যোব 34
pronuntians itaque Heliu etiam haec locutus est
audite sapientes verba mea et eruditi auscultate me
auris enim verba probat et guttur escas gustu diiudicat
iudicium eligamus nobis et inter nos videamus quid sit melius
quia dixit Iob iustus sum et Deus subvertit iudicium meum
in iudicando enim me mendacium est violenta sagitta mea absque ullo peccato
quis est vir ut est Iob qui bibit subsannationem quasi aquam
qui graditur cum operantibus iniquitatem et ambulat cum viris impiis
dixit enim non placebit vir Deo etiam si cucurrerit cum eo
10 ১০ এতেকে হে বিজ্ঞ লোকবিলাক মোলৈ কাণ পাতা; ঈশ্বৰে যে কুকৰ্ম কৰিব, আৰু সৰ্ব্বশক্তিমান জনাই যে অন্যায় কৰিব, এইয়ে তেওঁৰ পৰা দুৰা থাকক।
ideo viri cordati audite me absit a Deo impietas et ab Omnipotente iniquitas
opus enim hominis reddet ei et iuxta vias singulorum restituet
vere enim Deus non condemnabit frustra nec Omnipotens subvertet iudicium
quem constituit alium super terram aut quem posuit super orbem quem fabricatus est
si direxerit ad eum cor suum spiritum illius et flatum ad se trahet
deficiet omnis caro simul et homo in cinerem revertetur
si habes ergo intellectum audi quod dicitur et ausculta vocem eloquii mei
numquid qui non amat iudicium sanare potest et quomodo tu eum qui iustus est in tantum condemnas
18 ১৮ ৰজাক জানো “তুমি অধম,” এই বুলি কব পাৰি? আৰু সম্ভ্ৰান্ত লোকবিলাকক, “তোমালোকে দুষ্ট,” এই বুলি জানো কব পাৰি?
qui dicit regi apostata qui vocat duces impios
19 ১৯ তেন্তে, যি জনাই অধ্যক্ষসকলক মুখলৈ নাচায়, আৰু দৰিদ্ৰতকৈ ধনীকো উত্তম বুলি জ্ঞান নকৰে, এনে জনাক কিমান কম পৰিমাণে তাক কব পাৰি! কিয়নো সকলোৱেই তেওঁৰ হাতেৰে কৰা বস্তু।
qui non accipit personas principum nec cognovit tyrannum cum disceptaret contra pauperem opus enim manuum eius sunt universi
20 ২০ সিবিলাক নিমিষতে, এনে কি মাজ নিশাতেই মৰে; লোকবিলাকে কঁপি কঁপি পৰলোকলৈ গমণ কৰে, আৰু পৰাক্ৰমী বিলাকক বিনাহাতে কাঢ়ি নিয়া হয়।
subito morientur et in media nocte turbabuntur populi et pertransibunt et auferent violentum absque manu
oculi enim eius super vias hominum et omnes gressus eorum considerat
non sunt tenebrae et non est umbra mortis ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem
23 ২৩ যি স্থলত মনুষ্য বিচাৰৰ অৰ্থে ঈশ্বৰৰ ওচৰলৈ যাব, এনে স্থলত তেওঁ তাৰ বিষয়ে বৰ চিন্তা কৰিব লগীয়া হয়।
neque enim ultra in hominis potestate est ut veniat ad Deum in iudicium
conteret multos innumerabiles et stare faciet alios pro eis
25 ২৫ এই হেতুকে তেওঁ তেওঁবিলাকৰ কাৰ্যবোৰ জানে, আৰু ৰাতিতে সকলো লুটিয়াই পেলায়, তাতে তেওঁবিলাক চুৰ্ণীকৃত হয়।
novit enim opera eorum et idcirco inducet noctem et conterentur
quasi impios percussit eos in loco videntium
qui quasi de industria recesserunt ab eo et omnes vias eius intellegere noluerunt
ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni et audiret vocem pauperum
ipso enim concedente pacem quis est qui condemnet ex quo absconderit vultum quis est qui contempletur eum et super gentem et super omnes homines
30 ৩০ অধৰ্মি লোকে যেন ৰাজত্ত্ব নকৰে; আৰু প্ৰজাবিলাকক ফান্দত পেলাবলৈ যেন কোনো নাথাকে, এই নিমিত্তে, জাতিৰ পৰাই হওক, বা মানুহৰ পৰাই হওক, তেওঁ মুখ ঢাকিলে কোনে তেওঁৰ দৰ্শন পাব পাৰে?
qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi
quia ergo ego locutus sum ad Deum te quoque non prohibeo
32 ৩২ যি নেদেখোঁ, তাক মোক দেখুৱাই দিয়া; যদি মই অন্যায় কৰিলোঁ, তেন্তে মই আৰু নকৰোঁ, “এই বুলি ঈশ্বৰৰ আগত কোৱা উচিত নে?
si erravi tu doce me si iniquitatem locutus sum ultra non addam
33 ৩৩ ঈশ্বৰে দিয়া প্ৰতিফল তোমাৰ ইচ্ছাৰ দৰে হয়নে যে, তুমি তাক অগ্ৰাহ্য কৰিলা? কিয়নো মনোনীত কৰা কাৰ্য তোমাৰ হে, মোৰ নহয়; এই হেতুকে তুমি যি জানা, তাক কোৱা।
numquid a te Deus expetit eam quia displicuit tibi tu enim coepisti loqui et non ego quod si quid nosti melius loquere
viri intellegentes loquantur mihi et vir sapiens audiat me
Iob autem stulte locutus est et verba illius non sonant disciplinam
pater mi probetur Iob usque ad finem ne desinas in hominibus iniquitatis
37 ৩৭ কিয়নো তেওঁ নিজৰ পাপত বিদ্ৰোহ লগ লগাইছে, তেওঁ আমাৰ মাজত হাত-তালি দিছে, আৰু ঈশ্বৰৰ বিৰুদ্ধে অনেক কথা কৈছে।
quia addit super peccata sua blasphemiam inter nos interim constringatur et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum
