যোব 39
1 ১ তুমি জানো পৰ্ব্বতৰ বনৰীয়া ছাগলীবোৰৰ জগা কাল জানা? হৰিণীয়ে পোৱালি কেতিয়া জগায়, তাক জানো তুমি ঠিককৈ ক’ব পাৰা?
Izali wiesz czas rodzenia kóz skalnych, a kiedy rodzą łanie, postrzegłżeś?
Możeszże zliczyć miesiące, jako długo płód noszą? a czas rodzenia ich wieszże?
Jako się kurczą, płód swój wyciskają, a rozstępując się z boleścią go pozbywają;
4 ৪ সিহঁতৰ পোৱালিবোৰ অৰণ্যতে শক্তিশালী আৰু ডাঙৰ-দীঘল হয়; সিহঁতৰ বাহিৰলৈ ওলাই যায় আৰু পুনৰ ওচৰলৈ উভটি নাহে।
Jako moc biorą dzieci ich, i odchowywują się po zbożach, a odszedłszy nie wracają się do nich.
Któż wypuścił osła dzikiego na wolność? a pęta osła dzikiego któż rozwiązał?
Któremu dał pustynię miasto domu jego, a miasto mieszkania jego miejsca słone.
On się naśmiewa ze zgrai miejskiej, a na głos tego, co go goni, nic niedba.
Patrzy po górach pastwy, a wszelkiej zielonej trawy szuka.
Izalić będzie chciał jednorożec służyć, albo będzie nocował u jaśli twoich?
Izali możesz zaprządz w powróz swój jednorożca do orania? izali powleka będzie brózdy za tobą?
Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
16 ১৬ পৰৰ পোৱালিৰ নিচিনাকৈ তাই নিজৰ পোৱালিবোৰলৈ নিৰ্দ্দয় ব্যৱহাৰ কৰে, আৰু কণী পৰা বিফল হলেও তাই মনত দুখ নাপায়।
Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
21 ২১ সি উপত্যকাত ভৰি মাৰে, আৰু নিজৰ বলত উল্লাস কৰে, সি অস্ত্ৰ–শস্ত্ৰেৰে সু-সজ্জিত হোৱা সৈন্যৰ সন্মূখলৈ ওলায় যায়।
Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.
25 ২৫ শিঙাধ্বনি যেতিয়া শুনে সি হিঁ হিঁ শব্দ কৰে; সি দুৰৈৰ পৰা যুদ্ধৰ গোন্ধ পায়, সি সেনাপতিসকলৰ গৰ্জ্জন আৰু সিংহনাদ শুনে।
Między trąbami poryza, a z daleka czuje bitwę, krzyk książąt, i wołanie.
Izali według twego rozumu lata jastrząb, i rozciąga skrzydła swe ku południowi?
Izali na twoje rozkazanie wzbija się orzeł w górę, i składa na wysokich miejscach gniazdo swoje?
Na opoce mieszka, i bawi się na ostrej skale, jako na zamku.
Stamtąd upatruje sobie pokarm, a daleko oczy jego widzą.
Dzieci też jego piją krew, a gdzie są pobici, tam on jest.
