যোহন 2
Fini esan boe ma, hambu fefeta kakabꞌiꞌ sia kambo Kana, sia profinsi Galilea. Yesus maman neu boe.
Yesus no ana mana tungga nara o neneneroloꞌ boe. De ara reu.
3 ৩ পাছত যেতিয়া দ্ৰাক্ষাৰস শেষ হৈ আহিল, তেতিয়া যীচুৰ মাকে আহি যীচুক ক’লে, “তেওঁলোকৰ দ্ৰাক্ষাৰস শেষ হ’ল।”
Te doo-doo ma, anggor sia mamana fefetas nae basa. Boe ma Yesus maman nafadꞌe E nae, “Tulun dei! Te anggor nara naeꞌ a basa ena.”
Te Yesus nataa nae, “Mama. Taꞌo bee de mama nauꞌ a Au mana tao mataꞌ? Huu Au fai ngga nda feꞌe losa sa.”
Te maman nafadꞌe atahori mana lole-lau sia naa ra nae, “Rena, e! Ana denu nggi tao saa, na, tao tungga.”
6 ৬ সেই ঠাইতে ইহুদী সকলৰ ৰীতি অনুসাৰে শুচি হবৰ কাৰণে পাথৰৰ ছয়টা পানী থোৱা শিলৰ পাত্র আছিল। সেইবোৰৰ প্রত্যেকতে প্ৰায় আশীৰ পৰা এশ বিশ লিটাৰ পানী ধৰে।
Sia naa hambu nggusi nee, fo atahori tao mia fatu. Nggusi esa na, mbei ma nala oe liter hitu nulu lima losa natun esa sanahulu lima. Atahori Yahudi ra biasa tao rameu ao nara rendiꞌ oe mia nggusi mataꞌ naa ra tungga sira agaman hohoro-lalanen.
7 ৭ যীচুৱে দাসবোৰক ক’লে, “এই পাত্রকেইটাত পানী ভৰাই দিয়া।” দাসবোৰে তেতিয়া সেই পাত্রকেইটাৰ কাণলৈকে পূৰ্ণ কৰি পানী ভৰাই দিলে।
Boe ma Yesus nafadꞌe atahori mana lole-lauꞌ ra nae, “Mii haꞌi oe fo oni neu nggusi ia ra.” Boe ma ara oni sofe se.
8 ৮ তাৰ পাছত যীচুৱে সিহঁতক ক’লে, “এতিয়া তাৰ পৰা অলপ উলিয়াই ভোজৰ অধিকাৰীৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱা।” তাতে দাসবোৰে সেইদৰে কৰিলে।
De nafadꞌe se nae, “Naa. Ndui mala mbei, fo mendi fee neu tenu fefetas a.” Ma ara tao tungga.
9 ৯ ভোজৰ অধিকাৰীয়ে পানীৰ পৰা হোৱা সেই দ্ৰাক্ষাৰস চাকি চালে; কিন্তু সেই ৰস ক’ৰ পৰা আহিল, তেওঁ নাজানিলে। যি দাসবোৰে পানী তুলিছিল, সিহঁতেহে জানিলে। তেতিয়া ভোজৰ অধিকাৰীয়ে দৰাক মাতি ক’লে,
Losa naa, ma tenu fefetas ninu sobꞌa oe a. Tao-tao te oe a dadꞌi anggor ena! Ana tabanganga, huu nda nitaꞌ nae ara hambu anggor mia bee sa boe. (Te atahori mana lole-lauꞌ ra bubꞌuluꞌ.) Boe ma ana noꞌe tou mana saoꞌ a.
10 ১০ “সাধাৰণতে সকলো মানুহে প্রথমে উত্তম দ্ৰাক্ষাৰস পৰিবেশন কৰে আৰু অতিথি সকলে সেয়া ইচ্ছামতে খোৱাৰ পাছত, তেওঁলোকক আগতকৈ নিম্নমানৰ দ্রাক্ষাৰস পৰিবেশন কৰে। কিন্তু তোমালোকে হ’লে এতিয়ালৈকে উত্তম দ্ৰাক্ষাৰস ৰাখি থৈছা।”
Boe ma ana nae, “Taꞌo ia. Hita biasan, tenu umeꞌ a banggi naꞌahuluꞌ anggor maladꞌa manaseliꞌ a. Mete ma atahori ra rinu naeꞌ ena, dei fo haꞌi anggor nomor ka ruan. Te tao tabalek. De haꞌi anggor nomor ka ruan naꞌahuluꞌ, dei de feꞌe haꞌi anggor maladꞌaꞌ a naꞌabꞌuit!”
11 ১১ গালীল প্ৰদেশৰ কান্না নগৰত এই প্রথম আচৰিত চিনৰ কার্য কৰি যীচুৱে নিজৰ মহিমা প্রকাশ কৰিলে। তাতে তেওঁৰ শিষ্য সকলে তেওঁৰ ওপৰত বিশ্বাস কৰিলে।
Dalaꞌ naa dadꞌi sia kambo Kana, sia profinsi Galilea. Naa Yesus tao manadadꞌi-manaseliꞌ fefeun fo atahori ritaꞌ a. Ana natudꞌu manaselin onaꞌ naa, dei de ana mana tungga nara ramahere E.
12 ১২ তাৰ পাছত যীচুৱে তেওঁৰ মাক, ভায়েকহঁত আৰু শিষ্য সকলৰ সৈতে কফৰনাহূমলৈ গ’ল আৰু তাতে তেওঁলোক কিছুদিন থাকিল।
Basa naa, ma Yesus, maman, odi nara, boe ma ana mana tungga nara onda reu sia kota Kapernaum. Te ara leo sia naa akaꞌ fai hiraꞌ a.
Leleꞌ atahori Yahudi ra fai malole Paska deka-deka nema ena, Yesus hene nisiꞌ kota Yerusalem.
14 ১৪ তেওঁ তাত গৈ দেখিলে যে মন্দিৰৰ মাজত লোক সকলে ষাঁড়-গৰু, মেৰ, কপৌ চৰাই বেচি আছে আৰু ধন সলোৱা লোক সকলো তাত বহি আছে।
Sia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a sodꞌan, Yesus nita atahori ra raseseoꞌ sapi, bibꞌi lombo, ma mbui lunda fo atahori hasa fo tao neu tutunu-hohotuꞌ. Sia naa, hambu atahori endoꞌ sia mei a tukar doiꞌ fo atahori rae fee neu Lamatualain sia Ume Hule-oꞌe Huuꞌ a.
15 ১৫ তেতিয়া তেওঁ কিছুমান ৰছীৰে এডাল চাবুক বনাই ললে আৰু সেইডালেৰে ষাঁড়-গৰু, মেৰবোৰেৰে সৈতে সকলোকে মন্দিৰৰ পৰা খেদাই দিলে, আৰু ধন সলোৱা সকলৰ টকা-পইচা সকলো বাকি দি সিহঁতৰ মেজবোৰ লুটিয়াই পেলালে।
Boe ma Ana haꞌi nala taliꞌ ndooꞌ hira de tao dadꞌi fifiloꞌ. Boe ma Ana mbuu hendi basa se dea reu mia ume sodꞌan. Ana o mboo hendi sapi ro bibꞌi lombo ra. Ana ofe lenggu-bara hendi mei ra, ma mboꞌa leꞌa-nggari hendi doiꞌ ra.
16 ১৬ যি সকলে পাৰচৰাই বেচিছিল, তেওঁলোকক ক’লে, “ইয়াৰ পৰা এইবোৰ লৈ যোৱা! মোৰ পিতৃৰ গৃহক ব্যৱসায়ৰ গৃহ নকৰিবা।”
Boe ma Ana denu atahori mana seo mbui lunda ra nae, “Mendi sudꞌiꞌ a sa ia ra dea reu! Mamanaꞌ ia, nda mamana neseoꞌ sa! Afiꞌ tao Ama ngga Umen dadꞌi mamana sembo-danggan!”
