যাকোব 1
1 ১ মই যাকোব, ঈশ্বৰ আৰু প্ৰভু যীচু খ্ৰীষ্টৰ এজন দাস, সিঁচৰিত হৈ থকা বাৰ ফৈদৰ লোক সকলৰ ওচৰলৈ এই সম্ভাষণ।
अवं याकूब, ज़ै परमेशर ते प्रभु यीशु मसीहेरे दास आईं। अवं तैन 12 यहूदी गोत्रां केरे विश्वासी लोकन ज़ैना तितर बितर भोइतां सारे दुनियाई मां रातन, तैन जो नमस्कार लिखताईं।
2 ২ হে মোৰ ভাইসকল, আপোনালোকে যেতিয়া নানা বিধ পৰীক্ষাত পৰে, তেতিয়া সেই বিষয়ক অতি আনন্দৰ বিষয় বুলি মানিব;
हे मेरे ढ्लाव ते बेइनव, ज़ैखन तुसन पुड़ अलग-अलग किसमां केरि अज़मैइशां एज्जन, त एस खुशारी गल समझ़ा,
किजोकि तुस ज़ानतथ, तुश्शे विश्वासेरे परखे गाने सेइं इन साबत भोते, कि तुस हेजू तगर भी परमेशरे पुड़ भरोसो रखतथ, ते तुस मुशकलन सबरी सेइं झ़ल्लेले।
4 ৪ এই কাৰণে সহনশীলতাক সিদ্ধ কাৰ্য-বিশিষ্ট কৰা হওক, যাতে আপোনালোকে একোতে অসম্পূৰ্ণ নহৈ সিদ্ধ আৰু সম্পূৰ্ণ হয়৷
पन मुशकलन मां सबर केरनि शिख्खा, कि तुस आत्मिकता मां मज़बूत ते सिद्ध भोते गाथ, ते तुसन मां कोन्ची रोड़ी गल्लरी घटी न भोए।
5 ৫ কিন্তু আপোনালোকৰ কাৰোবাৰ যদি জ্ঞানৰ অভাৱ হয় তেনেহলে যি জন দিওঁতা ঈশ্ৱৰ, যি জনে গৰিহণা নকৰাকৈ মুক্তহস্তে সকলোকে দান কৰে, তেওঁক যাচনা কৰক আৰু তাতে আপোনালোকক দিয়া হ’ব।
पन अगर तुसन मरां कोन्ची अक्लारी घटी भोए, त तै परमेशरे करां मग्गे, ज़ै बगैर दोष लेइतां सेब्भन खुशी सेइं देते, त मगने बाले दित्ती गाली।
6 ৬ কিন্তু বিশ্বাসেৰে নিঃসংশয় হৈ যাচনা কৰক; কিয়নো যি জনে সংশয় কৰে, তেওঁ বতাহে বলোৱা আৰু ওপৰলৈ উধুৱা সাগৰৰ ঢৌৰ নিচিনা হয়।
पन विश्वासे सेइं मग्गे, ते शक न केरे। किजोकि शक केरनेबालो समुन्द्रेरी छ़ेल्ली केरो ज़ेरोए, ज़ैना हवाई सेइं च़ेलतिन ते उछ़ड़तिन।
एरो मैन्हु इन न समझ़े, कि मीं प्रभु करां किछ मैलेलू।
ई मैन्हु दूमन्नोए ते एपनी सैरी गल्लन मां चंचल आए।
गरीब विश्वासी ढ्ला खुश भोए, किजोकि परमेशरे तैसेरी आदर कियोरीए।
10 ১০ যি জন ধনৱান, তেৱোঁ ঈশ্বৰে শিকোৱা নম্ৰতাত গৌৰৱ কৰক; কিয়নো বনৰীয়া ফুল এটাৰ নিচিনা তেৱোঁ লুপ্ত হৈ যাব।
ते धनी विश्वासी अपने घटिया हालती पुड़ खुश भोए, किजोकि घासेरे फूड़ोवेंरो ज़ेरो मिटी गातो।
11 ১১ কাৰণ সূৰ্য অতি তাপৰ সৈতে উদয় হয় আৰু তৃণ শুকুৱায়, তাতে তাৰ ফুল সৰি পৰে আৰু তাৰ সৌন্দৰ্য্যও নষ্ট হয়৷ এনেদৰে ধনৱান মানুহো এদিন নিজৰ মাজতেই মলিন হৈ যাব।
