪਯਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ(ਅ)ਵਦਨ੍

16 ১৬ তাতে ফৰীচী সকলৰ কিছুমানে ক’লে, “এই মানুহ ঈশ্বৰৰ ওচৰৰ পৰা অহা নাই; কিয়নো সি বিশ্ৰামবাৰ পালন নকৰে।” কিন্তু আন কোনো কোনোৱে ক’লে, “কিন্তু পাপী মানুহে কেনেকৈ এনে আচৰিত কাম কৰিব পাৰে?” এইদৰে তেওঁলোকৰ মাজত ভাগ ভাগ হ’ল।

ਸ ਪੁਮਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾੰਨ ਯਤਃ ਸ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤੇ| ਤਤੋਨ੍ਯੇ ਕੇਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍ ਪਾਪੀ ਪੁਮਾਨ੍ ਕਿਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?

17 ১৭ সেয়ে, তেওঁলোকে আকৌ সেই অন্ধ জনক সুধিলে, “যি মানুহ জনে তোমাৰ চকু মুকলি কৰিলে, তুমি তেওঁৰ বিষয়ে কি কোৱা?” মানুহ জনে ক’লে, “তেওঁ এজন ভাৱবাদী।”

ਇੱਥੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਭਿੰਨਵਾਕ੍ਯਤ੍ਵਮ੍ ਅਭਵਤ੍| ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਪੁਨਰਪਿ ਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ਧੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ਮ੍ ਅਪ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ੁਃ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤਵ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰਸੰਨੇ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕਿੰ ਵਦਸਿ? ਸ ਉਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਭਵਿਸ਼ਦ੍ਵਾਦੀ|

18 ১৮ মানুহ জনৰ মাক-বাপেকক মাতি আনি নুসুধা পর্যন্ত ইহুদী সকলে বিশ্বাস নকৰিলে যে এই মানুহ জন আগতে অন্ধ আছিল আৰু এতিয়া দেখা পাইছে।

ਸ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਮ੍ ਆਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਇਤਿ ਯਿਹੂਦੀਯਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਪਿਤ੍ਰੋ ਰ੍ਮੁਖਾਦ੍ ਅਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਨ੍|

19 ১৯ তেওঁলোকে তেওঁৰ মাক-বাপেকক সুধিলে, “এই জন তোমালোকৰ সেই ল’ৰা জন হয় নে, যি জনৰ বিষয়ে তোমালোকে কৈ থাকা যে সি অন্ধ হৈয়ে জন্মিছিল। তেনেহলে সি এতিয়া কেনেকৈ দেখা পাইছে?”

ਅਤਏਵ ਤੇ ਤਾਵਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਯੁਵਯੋ ਰ੍ਯੰ ਪੁਤ੍ਰੰ ਜਨ੍ਮਾਨ੍ਧੰ ਵਦਥਃ ਸ ਕਿਮਯੰ? ਤਰ੍ਹੀਦਾਨੀਂ ਕਥੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ?

20 ২০ তেওঁৰ মাক-বাপেকে উত্তৰ দিলে, “আমি জানো, ই আমাৰে ল’ৰা আৰু সি ওপজাৰে পৰা অন্ধ আছিল।

ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੌ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤਾਮ੍ ਅਯਮ੍ ਆਵਯੋਃ ਪੁਤ੍ਰ ਆ ਜਨੇਰਨ੍ਧਸ਼੍ਚ ਤਦਪ੍ਯਾਵਾਂ ਜਾਨੀਵਃ

21 ২১ কিন্তু সি এতিয়া কেনেকৈ দৃষ্টি পাইছে, তাক নাজানো; আৰু কোনে তাৰ চকু মুকলি কৰিলে, সেই বিষয়েও নাজানো; তাৰ বয়স হৈছে, তাকে সুধক, সিয়ে নিজৰ বিষয়ে নিজে ক’ব।”

ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧੁਨਾ ਕਥੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਤਦਾਵਾਂ ਨ੍ ਜਾਨੀਵਃ ਕੋਸ੍ਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਪ੍ਰਸੰਨੇ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਦਪਿ ਨ ਜਾਨੀਵ ਏਸ਼਼ ਵਯਃਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਏਨੰ ਪ੍ਰੁʼੱਛਤ ਸ੍ਵਕਥਾਂ ਸ੍ਵਯੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|

22 ২২ ইহুদী সকলৰ ভয়তে তেওঁৰ মাক-বাপেকে এই কথা ক’লে। কিয়নো ইহুদী সকলে আগেয়ে স্থিৰ কৰিছিল যে কোনোৱে যদি যীচুক মচীহ বুলি স্বীকাৰ কৰে, তেনেহলে তেওঁক নাম-ঘৰৰ পৰা বাহিৰ কৰা হ’ব।

ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਯਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੌ ਵਾਕ੍ਯਮਿਦਮ੍ ਅਵਦਤਾਂ ਯਤਃ ਕੋਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਯਦਿ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੰ ਵਦਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹਾਦ੍ ਦੂਰੀਕਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਯਿਹੂਦੀਯਾ ਇਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਣਾਮ੍ ਅਕੁਰ੍ੱਵਨ੍

23 ২৩ এই কাৰণতে, তেওঁৰ মাক-বাপেকে ক’লে, “সি বয়সীয়া; তাক সোধক।”

ਅਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰੌ ਵ੍ਯਾਹਰਤਾਮ੍ ਏਸ਼਼ ਵਯਃਪ੍ਰਾਪ੍ਤ ਏਨੰ ਪ੍ਰੁʼੱਛਤ|

24 ২৪ তেতিয়া তেওঁলোকে আগেয়ে অন্ধ হৈ থকা মানুহ জনক দ্বিতীয় বাৰ মাতি ক’লে, “ঈশ্বৰৰ মহিমা কৰা; সেই মানুহ যে এজন পাপী তাক আমি জানো।”

ਤਦਾ ਤੇ ਪੁਨਸ਼੍ਚ ਤੰ ਪੂਰ੍ੱਵਾਨ੍ਧਮ੍ ਆਹੂਯ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਗੁਣਾਨ੍ ਵਦ ਏਸ਼਼ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਃ ਪਾਪੀਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|

25 ২৫ তাতে তেওঁ উত্তৰ দিলে, “তেওঁ পাপী হয় নে নহয়, তাক মই নাজানো; কিন্তু এটা বিষয় জানো যে মই অন্ধ আছিলোঁ আৰু এতিয়া দেখা পাইছো।”

ਤਦਾ ਸ ਉਕ੍ੱਤਵਾਨ੍ ਸ ਪਾਪੀ ਨ ਵੇਤਿ ਨਾਹੰ ਜਾਨੇ ਪੂਰ੍ਵਾਮਨ੍ਧ ਆਸਮਹਮ੍ ਅਧੁਨਾ ਪਸ਼੍ਯਾਮੀਤਿ ਮਾਤ੍ਰੰ ਜਾਨਾਮਿ|

26 ২৬ তেওঁলোকে তেওঁক সুধিলে, “তেওঁ তোমাক কি কৰিলে? তোমাৰ চকু কেনেকৈ মুকলি কৰিলে?”

ਤੇ ਪੁਨਰਪ੍ਰੁʼੱਛਨ੍ ਸ ਤ੍ਵਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਮਕਰੋਤ੍? ਕਥੰ ਨੇਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਸੰਨੇ (ਅ)ਕਰੋਤ੍?

27 ২৭ তেওঁ উত্তৰ দিলে, “মইতো আপোনালোকক অথনিয়ে ক’লো, কিন্তু আপোনালোকে নুশুনিলে; তেনেহলে আকৌ কি কাৰণে শুনিব খোজিছে? অাপোনালোকেও তেওঁৰ শিষ্য হ’বলৈ ইচ্ছা কৰে নেকি?”

