যোব 14
“Man, who is born of woman, is short of days and full of trouble.
2 ২ তেওঁ ফুলৰ দৰে ফুলে, আৰু জঁয় পৰে; তেওঁ ছাঁৰ দৰে অলপ সময়ৰ বাবে থাকে আৰু নাইকিয়া হয়, স্থিৰ হৈ নাথাকে;
Like a flower, he comes forth, then withers away; like a fleeting shadow, he does not endure.
Do You open Your eyes to one like this? Will You bring him into judgment before You?
Who can bring out clean from unclean? No one!
5 ৫ তেওঁৰ আয়ুসৰ দিন নিশ্চয় কৰা হ’ল, তেওঁৰ মাহৰ সংখ্যা তুমি জানি আছা, আৰু তেওঁ পাৰ হ’ব নোৱাৰাকৈ তুমি তেওঁৰ সীমা স্থাপন কৰিলা;
Since his days are determined and the number of his months is with You, and since You have set limits that he cannot exceed,
6 ৬ ভাড়াতীয়লোকৰ দৰে তেওঁ নিজৰ দিন পূৰ্ণ নকৰালৈকে, তেওঁ জিৰণী পাবলৈ তুমি তেওঁৰ পৰা চকু আঁতৰাই নিয়া।
look away from him and let him rest, so he can enjoy his day as a hired hand.
For there is hope for a tree: If it is cut down, it will sprout again, and its tender shoots will not fail.
If its roots grow old in the ground and its stump dies in the soil,
at the scent of water it will bud and put forth twigs like a sapling.
But a man dies and is laid low; he breathes his last, and where is he?
As water disappears from the sea and a river becomes parched and dry,
12 ১২ তেনেকৈ মানুহ মৰিলে পুনৰ নুঠে, আকাশ-মণ্ডল লুপ্ত নহয়মানে তেওঁলোকে সাৰ নাপায়, আৰু তেওঁলোকক নিদ্ৰাৰ পৰা জগোৱা নহয়।
so a man lies down and does not rise. Until the heavens are no more, he will not be awakened or roused from sleep.
13 ১৩ অস, তুমি মোক চিয়োলত লুকুৱাই থোৱা হ’লে, তোমাৰ ক্ৰোধ মাৰ নাযোৱালৈকে মোক গুপ্তকৈ ৰখা হলে, তুমি মোৰ কাৰণে এটা সময় নিৰূপণ কৰি, মোক সোঁৱৰণ কৰা হ’লে, কেনে ভাল আছিল! (Sheol h7585)
If only You would hide me in Sheol and conceal me until Your anger has passed! If only You would appoint a time for me and then remember me! (Sheol h7585)
14 ১৪ যদি কোনো মানুহ মৰে, তেনেহলে তেওঁ কি পুনৰায় জীব নে? যদি জীয়ে, তেনেহলে মোৰ মুক্তিৰ দিন নহালৈকে, মই মোৰ ক্লান্তিৰ সময়খিনি বাট চায় থাকিম।
When a man dies, will he live again? All the days of my hard service I will wait, until my renewal comes.
You will call, and I will answer; You will desire the work of Your hands.
For then You would count my steps, but would not keep track of my sin.
My transgression would be sealed in a bag, and You would cover over my iniquity.
But as a mountain erodes and crumbles and a rock is dislodged from its place,
19 ১৯ পানীয়ে শিলবোৰকো ক্ষয় নিয়ায়, তাৰ ধল উঠি আহি পৃথিবীৰ মাটি খহাই লৈ যায়; সেইদৰে তুমি মানুহৰ আশাকো ভাঙি দিয়া।
as water wears away the stones and torrents wash away the soil, so You destroy a man’s hope.
20 ২০ তুমি তেওঁক একেবাৰে মৰমান্তিক আঘাত কৰাত, তেওঁ লোকান্তৰলৈ যায়। তুমি তেওঁৰ মুখ বিকৃত কৰি তেওঁক পঠাই দিয়া।
You forever overpower him, and he passes on; You change his countenance and send him away.
21 ২১ তেওঁৰ পুতেকবোৰ মৰ্য্যদাৱন্ত হলেও, তেওঁ সেই বিষয়ে নাজানে; আনকি সিহঁতৰ অৱস্থা হীন হলেও, তেওঁ তাৰ বিষয়ে গম নাপায়।
If his sons receive honor, he does not know it; if they are brought low, he is unaware.
He feels only the pain of his own body and mourns only for himself.”