दिहाड़ो निसते बड़ी धुप पेतीए, ते घासे शुकाते, ते तैसेरू फूड़ोंव झ़ैड़ी गाते, ते तैसेरी शोभा गाती रहतीए; तेन्च़रे दौलतमन्द ढ्ला भी अपने कम्मन मां मैरी गानेन।
12 ১২ যি মানুহে পৰীক্ষা সহন কৰে, তেওঁ ধন্য; কিয়নো পৰীক্ষা সাফল্য হ’লে, প্ৰভুক প্ৰেম কৰা সকলক জীৱনৰূপ কিৰীটি দিবলৈ প্ৰভুৱে যি প্ৰতিজ্ঞা কৰিলে, সেয়া তেওঁ পাব।
धने तै मैन्हु, ज़ै अज़मैइशी मां मज़बूत रहते; किजोकि तै अपनो विश्वास साबत केरतां ज़िन्दगरू तैन इनाम हासिल केरेलो, ज़ेसेरो वादो प्रभुए तैन सेइं कियोरोए, ज़ैना तैस सेइं प्यार केरतन।
13 ১৩ কিন্তু যেতিয়া পৰীক্ষিত হয়, তেতিয়া কোনোৱে যেন এই বুলি নকওঁক “ঈশ্বৰৰ দ্বাৰাই মই পৰীক্ষিত হৈছোঁ”; কিয়নো মন্দ বিষয়ত ঈশ্বৰ নিজেও অপৰীক্ষিত আৰু কোনো লোকৰ পৰীক্ষাও তেওঁ নকৰে।
ज़ैखन कोन्चेरी अज़मैइश भोए, त तै इन न ज़ोए, कि मेरी अज़मैइश परमेशरेरी तरफां भोतीए। न बुरी गल्लन सेइं परमेशरेरी अज़मैइश भोइ बटतीए, ते न तै बुरी गल्लन सेइं केन्चेरी अज़मैइश केरते।
पन हर कोई अपने खुवैइशन मां खिचोइतां, ते फेसतां अज़मैइशी मां गाते।
15 ১৫ তাতে সেই কু-অভিলাষে গৰ্ভধাৰণ কৰি পাপ প্ৰসৱ কৰে; পাছত পাপ পূৰ্ণতাপ্ৰাপ্ত হ’লে, তাৰ ফলাফল হয় মৃত্যু৷
ते फिरी बुरू केरनेरी खुवैइशरो नितीजो ई भोते, कि मैन्हु बुरी चीज़ां केरतन, ते आखरी मां तैन हमेशारी सज़ा मैलतीए।
हे मेरे ट्लारे ढ्लाव ते बेइनव, धोखो न खाथ।
17 ১৭ সকলো উত্তম দান আৰু সকলো সিদ্ধ বৰ ওপৰৰ পৰাহে আহে, আৰু আকাশৰ জ্যোতিবোৰ সেই পিতৃৰ পৰাই তললৈ নামি আহে৷ ছাঁ যি দৰে সলনি হয়, তেনেদৰে তেওঁৰ কোনো পৰিৱৰ্তন নহয়৷
किजोकि हर रोड़ू वरदान, ते हर रोड़ू दान इश्शे बाजी परमेशरेरे तरफां आए, ज़ैनी सैरी लोआं (यानी दिहाड़ी चाँदनी, तारे) बनेइं। परमेशर हमेशा अक्कां ज़ेरो आए, तै छावरो ज़ेरो न बेदलो।
18 ১৮ ঈশ্বৰে তেওঁৰ নিজ ইচ্ছাৰে সত্য বাক্যৰ দ্বাৰাই আমাক জীৱন দিলে যাতে তেওঁৰ সৃষ্ট বস্তুবোৰৰ মাজত আমি যেন এবিধ প্ৰথম ফল হওঁ।
तैने अपने मेर्ज़ी सेइं असन सच़्च़ेरे वचने ज़िरिये सेइं नव्वीं ज़िन्दगी दित्ती, ताके अस तैसेरी सच़नाईं मरां फसलारे ज़ेरे पेइले फल भोम।
