যোব 3
此後約伯開口詛咒自己的生日。
約伯開始說：
3 ৩ যিদিনত মোৰ জন্ম হৈছিল, সেই দিন বিনষ্ট হওক, আৰু পুত্ৰ-সন্তান গৰ্ভত স্থিতি হ’ল বুলি কোৱা ৰাতি বিনষ্ট হওক।
願我誕生的那日消逝，願報告「懷了男胎」的那夜滅亡。
願那日成為黑暗，願天主從上面不再尋覓它，再沒有光燭照它。
5 ৫ অন্ধকাৰ আৰু মৃত্যুচ্ছায়াই তাক নিজৰ বুলি গ্ৰহণ কৰক; মেঘে তাক ঢাকি ধৰক; দিনক আন্ধাৰকৰোঁতা সকলোৱে তাৰ ভয় জন্মাওক।
願黑暗和陰影玷污它，濃雲遮蓋它，白晝失光的晦暗驚嚇它。
願那夜常為黑暗所制，不讓它列入年歲中，不讓它算在月分裏。
願那夜孤寂煢獨，毫無歡呼之聲。
願那詛咒白日者，有術召喚海怪者，前來詛咒那夜。
9 ৯ সেইদিনৰ প্রভাতীয় তৰা যেন অন্ধকাৰ হৈ যায়। সেই ৰাতিয়ে যেন প্ৰভাতৰ কাৰণে অপেক্ষা কৰে, কিন্তু সেই প্ৰভাত যেন কোনো দিন নাহে। সেইদিনে যেন সূৰ্যৰ প্ৰথম ৰশ্মি কেতিয়াও নেদেখক।
願晨星昏暗，期待光明而光明不至，也不見晨光熹微，
因為它沒有關閉我母胎之門，遮住我眼前的愁苦。
我為何一出母胎沒有立即死去﹖為何我一離母腹沒有斷氣﹖
為何兩膝接住我﹖為何兩乳哺養我﹖
13 ১৩ কিয়নো সেয়ে নোহোৱা হ’লে, মই শুই শান্তি পালোহেঁতেন, সেয়ে নোহোৱা হ’লে, মই নিদ্ৰিত হলোঁহেঁতেন আৰু শান্তি পালোহেঁতেন।
不然現今我早已臥下安睡了，早已永眠獲得安息了，
14 ১৪ তেতিয়া যিসকলে নিজৰ কাৰণে ধ্বংস-স্থান নিৰ্ম্মাণ কৰিছিল, এনে ৰজাসকলৰ আৰু পৃথিৱীৰ মন্ত্ৰীসকলৰ লগত,
與那些為自己建陵墓的國王和百官，
15 ১৫ অথবা সোণ থকা সেই ৰাজপুত্ৰ সকলৰ সৈতে থাকিব পাৰিলেহেঁতেন, আৰু যিসকলে নিজ নিজ ঘৰ ৰূপেৰে পৰিপূৰ্ণ কৰিছিল, এনে লোকসকলৰ লগত থাকি মই বিশ্ৰাম পালোঁহেঁতেন,
與那些金銀滿堂的王侯同眠；
或者像隱沒的流產兒，像未見光明的嬰孩；
在那裏惡人停止作亂，在那裏勞悴者得享安寧；
18 ১৮ তাত বন্দীয়াৰসকলেও একেলগে নিৰাপদে থাকে; ক্রীতদাস সকলে কাৰ্যাধ্যক্ষ সকলৰ ডাবি-হুমকি আৰু নুশুনে।
囚徒相安無事，再不聞督工的呼叱聲，
在那裏大小平等，奴隸脫離主人。
為何賜不幸者以光明，賜心中憂苦者以生命﹖
這些人渴望死，而死不至；尋求死亡勝於寶藏，
見到墳墓，感覺歡樂，且喜樂達於極點!
人的道路，既如此渺茫，天主為何賜給他生命，又把他包圍﹖
歎習成了我的食物，不停哀嘆有如流水。
我所畏懼的，偏偏臨於我身；我所害怕的，卻迎面而來。
我沒有安寧，也沒有平靜，得不到休息，而只有煩惱。
