যোব 36
Og Elihu heldt fram og sagde:
«Vent litt og lat meg tala til deg! For endå hev eg ord for Gud;
eg hentar kunnskap langan leid, skal hjelpa skaparen til rett.
For visst, mitt ord skal ikkje ljuga; framfor deg stend ein full-lærd mann.
Sjå, Gud er sterk, men vander ingen, han som er veldug i forstandskraft.
Han let’kje gudlaus mann få liva; men armingarne gjev han rett.
7 ৭ তেওঁ ধাৰ্মিকলোকৰ পৰা চকু নুঘুৰাই; কিন্তু সিংহাসনত বহা ৰজাবিলাকৰ লগত, তেওঁ সৰ্ব্বতিকাললৈকে তেওঁবিলাকক বহুৱাই, তাত তেওঁবিলাকৰ উন্নতি হয়।
Han snur’kje augo frå rettvise; hjå kongar på sin konungsstol han let deim ævleg sitja høgt.
Um dei i lekkjor bundne vart og i ulukkesnaror fanga,
9 ৯ তেন্তে তেওঁ তেওঁবিলাকক তেওঁবিলাকৰ কৰ্ম আৰু অপৰাধ দেখুৱাই, তেওঁবিলাকে যে অহংকাৰ কৰিলে, তাক তেওঁবিলাকক জনায়।
so synar han deim deira ferd og brot - at dei ovmoda seg -
10 ১০ শিক্ষা গ্ৰহণ কৰিবলৈ তেওঁ তেওঁবিলাকৰ কাণ মুকলি কৰে, আৰু অধৰ্ম-পথৰ পৰা ঘুৰিবলৈ তেওঁবিলাকক আজ্ঞা দিয়ে।
til refsing opnar øyro deira og byd deim venda um frå syndi.
11 ১১ যদি তেওঁবিলাকে তেওঁৰ কথা শুনে, আৰু তেওঁৰ সেৱা কৰে, তেন্তে তেওঁবিলাকে তেওঁবিলাকৰ দিন সুখে সম্পদে নিয়ায়, আৰু তেওঁবিলাকৰ বছৰ কেইটা সন্তোষেৰে কটায়।
Um dei då høyrer vil og lyda, so liver dei sitt liv i lukka og sine år i herlegdom;
um ikkje, fær dei styng av spjotet, og i sin dårskap andast dei.
Men vreiden trivst i vonde hjarto; dei bed’kje, um dei bundne vert;
i ungdomstidi skal dei døy, forgangast som utukt-sveinar.
15 ১৫ তেওঁ দুৰ্গতিত পৰা জনক তাৰ দুৰ্গতিৰ দ্বাৰাই উদ্ধাৰ কৰে, আৰু উপদ্ৰৱৰ দ্বাৰাই তেওঁবিলাকৰ কাণ মুকলি কৰে।
Han frelser arming ved hans naud, opnar hans øyro gjenom trengsla.
16 ১৬ তেওঁ তোমাক সঙ্কটৰ মুখৰ পৰা, ক্লেশ নোহোৱা বহল ঠাইলৈ উলিয়াই আনিছে; আৰু তোমাৰ মেজ অতি তেলীয়া আহাৰেৰে সজোৱা হব;
Deg og han lokkar ut or trengsla, fritt fær du det og ikkje trongt, ditt bord er fullt av feite retter.
Men fær du straff som syndug mann, i fall hans domsord held deg fast.
Lat ikkje tukti avla vreide, den tunge bot deg leida vilt!
Kann klaga hjelpa deg or naud, kor mykje enn du stræva vil?
Du må’kje lengta etter natti då folk vert rykte frå sin stad!
Gjev agt, so ei til synd du vender, for det du heller vil enn lida.
Sjå, Gud er upphøgd i sitt velde; kven er ein lærar slik som han?
Kven hev vel vegen lagt for honom? Kven sagde vel: «Du hev urett gjort?»
24 ২৪ ঈশ্বৰৰ যি কাৰ্যৰ বিষয়ে মানুহে গানৰ দ্বাৰাই কীৰ্ত্তন কৰিলে, তুমি সেই কাৰ্যৰ মহিমাৰ প্ৰশংসা কৰিবলৈ মনত ৰাখিবা।
Hugs på å prisa høgt hans verk, som menneski hev sunge um!
Kvart menneskje med lyst det ser, mann-ætti ser det langan leid.
Upphøgd, uskynande er Gud, hans liveår kann ingen telja,
for han dreg vatsdroparne, so det vert regn av skodde-eim.
Og ifrå skyerne det fløymer og dryp ned yver mange folk.
Kven skynar vel skyhoparne og torebraket frå hans hytta?
Han breider ljoset sitt ikring seg og let det hylja havsens røter.
Soleis han dømer folkeslag og skiftar brød i ovmengd ut.
Han sveiper henderne i ljos og sender det mot fienden.
Hans tora meldar um hans koma, ja, feet varslar når han kjem.