19 ১৯ হে মোৰ প্ৰিয় ভাইসকল, অাপোনালোকে এই কথা জানিব যে, প্ৰত্যেক ব্যক্তি শুনিবলৈ প্ৰস্তুত থাকিব, ক’বলৈ ধীৰ আৰু ক্ৰোধলৈয়ো ধীৰ হওক,
मेरे ट्लारे ढ्लाव ते बेइनव, ई गल तुस ज़ानतथ, एल्हेरेलेइ हर कोई मैन्हु शुन्नेरे लेइ हुशार ते ज़ोने मां पत्रोवं भोए, ते सरकी मां ढिल्लो भोए।
किजोकि ज़ैखन मैन्हु सरकी मां भोए त तै धार्मिकतारू कम न केरि बटे ज़ैस सेइं परमेशर खुश भोए।
21 ২১ এতেকে আপোনালোকে সকলো অশুচিতা আৰু হিংসাৰ অধিকতা দূৰ কৰি, যি ৰোৱা বাক্য আপোনালোকৰ আত্মাৰ পৰিত্ৰাণ কৰিবৰ বাবে সমৰ্থ, তাক নম্ৰভাৱে গ্ৰহণ কৰক।
एल्हेरेलेइ सारी गंदगी ते दुष्ट दूर केरतां, तैन परमेशरेरू वचन नेरमी सेइं कबूल केरे, ज़ैन दिले मां छ़ड्डू जेव, ज़ैन तुश्शे प्राणन मुक्ति देइ बटते।
पन परमेशरेरे वचने पुड़ च़लनेबाला बना, ते सिर्फ शुन्ने बाले नईं, ज़ैना अपने आपे धोखो देतन।
23 ২৩ কিয়নো কোনোৱে যদি বাক্য পালন কৰোঁতা নহয়, কেৱল মাথোন শুনোতা হয়, তেনেহলে সেই লোক দৰ্পণত নিজৰ স্বাভাৱিক মুখ দেখা পোৱা মানুহৰ নিচিনা হয়;
किजोकि ज़ै परमेशरेरू वचन शुन्ने बालो भोए, ते तैस पुड़ च़लने बालो न भोए, त तै तैस मैनेरो ज़ेरोए, ज़ै अपनू तुतर शीशे मां हेरते।
ते तै अपनो आप हेरतां च़लो गाते, ते तैखने बिसरते कि अवं केरो थियो।
25 ২৫ যি কোনোৱে স্বাধীনতা স্বৰূপ সিদ্ধ বিধানৰ বাবে চাপৰি দৃষ্টি কৰি চাই থাকে আৰু শুনি পাহৰি যোৱা নহয়, কিন্তু পালন কৰোঁতা হয়, তেওঁহে নিজ কাৰ্যত ধন্য হ’ব।
पन ज़ै मैन्हु कानूने ध्यान सेइं पढ़ते, ज़ै पूरे तरीके सेइं असन आज़ादी देते, सिर्फ शुने न पन तेन्च़रे कम केरते, तै अपने कम्मे मां बरकत हासिल केरेलो।
26 ২৬ কোনোৱে যদি নিজকে ধাৰ্মিক বুলি মানে, কিন্তু নিজৰ জিভা দমন নকৰি নিজৰ হৃদয়ক ভুলায়, তেনেহলে সেই মানুহৰ ধৰ্ম-কৰ্ম ব্যৰ্থ।
अगर कोई अपनो आप भक्त समझ़े, ते अपनि ज़िभी कैबू मां न रख्खे, तै अपने आपे धोखो देते, ते तैसेरी भक्ति बेफैइदी आए।
27 ২৭ মাউৰা আৰু বিধৱা সকলক তেওঁলোকৰ ক্লেশৰ কালত চাবলৈ যোৱা আৰু সংসাৰৰ পৰা নিজকে নিষ্কলঙ্কৰূপে ৰাখা, এয়েই পিতৃ ঈশ্বৰৰ আগত শুদ্ধ আৰু নিৰ্মল ধৰ্ম-কৰ্ম।
इश्शे बाजी परमेशरेरे नेड़े शुद्ध ते रोड़ी भक्ति ई आए, कि बे सहारां ते विधवां केरे मुसीबती मां खबर नी गाए, ते अपनो आप दुनियारे बुरे सुभावेरे अस्सरे करां दूर रखम।
