যোব 37
At this also my heart trembleth, and is moved out of its place.
Hear attentively the noise of his voice, and the sound [that] goeth out of his mouth.
He directeth it under the whole heaven, and his lightning to the ends of the earth.
4 ৪ তাৰ পাছত গাজনি মাৰে, তেওঁ নিজৰ মহৎ শব্দেৰে গৰ্জ্জন কৰে; যেতিয়া তেওঁৰ মাত শুনা যায়, তেতিয়াই তেওঁ সেইবোৰক নথমায়।
After it a voice roareth: he thundereth with the voice of his excellence; and he will not stay them when his voice is heard.
God thundereth marvelously with his voice; great things he doeth, which we cannot comprehend.
6 ৬ কিয়নো তেওঁ হিমক কয়, ‘তুমি পৃথিবীত পৰা’, সেইদৰে তেওঁ বৰষুণক বৰষিবলৈ কয়, ‘তীব্ৰৰূপ ধৰি বৰষুণ বৰ্ষা’।
For he saith to the snow, Be thou [on] the earth; likewise to the small rain, and to the great rain of his strength.
He sealeth up the hand of every man; that all men may know his work.
Then the beasts go into dens, and remain in their places.
From the south cometh the whirlwind: and cold from the north.
By the breath of God frost is given: and the breadth of the waters is straitened.
Also by watering he wearieth the thick cloud: he scattereth his bright cloud:
12 ১২ গোটেই ভু-মণ্ডলত সেইবোৰে যেন তেওঁৰ আজ্ঞা অনুসাৰে কাৰ্য কৰে, এই কাৰণে সেইবোৰে তেওঁৰ পৰিচালনৰ দ্বাৰাই ঘুৰি ফুৰে।
And it is turned around by his counsels: that they may do whatever he commandeth them upon the face of the world on the earth.
13 ১৩ তেওঁ এইবোৰ হ’বলৈ সৃষ্টি কৰে, সেয়া শাস্তিৰ বাবেই হওক, বা নিজ পৃথিবীৰ বাবেই হওক, নাইবা বিশ্বস্ততাৰ বাবেই হওক, তেওঁ তাক হ’ব দিয়ে।
He causeth it to come, whether for correction, or for his land, or for mercy.
Hearken to this, O Job: stand still, and consider the wondrous works of God.
Dost thou know when God disposed them, and caused the light of his cloud to shine?
16 ১৬ কেনেকৈ আকাশত মেঘ ভাহি থাকে, ঈশ্বৰৰ বিস্ময়কৰ কাৰ্যপ্ৰণালীবোৰ তুমি জানানে, জ্ঞানত কোন নিখুত জানানে?
Dost thou know the balancings of the clouds, the wondrous works of him who is perfect in knowledge?
17 ১৭ যেতিয়া দক্ষিণ বায়ুৰ দ্বাৰাই পৃথিৱী নিস্তব্ধ হয়, তেতিয়া বস্ত্ৰ কেনেকৈ গৰম যেন বোধ হয় তুমি জানানে?
How thy garments [are] warm, when he quieteth the earth by the south [wind]?
Hast thou with him spread out the sky [which is] strong, [and] as a molten looking-glass?
19 ১৯ আমি তেওঁক কি ক’ম, সেয়া আমাক জনোৱা; কিয়নো আমাৰ যুক্তিৰ উদ্দেশ্যে আমি একো উলিয়াব পৰা নাই, কাৰণ আমাৰ মন অন্ধকাৰত আচ্ছন্ন।
Teach us what we shall say to him; [for] we cannot order [our speech] by reason of darkness.
Shall it be told him that I speak? If a man shall speak, surely he will be swallowed up.
And now [men] see not the bright light which [is] in the clouds: but the wind passeth, and cleanseth them.
Fair weather cometh from the north: with God [is] terrible majesty.
23 ২৩ সৰ্ব্বশক্তিমান জনা আমাৰ তত্ত্বৰ অগম্য, তেওঁ পৰাক্ৰমত মহান; তেওঁ ন্যায় বিচাৰ আৰু ধাৰ্মিকতাৰ বিপৰীত কোনো ৰূপে নকৰে।
[Touching] the Almighty, we cannot find him out: [he is] excellent in power, and in judgment, and in abundance of justice: he will not afflict.
24 ২৪ এই কাৰণে মানুহে তেওঁলৈ ভয় ৰাখে; কিন্তু যিসকল লোকে নিজৰ মনতে জ্ঞানী বুলি ভাবে, তেনেলোকলৈ তেওঁ মনোযোগ নিদিয়ে।
Men therefore fear him: he respecteth not any [that are] wise of heart.
