< ইব্ৰী 5 >

1 প্ৰতিজন ইহুদী মহা-পুৰোহিতক লোক সকলৰ মাজৰ পৰা মনোনীত কৰা হয়। লোক সকলৰ পক্ষ হৈ ঈশ্বৰ বিষয়ক সেৱা কার্যৰ বাবে তেওঁক নিযুক্ত কৰা হয়, যাতে তেওঁ মানুহৰ পাপৰ কাৰণে উপহাৰ আৰু বলিদান উৎসৰ্গ কৰে।
യഃ കശ്ചിത് മഹായാജകോ ഭവതി സ മാനവാനാം മധ്യാത് നീതഃ സൻ മാനവാനാം കൃത ഈശ്വരോദ്ദേശ്യവിഷയേഽർഥത ഉപഹാരാണാം പാപാർഥകബലീനാഞ്ച ദാന നിയുജ്യതേ|
2 মানুহৰ অজ্ঞতা আৰু ভ্রান্ত অৱস্থাত মহা-পুৰোহিত জনে তেওঁলোকৰ প্রতি সহানুভুতিশীল হব পাৰে, যিহেতু তেৱোঁ আন লোক সকলৰ দৰে নিজৰ দুর্বলতাৰ দ্বাৰা বেষ্টিত।
സ ചാജ്ഞാനാം ഭ്രാന്താനാഞ്ച ലോകാനാം ദുഃഖേന ദുഃഖീ ഭവിതും ശക്നോതി, യതോ ഹേതോഃ സ സ്വയമപി ദൗർബ്ബല്യവേഷ്ടിതോ ഭവതി|
3 যেনেকৈ আন লোক সকলৰ পাপৰ কাৰণে তেওঁ বলি উ‌‌ৎসৰ্গ কৰে, তেনেকৈ নিজে দুর্বল হোৱা কাৰণে নিজৰ কাৰণেও তেওঁ সেই বলি উৎসর্গ কৰা আৱশ্যক।
ഏതസ്മാത് കാരണാച്ച യദ്വത് ലോകാനാം കൃതേ തദ്വദ് ആത്മകൃതേഽപി പാപാർഥകബലിദാനം തേന കർത്തവ്യം|
4 মহা-পুৰোহিত হোৱা সন্মানৰ বিষয় আৰু কোনেও এই সন্মান নিজে লব নোৱাৰে। কিন্তু ঈশ্বৰে যি জনক আমন্ত্রণ কৰে তেৱেঁই সেই সন্মান পায়, যি দৰে হাৰোণক এই কার্যত আমন্ত্রণ কৰা হৈছিল।
സ ഘോച്ചപദഃ സ്വേച്ഛാതഃ കേനാപി ന ഗൃഹ്യതേ കിന്തു ഹാരോണ ഇവ യ ഈശ്വരേണാഹൂയതേ തേനൈവ ഗൃഹ്യതേ|
5 সেইদৰে খ্ৰীষ্টেও মহা-পুৰোহিত হৈ নিজে মহিমা লবলৈ নিজকে মনোনীত নকৰিলে। কিন্তু ঈশ্বৰেই তেওঁক ক’লে, “তুমি মোৰ পুত্ৰ, আজি মই তোমাৰ পিতৃ হ’লো।”
ഏവമ്പ്രകാരേണ ഖ്രീഷ്ടോഽപി മഹായാജകത്വം ഗ്രഹീതും സ്വീയഗൗരവം സ്വയം ന കൃതവാൻ, കിന്തു "മദീയതനയോഽസി ത്വമ് അദ്യൈവ ജനിതോ മയേതി" വാചം യസ്തം ഭാഷിതവാൻ സ ഏവ തസ്യ ഗൗരവം കൃതവാൻ|
6 সেইদৰে আন এঠাইত কৈছে: “তুমি চিৰকালৰ কাৰণে মল্কিচেদকৰ ৰীতি অনুসাৰে হোৱা এজন পুৰোহিত।” (aiōn g165)
തദ്വദ് അന്യഗീതേഽപീദമുക്തം, ത്വം മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണ്യാം യാജകോഽസി സദാതനഃ| (aiōn g165)
7 যীচু যেতিয়া এই জগতত নিজ শৰীৰত বাস কৰিছিল, যি জনে তেওঁক মৃত্যুৰ হাতৰ পৰা ৰক্ষা কৰিব পাৰে সেই ঈশ্বৰৰ ওচৰত চকুলোৰে সৈতে অতিশয় ক্ৰন্দন কৰি অনুৰোধ আৰু প্রার্থনা কৰিছিল। ঈশ্বৰৰ প্রতি থকা ভক্তিভাৱৰ কাৰণে, ঈশ্বৰে তেওঁৰ প্রার্থনা শুনিলে।
സ ച ദേഹവാസകാലേ ബഹുക്രന്ദനേനാശ്രുപാതേന ച മൃത്യുത ഉദ്ധരണേ സമർഥസ്യ പിതുഃ സമീപേ പുനഃ പുനർവിനതിം പ്രർഥനാഞ്ച കൃത്വാ തത്ഫലരൂപിണീം ശങ്കാതോ രക്ഷാം പ്രാപ്യ ച
8 যীচু ঈশ্বৰৰ পুত্ৰ হোৱা সত্ত্বেও দুখভোগ কৰিছিল আৰু তাৰ মাজেদিয়েই বাধ্যতা হ’বলৈ শিক্ষা পালে;
യദ്യപി പുത്രോഽഭവത് തഥാപി യൈരക്ലിശ്യത തൈരാജ്ഞാഗ്രഹണമ് അശിക്ഷത|
9 এইভাৱে যীচুৱে মহা-পুৰোহিতৰূপে পূর্ণ সিদ্ধতা লাভ কৰিলে আৰু সেয়ে তেওঁৰ বাধ্য হোৱা সকলোৰে কাৰণে তেওঁ অনন্ত পৰিত্রাণৰ পথ হ’ল; (aiōnios g166)
ഇത്ഥം സിദ്ധീഭൂയ നിജാജ്ഞാഗ്രാഹിണാം സർവ്വേഷാമ് അനന്തപരിത്രാണസ്യ കാരണസ്വരൂപോ ഽഭവത്| (aiōnios g166)
10 ১০ আৰু মল্কিচেদকৰ ৰীতি অনুসাৰে হোৱা মহা-পুৰোহিত বুলি ঈশ্বৰৰ দ্বাৰাই অভিহিত হ’ল।
തസ്മാത് സ മൽകീഷേദകഃ ശ്രേണീഭുക്തോ മഹായാജക ഈശ്വരേണാഖ്യാതഃ|
11 ১১ যীচুৰ বিষয়ে আমাৰ অনেক কথা ক’বলৈ আছে; কিন্তু আপোনালোকৰ কাণ গধুৰ হোৱা বাবে সেই বিষয় বুজাবলৈ টান।
തമധ്യസ്മാകം ബഹുകഥാഃ കഥയിതവ്യാഃ കിന്തു താഃ സ്തബ്ധകർണൈ ര്യുഷ്മാഭി ർദുർഗമ്യാഃ|
12 ১২ ইমান দিনে আপোনালোক শিক্ষক হৈ উঠিব লাগিছিল, কিন্তু তাৰ পৰিৱর্তে এতিয়াও কোনোৱে যেন পুনৰাই আপোনালোকক ঈশ্বৰৰ বচন সমূহৰ আদিকথাৰূপ বৰ্ণমালা শিকায়, আপোনালোকৰ এনে প্ৰয়োজন হৈ পৰিছে। আপোনালোক এনেকুৱা মানুহ হ’ল যে, টান আহাৰ নহয়, গাখীৰহে আপোনালোকৰ প্ৰয়োজন হৈ আছে।
യതോ യൂയം യദ്യപി സമയസ്യ ദീർഘത്വാത് ശിക്ഷകാ ഭവിതുമ് അശക്ഷ്യത തഥാപീശ്വരസ്യ വാക്യാനാം യാ പ്രഥമാ വർണമാലാ താമധി ശിക്ഷാപ്രാപ്തി ര്യുഷ്മാകം പുനരാവശ്യകാ ഭവതി, തഥാ കഠിനദ്രവ്യേ നഹി കിന്തു ദുഗ്ധേ യുഷ്മാകം പ്രയോജനമ് ആസ്തേ|
13 ১৩ কিয়নো যাৰ ভোজন মাথোন গাখীৰ, তেওঁতো এতিয়াও শিশু। ধাৰ্মিকতা সম্বন্ধীয় শিক্ষাত সেই ব্যক্তিৰ কোনো অভিজ্ঞতা নাই।
യോ ദുഗ്ധപായീ സ ശിശുരേവേതികാരണാത് ധർമ്മവാക്യേ തത്പരോ നാസ്തി|
14 ১৪ কিন্তু টান আহাৰ হ’লে সম্পূৰ্ণ বয়সপ্রাপ্ত সকলৰ বাবেহে অৰ্থাৎ তেওঁলোকে ঈশ্বৰৰ বাক্যৰ কঠিন শিক্ষাবোৰ বুজি অভ্যাস কৰে; তেওঁলোকে ভুল আৰু শুদ্ধ বিচাৰ কৰাত নিপুণ হৈ ভাল-বেয়া নিৰ্ণয় কৰিবলৈ শিকিছে।
കിന്തു സദസദ്വിചാരേ യേഷാം ചേതാംസി വ്യവഹാരേണ ശിക്ഷിതാനി താദൃശാനാം സിദ്ധലോകാനാം കഠോരദ്രവ്യേഷു പ്രയോജനമസ്തി|

< ইব্ৰী 5 >