যোব 15
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
3 ৩ সি জানো নিস্ফল কথাৰে যুক্তি দেখুৱায়, বা অনুপকাৰী বাক্যৰে বাদানুবাদ কৰে? তুমি হ’লে এই সকলোকে কৰিছা,
Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
11 ১১ ঈশ্বৰৰ শান্তনা-বাক্যবোৰ তোমাৰ জ্ঞানত অতি ক্ষুদ্ৰ নে? আৰু তোমাৰ লগত কৰা মৃদু আলাপ ক্ষুদ্ৰ জ্ঞান কৰিছা নে?
I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
14 ১৪ মৰ্ত্ত্য নো কি যে, তেওঁ শুচি হ’ব পাৰে? তিৰোতাৰ পৰা জন্মা মনুষ্যই বা কি, তেওঁ যে ধাৰ্মিক হ’ব পাৰে?
Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
16 ১৬ তেনেহলে কেনেকৈ ঘৃণনীয় আৰু দুর্নীতিগ্ৰস্ত, জলৰ দৰে অপৰাধ পান কৰোঁতাই কিমান কম পৰিমানে শুচি হ’ব পাৰে।
Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
24 ২৪ ক্লেশ আৰু মনৰ তাপে তাক ভয় দেখুৱায়; যুদ্ধৰ কাৰণে সাজু হোৱা ৰজাৰ দৰে, সেই দুটাই তাক পৰাজয় কৰে।
Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
28 ২৮ আৰু সি জনশূণ্য নগৰত বাস কৰিলে; য’ত কোনো মানুহে বাস নকৰে, শিলৰ দ’ম হবলগীয়া এনে ঘৰত বসতি কৰিলে।
I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
30 ৩০ সি আন্ধাৰৰ পৰা সাৰিব নোৱাৰিব; অগ্নি-শিখা ই তাৰ ডালবোৰ শুকুৱাব, আৰু সি তেওঁৰ মুখৰ ফুঁতে উড়ি যাব।
Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
