যোব 11

1 ১ তাতে নামাথীয়া চোফৰে উত্তৰ দিলে আৰু ক’লে,

Entonces Sofar naamatita tomó la palabra y dijo:

2 ২ ইমান অধিক কথাৰ নো উত্তৰ দিয়া নাযায় নে? বহু কথা কোৱা মানুহক জানো নিৰ্দ্দোষী কৰা হ’ব?

“¿Acaso no hay que contestar al que vomita palabras? ¿el hombre verboso ha de tener razón?

3 ৩ তোমাৰ বলকনিয়ে জানো মানুহক নিমাত কৰিব? তুমি নিন্দা কৰিলে, কোনেও তোমাক লাজ নিদিব নে?

¿Tu palabrería hará callar a los hombres? y cuanto te burlas, ¿no habrá quien te confunda?

4 ৪ কিয়নো তুমি কৈছা, “মোৰ মত ঠিক, আৰু মই তোমাৰ দৃষ্টিতে শুচি।”

Tú has dicho: “Mi doctrina es pura, y limpio estoy ante tus ojos.”

5 ৫ কিন্তু অস, ঈশ্বৰে অনুগ্ৰহ কৰি কথা কোৱা হলে, আৰু তোমাৰ বিৰুদ্ধে নিজ মুখ মেলিলে;

¡Ojalá que hablase Dios y abriera sus labios contra ti,

6 ৬ জ্ঞানৰ নিগূঢ় বিষয় প্ৰকাশ কৰিলে, ঈশ্বৰৰ বুদ্ধি-কৌশল যে অনেক প্ৰকাৰ, সেই বিষয়ে তেওঁ তোমাক জনোৱা হলে, কেনে ভাল আছিল! এই হেতুকে তুমি জানিবা যে, ঈশ্বৰে তোমাৰ অপৰাধৰ অধিক ভাগ এৰি পেলাইছে।

para descubrirte los arcanos de la sabiduría! —pues son muy diversos sus designios— entonces verías que Dios castiga solamente una parte de tu culpa.

7 ৭ তুমি অনুসন্ধান কৰি ঈশ্বৰৰ তত্ত্ব পাব পাৰা নে? তুমি সৰ্ব্বশক্তিমান জনাৰ সম্পূৰ্ণ তত্ত্ব লাভ কৰিব পাৰা নে?

¿Pretendes acaso penetrar en las profundidades de Dios, hasta la perfección del Omnipotente?

8 ৮ সেয়ে আকশ-মণ্ডলৰ নিচিনা ওখ; তুমি কি কৰিব পাৰা? সেয়ে চিয়োলতকৈ অগাধ; তুমি কি জানিব পাৰা? (Sheol h7585)

Es más alta que el cielo, ¿qué podrás hacer? más honda que el scheol, ¿cómo podrás conocerlo? (Sheol h7585)

9 ৯ তাৰ পৰিমাণ পৃথিবীতকৈয়ো দীঘল, আৰু সমুদ্ৰতকৈয়ো বহল।

más extensa que la tierra, y más ancha que el mar.

10 ১০ তেওঁ যদি পোনে পোনে আহে আৰু কোনোবা এজনক যদি আটক কৰি থয়, আৰু বিচাৰ-সভা পাতে, তেন্তে কোনে তেওঁক নিবাৰণ কৰিব পাৰে?

Si Él acomete, cerrando el paso, y llama a juicio, ¿quién podrá disuadírselo?

11 ১১ কিয়নো তেওঁ দুষ্ট লোকক জানে, আৰু মনযোগ নিদিলেও তেওঁ অধৰ্ম দেখে।

Porque Él conoce a los perversos, y ve la iniquidad, aunque parece disimularla.

12 ১২ কিন্তু অসাৰ মানুহ জ্ঞনশূন্য, এনে কি, মনুষ্য জন্মৰে পৰা বনৰীয়া গাধৰ পোৱালিস্বৰূপ।

¿Puede acaso el necio pasar por inteligente, el pollino del asno montés por hombre?

13 ১৩ তুমি যদি নিজৰ মন শুদ্ধ কৰা, আৰু তেওঁৰ ফাললৈ হাত মেলা,

Si tú dispones tu corazón, y levantas hacia Él tus manos,

14 ১৪ কিন্তু হাতত অধৰ্ম থাকিলে, তাক দূৰ কৰা, আৰু দুষ্টতাক নিজ তম্বুত থাকিব নিদিবা;

si alejas la iniquidad que hay en tus manos, y no permites a la maldad que habite bajo tu tienda,

15 ১৫ তেন্তে তুমি অৱশ্যে নিষ্কলঙ্ক মুখ তুলিব পাৰিবা; এনে কি, সুস্থিৰে থাকিবা, ভয় নাপাবা,

entonces alzarás tu rostro sin mácula, te sentirás seguro, y nada temerás;

16 ১৬ কিয়নো তোমাৰ দুখ তুমি পাহৰি যাবা, ইয়াক বৈ গৈ নাইকিয়া হোৱা পানীৰ নিচিনা মনতে লাগিব।

te olvidarás de los dolores, y si de ellos te acuerdas es como de aguas que pasaron.

17 ১৭ তোমাৰ জীৱন দুপৰীয়াতকৈ নিৰ্ম্মল হ’ব, আৰু আন্ধাৰ হলেও, সেয়ে প্ৰভাতৰ নিচিনা হ’ব।

Entonces tu vida surgirá más resplandeciente que el mediodía, las tinieblas te serán como la mañana,

18 ১৮ আশা থকা কাৰণে তুমি সাহিয়াল হবা; আৰু চাৰিওফালে বুজ-বিচাৰ লৈ নিশ্চিন্তমনে বিশ্ৰাম কৰিবা।

tendrás seguridad por tener esperanza, echarás una mirada en torno, y dormirás tranquilo;

19 ১৯ তুমি শোওঁতে কোনেও তোমাক ভয় নেদেখুৱাব; বৰং অনেকে তোমাৰ আগত নিবেদন কৰিব।

te acostarás, y no habrá quien te espante, y muchos acariciarán tu rostro.

20 ২০ কিন্তু দুষ্টবোৰৰ চকু নিস্তেজ হ’ব, সিহঁতৰ আশ্ৰয় নষ্ট হব, আৰু প্ৰাণত্যাগেই সিহঁতৰ আশা হ’ব।

Pero los ojos de los impíos desfallecerán; para ellos no habrá escape alguno; su esperanza será exhalar el alma.”