যোব 5
Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
4 ৪ তাৰ সন্তান সকলক ৰক্ষা কৰিবলৈ কোনো নাথাকিল, আৰু সিহঁতক ৰাজদুৱাৰত গুড়ি কৰা হল; সিহঁতক উদ্ধাৰ কৰোঁতা কোনো নাছিল।
Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
5 ৫ ক্ষুধাতুৰ লোকে তাৰ শস্য খাই পেলালে, কাঁইটৰ মাজত যি শস্য গজিছিল, সেয়া তৃষ্ণাতুৰ লোকে খাইছিল, তেওঁলোকৰ যি আছিল, লোভী লোকসকলে সকলো লৈ গৈছিল।
Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
17 ১৭ চোৱা, যি মানুহক ঈশ্বৰে শুধৰায়, সেই মানুহ ধন্য; এই কাৰণে তুমি সৰ্ব্বশক্তিমান জনাৰ শাস্তি হেয়জ্ঞান নকৰিবা।
Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
24 ২৪ তাতে তোমাৰ তম্বু যে কুশলে আছে, সেই বিষয়ে তুমি জানিবলৈ পাবা, আৰু তোমাৰ নিবাসৰ ঠাইত তুমি বুজ ল’লে, আশাত বঞ্চিত নহবা।
Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
25 ২৫ তোমাৰ সন্তান-সন্ততি যে অধিক হ’ব, আৰু তোমাৰ বংশ যে পৃথিবীত তৃণৰ দৰে বাঢ়িব, সেই বিষয়েও তুমি জানিবলৈ পাবা।
Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
27 ২৭ চোৱা, এয়া আমাৰ কথা, আমি বিবেচনা কৰি ইয়াকে নিশ্চয় পালোঁ; ইয়াকে তুমি শুনা, আৰু তুমি নিজৰ ভালৰ অৰ্থে তাক গ্ৰহণ কৰা।”
Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!
