যোব 6

1 ১ তেতিয়া ইয়োবে উত্তৰ দি ক’লে,

respondens autem Iob dixit

2 ২ “অস, মোৰ মনৰ বেজাৰ জুখিব পৰা হ’লে, আৰু তাৰ লগতে এফালে মোৰ ক্লেশকো দিব পৰা হ’লে, কেনে ভাল আছিল।

utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera

3 ৩ কিয়নো সেয়ে হোৱা হ’লে, ই সমুদ্ৰৰ বালিতকৈয়ো গধুৰ হ’লহেঁতেন; এই হেতুকে মোৰ বাক্য অবিবেচনাযুক্ত।

quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena

4 ৪ কিয়নো সৰ্ব্বশক্তিমান জনাৰ বাণবোৰ মোৰ অন্তৰত সোমাল, মোৰ প্ৰাণে সেইবোৰৰ বিষ পান কৰিছে; ঈশ্বৰীয় ত্ৰাস সৈন্য সমূহে মোৰ বিৰুদ্ধে বেহু পাতিছে।

quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me

5 ৫ বনৰীয়া গাধই ঘাঁহ পালে জানো চিঞৰে? বা গৰুৱে দানা পালে জানো হেম্বেলিয়াই?

numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit

6 ৬ যিহৰ সোৱাদ নাই, তাক জানো লোণ নিদিয়াকৈ খোৱা যায়? বা কণীৰ বগা বিজলুৱা অংশত জানো আস্বাদ আছে?

aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem

7 ৭ মোৰ প্ৰাণে যি যি চুবলৈ অসন্মত, সেইবোৰেই মোৰ ঘিণলগীয়া আহাৰস্বৰূপ হ’ল।

quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt

8 ৮ অস! মোৰ নিবেদন সফল হোৱা হ’লে, আৰু ঈশ্বৰে মোৰ বাঞ্ছনীয়খিনি দিয়া হ’লে, কেনে ভাল আছিল।

quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus

9 ৯ অস! ঈশ্বৰে অনুগ্ৰহ কৰি মোক গুড়ি কৰা হ’লে, তেওঁ হাত মেলি মোক কাটি পেলোৱা হ’লে, কেনে ভাল আছিল।

et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me

10 ১০ সেয়ে হোৱা হ’লেও মই শান্ত্বনা পালোহেঁতেন, এনে কি, মই নিদাৰুণ যান্ত্ৰণাতো উল্লাস কৰিলোহেঁতেন; কিয়নো মই পবিত্ৰ জনাৰ বাক্য অস্বীকাৰ কৰা নাই।

et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti

11 ১১ মোৰ বলনো কি, মই যে অপেক্ষা কৰিম? আৰু মোৰ শেষগতি নো কি, মই যে সহি থাকিম?

quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam

12 ১২ মোৰ বল জানো শিলৰ বল? বা মোৰ মাংস জানো পিতলৰ?

nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est

13 ১৩ মই একেবাৰেই উপায়হীন নহওঁ নে? আৰু বুদ্ধি-কৌশল মোৰ পৰা সমুলি দূৰ কৰা নহ’ল নে?

ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me

14 ১৪ নিৰাশ হৈ যোৱা জনে নিজ বন্ধুৰ পৰা দয়া পাব লাগে; সেয়ে নহ’লে কিজানি তেওঁ সৰ্ব্বশক্তিমান জনাৰ ভক্তি ত্যাগ কৰিব।

qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit

15 ১৫ মোৰ ভাইসকল পৰ্ব্বতৰ জুৰিৰ নিচিনা বিশ্বাসঘাতক; বৈ শুকাই যোৱা জুৰিৰ নিচিনা অবিশ্বাসী।

fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus

16 ১৬ সেইবোৰ বৰফৰ কাৰণে ঘোলা হৈ পৰে, আৰু হিম সেইবোৰত লীন হৈ যায়;

qui timent pruinam inruet super eos nix

17 ১৭ কিন্তু শীতকাল হোৱামাত্ৰে সেইবোৰ লুপ্ত হয়, আৰু গ্রীষ্মকালত নিজ ঠাইৰ পৰা নাইকিয়া হয়।

tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo

18 ১৮ সেইবোৰৰ কাষে কাষে যোৱা ভ্রমনকৰীদলবোৰে বাট এৰি যায়, আৰু মৰুপ্ৰান্তত গৈ সোমাই বিনষ্ট হয়।

involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt

19 ১৯ তেমাৰ ভ্রমনকাৰীদলবোৰে সেইবোৰক বিচাৰে, আৰু চিবাৰ যাত্ৰীসমূহে সেইবোৰলৈ অপেক্ষা কৰে;

considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper

20 ২০ কিন্তু তেওঁলোক আশাত বঞ্চিত হয়, তেওঁলোক সেই ঠাইলৈ গৈ হতাশ হয়।

confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt

21 ২১ কিয়নো এতিয়া তোমালোক একো নোহোৱা; তোমালোকে আপদ দেখি ভয় পাইছা।

nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis

22 ২২ মই জানো তোমালোকক কৈছিলোঁ যে, মোক কিছু দিয়া; তোমালোকৰ সম্পত্তিৰ পৰা মোক উপহাৰ দিয়া?

numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi

23 ২৩ বা শত্ৰুৰ হাতৰ পৰা মোক ৰক্ষা কৰা, নাইবা অত্যাচাৰীহঁতৰ হাতৰ পৰা মোক মুক্ত কৰা?

vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me

24 ২৪ মোক শিক্ষা দিয়া, তাতে মই নিমাতে থাকিম; আৰু মোৰ ভুল কি, সেই বিষয়ে মোক বুজায় দিয়া।

docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me

25 ২৫ ন্যায় বাক্য কেনে বেদনাদায়ক! কিন্তু তোমালোকৰ তৰ্ক-বিতৰ্কত কি দোষ প্ৰকাশিত হয়?

quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere

26 ২৬ তুমি কি বায়ুতুল্য কথাৰে নিৰাশজনক আচৰণ কৰিবা, নে তুমি মোক বাক্যৰে অবহেলা কৰাৰ পৰিকল্পনা কৰিছা?

ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis

27 ২৭ তোমালোকে দেখোন পিতৃহীনৰেই চিঠি খেলালাহেঁতেন, আৰু নিজ বন্ধুকো বেপাৰৰ বস্তু কৰিলাহেঁতেন।

super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum

28 ২৮ এতিয়া তোমালোকে অনুগ্ৰহ কৰি মোলৈ চোৱা; কিয়নো মই নিশ্চয়ে তোমালোকৰ আগত মিছা কথা নকওঁ।

verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar

29 ২৯ মই মিনতি কৰোঁ, তোমালোকে পুনৰায় আৰম্ভ কৰা, কোনো অন্যায় নহওঁক; আকৌ কওঁ, পুনৰায় আৰম্ভ কৰা, মোৰ ধাৰ্মিকতা এতিয়াও থিৰে আছে।

respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate

30 ৩০ মোৰ জিভাত জানো অন্যায় আছে? মোৰ জিভাই জানো চাকি চায় মন্দ বিষয়ৰ আস্বাদ বুজিব নোৱাৰে?

et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit