যোব 30
1 ১ কিন্তু এতিয়া যিবিলাকৰ বাপেকহঁতক, মোৰ মেৰৰ জাক ৰখা কুকুৰৰ লগতো থবলৈ মই হেয়জ্ঞান কৰিছিলোঁ, মোতকৈ কম বয়সীয়া সেই মানুহবিলাকে মোক হাঁহে।
But now yongere men in tyme scornen me, whos fadris Y deynede not to sette with the doggis of my flok.
Of whiche men the vertu of hondis was for nouyt to me, and thei weren gessid vnworthi to that lijf.
3 ৩ সিহঁত অন্নৰ অভাৱত ভোকত ক্ষীণ হয়; সিহঁতে বহু কালৰ পৰা উচ্ছন্ন আৰু ধ্বংস হোৱা মৰুভূমি কামুৰি খায়।
Thei weren bareyn for nedynesse and hungur; that gnawiden in wildirnesse, and weren pale for pouert and wretchidnesse;
and eeten eerbis, aud the ryndis of trees; and the roote of iunyperis was her mete.
Whiche men rauyschiden these thingis fro grete valeis; and whanne thei hadden foundun ony of alle, thei runnen with cry to tho.
Thei dwelliden in deseertis of strondis, and in caues of erthe, ethir on grauel, `ethir on cley.
Whiche weren glad among siche thingis, and arettiden delices to be vndur buschis.
The sones of foolis and of vnnoble men, and outirli apperynge not in erthe.
But now Y am turned in to the song of hem, and Y am maad a prouerbe to hem.
Thei holden me abhomynable, and fleen fer fro me, and dreden not to spete on my face.
11 ১১ কিয়নো ঈশ্বৰে তেওঁৰ ধনুৰ জোঁৰ এৰি দিলে আৰু মোক দুখ দিলে; সেই কাৰণে সিহঁতে মোৰ আগত নিজ নিজ মুখৰ লাগাম পেলাই দিয়ে।
For God hath openyd his arowe caas, and hath turmentid me, and hath set a bridil in to my mouth.
12 ১২ মোৰ সোঁফালে নীহ লোকবিলাক উঠে; সিহঁতে মোৰ ভৰি ঠেলি ঠেলি দিয়ে, আৰু মোৰ বিৰুদ্ধ নিজ নিজ বিনাশক গড় নৰে।
At the riytside of the eest my wretchidnessis risiden anoon; thei turneden vpsedoun my feet, and oppressiden with her pathis as with floodis.
Thei destrieden my weies; thei settiden tresoun to me, and hadden the maistri; and `noon was that helpide.
14 ১৪ গড় ভাঙি উলিওৱা বহল বাটেদি যেনেকৈ শত্ৰু আহে, সিহঁতেও তেনেকৈ আহে; সেই ভঙাইদি সোমাই সিহঁতে মোক আক্ৰমণ কৰে।
Thei felden in on me as bi a brokun wal, and bi yate openyd, and weren stretchid forth to my wretchidnessis.
15 ১৫ নানা ত্ৰাসে মোক ধৰিছে; বতাহৰ দৰে মোৰ মান-মৰ্য্যদা সেইবোৰে উড়ুৱাই নিছে; আৰু মোৰ মঙ্গল মেঘৰ নিচিনাকৈ নাইকিয়া হৈছে।
Y am dryuun in to nouyt; he took awei my desir as wynd, and myn helpe passide awei as a cloude.
But now my soule fadith in my silf, and daies of turment holden me stidfastly.
In nyyt my boon is persid with sorewis; and thei, that eten me, slepen not.
In the multitude of tho my cloth is wastid, and thei han gird me as with coler of a coote.
Y am comparisound to cley, and Y am maad lijk to a deed sparcle and aisch.
20 ২০ মই তোমাৰ আগত কাতৰোক্তি কৰোঁ, কিন্তু তুমি মোক উত্তৰ নিদিয়া; মই থিয় হৈ থাকোঁ, কিন্তু তুমি মোলৈ চাই থাকা মাথোন।
Y schal cry to thee, and thou schalt not here me; Y stonde, and thou biholdist not me.
Thou art chaungid in to cruel to me, and in the hardnesse of thin hond thou art aduersarie to me.
Thou hast reisid me, and hast set as on wynd; and hast hurtlid me doun strongli.
Y woot, that thow schalt bitake me to deeth, where an hows is ordeyned to ech lyuynge man.
Netheles thou sendist not out thin hond to the wastyng of hem; and if thei fallen doun, thou schalt saue.
25 ২৫ দুৰ্গতিত পৰা লোকৰ নিমিত্তে মই ক্ৰন্দন নকৰিছিলোঁ নে? আৰু দীনহীনৰ নিমিত্তে মনত দুখ নাপাইছিলোঁ নে?
Y wepte sum tyme on him, that was turmentid, and my soule hadde compassioun on a pore man.
Y abood goodis, and yuelis ben comun to me; Y abood liyt, and derknessis braken out.
Myn ynnere thingis buyliden out with outen my reste; daies of turment camen bifor me.
Y yede morenynge, and Y roos with out woodnesse in the cumpenye, and criede.
Y was the brother of dragouns, and the felow of ostrigis.
My skyn was maad blak on me, and my boonys drieden for heete.
31 ৩১ সেই দেখি মোৰ বীণাৰ মাত শোকৰ শব্দত পৰিণত হৈছে, আৰু মোৰ বাঁহীৰ স্বৰ সলনি হৈ ক্ৰন্দনকাৰীসকলৰ মাত হৈছে।
Myn harpe is turned in to morenyng, and myn orgun in to the vois of weperis.