17 ১৭ ইয়াতে শাস্ত্রত লিখা এই কথা তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ মনত পৰিল: “তোমাৰ গৃহৰ প্রতি মোৰ আগ্ৰহে মোক গ্ৰাস কৰিব।”
Boe ma ana mana tungga nara rasanedꞌa Lamatualain Susura Meumaren suraꞌ oi, “Au sue ala seli Lamatualain Umen. Naeni de au rala ngga maꞌadꞌereꞌ de unea nara malolen.”
18 ১৮ তেতিয়া ইহুদী নেতা সকলে যীচুক সুধিলে, “এইবোৰ আচৰিত কাৰ্য কৰিবলৈ তুমি যে অধিকাৰ পাইছা, তাৰে কি প্রমাণ তুমি আমাক দেখুৱাব পাৰিবা?”
Boe ma atahori Yahudi ra malangga nara denu Yesus rae, “Mete ma memaꞌ muꞌena hak mbuu atahori ra onaꞌ naa, na, mutudꞌu manadadꞌi-manaseliꞌ esa neu hai fo dadꞌi bukti!”
Yesus nataaꞌ nae, “Mete ma hei tao milutu mamana meuꞌ ia, dei fo fini esan, na Au ufefela baliꞌ e.”
20 ২০ তেতিয়া ইহুদী সকলে ক’লে, “এই মন্দিৰ নির্ম্মাণ কৰোঁতে ছয়চল্লিশ বছৰ লাগিছিল আৰু তুমি তাক তিন দিনতে তুলিবা নে?”
Te ara rasapaa rae, “Hambu sia bee? Huu atahori ra rafefela Ume Hule-oꞌe Huuꞌ ia dodꞌoon too haa nulu nee. Saa de duꞌa mae, bisa mufefela baliꞌ e fai teluꞌ a?!”
Te ara nda rahine rae, Yesus olaꞌ soꞌal Aon sa, onaꞌ mamana meuꞌ sa.
22 ২২ সেয়ে, পাছত যেতিয়া যীচুক মৃত লোকৰ মাজৰ পৰা তোলা হ’ল, তেতিয়া তেওঁৰ শিষ্য সকলৰ মনত পৰিল যে তেওঁ এই কথাই কৈছিল। তেতিয়া তেওঁলোকে ধৰ্মশাস্ত্ৰৰ কথাত আৰু যীচুৰ এই কথাত বিশ্বাস কৰিলে।
Dadꞌi sia fai maꞌabꞌuin, leleꞌ Yesus mate, basa ma nasodꞌa baliꞌ, dei de ana mana tungga nara rasanedꞌa saa fo Ana olaꞌ memaꞌ neu se. Boe ma ara ramahere saa fo Lamatualain Susura Meumaren suraꞌ mia fai maꞌahulun, no saa fo Yesus nafadꞌe memaꞌ neu se ena.
23 ২৩ নিস্তাৰ-পৰ্বৰ সময়ত যিৰূচালেমত থাকোতে যীচুৱে যিবোৰ আচৰিত কাম কৰি চিন দেখুৱালে, সেইবোৰ দেখি বহু মানুহে তেওঁৰ নামত বিশ্বাস কৰিলে।
Naa, Yesus leo naꞌatataaꞌ mbei sia kota Yerusalem fo tungga fai malole Paska a sia naa. Boe ma atahori hetar rita manadadꞌi-manaseliꞌ fo Ana taoꞌ ra, de ramahere E.
24 ২৪ কিন্তু যীচুৱে হ’লে তেওঁলোকৰ ওপৰত নিজে কোনো বিশ্বাস স্থাপন নকৰিলে, কাৰণ তেওঁ সকলো লোককে জানিছিল।
Te Yesus nda namahere se sa, huu nahine basa atahori ra rala nara ena. Ana nda parlu atahori rafadꞌe Eni sa, huu mesaꞌ ne bubꞌuluꞌ memaꞌ atahori tetende-nemberiin ena.
25 ২৫ মানুহৰ সম্পর্কে কোনো লোকৰ সাক্ষ্যৰ প্ৰয়োজন তেওঁৰ নাছিল; কিয়নো মানুহৰ অন্তৰত কি আছে, তেওঁ নিজে তাক জানিছিল।