ਤਤਃ ਸੋਵਾਦੀਦ੍ ਏਕਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋਕਥਯੰ ਯੂਯੰ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਥ ਤਰ੍ਹਿ ਕੁਤਃ ਪੁਨਃ ਸ਼੍ਰੋਤੁਮ੍ ਇੱਛਥ? ਯੂਯਮਪਿ ਕਿੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਥ?

28 ২৮ তেতিয়া তেওঁলোকে সেই মানুহক ধিক্কাৰ দি ক’লে, “তইহে তাৰ শিষ্য; আমি হ’লে মোচিৰ শিষ্য।

ਤਦਾ ਤੇ ਤੰ ਤਿਰਸ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਵਯੰ ਮੂਸਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਃ|

29 ২৯ ঈশ্বৰে যে মোচিৰ কথা ক’লে, তাক আমি জানো; কিন্তু এই মানুহ ক’ৰ পৰা আহিছে, তাক আমি নাজানো।”

ਮੂਸਾਵਕ੍ਤ੍ਰੇਣੇਸ਼੍ਵਰੋ ਜਗਾਦ ਤੱਜਾਨੀਮਃ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੇਸ਼਼ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯਲੋਕ ਇਤਿ ਨ ਜਾਨੀਮਃ|

30 ৩০ সেই মানুহে উত্তৰ দি তেওঁলোকক ক’লে, “কি বিস্ময়জনক বিষয়! তেওঁ কৰ পৰা আহিছে তাক আপোনালোকে নাজানে, অথচ তেওঁ মোৰ চকু মুকলি কৰিলে।

ਸੋਵਦਦ੍ ਏਸ਼਼ ਮਮ ਲੋਚਨੇ ਪ੍ਰਸੰਨੇ (ਅ)ਕਰੋਤ੍ ਤਥਾਪਿ ਕੁਤ੍ਰਤ੍ਯਲੋਕ ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ ਏਤਦ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਭਵਤਿ|

31 ৩১ আমি জানো যে, ঈশ্বৰে পাপী লোকৰ কথা নুশুনে; কিন্তু যি জনে ঈশ্বৰৰ আৰাধনা কৰে আৰু তেওঁৰ ইচ্ছা পালন কৰে সেই জনৰ কথা, ঈশ্বৰে শুনে৷

ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪਾਪਿਨਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਭਕ੍ਤਿੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਦਿਸ਼਼੍ਟਕ੍ਰਿਯਾਂ ਕਰੋਤਿ ਤਸ੍ਯੈਵ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ ਏਤਦ੍ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|

32 ৩২ জগত সৃষ্টি হোৱাৰে পৰা কেতিয়াও শুনা নাই যে কোনোবাই এজন ওপজাৰে পৰা অন্ধ লোকৰ চকু মুকলি কৰিলে। (aiōn g165)

ਕੋਪਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਜਨ੍ਮਾਨ੍ਧਾਯ ਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼ੀ ਅਦਦਾਤ੍ ਜਗਦਾਰਮ੍ਭਾਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਕਥਾਂ ਕੋਪਿ ਕਦਾਪਿ ਨਾਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤ੍| (aiōn g165)

33 ৩৩ সেই মানুহ যদি ঈশ্বৰৰ ওচৰৰ পৰা অহা নাই, তেনেহ’লে একোকে কৰিব নোৱাৰিলেহেঁতেন।”

ਅਸ੍ਮਾਦ੍ ਏਸ਼਼ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯੋ ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਾੰਨਾਜਾਯਤ ਤਰ੍ਹਿ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਾਸ਼ਕ੍ਨੋਤ੍|

34 ৩৪ তেওঁলোকে উত্তৰ দি তেওঁক ক’লে, “তইতো সম্পূর্ণ পাপতে জন্ম পাইছ! এতিয়া তই আমাকে শিকাও নে?” তাৰ পাছত ইহুদী সকলে তেওঁক নাম-ঘৰৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিলে।

ਤੇ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਪਾਪਾਦ੍ ਅਜਾਯਥਾਃ ਕਿਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਯਸਿ? ਪਸ਼੍ਚਾੱਤੇ ਤੰ ਬਹਿਰਕੁਰ੍ੱਵਨ੍|

35 ৩৫ যীচুৱে শুনিলে যে ইহুদী নেতা সকলে সেই লোক জনক নাম-ঘৰৰ পৰা বাহিৰ কৰি দিলে। পাছত যীচুৱে তেওঁক দেখা পাই সুধিলে, “তুমি মানুহৰ পুত্ৰক বিশ্বাস কৰিছা নে?”

ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯਿਹੂਦੀਯੈਃ ਸ ਬਹਿਰਕ੍ਰਿਯਤ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੇ ਤ੍ਵੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼ਿ?

36 ৩৬ তেওঁ উত্তৰ দি ক’লে, “প্ৰভু, তেওঁ কোন? মোক কওক, মই যেন তেওঁক বিশ্বাস কৰিব পাৰোঁ।”

ਤਦਾ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵੋਚਤ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਸ ਕੋ ਯਤ੍ ਤਸ੍ਮਿੰਨਹੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮਿ?

37 ৩৭ যীচুৱে তেওঁক ক’লে, “তুমি তেওঁক দেখা পালা; আৰু তোমাৰে সৈতে কথা পাতি থকা জনেই সেই জন।”

ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਤੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਸਾਕੰ ਯਃ ਕਥੰ ਕਥਯਤਿ ਸਏਵ ਸਃ|

38 ৩৮ তেতিয়া মানুহ জনে ক’লে, “প্ৰভু, মই বিশ্বাস কৰিছোঁ” এই বুলি তেওঁ যীচুক সেৱা কৰিলে।

ਤਦਾ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਮੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ ਤੰ ਪ੍ਰਣਾਮਤ੍|

39 ৩৯ যীচুৱে ক’লে, “মই এই জগতলৈ সোধ-বিচাৰ কৰিবলৈ আহিছোঁ, যাতে যি সকলে দেখা নাপায়, তেওঁলোকে দেখা পায় আৰু যি সকলে দেখা পায়, তেওঁলোক যেন অন্ধ হয়।”

ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਨਯਨਹੀਨਾ ਨਯਨਾਨਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਨਯਨਵਨ੍ਤਸ਼੍ਚਾਨ੍ਧਾ ਭਵਨ੍ਤੀਤ੍ਯਭਿਪ੍ਰਾਯੇਣ ਜਗਦਾਹਮ੍ ਆਗੱਛਮ੍|

40 ৪০ কেইজনমান ফৰীচীও যীচুৰ লগত আছিল। তেওঁলোকে ইয়াকে শুনি যীচুক সুধিলে, “আমিও অন্ধ নেকি?”

ਏਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਨਿਕਟਸ੍ਥਾਃ ਕਤਿਪਯਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨੋ ਵ੍ਯਾਹਰਨ੍ ਵਯਮਪਿ ਕਿਮਨ੍ਧਾਃ?

41 ৪১ যীচুৱে তেওঁলোকক ক’লে, “আপোনালোক যদি অন্ধ হ’য়, তেনেহলে আপোনালোকৰ কোনো পাপেই নহ’লহেঁতেন; কিন্তু তোমালোকে এতিয়া কৈছা, ‘আমি দেখিছোঁ;’ গতিকে তোমালোকৰ পাপ থাকি গ’ল।

ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਦ੍ ਯਦ੍ਯਨ੍ਧਾ ਅਭਵਤ ਤਰ੍ਹਿ ਪਾਪਾਨਿ ਨਾਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਸ਼੍ਯਾਮੀਤਿ ਵਾਕ੍ਯਵਦਨਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਾਪਾਨਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|